ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ਸ਼੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ
ਅੰਗ - 617
ਲਖਿ ਨਾਰਿ ਖਰੀ ॥
(ਉਸ ਨੇ ਇਕ) ਇਸਤਰੀ ਖੜੋਤੀ ਹੋਈ ਵੇਖੀ
ਰਸ ਰੀਤਿ ਭਰੀ ॥੨੬॥
ਜੋ ਜੋਬਨ ਦੇ ਰਸ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਸੀ ॥੨੬॥
ਅਤਿ ਸੋਭਤ ਹੈ ॥
(ਉਹ) ਬਹੁਤ ਸੋਭਾ ਵਾਲੀ ਹੈ।
ਲਖਿ ਲੋਭਤ ਹੈ ॥
ਵੇਖਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਲੁਭਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।
ਨ੍ਰਿਪ ਪੇਖਿ ਜਬੈ ॥
(ਉਸ ਨੂੰ) ਰਾਜੇ ਨੇ ਜਦੋਂ ਵੇਖਿਆ,
ਚਿਤਿ ਚਉਕ ਤਬੈ ॥੨੭॥
ਤਾਂ ਚਿਤ ਵਿਚ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਿਆ ॥੨੭॥
ਇਹ ਕਉਨ ਜਈ ॥
(ਸੋਚੀਂ ਪੈ ਗਿਆ ਕਿ) ਇਹ ਕਿਸ ਦੀ ਪੁੱਤਰੀ ਹੈ।
ਜਨੁ ਰੂਪ ਮਈ ॥
(ਇੰਜ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ) ਮਾਨੋ ਰੂਪਵਤੀ ਹੋਵੇ।
ਛਬਿ ਦੇਖਿ ਛਕ੍ਯੋ ॥
(ਉਸ ਦੀ) ਛਬੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਗਿਆ
ਚਿਤ ਚਾਇ ਚਕ੍ਰਯੋ ॥੨੮॥
ਅਤੇ ਚਿਤ ਵਿਚ ਚਾਉ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ॥੨੮॥
ਨ੍ਰਿਪ ਬਾਹ ਗਹੀ ॥
ਰਾਜੇ ਨੇ (ਉਸ ਦੀ) ਬਾਂਹ ਪਕੜ ਲਈ,
ਤ੍ਰੀਅ ਮੋਨ ਰਹੀ ॥
ਇਸਤਰੀ ਚੁਪ ਰਹੀ।
ਰਸ ਰੀਤਿ ਰਚ੍ਯੋ ॥
(ਦੋਵੇਂ) ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਰਸ ਵਿਚ ਲਗ ਗਏ
ਦੁਹੂੰ ਮੈਨ ਮਚ੍ਯੋ ॥੨੯॥
(ਕਿਉਂਕਿ) ਦੋਹਾਂ ਅੰਦਰ ਕਾਮ (ਦਾ ਭਾਵ) ਮਚਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ॥੨੯॥
ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਭਜੀ ॥
(ਰਾਜੇ ਨੇ ਉਸ ਇਸਤਰੀ ਨਾਲ) ਬਹੁਤ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਭੋਗ ਕੀਤਾ
ਨਿਸ ਲੌ ਨ ਤਜੀ ॥
ਅਤੇ ਰਾਤ ਤਕ (ਉਸ ਨੂੰ) ਨਾ ਛਡਿਆ।
ਦੋਊ ਰੀਝਿ ਰਹੇ ॥
ਦੋਵੇਂ (ਇਕ ਦੂਜੇ ਉਤੇ) ਰੀਝੇ ਹੋਏ ਸਨ।
ਨਹੀ ਜਾਤ ਕਹੇ ॥੩੦॥
(ਜਿਸ ਦਾ) ਕਥਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ॥੩੦॥
ਰਸ ਰੀਤਿ ਰਚ੍ਯੋ ॥
(ਉਹ) ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਦੀ ਰੀਤ ਵਿਚ ਲੀਨ ਹੋ ਗਏ
ਕਲ ਕੇਲ ਮਚ੍ਯੋ ॥
ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਕਾਮਕ੍ਰੀੜਾ ਕੀਤੀ।
ਅਮਿਤਾਸਨ ਦੇ ॥
(ਰਾਜੇ ਨੇ) ਅਮਿਤ ਆਸਨ ਦਿੱਤੇ
ਸੁਖ ਰਾਸਨ ਸੇ ॥੩੧॥
ਜੋ ਸੁਖ ਦੀ ਰਾਸ (ਵਰਗੇ ਸਨ) ॥੩੧॥
ਲਲਤਾਸਨ ਲੈ ॥
(ਇਸਤਰੀ ਨੂੰ) ਲਲਿਤ ਆਸਨ ਵਿਚ ਲਿਆ।
ਬਿਬਧਾਸਨ ਕੈ ॥
