ਸ਼੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ
ਅੰਗ - 669
ਦਲਿਤੰ ਭੋਗੰ ॥
ਭੋਗਾਂ ਨੂੰ ਦਲ ਸੁਟਿਆ ਹੈ,
ਭਗਿਵੇ ਭੇਸੰ ॥
ਭਗਵੇ ਬਸਤ੍ਰ ਹਨ,
ਸੁਫਿਲੇ ਦੇਸੰ ॥੪੧੯॥
ਸਫਲ ਸ਼ਰੀਰ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੪੧੯॥
ਅਚਲ ਧਰਮੰ ॥
ਧਰਮ ਵਿਚ ਅਚਲ ਹੈ,
ਅਖਿਲ ਕਰਮੰ ॥
ਸਮੂਹ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲਾ ਹੈ,
ਅਮਿਤ ਜੋਗੰ ॥
ਅਮਿਤ ਯੋਗ ਵਾਲਾ ਹੈ,
ਤਜਿਤ ਭੋਗੰ ॥੪੨੦॥
ਭੋਗਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਚੁਕਾ ਹੈ ॥੪੨੦॥
ਸੁਫਲ ਕਰਮੰ ॥
ਕਰਮਾਂ ਵਿਚ ਸਫਲ ਹੈ,
ਸੁਬ੍ਰਿਤ ਧਰਮੰ ॥
ਧਰਮ ਵਾਲੀ ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਬਿਰਤੀ ਹੈ,
ਕੁਕ੍ਰਿਤ ਹੰਤਾ ॥
ਮਾੜੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ,
ਸੁਗਤੰ ਗੰਤਾ ॥੪੨੧॥
ਚੰਗੀ ਚਾਲ ਅਥਵਾ ਮਰਯਾਦਾ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੪੨੧॥
ਦਲਿਤੰ ਦ੍ਰੋਹੰ ॥
ਦ੍ਰੋਹ ਨੂੰ ਦਲਣ ਵਾਲਾ ਹੈ,
ਮਲਿਤੰ ਮੋਹੰ ॥
ਮੋਹ ਨੂੰ ਮਲ ਸੁਟਣ ਵਾਲਾ ਹੈ,
ਸਲਿਤੰ ਸਾਰੰ ॥
ਸਾਰ ਤੱਤ੍ਵ ਦੀ ਨਦੀ ('ਸਲਿਤੰ') ਹੈ,
ਸੁਕ੍ਰਿਤ ਚਾਰੰ ॥੪੨੨॥
ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੪੨੨॥
ਭਗਵੇ ਭੇਸੰ ॥
ਭਗਵੇ ਭੇਸ ਵਾਲਾ ਹੈ,
ਸੁਫਲੰ ਦੇਸੰ ॥
ਸੁਫਲ ਦੇਸ਼ ਵਾਲਾ ਹੈ,
ਸੁਹ੍ਰਿਦੰ ਸਰਤਾ ॥
ਸੁਹਿਰਦਤਾ ਦੀ ਨਦੀ ਹੈ,
ਕੁਕ੍ਰਿਤੰ ਹਰਤਾ ॥੪੨੩॥
ਮਾੜੇ ਕਰਮਾਂ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੪੨੩॥
ਚਕ੍ਰਿਤੰ ਸੂਰੰ ॥
ਦੇਵਤੇ ('ਸੁਰੰ') ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ,
ਬਮਤੰ ਨੂਰੰ ॥
ਨੂਰ ਨੂੰ ਉਗਲ ਰਹੇ ਹਨ,
ਏਕੰ ਜਪਿਤੰ ॥
ਇਕ (ਪਰਮਾਤਮਾ) ਨੂੰ ਜਪ ਰਹੇ ਹਨ,
ਏਕੋ ਥਪਿਤੰ ॥੪੨੪॥
ਇਕ ਦੀ ਹੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ॥੪੨੪॥
ਰਾਜੰ ਤਜਿਤ੍ਵੰ ॥
