ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ਸ਼੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ
ਅੰਗ - 208
ਲਖੀ ਮ੍ਰੀਚ ਨੈਣੰ ॥
ਮਾਰੀਚ ਨੇ (ਆਪਣੀ) ਅੱਖੀਂ ਵੇਖ ਲਿਆ।
ਫਿਰਿਯੋ ਰੋਸ ਪ੍ਰੇਰਿਯੋ ॥
ਫਿਰ (ਉਸ ਨੇ ਸੈਨਾ ਨੂੰ) ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਇੰਜ ਪ੍ਰੇਰਿਆ
ਮਨੋ ਸਾਪ ਛੇੜਯੋ ॥੮੦॥
ਮਾਨੋ ਸੱਪ ਨੂੰ ਛੇੜਿਆ ਹੋਵੇ ॥੮੦॥
ਹਣਿਯੋ ਰਾਮ ਬਾਣੰ ॥
ਰਾਮ ਨੇ (ਉਸ ਨੂੰ) ਬਾਣ ਮਾਰਿਆ
ਕਰਿਯੋ ਸਿੰਧ ਪਯਾਣੰ ॥
(ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਮਾਰੀਚ) ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਕੰਢੇ ਜਾ ਡਿੱਗਿਆ।
ਤਜਿਯੋ ਰਾਜ ਦੇਸੰ ॥
(ਉਸ ਨੇ ਇਸ) ਦੇਸ਼ ਦਾ ਰਾਜ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ
ਲਿਯੋ ਜੋਗ ਭੇਸੰ ॥੮੧॥
ਅਤੇ ਯੋਗ ਤੇ ਭੇਸ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕਰ ਲਿਆ ॥੮੧॥
ਸੁ ਬਸਤ੍ਰੰ ਉਤਾਰੇ ॥
ਸੁੰਦਰ ਬਸਤ੍ਰ (ਮਾਰੀਚ ਨੇ) ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੇ
ਭਗਵੇ ਬਸਤ੍ਰ ਧਾਰੇ ॥
ਅਤੇ ਭਗਵੇਂ ਬਸਤ੍ਰ ਪਾ ਲਏ।
ਬਸਯੋ ਲੰਕ ਬਾਗੰ ॥
ਲੰਕਾ ਦੇ ਬਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਵਸਣ ਲੱਗਾ
ਪੁਨਰ ਦ੍ਰੋਹ ਤਿਆਗੰ ॥੮੨॥
ਅਤੇ ਫਿਰ ਰਾਮ ਨਾਲ ਵੈਰ ਕਰਨਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ॥੮੨॥
ਸਰੋਸੰ ਸੁਬਾਹੰ ॥
ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਸੁਬਾਹੂ
ਚੜਯੋ ਲੈ ਸਿਪਾਹੰ ॥
ਸੈਨਾ ਲੈ ਕੇ ਚੜ੍ਹ ਆਇਆ।
ਠਟਯੋ ਆਣ ਜੁਧੰ ॥
(ਉਸ ਨੇ) ਆ ਕੇ ਯੁੱਧ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ
ਭਯੋ ਨਾਦ ਉਧੰ ॥੮੩॥
ਅਤੇ ਭਿਆਨਕ ਰੌਲਾ ਪੈ ਗਿਆ ॥੮੩॥
ਸੁਭੰ ਸੈਣ ਸਾਜੀ ॥
ਉਸ ਨੇ ਸੋਹਣੀ ਸੈਨਾ ਸਜਾਈ ਹੋਈ ਸੀ।
ਤੁਰੇ ਤੁੰਦ ਤਾਜੀ ॥
ਤੇਜ਼ ਚਾਲ ਵਾਲੇ ਘੋੜੇ ਭੱਜ ਰਹੇ ਸਨ।
ਗਜਾ ਜੂਹ ਗਜੇ ॥
ਹਾਥੀਆਂ ਦੇ ਦਲ ਚਿੰਘਾੜਦੇ ਸਨ,
ਧੁਣੰ ਮੇਘ ਲਜੇ ॥੮੪॥
(ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਅੱਗੇ) ਬੱਦਲਾਂ ਦੀ ਧੁਨ ਲੱਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ॥੮੪॥
ਢਕਾ ਢੁਕ ਢਾਲੰ ॥
ਢਾਲਾਂ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਢੱਕ-ਢੱਕ ਕਰਕੇ ਵੱਜਣ ਲੱਗੀਆਂ,
ਸੁਭੀ ਪੀਤ ਲਾਲੰ ॥
(ਉਹ) ਲਾਲ ਪੀਲੇ ਰੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੋਭਾ ਪਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ।
ਗਹੇ ਸਸਤ੍ਰ ਉਠੇ ॥
