ਸ਼੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ

ਅੰਗ - 277


ਖਹੇ ਵੀਰ ਧੀਰੰ ਉਠੀ ਸਸਤ੍ਰ ਝਾਰੰ ॥

ਧੀਰਜ ਵਾਲੇ ਸੂਰਮੇਂ ਆਪੋ ਵਿੱਚ ਖਹਿੰਦੇ ਸਨ।

ਛਲੇ ਚਾਰ ਚਿਤ੍ਰੰ ਬਚਿਤ੍ਰੰਤ ਬਾਣੰ ॥

(ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ) ਸ਼ਸਤ੍ਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਅੱਗ ਨਿਕਲਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਅਲੌਕਿਕ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਵਾਲੇ ਬਾਣ ਚਲਦੇ ਸਨ।

ਰਣੰ ਰੋਸ ਰਜੇ ਮਹਾ ਤੇਜਵਾਣੰ ॥੭੩੬॥

ਵੱਡੇ ਤੇਜ ਵਾਲੇ ਸੂਰਮੇਂ ਯੁੱਧ ਦੇ ਰੋਸ ਨਾਲ ਭਰੇ ਪੀਤੇ (ਫਿਰਦੇ ਸਨ) ॥੭੩੬॥

ਚਾਚਰੀ ਛੰਦ ॥

ਚਾਚਰੀ ਛੰਦ

ਉਠਾਈ ॥

(ਇਕ ਨੇ ਤਲਵਾਰ ਚੁੱਕੀ)

ਦਿਖਾਈ ॥

ਵਿਖਾਈ,

ਨਚਾਈ ॥

ਇਧਰ ਉਧਰ ਘੁੰਮਾਈ

ਚਲਾਈ ॥੭੩੭॥

ਅਤੇ ਚਲਾ ਦਿੱਤੀ ॥੭੩੭॥

ਭ੍ਰਮਾਈ ॥

(ਦੂਜੇ ਨੇ ਤਲਵਾਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ) ਘੁਮਾਇਆ,

ਦਿਖਾਈ ॥

ਵੈਰੀ ਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ,

ਕੰਪਾਈ ॥

ਕੰਬਾਇਆ ਅਤੇ

ਚਖਾਈ ॥੭੩੮॥

(ਵੈਰੀ ਨੂੰ ਸਵਾਦ) ਚਖਾਇਆ ॥੭੩੮॥

ਕਟਾਰੀ ॥

(ਇਕਨਾਂ ਨੇ)

ਅਪਾਰੀ ॥

ਅਪਾਰ ਕਟਾਰਾਂ

ਪ੍ਰਹਾਰੀ ॥

ਸ਼ਾਹ-ਰਗ

ਸੁਨਾਰੀ ॥੭੩੯॥

(ਸੁਨਾਰੀ) ਉਤੇ ਮਾਰੀਆਂ ॥੭੩੯॥

ਪਚਾਰੀ ॥

ਦੂਜੇ ਪਾਸਿਓਂ ਵੀ ਵੰਗਾਰ

ਪ੍ਰਹਾਰੀ ॥

ਅਤੇ ਲਲਕਾਰ ਕੇ

ਹਕਾਰੀ ॥

ਕਟਾਰੀਆਂ ਦਾ

ਕਟਾਰੀ ॥੭੪੦॥

ਪ੍ਰਹਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ॥੭੪੦॥

ਉਠਾਏ ॥

(ਇਕਨਾਂ) ਨੇ ਭਾਲੇ ਚੁੱਕ ਕੇ,

ਗਿਰਾਏ ॥

(ਵੈਰੀ ਨੂੰ) ਵਿਖਾਏ

ਭਗਾਏ ॥

ਅਤੇ (ਵੈਰੀ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ)

ਦਿਖਾਏ ॥੭੪੧॥

ਡਿਗਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂ ਭਜਾ ਦਿੱਤਾ ॥੭੪੧॥


Flag Counter