شری گرو گرنتھ صاحب جی

انگ - 447

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿਆ ਆਰਾਧਿਆ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਸਭਾਗਾ ॥

har har naam japiaa aaraadhiaa mukh masatak bhaag sabhaagaa |

اہ منکھّ ہر ویلے پرماتما دا نام جپن لگّ پیا ہرِ-نام سمرن لگّ پیا، اس دے مونہ اتے اس دے متھے اتے چنگا بھاگ جاگ پیا۔

ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮੀਠਾ ਲਾਇ ਜੀਉ ॥

jan naanak har kirapaa dhaaree man har har meetthaa laae jeeo |

ہے داس نانک! (آکھ-) جس منکھّ اتے پربھو نے میہر کیتی اس دے من وچ پرماتما دا نام پیارا لگن لگّ پیندا ہے۔

ਹਰਿ ਦਇਆ ਪ੍ਰਭ ਧਾਰਹੁ ਪਾਖਣ ਹਮ ਤਾਰਹੁ ਕਢਿ ਲੇਵਹੁ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ਜੀਉ ॥੪॥੫॥੧੨॥

har deaa prabh dhaarahu paakhan ham taarahu kadt levahu sabad subhaae jeeo |4|5|12|

ہے ہری! ہے پربھو! میہر کر، سانوں کٹھور-دلاں نوں (سنسار-سمندر توں) پار لنگھا لے، گرو دے شبد وچ جوڑ کے، آپنے پریم وچ جوڑ کے سانوں (موہ دے چکڑ وچوں) کڈھّ لے ۔۔4۔۔5۔۔12۔۔

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

aasaa mahalaa 4 |

آسا مہلا 4 ۔۔

ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਨਾ ਹਰਿ ਭਗਤ ਜਨਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ਜੀਉ ॥

man naam japaanaa har har man bhaanaa har bhagat janaa man chaau jeeo |

بھگت جن آپنے من وچ سدا ہرِ-نامِ جپدے ہن، ہرِ-نام اہناں نوں من وچ پیارا لگدا ہے، نام جپن دا اہناں دے من وچ چاؤ بنیا رہندا ہے۔

ਜੋ ਜਨ ਮਰਿ ਜੀਵੇ ਤਿਨੑ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੇ ਮਨਿ ਲਾਗਾ ਗੁਰਮਤਿ ਭਾਉ ਜੀਉ ॥

jo jan mar jeeve tina amrit peeve man laagaa guramat bhaau jeeo |

جیہڑے منکھّ آپا-بھاو مٹا کے آتمک جیون جیؤندے ہن اہ سدا آتمک جیون دین والا نام-جل پیندے رہندے ہن، گرو دے اپدیش دی برکتِ نال اہناں دے من وچ پربھو واستے پیار بنیا رہندا ہے۔

ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਭਾਉ ਗੁਰੁ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥

man har har bhaau gur kare pasaau jeevan mukat sukh hoee |

جس منکھّ اتے گرو کرپا کردا ہے اس دے من وچ پربھو-چرناں لئی پیار پیدا ہو جاندا ہے اہ منکھّ دنیا دی کرت-کار کردا ہویا ہی مایا دے بندھناں توں چھٹ جاندا ہے، اہ آتمک آنند ماندا ہے۔

ਜੀਵਣਿ ਮਰਣਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਹੇਲੇ ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸੋਈ ॥

jeevan maran har naam suhele man har har hiradai soee |

آتمک جیون جیؤن دے کارن تے آپا-بھاو ولوں مرن دے کارن پرماتما دے نام وچ جڑے رہن والے منکھّ سدا سوکھے رہندے ہن، اہناں دے من وچ اہناں دے ہردے وچ سدا اہ پرماتما ہی وسیا رہندا ہے۔

ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਵਸਿਆ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਰਸਿਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸ ਗਟਾਕ ਪੀਆਉ ਜੀਉ ॥

man har har vasiaa guramat har rasiaa har har ras gattaak peeaau jeeo |

گرو دی متِ دا سدکا اہناں دے من وچ سدا پرماتما دا نام وسیا رہندا ہے، ہرِ-نام اہناں دے اندر رچ جاندا ہے، اہ ہرِ-نام-جل، مانو، گٹ گٹ گٹ کر کے پیندے رہندے ہن۔

ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਨਾ ਹਰਿ ਭਗਤ ਜਨਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ਜੀਉ ॥੧॥

man naam japaanaa har har man bhaanaa har bhagat janaa man chaau jeeo |1|

بھگت جن آپنے من وچ سدا ہرِ-نام جپدے ہن، ہرِ-نام اہناں نوں من وچ پیارا لگدا ہے، نام جپن دا اہناں دے من وچ چاؤ بنیا رہندا ہے ۔۔1۔۔

