شری گرو گرنتھ صاحب جی

انگ - 1162

ਭਗਵਤ ਭੀਰਿ ਸਕਤਿ ਸਿਮਰਨ ਕੀ ਕਟੀ ਕਾਲ ਭੈ ਫਾਸੀ ॥

bhagavat bheer sakat simaran kee kattee kaal bhai faasee |

ستسنگ تے سمرن دے بل نال میں کال دی پھاہی، دنیا دے ڈراں دی پھاہی، وڈھّ لئی ہے۔

ਦਾਸੁ ਕਬੀਰੁ ਚੜਿੑਓ ਗੜੑ ਊਪਰਿ ਰਾਜੁ ਲੀਓ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥੬॥੯॥੧੭॥

daas kabeer charrio garra aoopar raaj leeo abinaasee |6|9|17|

پربھو دا داس کبیر ہن کلھے دے اپر چڑھ بیٹھا ہے (سریر نوں وسّ کر چکیا ہے)، تے کدے ناہ ناس ہون والی آتمک بادشاہی لے چکا ہے ۔۔6۔۔9۔۔17۔۔

ਗੰਗ ਗੁਸਾਇਨਿ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰ ॥

gang gusaaein gahir ganbheer |

ڈونگھی گمبھیر گنگا ماتا وچ (ڈوبن لئی)-

ਜੰਜੀਰ ਬਾਂਧਿ ਕਰਿ ਖਰੇ ਕਬੀਰ ॥੧॥

janjeer baandh kar khare kabeer |1|

(اہ ورودھی لوک) مینوں کبیر نوں زنجیراں نال بنھ کے ڈونگھی گمبھیر گنگا ماتا وچ (ڈوبن لئی) لے گئے (بھاو، اس گنگا وچ لے گئے جس نوں اہ 'ماتا' آکھدے ہن تے اس ماتا کولوں جانوں مروان دا اپرادھ کران لگے) ॥1۔۔

ਮਨੁ ਨ ਡਿਗੈ ਤਨੁ ਕਾਹੇ ਕਉ ਡਰਾਇ ॥

man na ddigai tan kaahe kau ddaraae |

اس دا من (کسے کشٹ ویلے) ڈولدا نہیں، اس دے سریر نوں (کشٹ دے دے کے) ڈراؤن توں کوئی لابھ نہیں ہو سکدا،

ਚਰਨ ਕਮਲ ਚਿਤੁ ਰਹਿਓ ਸਮਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥

charan kamal chit rahio samaae | rahaau |

جس منکھّ دا من پربھو دے سوہنے چرناں وچ لین رہے ۔۔ رہاؤ۔۔

ਗੰਗਾ ਕੀ ਲਹਰਿ ਮੇਰੀ ਟੁਟੀ ਜੰਜੀਰ ॥

gangaa kee lahar meree ttuttee janjeer |

(پر ڈبن دے تھاں) گنگا دیاں لہراں نال میری زنجیر ٹٹّ گئی،

ਮ੍ਰਿਗਛਾਲਾ ਪਰ ਬੈਠੇ ਕਬੀਰ ॥੨॥

mrigachhaalaa par baitthe kabeer |2|

میں کبیر (اس جل اتے اؤں ترن لگّ پیا جویں) مرگچھالا اتے بیٹھا ہویا ہاں ۔۔2۔۔

ਕਹਿ ਕੰਬੀਰ ਕੋਊ ਸੰਗ ਨ ਸਾਥ ॥

keh kanbeer koaoo sang na saath |

کبیر آکھدا ہے کِ تہاڈے متھے ہوئے کرم-کانڈ جاں تیرتھ-اشنان) کوئی بھی سنگی نہیں بن سکدے، کوئی بھی ساتھی نہیں ہو سکدے۔

ਜਲ ਥਲ ਰਾਖਨ ਹੈ ਰਘੁਨਾਥ ॥੩॥੧੦॥੧੮॥

jal thal raakhan hai raghunaath |3|10|18|

پانی تے دھرتی ہر تھاں اک پرماتما ہی رکھن-جوگ ہے ۔۔3۔۔10۔۔18۔۔

ਭੈਰਉ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਅਸਟਪਦੀ ਘਰੁ ੨ ॥

bhairau kabeer jeeo asattapadee ghar 2 |

راگ بھیرؤ، گھر 2 وچّ بھگت کبیر جی دی اٹھّ-بنداں والی بانی۔

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

اکال پرکھ اکّ ہے اتے ستگورو دی کرپا نال ملدا ہے۔

ਅਗਮ ਦ੍ਰੁਗਮ ਗੜਿ ਰਚਿਓ ਬਾਸ ॥

agam drugam garr rachio baas |

(پرماتما دے نام وچ سرت جوڑن والا) منکھّ اک ایسے کلھے وچ وسوں بنا لیندا ہے جتھے (وکار آدکاں دی) پہنچ نہیں ہو سکدی، جتھے (وکاراں لئی) اپڑنا بڑا اؤکھا ہندا ہے۔

ਜਾ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਕਰੇ ਪਰਗਾਸ ॥

jaa meh jot kare paragaas |

جس منکھّ دے اندر پربھو آپنی جوت دا چانن کردا ہے،

ਬਿਜੁਲੀ ਚਮਕੈ ਹੋਇ ਅਨੰਦੁ ॥

bijulee chamakai hoe anand |

اس دے اندر، مانو، بجلی چمک پیندی ہے، اتھے سدا کھڑاؤ ہی کھڑاؤ ہو جاندا ہے،

ਜਿਹ ਪਉੜੑੇ ਪ੍ਰਭ ਬਾਲ ਗੋਬਿੰਦ ॥੧॥

jih paurrae prabh baal gobind |1|

(نام سمرن دی برکتِ نال) جس ہردے وچ بال-سبھاؤ پربھو-گوبند آ وسدا ہے ۔۔1۔۔

ਇਹੁ ਜੀਉ ਰਾਮ ਨਾਮ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ॥

eihu jeeo raam naam liv laagai |

(جدوں) اہ جیو پرماتما دے نام وچ سرت جوڑدا ہے،

ਜਰਾ ਮਰਨੁ ਛੂਟੈ ਭ੍ਰਮੁ ਭਾਗੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jaraa maran chhoottai bhram bhaagai |1| rahaau |

تاں اس دا بڈھیپا (بڈھیپے دا ڈر) مکّ جاندا ہے، موت (دا سہم) مکّ جاندا ہے اتے بھٹکنا دور ہو جاندی ہے ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔

ਅਬਰਨ ਬਰਨ ਸਿਉ ਮਨ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥

abaran baran siau man hee preet |

پر جنھاں منکھاں دے من وچ اسے خیال دی لگن ہے کِ فلانا نیویں جات دا تے فلانا اچی جات دا ہے،

ਹਉਮੈ ਗਾਵਨਿ ਗਾਵਹਿ ਗੀਤ ॥

haumai gaavan gaaveh geet |

اہ سدا اہنکار دیاں گلاں کردے رہندے ہن۔

ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਹੋਤ ਝੁਨਕਾਰ ॥

anahad sabad hot jhunakaar |

(پر) اتھے پربھو دی سفت-سالاہ دا اکّ-رس، مانو، راگ ہندا رہندا ہے،

ਜਿਹ ਪਉੜੑੇ ਪ੍ਰਭ ਸ੍ਰੀ ਗੋਪਾਲ ॥੨॥

jih paurrae prabh sree gopaal |2|

جس ہردے وچ سری گوپال پربھو جی وسدے ہن ۔۔2۔۔

ਖੰਡਲ ਮੰਡਲ ਮੰਡਲ ਮੰਡਾ ॥

khanddal manddal manddal manddaa |

جو پربھو سارے کھنڈاں دا، منڈلاں دا ساجن والا ہے،

ਤ੍ਰਿਅ ਅਸਥਾਨ ਤੀਨਿ ਤ੍ਰਿਅ ਖੰਡਾ ॥

tria asathaan teen tria khanddaa |

جو (پھر) تناں بھوناں دا، تناں گناں دا ناس کرن والا بھی ہے،

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਰਹਿਆ ਅਭ ਅੰਤ ॥

agam agochar rahiaa abh ant |

جس تک منکھی اندریاں دی پہنچ نہیں ہو سکدی، اہ پربھو اس منکھّ دے ہردے وچ وسدا ہے (جس نے پرماتما دے نام نال لو لائی ہوئی ہے)۔

ਪਾਰੁ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋ ਧਰਨੀਧਰ ਮੰਤ ॥੩॥

paar na paavai ko dharaneedhar mant |3|

پر، کوئی جیو دھرتی-دے-آسرے اس پربھو دے بھیت دا انت نہی پا سکدا ۔۔3۔۔

ਕਦਲੀ ਪੁਹਪ ਧੂਪ ਪਰਗਾਸ ॥

kadalee puhap dhoop paragaas |

جویں کیلے دے پھلاں وچ سگندھی دا پرکاش ہندا ہے،

ਰਜ ਪੰਕਜ ਮਹਿ ਲੀਓ ਨਿਵਾਸ ॥

raj pankaj meh leeo nivaas |

جویں کول پھلّ وچ مکرند آ نواس کردا ہے

ਦੁਆਦਸ ਦਲ ਅਭ ਅੰਤਰਿ ਮੰਤ ॥

duaadas dal abh antar mant |

پورن تور تے کھڑے ہوئے اس منکھّ دے ہردے وچ پربھو دا منتر اؤں وسّ پیندا ہے،

ਜਹ ਪਉੜੇ ਸ੍ਰੀ ਕਮਲਾ ਕੰਤ ॥੪॥

jah paurre sree kamalaa kant |4|

جس ہردے وچ (سمرن دی برکتِ نال) مایا-دا-پتیا پربھو آ وسدا ہے ۔۔4۔۔

ਅਰਧ ਉਰਧ ਮੁਖਿ ਲਾਗੋ ਕਾਸੁ ॥

aradh uradh mukh laago kaas |

(جو منکھّ پربھو دے نام وچ لو لاندا ہے) اس نوں اکاش پتال ہر تھاں پربھو دا ہی پرکاش دسدا ہے،

ਸੁੰਨ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਕਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ॥

sun manddal meh kar paragaas |

اس دی اپھر سمادھی وچ (بھاو، اس دے ٹکے ہوئے من وچ) پرماتما آپنا چانن کردا ہے،

ਊਹਾਂ ਸੂਰਜ ਨਾਹੀ ਚੰਦ ॥

aoohaan sooraj naahee chand |

(اتنا چانن کِ) سورج تے چند دا چانن اس دی برابری نہیں کر سکدا (اہ چانن سورج چند دے چانن ورگا نہیں ہے)۔

ਆਦਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਕਰੈ ਅਨੰਦ ॥੫॥

aad niranjan karai anand |5|

سارے جگت دا مول مایا-رہت پربھو اس دے ہردے وچ اماہ پیدا کردا ہے ۔۔5۔۔

ਸੋ ਬ੍ਰਹਮੰਡਿ ਪਿੰਡਿ ਸੋ ਜਾਨੁ ॥

so brahamandd pindd so jaan |

اہ منکھّ (لو دی برکتِ نال) سارے جگت وچ اسے پربھو نوں پچھاندا ہے جس نوں آپنے سریر وچ (وسدا ویکھدا ہے)،

ਮਾਨ ਸਰੋਵਰਿ ਕਰਿ ਇਸਨਾਨੁ ॥

maan sarovar kar isanaan |

اہ (پربھو-نامو روپ) مان-سروور وچ اشنان کردا ہے

ਸੋਹੰ ਸੋ ਜਾ ਕਉ ਹੈ ਜਾਪ ॥

sohan so jaa kau hai jaap |

جس منکھّ دے ہردے وچ سدا اہ لگن ہے کِ اہ پربھو تے میں اکّ ہاں (بھاو، میرے اندر پربھو دی جوت وسّ رہی ہے)۔

ਜਾ ਕਉ ਲਿਪਤ ਨ ਹੋਇ ਪੁੰਨ ਅਰੁ ਪਾਪ ॥੬॥

jaa kau lipat na hoe pun ar paap |6|

(اس لگن دی برکتِ نال) جس اتے ناہ پنّ ناہ پاپ کوئی بھی پربھاو نہیں پا سکدا (بھاو، جس نوں نا کوئی پاپ-وکار کھچّ پا سکدے ہن، تے ناہ ہی پنّ کرماں دے پھل دی لالسا ہے، اس دی لو پرماتما نال جڑی جانو) ॥6۔۔