ਸ਼੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ
ਅੰਗ - 586
ਸਮ ਮੋਰਨ ਹੈਂ ॥੩੪੭॥
ਮੋਰਾਂ ਵਾਂਗ (ਬਦਲ ਦੀ ਗਰਜ ਸੁਣ ਕੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਣ ਵਾਲੇ) ਹਨ ॥੩੪੭॥
ਜਗਤੇਸ੍ਵਰ ਹੈਂ ॥
ਜਗਤ ਦੇ ਈਸ਼ਵਰ (ਸੁਆਮੀ) ਹਨ।
ਕਰੁਨਾਕਰ ਹੈਂ ॥
ਕਰੁਣਾ ਦੀ ਖਾਣ ਹਨ।
ਭਵ ਭੂਖਨ ਹੈਂ ॥
ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਭੂਸ਼ਣ (ਗਹਿਣੇ) ਹਨ।
ਅਰਿ ਦੂਖਨ ਹੈਂ ॥੩੪੮॥
ਵੈਰੀ ਨੂੰ ਦੁਖ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਹਨ ॥੩੪੮॥
ਛਬਿ ਸੋਭਿਤ ਹੈਂ ॥
(ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ) ਛਬੀ ਸ਼ੋਭਦੀ ਹੈ।
ਤ੍ਰੀਅ ਲੋਭਿਤ ਹੈਂ ॥
ਇਸਤਰੀਆਂ ਮੋਹਿਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਦ੍ਰਿਗ ਛਾਜਤ ਹੈਂ ॥
ਅੱਖਾਂ ਸ਼ੋਭ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।
ਮ੍ਰਿਗ ਲਾਜਤ ਹੈਂ ॥੩੪੯॥
(ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ) ਹਿਰਨ ਸ਼ਰਮਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ॥੩੪੯॥
ਹਰਣੀ ਪਤਿ ਸੇ ॥
ਹਿਰਨੀ ਦੇ ਪਤੀ (ਹੀਰੇ ਹਿਰਨ) ਵਰਗੇ ਹਨ।
ਨਲਣੀ ਧਰ ਸੇ ॥
ਕੰਵਲ ਦੇ ਫੁਲ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ (ਸਰੋਵਰ ਵਰਗੇ ਗੰਭੀਰ ਹਨ)।
ਕਰੁਨਾਬੁਦ ਹੈਂ ॥
ਕਰੁਣਾ ਦਾ ਸਮੁੰਦਰ ਹਨ।
ਸੁ ਪ੍ਰਭਾ ਧਰ ਹੈਂ ॥੩੫੦॥
ਸੁੰਦਰ ਪ੍ਰਭਾ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਨ ॥੩੫੦॥
ਕਲਿ ਕਾਰਣ ਹੈ ॥
ਕਲਿਯੁਗ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਰੂਪ ਹਨ।
ਭਵ ਉਧਾਰਣ ਹੈ ॥
ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਪਾਰ ਉਤਾਰਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਨ।
ਛਬਿ ਛਾਜਤ ਹੈ ॥
ਸੁਸ਼ੋਭਿਤ ਛਬੀ ਵਾਲੇ ਹਨ।
ਸੁਰ ਲਾਜਤ ਹੈ ॥੩੫੧॥
ਦੇਵਤੇ (ਛਬੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ) ਸ਼ਰਮਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ॥੩੫੧॥
ਅਸਯੁਪਾਸਕ ਹੈ ॥
ਤਲਵਾਰ ਦੇ ਉਪਾਸ਼ਕ ਹਨ।
ਅਰਿ ਨਾਸਕ ਹੈ ॥
ਵੈਰੀ ਦੇ ਨਾਸ਼ਕ ਹਨ।
ਅਰਿ ਘਾਇਕ ਹੈ ॥
ਵੈਰੀ ਨੂੰ ਘਾਇਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਨ।
ਸੁਖਦਾਇਕ ਹੈ ॥੩੫੨॥
ਸੁਖ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਹਨ ॥੩੫੨॥
ਜਲਜੇਛਣ ਹੈ ॥
ਕਮਲ ਫੁਲ ਵਰਗੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਾਲੇ ਹਨ।