ਯੋਧੇ ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਫੜ ਕੇ ਡਟੇ ਹੋਏ ਸਨ
ਸਰੰਧਾਰ ਬੁਠੇ ॥੮੫॥
ਅਤੇ ਤੀਰਾਂ ਦਾ ਮੀਂਹ ਵਸਾ ਰਹੇ ਸਨ ॥੮੫॥
ਬਹੈ ਅਗਨ ਅਸਤ੍ਰੰ ॥
ਅਗਨਿ-ਅਸਤ੍ਰ ਚਲਦੇ ਸਨ
ਛੁਟੇ ਸਰਬ ਸਸਤ੍ਰੰ ॥
ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਵੀ ਚਲਦੇ ਸਨ।
ਰੰਗੇ ਸ੍ਰੋਣ ਐਸੇ ॥
ਲਹੂ ਨਾਲ ਰੰਗੇ ਹੋਏ (ਸੂਰਮੇ) ਇਉਂ ਲੱਗਦੇ ਸਨ
ਚੜੇ ਬਯਾਹ ਜੈਸੇ ॥੮੬॥
ਜਿਉਂ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹੇ ਹਨ ॥੮੬॥
ਘਣੈ ਘਾਇ ਘੂਮੇ ॥
ਬਹੁਤੇ (ਸੂਰਮੇ) ਘਾਇਲ ਹੋ ਕੇ (ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ) ਘੁੰਮਦੇ ਸਨ,
ਮਦੀ ਜੈਸ ਝੂਮੇ ॥
ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸ਼ਰਾਬੀ ਝੂਮਦੇ ਹਨ।
ਗਹੇ ਬੀਰ ਐਸੇ ॥
ਸੂਰਮੇ ਇੰਜ ਸ਼ੋਭ ਰਹੇ ਸਨ
ਫੁਲੈ ਫੂਲ ਜੈਸੇ ॥੮੭॥
ਜਿਵੇਂ ਫੁੱਲ ਖਿੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ॥੮੭॥
ਹਠਿਯੋ ਦਾਨਵੇਸੰ ॥
ਦੈਂਤ ਰਾਜਾ
ਭਯੋ ਆਪ ਭੇਸੰ ॥
(ਸੁਬਾਹੂ- ਹੱਠ ਨਾਲ ਤੱਤਪਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।
ਬਜੇ ਘੋਰ ਬਾਜੇ ॥
ਘੋਰ ਵਾਜੇ ਵੱਜਦੇ ਸਨ।
ਧੁਣੰ ਅਭ੍ਰ ਲਾਜੇ ॥੮੮॥
(ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ) ਧੁਨ ਅੱਗੋਂ ਬੱਦਲ ਵੀ ਲਜਾਂਦੇ ਸਨ ॥੮੮॥
ਰਥੀ ਨਾਗ ਕੂਟੇ ॥
ਰੱਥਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਹਾਥੀ (ਨਾਗ) ਮਾਰ ਸੁੱਟੇ ਸਨ।
ਫਿਰੈਂ ਬਾਜ ਛੂਟੈ ॥
ਘੋੜੇ ਛੁੱਟੇ ਫਿਰਦੇ ਸਨ।
ਭਯੋ ਜੁਧ ਭਾਰੀ ॥
ਭਾਰਾ ਯੁੱਧ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਛੁਟੀ ਰੁਦ੍ਰ ਤਾਰੀ ॥੮੯॥
(ਜਿਸ ਕਰਕੇ) ਸ਼ਿਵ ਦੀ ਸਮਾਧੀ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਈ ਸੀ ॥੮੯॥
ਬਜੇ ਘੰਟ ਭੇਰੀ ॥
ਘੰਟੇ ਤੇ ਭੇਰੀਆਂ ਵੱਜਦੇ ਸਨ,
ਡਹੇ ਡਾਮ ਡੇਰੀ ॥
(ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ) ਡੰਮ-ਡੰਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਿਕਲਦੀ ਸੀ।
ਰਣੰਕੇ ਨਿਸਾਣੰ ॥
ਧੌਂਸੇ ਗੂੰਜਦੇ ਸਨ
ਕਣੰਛੇ ਕਿਕਾਣੰ ॥੯੦॥
ਅਤੇ ਘੋੜੇ ਹਿਣਕਦੇ ਸਨ ॥੯੦॥
ਧਹਾ ਧੂਹ ਧੋਪੰ ॥
ਤਲਵਾਰਾਂ (ਧੋਪ) ਦੇ ਵੱਜਣ ਨਾਲ ਧੂੰਹਾਂ-ਧੂੰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਹੁੰਦੀ ਸੀ,
ਟਕਾ ਟੂਕ ਟੋਪੰ ॥
'ਟੱਕਾ-ਟੱਕ' ਕਰਕੇ ਟੋਪ ਟੁੱਟਦੇ ਸਨ।
ਕਟੇ ਚਰਮ ਬਰਮੰ ॥
ਢਾਲਾਂ ਅਤੇ ਕਵਚ ਕਟੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ
ਪਲਿਯੋ ਛਤ੍ਰ ਧਰਮੰ ॥੯੧॥
ਅਤੇ (ਯੋਧੇ) ਛੱਤ੍ਹੀ ਧਰਮ ਪਾਲ ਰਹੇ ਸਨ ॥੯੧॥
ਭਯੋ ਦੁੰਦ ਜੁਧੰ ॥
(ਰਾਮ ਤੇ ਸੁਬਾਹੂ) ਦਾ ਦੁਅੰਦ ਯੁੱਧ ਹੋਇਆ,