ਸ਼੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ
ਅੰਗ - 233
ਪ੍ਰਭ ਭ੍ਰਾਤ ਸੰਗਿ ॥
ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਭਰਾ ਸਹਿਤ
ਸੀਅ ਸੰਗ ਸੁਰੰਗ ॥
ਅਤੇ ਪਰਮ ਸੁੰਦਰੀ ਸੀਤਾ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ,
ਤਜਿ ਚਿੰਤ ਅੰਗ ॥
ਸਰੀਰ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਛੱਡਦੇ ਹੋਏ
ਧਸ ਬਨ ਨਿਸੰਗ ॥੩੨੭॥
ਨਿਸੰਗ ਹੀ ਬਣ ਵਿੱਚ ਜਾ ਵੜੇ ॥੩੨੭॥
ਧਰਿ ਬਾਨ ਪਾਨ ॥
(ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ) ਹੱਥ ਵਿਚ ਬਾਣ ਧਾਰਨ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ,
ਕਟਿ ਕਸਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ॥
ਲੱਕ ਨਾਲ ਤਲਵਾਰ ਬੰਨ੍ਹੀ ਹੋਈ ਸੀ,
ਭੁਜ ਬਰ ਅਜਾਨ ॥
ਗੋਡਿਆਂ (ਅਜਾਨੁ) ਤਕ (ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ) ਸੁੰਦਰ ਬਾਂਹਾਂ ਸਨ,
ਚਲ ਤੀਰਥ ਨਾਨ ॥੩੨੮॥
(ਉਹ ਰਾਮ) ਚਲ ਕੇ ਤੀਰਥ ਵਿੱਚ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ॥੩੨੮॥
ਗੋਦਾਵਰਿ ਤੀਰ ॥
ਗੋਦਾਵਰੀ ਦੇ ਕੰਢੇ ਉਤੇ
ਗਏ ਸਹਿਤ ਬੀਰ ॥
(ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ) ਭਰਾ ਸਹਿਤ ਗਏ
ਤਜ ਰਾਮ ਚੀਰ ॥
ਅਤੇ ਬਸਤ੍ਰ ਉਤਾਰ ਕੇ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਨੇ
ਕੀਅ ਸੁਚ ਸਰੀਰ ॥੩੨੯॥
(ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਕੇ) ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਕੀਤਾ ॥੩੨੯॥
ਲਖਿ ਰਾਮ ਰੂਪ ॥
ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਦੇ ਅਦਭੁਤ
ਅਤਿਭੁਤ ਅਨੂਪ ॥
ਅਤੇ ਅਨੂਪਮ ਰੂਪ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ,
ਜਹ ਹੁਤੀ ਸੂਪ ॥
ਜਿਥੇ ਸ਼ੂਰਪਣਖਾ ਰਹਿੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ,
ਤਹ ਗਏ ਭੂਪ ॥੩੩੦॥
(ਉਸ) ਬਣ ਦੇ ਰਾਖੇ ਉਥੇ ਚਲੇ ਗਏ ॥੩੩੦॥
ਕਹੀ ਤਾਹਿ ਧਾਤਿ ॥
(ਰਾਖਿਆਂ ਨੇ) ਜਾ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ-
ਸੁਨਿ ਸੂਪ ਬਾਤਿ ॥
ਹੇ ਸ਼ੂਰਪਣਖਾ! (ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਗੱਲ ਨੂੰ) ਸੁਣ ਲੈ,
ਦੁਐ ਅਤਿਥ ਨਾਤ ॥
ਸਾਡੇ ਬਣ ਵਿੱਚ ਦੋ ਸਾਧੂਆਂ ਨੇ ਆ ਕੇ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕੀਤਾ ਹੈ,
ਲਹਿ ਅਨੂਪ ਗਾਤ ॥੩੩੧॥
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਨੂਪਮ ਸਰੀਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਹਨ ॥੩੩੧॥
ਸੁੰਦਰੀ ਛੰਦ ॥
ਸੁੰਦਰੀ ਛੰਦ
ਸੂਪਨਖਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨੀ ਜਬ ॥
ਸੂਰਪਣਖਾ ਨੇ ਜਦੋਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣੀ,
ਧਾਇ ਚਲੀ ਅਬਿਲੰਬ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਬ ॥
ਤਦ ਉਹ ਇਸਤਰੀ ਬਿਨਾਂ ਦੇਰ ਕੀਤੇ ਧਾਈ ਕਰਕੇ ਤੁਰ ਪਈ।
ਕਾਮ ਸਰੂਪ ਕਲੇਵਰ ਜਾਨੈ ॥
ਉਸ ਨੇ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਕਾਮ ਸਰੂਪ ਕਰਕੇ ਜਾਣ ਲਿਆ।