ਰਾਜ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ ਹੈ,
ਈਸੰ ਭਵਿਤ੍ਵੰ ॥
ਈਸ਼ਵਰ ਦਾ ਭਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਜਪੰ ਜਪਿਤ੍ਵੰ ॥
ਇਕ (ਪਰਮ ਸੱਤਾ) ਦੇ ਜਾਪ ਜਪਣ ਵਿਚ
ਏਕੰ ਥਪਿਤ੍ਵੰ ॥੪੨੫॥
(ਮਨ) ਸਥਿਰ ਕਰ ਚੁਕੇ ਹਨ ॥੪੨੫॥
ਬਜਤੰ ਨਾਦੰ ॥
ਨਾਦ ਵਜਦੇ ਹਨ,
ਬਿਦਿਤੰ ਰਾਗੰ ॥
ਰਾਗ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ,
ਜਪਤੰ ਜਾਪੰ ॥
ਜਾਪ ਨੂੰ ਜਪਣ ਨਾਲ
ਤ੍ਰਸਿਤੰ ਤਾਪੰ ॥੪੨੬॥
ਤਾਪ (ਦੁਖ) ਭਜ ਰਹੇ ਹਨ ॥੪੨੬॥
ਚਕਿਤੰ ਚੰਦੰ ॥
ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ,
ਧਕਤੰ ਇੰਦੰ ॥
ਇੰਦਰ (ਦਾ ਹਿਰਦਾ) ਧੜਕ ਰਿਹਾ ਹੈ,
ਤਕਤੰ ਦੇਵੰ ॥
ਦੇਵਤੇ ਤਕ ਰਹੇ ਹਨ,
ਭਗਤੰ ਭੇਵੰ ॥੪੨੭॥
(ਦੱਤ ਦੇ) ਭਗਤ ਬਣ ਗਏ ਹਨ ॥੪੨੭॥
ਭ੍ਰਮਤੰ ਭੂਤੰ ॥
ਭੂਤ ਫਿਰ ਰਹੇ ਹਨ,
ਲਖਿਤੰ ਰੂਪੰ ॥
ਰੂਪ ਨੂੰ ਵੇਖ ਰਹੇ ਹਨ,
ਚਕ੍ਰਤੰ ਚਾਰੰ ॥
ਚਾਰੇ (ਪਾਸੇ) ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ,
ਸੁਹ੍ਰਿਦੰ ਸਾਰੰ ॥੪੨੮॥
(ਮੁਨੀ) ਸੁਹਿਰਦਤਾ ਦਾ ਸਾਰ ਹਨ ॥੪੨੮॥
ਨਲਿਨੰ ਸੂਅੰ ॥
ਨਲਕੀ ਉਤੇ ਬੈਠਾ ਤੋਤਾ,
ਲਖਿ ਅਉਧੂਅੰ ॥
ਅਵਧੂਤ (ਦੱਤ) ਨੇ ਵੇਖਿਆ।
ਚਟ ਦੇ ਛਟਾ ॥
(ਉਸ ਤੋਤੇ ਨੂੰ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿਚੋਂ ਕਢ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ) ਉਹ ਝਟਪਟ ਉਡ ਗਿਆ,
ਭ੍ਰਮ ਤੇ ਜਟਾ ॥੪੨੯॥
(ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ) ਆਤਮਾ ਵੀ ਭਰਮ ਵਿਚ ਜੁਟੀ ਹੋਈ ਹੈ ॥੪੨੯॥
ਤਕਿਤੰ ਦੇਵੰ ॥
(ਇਸ ਭੇਦ ਨੂੰ) ਵੇਖਦੇ ਹੋਇਆਂ
ਬਕਿਤੰ ਭੇਵੰ ॥
ਦੱਤ ਦੇਵ ਨੇ ਕਿਹਾ
ਦਸ ਨਵ ਸੀਸੰ ॥
ਕਿ ਇਹ ਮੇਰਾ ਉਨ੍ਹੀਵਾਂ ਗੁਰੂ ('ਸੀਸੰ') ਹੈ
ਕਰਮਕ ਦੀਸੰ ॥੪੩੦॥
(ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ) ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ('ਕਰਮਕ') ਦਿਸਦਾ ਹੈ ॥੪੩੦॥
ਬੁਧਿਤੰ ਧਾਮੰ ॥
(ਮਨੁੱਖ) ਅਕਲ ਦਾ ਘਰ ਹੈ,