ਜਗਿ ਮਰਣੁ ਨ ਭਾਇਆ ਨਿਤ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ਮਤ ਜਮੁ ਪਕਰੈ ਲੈ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

jag maran na bhaaeaa nit aap lukaaeaa mat jam pakarai lai jaae jeeo |

جگت وچ (کسے نوں بھی) موت پسند نہیں آؤندی، (ہر کوئی) سدا آپنی جند نوں لکاندا ہے کِ کتے جم اس نوں پھڑ کے لے ن جائے۔

ਹਰਿ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੋ ਇਹੁ ਜੀਅੜਾ ਰਖਿਆ ਨ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

har antar baahar har prabh eko ihu jeearraa rakhiaa na jaae jeeo |

پر پرماتما ہریک دے اندر تے باہر سارے جگت وچّ بھی وسدا ہے، اس پاسوں لکا کے اہ جند (موت توں) بچائی نہیں جا سکدی۔

ਕਿਉ ਜੀਉ ਰਖੀਜੈ ਹਰਿ ਵਸਤੁ ਲੋੜੀਜੈ ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਸੋ ਲੈ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

kiau jeeo rakheejai har vasat lorreejai jis kee vasat so lai jaae jeeo |

اہ جند کسے تراں بھی (موت توں) بچا کے رکھی نہیں جا سکدی، ہرِ-پربھو اس (جند-) وست نوں لبھّ ہی لیندا ہے۔ پرماتما دی اہ چیز ہے اہ اس نوں لے ہی جاندا ہے۔

ਮਨਮੁਖ ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰਿ ਭਰਮੇ ਸਭਿ ਅਉਖਧ ਦਾਰੂ ਲਾਇ ਜੀਉ ॥

manamukh karan palaav kar bharame sabh aaukhadh daaroo laae jeeo |

آپنے من دے پچھے ترن والے بندے ترلے کر کر کے ہریک کسم دا دوا-دارو ورت کے بھٹکدے پھردے ہن، پر جس پرماتما دی دتی ہوئی اہ چیز ہے اہ مالک-پربھو اس نوں لے ہی لیندا ہے۔

ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਪ੍ਰਭੁ ਲਏ ਸੁਆਮੀ ਜਨ ਉਬਰੇ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ਜੀਉ ॥

jis kee vasat prabh le suaamee jan ubare sabad kamaae jeeo |

پرماتما دے سیوک گرو دا شبد کما کے (شبد انوسار آپنا آتمک جیون بنا کے، موت دے سہم توں) بچ جاندے ہن۔

ਜਗਿ ਮਰਣੁ ਨ ਭਾਇਆ ਨਿਤ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ਮਤ ਜਮੁ ਪਕਰੈ ਲੈ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥੨॥

jag maran na bhaaeaa nit aap lukaaeaa mat jam pakarai lai jaae jeeo |2|

جگت وچ (کسے نوں بھی) موت چنگی نہیں لگدی (ہریک جیو) سدا آپنی جند نوں لکاندا ہے کِ کتے جم اس نوں پھڑ کے لے ن جائے ۔۔2۔۔

ਧੁਰਿ ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਹਾਇਆ ਜਨ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਨਿ ਜੀਉ ॥

dhur maran likhaaeaa guramukh sohaaeaa jan ubare har har dhiaan jeeo |

گرو دی سرن پئے رہن والے منکھاں نوں اہ دھر درگاہ توں لکھی ہوئی موت بھی سوہنی لگدی ہے، اہ گرمکھِ-جن پرماتما دے چرناں دے دھیان وچ جڑ کے (موت دے سہم ولوں) بچے رہندے ہن۔

ਹਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਜਾਨਿ ਜੀਉ ॥

har sobhaa paaee har naam vaddiaaee har daragah paidhe jaan jeeo |

پرماتما دے نام وچ جڑ کے (اہ گرمکھ) (لوک پرلوک وچ) سوبھا تے وڈیائی کھٹدے ہن، جگت توں ازت-وڈیائی لے کے اہ پرماتما دی درگاہ وچ جاندے ہن۔

ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਸੀਧੇ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

har daragah paidhe har naamai seedhe har naamai te sukh paaeaa |

(گرو دے سنمکھ رہن والے منکھّ) پرماتما دی ہزوری وچ ازت ہاسل کردے ہن، ہرِ-نام دی برکتِ نال اہ آپنا جیون کامیاب بنا لیندے ہن، پرماتما دے نام توں اہ آتمک آنند پراپت کردے ہن۔

ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੋਵੈ ਦੁਖ ਮੇਟੇ ਹਰਿ ਰਾਮੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥

janam maran dovai dukh mette har raamai naam samaaeaa |

(گرو دے در تے ٹکے رہن والے منکھّ) پرماتما دے نام وچ لین رہندے ہن، تے اس تراں اہ جوناں دا گیڑ اتے موت-اہناں دوہاں دکھاں نوں مٹا لیندے ہن۔

ਹਰਿ ਜਨ ਪ੍ਰਭੁ ਰਲਿ ਏਕੋ ਹੋਏ ਹਰਿ ਜਨ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕ ਸਮਾਨਿ ਜੀਉ ॥

har jan prabh ral eko hoe har jan prabh ek samaan jeeo |

پرماتما دے بھگت اتے پرماتما مل کے اکّ-روپ ہو جاندے ہن، پرماتما دے بھگت اتے پرماتما اکو جہے ہو جاندے ہن۔

ਧੁਰਿ ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਹਾਇਆ ਜਨ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਨਿ ਜੀਉ ॥੩॥

dhur maran likhaaeaa guramukh sohaaeaa jan ubare har har dhiaan jeeo |3|

گرو دے سنمکھ رہن والے منکھاں نوں اہ دھر درگاہ توں لکھی ہوئی موت بھی سوہنی لگدی ہے، اہ گرمکھِ بندے پرماتما دے دھیان وچ لین ہو کے (موت دے سہم ولوں) بچے رہندے ہن ۔۔3۔۔

ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਬਿਨਸਿ ਬਿਨਾਸੈ ਲਗਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਇ ਜੀਉ ॥

jag upajai binasai binas binaasai lag guramukh asathir hoe jeeo |

(مایا-گرسیا) جگت (مڑ مڑ) جمدا ہے مردا ہے آتمک موتے مردا رہندا ہے، گرو دی راہیں (پربھو-چرناں وچ) لگّ کے (مایا دے موہ ولوں) اڈول-چتّ ہو جاندا ہے۔

ਗੁਰੁ ਮੰਤ੍ਰੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਹਰਿ ਰਸਕਿ ਰਸਾਏ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਮੁਖਿ ਚੋਇ ਜੀਉ ॥

gur mantru drirraae har rasak rasaae har amrit har mukh choe jeeo |

گرو جس منکھّ دے ہردے وچ نام-منتر پکا کردا ہے جس منکھّ دے مونہ وچ آتمک جیون دین والا نام-جل چوندا ہے اہ منکھّ ہرِ-نام-رس نوں سواد نال (آپنے اندر) رچاندا ہے۔

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਮੁਆ ਜੀਵਾਇਆ ਫਿਰਿ ਬਾਹੁੜਿ ਮਰਣੁ ਨ ਹੋਈ ॥

har amrit ras paaeaa muaa jeevaaeaa fir baahurr maran na hoee |

جدوں اہ منکھّ گرو پاسوں آتمک جیون دین والا نام-رس ہاسل کردا ہے (پہلاں آتمک موتے) مویا ہویا اہ منکھّ آتمک جیون پراپت کر لیندا ہے، مڑ اس نوں اہ موت نہیں ویاپدی۔

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਮਰ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਈ ॥

har har naam amar pad paaeaa har naam samaavai soee |

جیہڑا منکھّ گرو پاسوں پرماتما دا نام پراپت کر لیندا ہے اہ منکھّ اہ درجا ہاسل کر لیندا ہے جتھے آتمک موت پوہ نہیں سکدی، اہ منکھّ پرماتما دے نام وچ لین رہندا ہے۔

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ਟੇਕ ਹੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਜੀਉ ॥

jan naanak naam adhaar ttek hai bin naavai avar na koe jeeo |

ہے داس نانک! پرماتما دا نام (اس منکھّ دی زندگی دا) آسرا سہارا بن جاندا ہے، پرماتما دے نام توں بنا کوئی ہور پدارتھ اس دے آتمک جیون دا سہارا نہیں بن سکدا۔

ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਬਿਨਸਿ ਬਿਨਾਸੈ ਲਗਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਇ ਜੀਉ ॥੪॥੬॥੧੩॥

jag upajai binasai binas binaasai lag guramukh asathir hoe jeeo |4|6|13|

(مایا-گرسیا) جگت (مڑ مڑ) جمدا ہے مردا ہے آتمک موتے مردا رہندا ہے، گرو دی راہیں (پربھو-چرناں وچ) لگّ کے (مایا دے موہ ولوں) اڈول-چتّ ہو جاندا ہے ۔۔4۔۔6۔۔13۔۔