(ਫਿਰ) ਅਨੇਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਸਨ ਕੀਤੇ।
ਲਲਨਾ ਰੁ ਲਲਾ ॥
ਲਲਨਾ (ਪ੍ਰਿਯਾ) ਅਤੇ ਲਲਾ (ਪ੍ਰਿਯ) ਨੇ
ਕਰਿ ਕਾਮ ਕਲਾ ॥੩੨॥
(ਬਹੁਤ) ਕਾਮ-ਕਲਾ ਕੀਤੀ ॥੩੨॥
ਕਰਿ ਕੇਲ ਉਠੀ ॥
(ਸ਼ਕੁੰਤਲਾ ਰਾਜੇ ਨਾਲ) ਕੱਖਾਂ ਦੀ
ਮਧਿ ਪਰਨ ਕੁਟੀ ॥
ਕੁਲੀ ਵਿਚ ਸੰਭੋਗ ਕਰ ਕੇ ਉਠੀ।
ਨ੍ਰਿਪ ਜਾਤ ਭਯੋ ॥
ਰਾਜਾ ਉਥੋਂ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਤਿਹ ਗਰਭ ਰਹਿਯੋ ॥੩੩॥
ਉਸ (ਸ਼ਕੁੰਤਲਾ) ਨੂੰ ਗਰਭ ਠਹਿਰ ਗਿਆ ॥੩੩॥
ਦਿਨ ਕੈ ਕੁ ਗਏ ॥
ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਬੀਤ ਗਿਆ
ਤਿਨਿ ਭੂਰ ਜਏ ॥
ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਬੱਚੇ ('ਭੂਰ') ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ।
ਤਨਿ ਕਉਚ ਧਰੇ ॥
(ਉਸ ਬੱਚੇ ਨੇ) ਸ਼ਰੀਰ ਉਤੇ ਕਵਚ ਧਾਰਨ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ
ਸਸਿ ਸੋਭ ਹਰੇ ॥੩੪॥
ਅਤੇ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਦੀ ਸ਼ੋਭਾ ਨੂੰ ਹਰਦਾ ਸੀ ॥੩੪॥
ਜਨੁ ਜ੍ਵਾਲ ਦਵਾ ॥
(ਇੰਜ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ) ਮਾਨੋ ਜੰਗਲ ਦੀ ਅਗਨੀ (ਦੀ ਲਾਟ ਹੋਵੇ)।
ਅਸ ਤੇਜ ਭਵਾ ॥
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ (ਉਸ ਦਾ) ਤੇਜ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਰਿਖਿ ਜੌਨ ਪਿਖੈ ॥
ਜੋ ਵੀ ਰਿਸ਼ੀ ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਸੀ,
ਚਿਤ ਚਉਕ ਚਕੈ ॥੩੫॥
(ਉਸ ਦੇ) ਚਿਤ ਵਿਚ ਹੈਰਾਨੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ॥੩੫॥
ਸਿਸੁ ਸ੍ਰਯਾਨ ਭਯੋ ॥
ਜਦੋਂ ਬੱਚਾ ਸਿਆਣਾ ਹੋ ਗਿਆ।
ਕਰਿ ਸੰਗ ਲਯੋ ॥
(ਤਦ ਸ਼ਕੁੰਤਲਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ) ਨਾਲ ਲੈ ਲਿਆ।
ਚਲਿ ਆਵ ਤਹਾ ॥
(ਫਿਰ) ਉਥੇ ਚਲ ਕੇ ਆ ਗਈ
ਤਿਹ ਤਾਤ ਜਹਾ ॥੩੬॥
ਜਿਥੇ ਉਸ ਦਾ ਪਿਤਾ ਸੀ ॥੩੬॥
ਨ੍ਰਿਪ ਦੇਖਿ ਜਬੈ ॥
ਜਦ ਰਾਜੇ ਨੇ (ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ) ਵੇਖਿਆ,
ਕਰਿ ਲਾਜ ਤਬੈ ॥
ਤਦ ਬਹੁਤ ਲਜਾ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤੀ।
ਯਹ ਮੋ ਨ ਸੂਅੰ ॥
(ਅਤੇ ਕਹਿਣ ਲਗਾ) ਇਹ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਤ੍ਰੀਅ ਕੌਨ ਤੂਅੰ ॥੩੭॥
ਹੇ ਇਸਤਰੀ! ਤੂੰ ਕੌਣ ਹੈਂ? ॥੩੭॥
ਤ੍ਰੀਯੋ ਬਾਚ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਤਿ ॥
ਇਸਤਰੀ ਨੇ ਰਾਜੇ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿਹਾ:
