ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ਸ਼੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ
ਅੰਗ - 653
ਸੰਨਯਾਸ ਦੇਵ ॥
(ਉਹ) ਸੰਨਿਆਸ ਦੇਵ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਸਮੂਹ
ਗੁਨ ਗਨ ਅਭੇਵ ॥
ਅਤੇ ਭੇਦ ਰਹਿਤ ਹੈ।
ਅਬਿਯਕਤ ਰੂਪ ॥
ਉਸ ਦਾ ਸਰੂਪ ਅਵਿਅਕਤ ਹੈ।
ਮਹਿਮਾ ਅਨੂਪ ॥੨੧੭॥
(ਉਸ ਦੀ) ਮਹਿਮਾ ਅਨੂਪਮ ਹੈ ॥੨੧੭॥
ਸਭ ਸੁਭ ਸੁਭਾਵ ॥
(ਉਸ ਦੇ) ਸਾਰੇ ਸੁਭਾ ਸ਼ੁਭ ਹਨ,
ਅਤਿਭੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ॥
ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਦਭੁਤ ਹੈ,
ਮਹਿਮਾ ਅਪਾਰ ॥
ਅਪਾਰ ਮਹਿਮਾ ਵਾਲਾ ਹੈ,
ਗੁਨ ਗਨ ਉਦਾਰ ॥੨੧੮॥
ਉਦਾਰ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਸਮੁੱਚ ਹੈ ॥੨੧੮॥
ਤਹ ਸੁਰਥ ਰਾਜ ॥
ਉਥੇ ਇਕ ਸੁਰਥ ਨਾਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਸੀ,
ਸੰਪਤਿ ਸਮਾਜ ॥
(ਜੋ) ਸੰਪੱਤੀ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਵਾਲਾ ਸੀ
ਪੂਜੰਤ ਚੰਡਿ ॥
ਅਤੇ ਚੰਡੀ ਨੂੰ ਪੂਜਦਾ ਸੀ
ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਅਖੰਡ ॥੨੧੯॥
ਰਾਤ ਦਿਨ ਨਿਰੰਤਰ ॥੨੧੯॥
ਨ੍ਰਿਪ ਅਤਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥
(ਉਹ) ਅਤਿ ਪ੍ਰਚੰਡ (ਤੇਜ ਵਾਲਾ) ਰਾਜਾ ਸੀ।
ਸਭ ਬਿਧਿ ਅਖੰਡ ॥
(ਉਸ ਦਾ) ਸਰੂਪ ਸਭ ਢੰਗਾਂ ਨਾਲ ਅਖੰਡ ਸੀ।
ਸਿਲਸਿਤ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥
ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਵਿਦਿਆ ਵਿਚ ਪ੍ਰਬੀਨ ਸੀ
ਦੇਵੀ ਅਧੀਨ ॥੨੨੦॥
ਅਤੇ ਦੇਵੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸੀ ॥੨੨੦॥
ਨਿਸਦਿਨ ਭਵਾਨਿ ॥
ਰਾਤ ਦਿਨ ਮਹਾਨ ਰੂਪ ਵਾਲੀ
ਸੇਵਤ ਨਿਧਾਨ ॥
ਚੰਡੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਕਰਿ ਏਕ ਆਸ ॥
(ਉਹ ਉਸ) ਇਕ ਦੀ ਆਸ ਰਖਦਾ ਸੀ
ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਉਦਾਸ ॥੨੨੧॥
ਅਤੇ ਰਾਤ ਦਿਨ ਉਦਾਸ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ॥੨੨੧॥
ਦੁਰਗਾ ਪੁਜੰਤ ॥
(ਉਹ) ਨਿੱਤ-ਪ੍ਰਤਿ ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਪੁਜਾਰੀ ਵਾਂਗ
ਨਿਤਪ੍ਰਤਿ ਮਹੰਤ ॥
ਦੁਰਗਾ ਨੂੰ ਪੂਜਦਾ ਸੀ।
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਪ੍ਰਕਾਰ ॥
ਬਹੁਤ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ
ਸੇਵਤ ਸਵਾਰ ॥੨੨੨॥
ਚੰਗੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ॥੨੨੨॥
ਅਤਿ ਗੁਨ ਨਿਧਾਨ ॥
ਉਹ ਬਹੁਤ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਸੀ,
ਮਹਿਮਾ ਮਹਾਨ ॥
(ਉਸ ਦੀ) ਮਹਾਨ ਮਹਿਮਾ ਸੀ।
ਅਤਿ ਬਿਮਲ ਅੰਗ ॥
(ਉਸ ਦਾ) ਸ਼ਰੀਰ ਬਹੁਤ ਨਿਰਮਲ ਸੀ।
ਲਖਿ ਲਜਤ ਗੰਗ ॥੨੨੩॥
(ਜਿਸ ਦੀ ਨਿਰਮਲਤਾ ਨੂੰ) ਵੇਖ ਕੇ ਗੰਗਾ ਵੀ ਲਜਾਉਂਦੀ ਸੀ ॥੨੨੩॥
ਤਿਹ ਨਿਰਖ ਦਤ ॥
ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਤ ਨੇ ਵੇਖਿਆ
ਅਤਿ ਬਿਮਲ ਮਤਿ ॥
(ਜੋ) ਬਹੁਤ ਨਿਰਮਲ ਬੁੱਧੀ ਵਾਲਾ ਸੀ।
ਅਨਖੰਡ ਜੋਤਿ ॥
(ਉਸ ਦੀ) ਜੋਤਿ ਅਖੰਡ ਸੀ,
ਜਨੁ ਭਿਓ ਉਦੋਤ ॥੨੨੪॥
ਮਾਨੋ (ਜੋਤਿ) ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਈ ਹੋਵੇ ॥੨੨੪॥
ਝਮਕੰਤ ਅੰਗ ॥
(ਉਸ ਦੇ) ਅੰਗ ਚਮਕਦੇ ਸਨ
ਲਖਿ ਲਜਤ ਗੰਗ ॥
(ਜਿਸ ਚਮਕ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ) ਗੰਗਾ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੀ ਸੀ।
ਅਤਿ ਗੁਨ ਨਿਧਾਨ ॥
(ਉਹ) ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ
ਮਹਿਮਾ ਮਹਾਨ ॥੨੨੫॥
ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਮਹਿਮਾ ਵਾਲਾ ਸੀ ॥੨੨੫॥
ਅਨਭਵ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
(ਉਸ ਨੂੰ) ਅਨੁਭਵ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸੀ,
ਨਿਸ ਦਿਨ ਉਦਾਸ ॥
ਰਾਤ ਦਿਨ ਉਦਾਸ (ਵਿਰਕਤ) ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ।
ਅਤਿਭੁਤ ਸੁਭਾਵ ॥
ਉਸ ਦਾ ਅਦਭੁਤ ਸੁਭਾ ਸੀ,
ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਵ ॥੨੨੬॥
(ਉਹ) ਸੰਨਿਆਸ ਰਾਜ ਸੀ ॥੨੨੬॥
ਲਖਿ ਤਾਸੁ ਸੇਵ ॥
ਉਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਸੰਨਿਆਸ ਦੇਵ (ਦੱਤ)
ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਦੇਵ ॥
ਮਨ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਰੀਝਿਆ
ਅਤਿ ਚਿਤ ਰੀਝ ॥
ਅਤੇ (ਉਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਭਗਤੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ)
ਤਿਹ ਫਾਸਿ ਬੀਝ ॥੨੨੭॥
ਮੋਹ ਦੀ ਫਾਹੀ ਵਿਚ ਫਸ ਗਿਆ ॥੨੨੭॥
ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਤੀ ਛੰਦ ॥
ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਤੀ ਛੰਦ:
ਕਿ ਦਿਖਿਓਤ ਦਤੰ ॥
ਦੱਤ ਨੇ ਵੇਖਿਆ
ਕਿ ਪਰਮੰਤਿ ਮਤੰ ॥
ਕਿ (ਉਹ ਰਾਜਾ) ਪਰਮ ਪਵਿਤ੍ਰ ਮੱਤ ਵਾਲਾ ਹੈ।
ਸੁ ਸਰਬਤ੍ਰ ਸਾਜਾ ॥
ਉਹ ਸਾਰਿਆਂ ਸਾਜਾਂ ਸਹਿਤ