ਸ਼੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ

ਅੰਗ - 256


ਜ੍ਰਣਣਣ ਜੋਸੰ ॥੫੩੪॥

ਜੋਸ਼ ਨਾਲ (ਲੜਦੇ ਹਨ) ॥੫੩੪॥

ਬ੍ਰਣਣਣ ਬਾਜੀ ॥

ਘੋੜੇ

ਤ੍ਰਿਣਣਣ ਤਾਜੀ ॥

ਕਲਾਬਾਜ਼ੀਆਂ ਪਾਂਦੇ ਹਨ,

ਜ੍ਰਣਣਣ ਜੂਝੇ ॥

ਜੁਝਾਰੂ

ਲ੍ਰਣਣਣ ਲੂਝੇ ॥੫੩੫॥

ਲੜਦੇ ਹਨ ॥੫੩੫॥

ਹਰਣਣ ਹਾਥੀ ॥

ਹਾਥੀਆਂ ਸਮੇਤ

ਸਰਣਣ ਸਾਥੀ ॥

ਸੂਰਮੇ

ਭਰਣਣ ਭਾਜੇ ॥

ਲਾਜ ਦੇ ਮਾਰੇ

ਲਰਣਣ ਲਾਜੇ ॥੫੩੬॥

ਭੱਜੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ॥੫੩੬॥

ਚਰਣਣ ਚਰਮੰ ॥

ਢਾਲਾਂ ਚੂਰ-ਚੂਰ

ਬਰਣਣ ਬਰਮੰ ॥

ਹੋ ਗਈਆਂ ਹਨ

ਕਰਣਣ ਕਾਟੇ ॥

ਅਤੇ ਕਵਚ ਟੁੱਟ ਗਏ ਹਨ,

ਬਰਣਣ ਬਾਟੇ ॥੫੩੭॥

(ਸਰੀਰ) ਵੱਢੇ ਗਏ ਹਨ ॥੫੩੭॥

ਮਰਣਣ ਮਾਰੇ ॥

(ਉਸ ਨੇ) ਵੈਰੀ ਮਾਰੇ ਹਨ,

ਤਰਣਣ ਤਾਰੇ ॥

ਦੁਸ਼ਟ ਤਾੜੇ ਹਨ,

ਜਰਣਣ ਜੀਤਾ ॥

ਯੁੱਧ (ਉਸ ਨੇ) ਜਿੱਤਿਆ ਹੈ

ਸਰਣਣ ਸੀਤਾ ॥੫੩੮॥

(ਜਿਸ ਦੀ ਸ਼ਰਨ ਵਿੱਚ) ਸੀਤਾ (ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ) ॥੫੩੮॥

ਗਰਣਣ ਗੈਣੰ ॥

ਆਕਾਸ਼ ਹੀ

ਅਰਣਣ ਐਣੰ ॥

(ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ) ਘਰ ਹੈ,

ਹਰਣਣ ਹੂਰੰ ॥

(ਉਨ੍ਹਾਂ) ਹੂਰਾਂ ਨਾਲ

ਪਰਣਣ ਪੂਰੰ ॥੫੩੯॥

(ਉਹ) ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ॥੫੩੯॥

ਬਰਣਣ ਬਾਜੇ ॥

ਵਾਜੇ ਵੱਜਦੇ ਹਨ,

ਗਰਣਣ ਗਾਜੇ ॥

ਗਾਜ਼ੀ ਗੱਜਦੇ ਹਨ।

ਸਰਣਣ ਸੁਝੇ ॥

(ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਾਰ ਕਰਨੇ) ਸੁੱਝਦੇ ਹਨ

ਜਰਣਣ ਜੁਝੇ ॥੫੪੦॥

ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੂਝਦੇ ਹਨ ॥੫੪੦॥

ਤ੍ਰਿਗਤਾ ਛੰਦ ॥

ਤ੍ਰਿਗਤਾ ਛੰਦ

ਤਤ ਤੀਰੰ ॥

ਸੂਰਮੇ ਤੀਰ

ਬਬ ਬੀਰੰ ॥

ਛੱਡਦੇ ਹਨ

ਢਲ ਢਾਲੰ ॥

ਜੋ ਢਾਲਾਂ ('ਤੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ

ਜਜ ਜੁਆਲੰ ॥੫੪੧॥

ਅਤੇ ਵਿੱਚੋਂ) ਅੱਗ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ ॥੫੪੧॥

ਤਜ ਤਾਜੀ ॥

ਘੋੜਿਆਂ ਨੂੰ

ਗਗ ਗਾਜੀ ॥

ਸੂਰਮੇ

ਮਮ ਮਾਰੇ ॥

ਤਾੜ-ਤਾੜ

ਤਤ ਤਾਰੇ ॥੫੪੨॥

ਮਾਰਦੇ ਹਨ ॥੫੪੨॥

ਜਜ ਜੀਤੇ ॥

(ਯੁੱਧ ਨੂੰ) ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਹੈ,

ਲਲ ਲੀਤੇ ॥

(ਕਵਚ) ਦਿੱਤੇ ਹਨ

ਤਤ ਤੋਰੇ ॥

ਅਤੇ (ਤੀਰ) ਚਲਾ

ਛਛ ਛੋਰੇ ॥੫੪੩॥

ਦਿੱਤੇ ਹਨ ॥੫੪੩॥

ਰਰ ਰਾਜੰ ॥

ਰਾਜੇ (ਰਾਵਣ) ਦੇ

ਗਗ ਗਾਜੰ ॥

ਗਾਜ਼ੀ

ਧਧ ਧਾਯੰ ॥

ਚਾਉ ਨਾਲ

ਚਚ ਚਾਯੰ ॥੫੪੪॥

ਧਾਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ॥੫੪੪॥

ਡਡ ਡਿਗੇ ॥

ਜੋ ਡਿੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ,

ਭਭ ਭਿਗੇ ॥

(ਉਹ ਲਹੂ ਨਾਲ) ਭਿੱਜੇ ਪਏ ਹਨ।

ਸਸ ਸ੍ਰੋਣੰ ॥

ਲਹੂ (ਵਗ ਰਿਹਾ ਹੈ)

ਤਤ ਤੋਣੰ ॥੫੪੫॥

ਅਤੇ ਭੱਥੇ (ਡਿੱਗ ਪਏ ਹਨ) ॥੫੪੫॥

ਸਸ ਸਾਧੈਂ ॥

(ਸੂਰਮੇ) ਜੰਗ ਵਿੱਚ

ਬਬ ਬਾਧੈਂ ॥

(ਤੀਰ) ਸਾਧ ਕੇ