ਹਰਿ ਬੋਲ ਮਨਾ ਛੰਦ ॥
ਹਰਿ ਬੋਲ ਮਨਾ ਛੰਦ:
ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਰਿ ਸੁਈ ॥
ਹੇ ਰਾਜਨ! ਮੈਂ ਉਹੀ ਇਸਤਰੀ ਹਾਂ
ਤੁਮ ਜੌਨ ਭਜੀ ॥
ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੂੰ ਭੋਗ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਮਧਿ ਪਰਨ ਕੁਟੀ ॥
ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਕੁਲੀ ਵਿਚ
ਤਹ ਕੇਲ ਠਟੀ ॥੩੮॥
(ਤੁਸੀਂ) ਕਾਮ-ਕ੍ਰੀੜਾ ਰਚਾਈ ਸੀ ॥੩੮॥
ਤਬ ਬਾਚ ਦੀਯੋ ॥
ਤਦ (ਤੁਸੀਂ) ਬਚਨ ਦਿੱਤਾ ਸੀ,
ਅਬ ਭੂਲਿ ਗਯੋ ॥
ਹੁਣ ਭੁਲ ਗਏ ਹੋ।
ਤਿਸ ਚਿਤ ਕਰੋ ॥
ਉਸ (ਘਟਨਾ) ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰੋ
ਮੁਹਿ ਰਾਜ ਬਰੋ ॥੩੯॥
ਅਤੇ ਹੇ ਰਾਜਨ! ਮੈਨੂੰ ਵਿਆਹ ਲਵੋ ॥੩੯॥
ਤਬ ਕਾਹਿ ਭਜੋ ॥
ਤਦ ਕਿਉਂ ਭੋਗ ਕੀਤਾ ਸੀ,
ਅਬ ਮੋਹਿ ਤਜੋ ॥
ਜੇ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਛਡ ਦੇਣਾ ਸੀ।
ਇਹ ਪੂਤ ਤੁਅੰ ॥
ਇਹ ਤੁਹਾਡਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ,
ਸੁਨੁ ਸਾਚ ਨ੍ਰਿਪੰ ॥੪੦॥
ਹੇ ਰਾਜਨ! ਸੁਣੋ, (ਮੈਂ) ਸੱਚ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹਾਂ ॥੪੦॥
ਨਹਿ ਸ੍ਰਾਪ ਤੁਝੈ ॥
ਨਹੀਂ ਤਾਂ (ਮੈਂ) ਤੈਨੂੰ ਸ੍ਰਾਪ (ਦੇਵਾਂਗੀ)।
ਭਜ ਕੈਬ ਮੁਝੈ ॥
ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਭੋਗ ਕਰ ਕੇ,
ਅਬ ਤੋ ਨ ਤਜੋ ॥
ਹੁਣ ਨਾ ਤਿਆਗੋ
ਨਹਿ ਲਾਜ ਲਜੋ ॥੪੧॥
ਅਤੇ ਲਾਜ ਕਰ ਕੇ ਸ਼ਰਮਿੰਦੇ ਨਾ ਹੋਵੋ ॥੪੧॥
ਨ੍ਰਿਪ ਬਾਚ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸੋ ॥
ਰਾਜੇ ਨੇ ਇਸਤਰੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ:
ਕੋਈ ਚਿਨ ਬਤਾਉ ॥
ਕੋਈ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਦਸ,
ਕਿਤੋ ਬਾਤ ਦਿਖਾਉ ॥
(ਜਾਂ) ਕੋਈ ਗੱਲ ਸਪਸ਼ਟ ਕਰ ਕੇ ਵਿਖਾ।
ਹਉ ਯੌ ਨ ਭਜੋ ॥
ਮੈਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਜਦਾ ਨਹੀਂ ਹਾਂ
ਨਹਿ ਨਾਰਿ ਲਜੋ ॥੪੨॥
ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਹੇ ਇਸਤਰੀ! ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਲਜਾ ਹੈ ॥੪੨॥
ਇਕ ਮੁਦ੍ਰਕ ਲੈ ॥
ਇਸਤਰੀ ਨੇ ਇਕ ਮੁੰਦਰੀ ਲੈ ਕੇ
ਨ੍ਰਿਪ ਕੈ ਕਰਿ ਦੈ ॥
ਰਾਜੇ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਦੇ ਦਿੱਤੀ
ਇਹ ਦੇਖਿ ਭਲੈ ॥
(ਅਤੇ ਕਿਹਾ-) ਇਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖ ਲੌ।