ਸ਼੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ
ਅੰਗ - 655
ਕਿ ਬਿਭੂਤ ਸੋਹੈ ॥
ਜੋ ਵਿਭੂਤੀ ਨਾਲ ਸ਼ੋਭਾ ਪਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਮੋਹੈ ॥੨੪੬॥
ਅਤੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਮੋਹ ਰਿਹਾ ਹੈ ॥੨੪੬॥
ਕਿ ਲੰਗੋਟ ਬੰਦੀ ॥
ਜੋ ਲੰਗੋਟ ਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹਣ ਵਾਲਾ ਹੈ
ਕਿ ਏਕਾਦਿ ਛੰਦੀ ॥
ਅਤੇ (ਜਿਸ ਨੂੰ) ਇਕ ਆਦਿ (ਕਾਲ ਤੋਂ ਮੌਜੂਦ ਦੀ) ਹੀ ਇੱਛਾ ਹੈ।
ਕਿ ਧਰਮਾਨ ਧਰਤਾ ॥
ਜੋ ਧਰਮ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ
ਕਿ ਪਾਪਾਨ ਹਰਤਾ ॥੨੪੭॥
ਅਤੇ ਪਾਪਾਂ ਨੂੰ ਹਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੨੪੭॥
ਕਿ ਨਿਨਾਦਿ ਬਾਜੈ ॥
ਜਿਸ ਦਾ ਨਿਰੰਤਰ ਨਾਦ ਵਜ ਰਿਹਾ ਹੈ,
ਕਿ ਪੰਪਾਪ ਭਾਜੈ ॥
(ਜਿਸ ਕਰ ਕੇ) ਘੋਰ ਪਾਪ ਭਜ ਰਹੇ ਹਨ,
ਕਿ ਆਦੇਸ ਬੁਲੈ ॥
ਆਦੇਸ ਆਦੇਸ ਬੋਲਦੇ ਹਨ
ਕਿ ਲੈ ਗ੍ਰੰਥ ਖੁਲੈ ॥੨੪੮॥
ਅਤੇ (ਮਨ ਦੀਆਂ) ਗੰਢਾਂ (ਗ੍ਰੰਥੀਆਂ) ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਦੇ ਹਨ ॥੨੪੮॥
ਕਿ ਪਾਵਿਤ੍ਰ ਦੇਸੀ ॥
ਜੋ ਪਵਿਤ੍ਰ ਦੇਸ ਵਾਲਾ ਹੈ,
ਕਿ ਧਰਮੇਾਂਦ੍ਰ ਭੇਸੀ ॥
ਧਰਮ ਰਾਜ ਦੇ ਸਰੂਪ ਵਾਲਾ ਹੈ,
ਕਿ ਲੰਗੋਟ ਬੰਦੰ ॥
ਲੰਗੋਟ ਬੰਨ੍ਹਣ ਵਾਲਾ ਹੈ,
ਕਿ ਆਜੋਤਿ ਵੰਦੰ ॥੨੪੯॥
ਅਖੰਡ ਜੋਤਿ ਦੀ ਬੰਦਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੨੪੯॥
ਕਿ ਆਨਰਥ ਰਹਿਤਾ ॥
ਜੋ ਅਨਰਥ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੈ,
ਕਿ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਸਹਿਤਾ ॥
ਸੰਨਿਆਸ ਸਹਿਤ ਹੈ,
ਕਿ ਪਰਮੰ ਪੁਨੀਤੰ ॥
ਪਰਮ ਅਤੇ ਪੁਨੀਤ ਹੈ,
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਮੀਤੰ ॥੨੫੦॥
ਸਭ ਦਾ ਮਿਤਰ ਹੈ ॥੨੫੦॥
ਕਿ ਅਚਾਚਲ ਅੰਗੰ ॥
ਜੋ ਅਚੰਚਲ ਅੰਗ ਵਾਲਾ,
ਕਿ ਜੋਗੰ ਅਭੰਗੰ ॥
ਨਾ ਭੰਗ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਯੋਗ ਵਾਲਾ,
ਕਿ ਅਬਿਯਕਤ ਰੂਪੰ ॥
ਅਵਿਅਕਤ ਰੂਪ ਵਾਲਾ
ਕਿ ਸੰਨਿਆਸ ਭੂਪੰ ॥੨੫੧॥
ਅਤੇ ਸੰਨਿਆਸ ਦਾ ਰਾਜਾ ਹੈ ॥੨੫੧॥
ਕਿ ਬੀਰਾਨ ਰਾਧੀ ॥
ਜੋ (ਬਵੰਜਾ) ਬੀਰਾਂ ਦੀ ਅਰਾਧਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ,
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਸਾਧੀ ॥
ਸਭ ਨੂੰ ਸਾਧਣ ਵਾਲਾ,
ਕਿ ਪਾਵਿਤ੍ਰ ਕਰਮਾ ॥
ਪਵਿਤ੍ਰ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲਾ
ਕਿ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਧਰਮਾ ॥੨੫੨॥