ਪ੍ਰਣ ਪੇਛਣ ਹੈ ॥
ਪ੍ਰਣ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਨ।
ਅਰਿ ਮਰਦਨ ਹੈ ॥
ਵੈਰੀ ਨੂੰ ਮਿਧਣ ਵਾਲੇ ਹਨ
ਮ੍ਰਿਤ ਕਰਦਨ ਹੈ ॥੩੫੩॥
ਅਤੇ ਮੁਰਦਾ ਕਰ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਹਨ ॥੩੫੩॥
ਧਰਣੀਧਰ ਹੈ ॥
ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਨ।
ਕਰਣੀਕਰ ਹੈ ॥
ਕਰਣੀ ਦੇ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਨ।
ਧਨੁ ਕਰਖਨ ਹੈ ॥
ਧਨੁਸ਼ ਨੂੰ ਖਿਚਣ ਵਾਲੇ ਹਨ।
ਸਰ ਬਰਖਣ ਹੈ ॥੩੫੪॥
ਤੀਰਾਂ ਦੀ ਬਰਖਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਨ ॥੩੫੪॥
ਛਟਿ ਛੈਲ ਪ੍ਰਭਾ ॥
(ਕਲਕੀ ਅਵਤਾਰ ਦੀ) ਸੁੰਦਰ ਜੁਆਨੀ ਦੀ ਪ੍ਰਭਾ (ਚਮਕ ਰਹੀ ਹੈ,
ਲਖਿ ਚੰਦ ਲਭਾ ॥
ਮਾਨੋ) ਲੱਖਾਂ ਚੰਦ੍ਰਮੇ ਲਭ ਪਏ ਹੋਣ।
ਛਬਿ ਸੋਹਤ ਹੈ ॥
ਛਬੀ ਸੋਭ ਰਹੀ ਹੈ।
ਤ੍ਰੀਯ ਮੋਹਤ ਹੈ ॥੩੫੫॥
ਇਸਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਮੋਹਿਤ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ॥੩੫੫॥
ਅਰਣੰ ਬਰਣੰ ॥
ਲਾਲ ਰੰਗ ਵਾਲਾ ਹੈ।
ਧਰਣੰ ਧਰਣੰ ॥
ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ।
ਹਰਿ ਸੀ ਕਰਿ ਭਾ ॥
ਸੂਰਜ ਦੀਆਂ ਕਿਰਨਾਂ ਵਰਗਾ ਤੇਜ ਹੈ।
ਸੁ ਸੁਭੰਤ ਪ੍ਰਭਾ ॥੩੫੬॥
(ਉਸ ਦੀ) ਸੁੰਦਰ ਪ੍ਰਭਾ ਸ਼ੋਭ ਰਹੀ ਹੈ ॥੩੫੬॥
ਸਰਣਾਲਯ ਹੈ ॥
ਸ਼ਰਨਾਗਤਾਂ ਦਾ ਆਸਰਾ ਹੈ।
ਅਰਿ ਘਾਲਯ ਹੈ ॥
ਵੈਰੀ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ।
ਛਟਿ ਛੈਲ ਘਨੇ ॥
ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਸੂਰਮਾ ਹੈ।
ਅਤਿ ਰੂਪ ਸਨੇ ॥੩੫੭॥
ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਰੂਪ ਨਾਲ ਯੁਕਤ ਹੈ ॥੩੫੭॥
ਮਨ ਮੋਹਤ ਹੈ ॥
ਮਨ ਨੂੰ ਮੋਂਹਦਾ ਹੈ।
ਛਬਿ ਸੋਹਤ ਹੈ ॥
ਸੁੰਦਰਤਾ ਨਾਲ ਸ਼ੋਭਦਾ ਹੈ।
ਕਲ ਕਾਰਨ ਹੈ ॥
ਕਲਿਯੁਗ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸਰੂਪ ਹੈ।
ਕਰਣਾਧਰ ਹੈ ॥੩੫੮॥
ਕਰੁਣਾ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੩੫੮॥
ਅਤਿ ਰੂਪ ਸਨੇ ॥
ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਰੂਪ ਨਾਲ ਯੁਕਤ ਹੈ।
ਜਨੁ ਮੈਨੁ ਬਨੇ ॥
(ਇੰਜ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ) ਮਾਨੋ ਕਾਮ ਦੇਵ ਹੀ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ।
ਅਤਿ ਕ੍ਰਾਤਿ ਧਰੇ ॥
ਬਹੁਤ ਕਾਂਤੀ (ਸੁੰਦਰਤਾ) ਧਾਰਨ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਹੈ।