ਸ਼੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ

ਅੰਗ - 669


ਦਲਿਤੰ ਭੋਗੰ ॥

ਭੋਗਾਂ ਨੂੰ ਦਲ ਸੁਟਿਆ ਹੈ,

ਭਗਿਵੇ ਭੇਸੰ ॥

ਭਗਵੇ ਬਸਤ੍ਰ ਹਨ,

ਸੁਫਿਲੇ ਦੇਸੰ ॥੪੧੯॥

ਸਫਲ ਸ਼ਰੀਰ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੪੧੯॥

ਅਚਲ ਧਰਮੰ ॥

ਧਰਮ ਵਿਚ ਅਚਲ ਹੈ,

ਅਖਿਲ ਕਰਮੰ ॥

ਸਮੂਹ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲਾ ਹੈ,

ਅਮਿਤ ਜੋਗੰ ॥

ਅਮਿਤ ਯੋਗ ਵਾਲਾ ਹੈ,

ਤਜਿਤ ਭੋਗੰ ॥੪੨੦॥

ਭੋਗਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਚੁਕਾ ਹੈ ॥੪੨੦॥

ਸੁਫਲ ਕਰਮੰ ॥

ਕਰਮਾਂ ਵਿਚ ਸਫਲ ਹੈ,

ਸੁਬ੍ਰਿਤ ਧਰਮੰ ॥

ਧਰਮ ਵਾਲੀ ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਬਿਰਤੀ ਹੈ,

ਕੁਕ੍ਰਿਤ ਹੰਤਾ ॥

ਮਾੜੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ,

ਸੁਗਤੰ ਗੰਤਾ ॥੪੨੧॥

ਚੰਗੀ ਚਾਲ ਅਥਵਾ ਮਰਯਾਦਾ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੪੨੧॥

ਦਲਿਤੰ ਦ੍ਰੋਹੰ ॥

ਦ੍ਰੋਹ ਨੂੰ ਦਲਣ ਵਾਲਾ ਹੈ,

ਮਲਿਤੰ ਮੋਹੰ ॥

ਮੋਹ ਨੂੰ ਮਲ ਸੁਟਣ ਵਾਲਾ ਹੈ,

ਸਲਿਤੰ ਸਾਰੰ ॥

ਸਾਰ ਤੱਤ੍ਵ ਦੀ ਨਦੀ ('ਸਲਿਤੰ') ਹੈ,

ਸੁਕ੍ਰਿਤ ਚਾਰੰ ॥੪੨੨॥

ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੪੨੨॥

ਭਗਵੇ ਭੇਸੰ ॥

ਭਗਵੇ ਭੇਸ ਵਾਲਾ ਹੈ,

ਸੁਫਲੰ ਦੇਸੰ ॥

ਸੁਫਲ ਦੇਸ਼ ਵਾਲਾ ਹੈ,

ਸੁਹ੍ਰਿਦੰ ਸਰਤਾ ॥

ਸੁਹਿਰਦਤਾ ਦੀ ਨਦੀ ਹੈ,

ਕੁਕ੍ਰਿਤੰ ਹਰਤਾ ॥੪੨੩॥

ਮਾੜੇ ਕਰਮਾਂ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੪੨੩॥

ਚਕ੍ਰਿਤੰ ਸੂਰੰ ॥

ਦੇਵਤੇ ('ਸੁਰੰ') ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ,

ਬਮਤੰ ਨੂਰੰ ॥

ਨੂਰ ਨੂੰ ਉਗਲ ਰਹੇ ਹਨ,

ਏਕੰ ਜਪਿਤੰ ॥

ਇਕ (ਪਰਮਾਤਮਾ) ਨੂੰ ਜਪ ਰਹੇ ਹਨ,

ਏਕੋ ਥਪਿਤੰ ॥੪੨੪॥

ਇਕ ਦੀ ਹੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ॥੪੨੪॥

ਰਾਜੰ ਤਜਿਤ੍ਵੰ ॥

ਰਾਜ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ ਹੈ,

ਈਸੰ ਭਵਿਤ੍ਵੰ ॥

ਈਸ਼ਵਰ ਦਾ ਭਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਜਪੰ ਜਪਿਤ੍ਵੰ ॥

ਇਕ (ਪਰਮ ਸੱਤਾ) ਦੇ ਜਾਪ ਜਪਣ ਵਿਚ

ਏਕੰ ਥਪਿਤ੍ਵੰ ॥੪੨੫॥

(ਮਨ) ਸਥਿਰ ਕਰ ਚੁਕੇ ਹਨ ॥੪੨੫॥

ਬਜਤੰ ਨਾਦੰ ॥

ਨਾਦ ਵਜਦੇ ਹਨ,

ਬਿਦਿਤੰ ਰਾਗੰ ॥

ਰਾਗ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ,

ਜਪਤੰ ਜਾਪੰ ॥

ਜਾਪ ਨੂੰ ਜਪਣ ਨਾਲ

ਤ੍ਰਸਿਤੰ ਤਾਪੰ ॥੪੨੬॥

ਤਾਪ (ਦੁਖ) ਭਜ ਰਹੇ ਹਨ ॥੪੨੬॥

ਚਕਿਤੰ ਚੰਦੰ ॥

ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ,

ਧਕਤੰ ਇੰਦੰ ॥

ਇੰਦਰ (ਦਾ ਹਿਰਦਾ) ਧੜਕ ਰਿਹਾ ਹੈ,

ਤਕਤੰ ਦੇਵੰ ॥

ਦੇਵਤੇ ਤਕ ਰਹੇ ਹਨ,

ਭਗਤੰ ਭੇਵੰ ॥੪੨੭॥

(ਦੱਤ ਦੇ) ਭਗਤ ਬਣ ਗਏ ਹਨ ॥੪੨੭॥

ਭ੍ਰਮਤੰ ਭੂਤੰ ॥

ਭੂਤ ਫਿਰ ਰਹੇ ਹਨ,

ਲਖਿਤੰ ਰੂਪੰ ॥

ਰੂਪ ਨੂੰ ਵੇਖ ਰਹੇ ਹਨ,

ਚਕ੍ਰਤੰ ਚਾਰੰ ॥

ਚਾਰੇ (ਪਾਸੇ) ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ,

ਸੁਹ੍ਰਿਦੰ ਸਾਰੰ ॥੪੨੮॥

(ਮੁਨੀ) ਸੁਹਿਰਦਤਾ ਦਾ ਸਾਰ ਹਨ ॥੪੨੮॥

ਨਲਿਨੰ ਸੂਅੰ ॥

ਨਲਕੀ ਉਤੇ ਬੈਠਾ ਤੋਤਾ,

ਲਖਿ ਅਉਧੂਅੰ ॥

ਅਵਧੂਤ (ਦੱਤ) ਨੇ ਵੇਖਿਆ।

ਚਟ ਦੇ ਛਟਾ ॥

(ਉਸ ਤੋਤੇ ਨੂੰ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿਚੋਂ ਕਢ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ) ਉਹ ਝਟਪਟ ਉਡ ਗਿਆ,

ਭ੍ਰਮ ਤੇ ਜਟਾ ॥੪੨੯॥

(ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ) ਆਤਮਾ ਵੀ ਭਰਮ ਵਿਚ ਜੁਟੀ ਹੋਈ ਹੈ ॥੪੨੯॥

ਤਕਿਤੰ ਦੇਵੰ ॥

(ਇਸ ਭੇਦ ਨੂੰ) ਵੇਖਦੇ ਹੋਇਆਂ

ਬਕਿਤੰ ਭੇਵੰ ॥

ਦੱਤ ਦੇਵ ਨੇ ਕਿਹਾ

ਦਸ ਨਵ ਸੀਸੰ ॥

ਕਿ ਇਹ ਮੇਰਾ ਉਨ੍ਹੀਵਾਂ ਗੁਰੂ ('ਸੀਸੰ') ਹੈ

ਕਰਮਕ ਦੀਸੰ ॥੪੩੦॥

(ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ) ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ('ਕਰਮਕ') ਦਿਸਦਾ ਹੈ ॥੪੩੦॥

ਬੁਧਿਤੰ ਧਾਮੰ ॥

(ਮਨੁੱਖ) ਅਕਲ ਦਾ ਘਰ ਹੈ,