ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ਸ਼੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ
ਅੰਗ - 51
ਸੁ ਮਾਰਿ ਝਾਰਿ ਤੀਰਿਯੰ ॥
ਤੇ ਤੀਰਾਂ ਦੀ ਮਾਰ ਨਾਲ (ਪਰਪੱਖ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ) ਝਾੜ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਸਬਦ ਸੰਖ ਬਜਿਯੰ ॥
ਸੰਖ ਦੇ ਵਜਣ ਦੀ ਧੁਨ ਆਉਂਦੀ ਹੈ
ਸੁ ਬੀਰ ਧੀਰ ਸਜਿਯੰ ॥੧੮॥
ਅਤੇ ਸੂਰਮੇ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਸੁਸਜਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ॥੧੮॥
ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥
ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ:
ਤੁਰੀ ਸੰਖ ਬਾਜੇ ॥
ਬਿਗਲ ਅਤੇ ਸੰਖ ਵਜ ਰਹੇ ਹਨ।
ਮਹਾਬੀਰ ਸਾਜੇ ॥
ਵੱਡੇ ਸੂਰਮੇ ਸਜ ਰਹੇ ਹਨ।
ਨਚੇ ਤੁੰਦ ਤਾਜੀ ॥
ਤੇਜ਼ ਚਾਲ ਵਾਲੇ ਘੋੜੇ ਨਚ ਰਹੇ ਹਨ
ਮਚੇ ਸੂਰ ਗਾਜੀ ॥੧੯॥
ਅਤੇ ਧਰਮ-ਵੀਰ ਸੂਰਮੇ ਮਸਤ ਹੋਏ ਫਿਰ ਰਹੇ ਹਨ ॥੧੯॥
ਝਿਮੀ ਤੇਜ ਤੇਗੰ ॥
ਤੇਜ਼ ਤਲਵਾਰਾਂ ਚਮਕ ਰਹੀਆਂ ਹਨ,
ਮਨੋ ਬਿਜ ਬੇਗੰ ॥
ਮਾਨੋ ਬਿਜਲੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਚਲ ਰਹੀ ਹੋਵੇ।
ਉਠੈ ਨਦ ਨਾਦੰ ॥
ਧੌਂਸਿਆਂ (ਨਦ) ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆ ਰਹੀ ਹੈ।
ਧੁਨ ਨ੍ਰਿਬਿਖਾਦੰ ॥੨੦॥
ਇਹ ਧੁਨ ਨਿਰੰਤਰ (ਸੁਣਾਈ ਦੇ ਰਹੀ ਹੈ) ॥੨੦॥
ਤੁਟੇ ਖਗ ਖੋਲੰ ॥
(ਕਿਤੇ) ਤਲਵਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਿਰ ਦੇ ਖੋਲ ਟੁੱਟੇ ਪਏ ਹਨ,
ਮੁਖੰ ਮਾਰ ਬੋਲੰ ॥
(ਕਿਤੇ ਸੂਰਮੇ) ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਮਾਰੋ-ਮਾਰੋ ਬੋਲ ਰਹੇ ਹਨ।
ਧਕਾ ਧੀਕ ਧਕੰ ॥
ਕਿਤੇ ਧਕਮਧੱਕੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ,
ਗਿਰੇ ਹਕ ਬਕੰ ॥੨੧॥
ਕਿਤੇ ਹੱਕੇ-ਬੱਕੇ ਹੋਏ (ਸੂਰਮੇ) ਡਿਗੇ ਹੋਏ ਹਨ ॥੨੧॥
ਦਲੰ ਦੀਹ ਗਾਹੰ ॥
(ਕਿਤੇ) ਵੱਡਿਆਂ ਦਲਾਂ ਨੂੰ ਲਤਾੜਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ,
ਅਧੋ ਅੰਗ ਲਾਹੰ ॥
(ਕਿਤੇ) ਅੱਧੇ ਅੰਗ ਵਢੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ,
ਪ੍ਰਯੋਘੰ ਪ੍ਰਹਾਰੰ ॥
(ਕਿਤੇ ਵੀਰ) ਲੋਹੇ ਦੀ ਗਦਾ ਮਾਰਦੇ ਹਨ
ਬਕੈ ਮਾਰ ਮਾਰੰ ॥੨੨॥
ਅਤੇ (ਕਿਤੇ) 'ਮਾਰੋ' 'ਮਾਰੋ' ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ॥੨੨॥
ਨਦੀ ਰਕਤ ਪੂਰੰ ॥
ਲਹੂ ਨਾਲ ਨਦੀ ਭਰ ਗਈ ਹੈ,
ਫਿਰੀ ਗੈਣਿ ਹੂਰੰ ॥
ਆਕਾਸ਼ ਵਿਚ ਹੂਰਾਂ ਵਿਚਰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਗਜੇ ਗੈਣਿ ਕਾਲੀ ॥
ਕਾਲੀ ਦੇਵੀ ਆਸਮਾਨ ਵਿਚ ਗਜ ਰਹੀ ਹੈ
ਹਸੀ ਖਪਰਾਲੀ ॥੨੩॥
ਅਤੇ ਖੱਪਰ ਭਰ ਕੇ ਪੀਣ ਵਾਲੀਆਂ (ਕਲਜੋਗਣਾਂ) ਹਸਦੀਆਂ ਹਨ ॥੨੩॥
ਮਹਾ ਸੂਰ ਸੋਹੰ ॥
ਵੱਡੇ ਸੂਰਮੇ ਸੋਭਦੇ ਹਨ,
ਮੰਡੇ ਲੋਹ ਕ੍ਰੋਹੰ ॥
ਜੋ ਜੰਗ ਵਿਚ ਕ੍ਰੋਧ ਨਾਲ ਭੜਕੇ ਹੋਏ ਹਨ।
ਮਹਾ ਗਰਬ ਗਜਿਯੰ ॥
ਵੱਡੇ ਹੰਕਾਰ ਨਾਲ ਗਜਦੇ ਹਨ
ਧੁਣੰ ਮੇਘ ਲਜਿਯੰ ॥੨੪॥
(ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ) ਆਵਾਜ਼ (ਸੁਣ ਕੇ) ਬਦਲ ਵੀ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ॥੨੪॥
ਛਕੇ ਲੋਹ ਛਕੰ ॥
(ਸੂਰਮੇ) ਸ਼ਸਤ੍ਰਾਂ ਦੀ ਸਾਜ ਸਜਾਵਟ ਨਾਲ ਸੱਜੇ ਹੋਏ ਹਨ
ਮੁਖੰ ਮਾਰ ਬਕੰ ॥
ਅਤੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ 'ਮਾਰੋ' 'ਮਾਰੋ' ਬੋਲਦੇ ਹਨ।
ਮੁਖੰ ਮੁਛ ਬੰਕੰ ॥
(ਸੂਰਮਿਆਂ ਦੇ) ਮੂੰਹ ਉਤੇ ਕੁੰਡਲੀਆਂ ਮੁੱਛਾਂ ਹਨ
ਭਿਰੇ ਛਾਡ ਸੰਕੰ ॥੨੫॥
ਅਤੇ ਨਿਸੰਗ ਹੋ ਕੇ ਲੜ ਰਹੇ ਹਨ ॥੨੫॥
ਹਕੰ ਹਾਕ ਬਾਜੀ ॥
(ਯੋਧਿਆਂ ਨੇ) ਘੋੜਿਆਂ (ਬਾਜੀ) ਨੂੰ ਹਕ ਕੇ
ਘਿਰੀ ਸੈਣ ਸਾਜੀ ॥
ਸੈਨਾ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ ਹੈ,
ਚਿਰੇ ਚਾਰ ਢੂਕੇ ॥
ਚਿੜ੍ਹੇ ਹੋਏ (ਸੂਰਮੇ) ਚੌਹਾਂ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ ਢੁਕ ਰਹੇ ਹਨ
ਮੁਖੰ ਮਾਰ ਕੂਕੇ ॥੨੬॥
ਅਤੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਮਾਰੋ-ਮਾਰੋ ਬੋਲ ਰਹੇ ਹਨ ॥੨੬॥
ਰੁਕੇ ਸੂਰ ਸੰਗੰ ॥
ਸਾਂਗਾਂ ਨਾਲ ਸੂਰਮੇ ਅਟਕੇ ਹੋਏ ਹਨ,
ਮਨੋ ਸਿੰਧੁ ਗੰਗੰ ॥
ਮਾਨੋ ਸਮੁੰਦਰ ਨਾਲ ਗੰਗਾ ਮਿਲ ਗਈ ਹੋਵੇ।
ਢਹੇ ਢਾਲ ਢਕੰ ॥
(ਕਈ) ਢਾਲਾਂ ਦੇ ਓਹਲੇ ਲੁਕ ਗਏ ਹਨ
ਕ੍ਰਿਪਾਣ ਕੜਕੰ ॥੨੭॥
ਅਤੇ (ਢਾਲ ਉਤੇ ਵਜਣ ਕਾਰਨ) ਕ੍ਰਿਪਾਨਾਂ ਨੂੰ ਕੜਕਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ॥੨੭॥
ਹਕੰ ਹਾਕ ਬਾਜੀ ॥
ਘੋੜਿਆਂ ਨੂੰ ਲਲਕਾਰਿਆ ਜਾਂ ਹੱਕਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ,
ਨਚੇ ਤੁੰਦ ਤਾਜੀ ॥
ਉਹ ਤੇਜ਼ ਚਾਲ ਵਾਲੇ ਘੋੜੇ ਨਚਦੇ ਹਨ।
ਰਸੰ ਰੁਦ੍ਰ ਪਾਗੇ ॥
(ਸੂਰਮੇ) ਰੌਦਰ ਰਸ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਹੋਏ ਹਨ
ਭਿਰੇ ਰੋਸ ਜਾਗੇ ॥੨੮॥
ਅਤੇ ਕ੍ਰੋਧਿਤ ਹੋਣ ਤੇ ਲੜ ਰਹੇ ਹਨ ॥੨੮॥
ਗਿਰੇ ਸੁਧ ਸੇਲੰ ॥
ਤਿਖੇ ਨੇਜ਼ਿਆਂ ਨਾਲ (ਸੂਰਮੇ) ਡਿਗੇ ਪਏ ਹਨ
ਭਈ ਰੇਲ ਪੇਲੰ ॥
ਅਤੇ (ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ) ਧਕਮਧੱਕੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ।
ਪਲੰਹਾਰ ਨਚੇ ॥
ਮਾਸਾਹਾਰੀ ਜੀਵ ਨਚ ਰਹੇ ਹਨ
ਰਣੰ ਬੀਰ ਮਚੇ ॥੨੯॥
ਅਤੇ ਯੁੱਧ ਵਿਚ ਸੂਰਮੇ ਚਾਉ ਨਾਲ ਜੁਟੇ ਹੋਏ ਹਨ ॥੨੯॥