ਅਤੇ ਸੰਨਿਆਸ ਧਰਮ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੨੫੨॥
ਅਪਾਖੰਡ ਰੰਗੰ ॥
ਪਾਖੰਡ ਰਹਿਤ (ਅਰਥਾਂਤਰ- ਅਖੰਡ) ਤੋਂ ਰਹਿਤ,
ਕਿ ਆਛਿਜ ਅੰਗੰ ॥
ਨਾ ਛਿਜਣ ਵਾਲੇ ਅੰਗ ਵਾਲਾ,
ਕਿ ਅੰਨਿਆਇ ਹਰਤਾ ॥
ਅਨਿਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ
ਕਿ ਸੁ ਨ੍ਯਾਇ ਕਰਤਾ ॥੨੫੩॥
ਅਤੇ ਨਿਆਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੨੫੩॥
ਕਿ ਕਰਮੰ ਪ੍ਰਨਾਸੀ ॥
ਜੋ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਨਾਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ,
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਦਾਸੀ ॥
ਸਭ ਦਾ ਦਾਸ ਹੈ,
ਕਿ ਅਲਿਪਤ ਅੰਗੀ ॥
ਨਿਰਲਿਪਤ ਸ਼ਰੀਰ ਵਾਲਾ
ਕਿ ਆਭਾ ਅਭੰਗੀ ॥੨੫੪॥
ਅਤੇ ਅਭੰਗ ਆਭਾ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੨੫੪॥
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਗੰਤਾ ॥
ਜੋ ਸਭ ਵਿਚ ਗਮਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ,
ਕਿ ਪਾਪਾਨ ਹੰਤਾ ॥
ਪਾਪਾਂ ਨੂੰ ਨਾਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲਾ,
ਕਿ ਸਾਸਧ ਜੋਗੰ ॥
ਯੋਗ ਨੂੰ ਸਾਧਣ ਵਾਲਾ
ਕਿਤੰ ਤਿਆਗ ਰੋਗੰ ॥੨੫੫॥
ਅਤੇ ਰੋਗਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਗਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੨੫੫॥
ਇਤਿ ਸੁਰਥ ਰਾਜਾ ਯਾਰ੍ਰਹਮੋ ਗੁਰੂ ਬਰਨਨੰ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੧॥
ਇਥੇ ਸੁਰਥ ਰਾਜਾ ਯਾਰ੍ਹਵੇਂ ਗੁਰੂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਸਮਾਪਤ ॥੧੧॥
ਅਥ ਬਾਲੀ ਦੁਆਦਸਮੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਹੁਣ 'ਬਾਲੀ' ਬਾਰ੍ਹਵੇਂ ਗੁਰੂ ਦਾ ਕਥਨ
ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥
ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ:
ਚਲਾ ਦਤ ਆਗੇ ॥
ਦੱਤ ਅਗੇ ਚਲ ਪਿਆ
ਲਖੇ ਪਾਪ ਭਾਗੇ ॥
ਜਿਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਪਾਪ ਭਜ ਗਏ।
ਬਜੈ ਘੰਟ ਘੋਰੰ ॥
ਘੋਰ ਘੰਟੇ ਵਜਦੇ ਹਨ,
ਬਣੰ ਜਾਣੁ ਮੋਰੰ ॥੨੫੬॥
ਮਾਨੋ ਬਨ ਵਿਚ ਮੋਰ ਬੋਲਦੇ ਹੋਣ ॥੨੫੬॥
ਨਵੰ ਨਾਦ ਬਾਜੈ ॥
ਨਵੇਂ ਨਾਦ ਵਜਦੇ ਹਨ।
ਧਰਾ ਪਾਪ ਭਾਜੈ ॥
ਧਰਤੀ ਦੇ ਪਾਪ ਭਜ ਰਹੇ ਹਨ।
ਕਰੈ ਦੇਬ੍ਰਯ ਅਰਚਾ ॥
ਦੇਵੀ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ,