خدا جي عبادت ڪندڙن جي لشڪر ۽ طاقت، مراقبي جي طاقت سان، مون موت جي خوف جي ڦڙي کي ڦاڙي ڇڏيو آهي.
غلام ڪبير قلعي جي چوٽيءَ تي چڙھي ويو آھي. مون کي حاصل ڪيو آهي دائمي، غير فاني ڊومين. ||6||9||17||
گنگا جي ماءُ تمام گهڻي اونهي آهي.
زنجيرن ۾ جڪڙي، ڪبير کي اتي وٺي ويا. ||1||
منھنجو دماغ نه ھليو ويو؛ منهنجو جسم ڇو ڊڄڻ گهرجي؟
منهنجو شعور رب جي لوٽس پيرن ۾ غرق رهيو. ||1||روڪ||
گنگا جي موج زنجيرن کي ٽوڙي ڇڏيو،
۽ ڪبير هرڻ جي چمڙي تي ويٺو هو. ||2||
ڪبير صاحب فرمائي ٿو ته منهنجو ڪوبه دوست يا ساٿي ناهي.
پاڻي تي ۽ زمين تي، رب منهنجو محافظ آهي. ||3||10||18||
ڀائرو، ڪبير جيئي، اشٽپديا، ٻيو بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
خدا هڪ قلعو تعمير ڪيو، ناقابل رسائي ۽ ناقابل رسائي، جنهن ۾ هو رهندو آهي.
اُتي، سندس خدائي نور پکڙجي ٿو.
بجلي ٻرندي آهي، ۽ اتي خوشي غالب آهي،
جتي دائمي جوان رب خدا رهندو. ||1||
هي روح پيار سان رب جي نالي سان جڙيل آهي.
پوڙھائپ ۽ موت کان بچي وڃي ٿو ۽ ان جو شڪ دور ٿي وڃي ٿو. ||1||روڪ||
جيڪي اعليٰ ۽ پست سماجي طبقن ۾ يقين رکن ٿا،
صرف گيت ڳائين ٿا ۽ انا پرستيءَ جا نعرا.
اُن جاءِ تي خدا جو ڪلام گونجڻ لڳو،
جتي رب العالمين رهندو. ||2||
هو سيارو ٺاهي ٿو، نظام شمسي ۽ ڪهڪشائون؛
هو ٽنهي جهانن، ٽن ديوتائن ۽ ٽن صفتن کي ناس ڪري ٿو.
ناقابلِ رسائِي ۽ اڻپورو رب، دل ۾ رهجي ٿو.
رب العالمين جي حدن يا رازن کي ڪو به ڳولي نه ٿو سگهي. ||3||
رب ٻوٽي جي گلن ۽ سج جي روشنيءَ ۾ چمڪي ٿو.
هو ڪنول جي گل جي پولن ۾ رهندو آهي.
رب جو راز دل جي ڪنول جي ٻارهن پنن ۾ آهي.
عظيم رب، لکشمي جو رب اتي رهي ٿو. ||4||
هو آسمان وانگر آهي، جيڪو هيٺئين، مٿاهين ۽ وچين دائرن ۾ پکڙيل آهي.
انتهائي خاموش آسماني دائري ۾، هو اڳتي وڌي ٿو.
نه سج آهي نه چنڊ،
پر اُتي پريم پاڪ پالڻهار جشن ملهائي ٿو. ||5||
ڄاڻو ته هو ڪائنات ۾ آهي، ۽ جسم ۾ پڻ.
مانسروور ڍنڍ ۾ پنهنجو صاف غسل وٺو.
"سوهنگ" جو نعرو - "هو مان آهيان."
هو ڪنهن به نيڪي يا برائي کان متاثر نه ٿيو. ||6||
هو ڪنهن به اعليٰ يا هيٺين سماجي طبقي، سج يا ڇانو کان متاثر نه ٿيندو آهي.
هو گرو جي حرم ۾ آهي، ۽ ٻيو ڪٿي به ناهي.
هو ڦيرڦار، اچڻ ۽ وڃڻ سان نه موڙيو ويو آهي.
غير شعوري طور تي آسماني خلا ۾ جذب ٿي رهو. ||7||
جيڪو پنهنجي ذهن ۾ رب کي ڄاڻي ٿو
جيڪو ڪجهه چوي ٿو سو پورو ٿئي ٿو.
جيڪو مضبوطيءَ سان رب جي ديوي نور کي، ۽ سندس منتر کي ذهن ۾ لڳائي ٿو
- ڪبير چوي ٿو، اهڙو مرڻ ٻيلي پار ٿئي ٿو. ||8||1||
سندس لاءِ لکين سج چمڪيا،
لکين شيوا ۽ ڪيلاش جبل.
لکين درگا ديوي سندس پيرن جو مالش ڪن ٿا.
لکين برهمڻ هن جي لاءِ ويد جا گيت ڳائين ٿا. ||1||
جڏهن مان گهران ٿو، مان صرف رب کان پڇان ٿو.
مون کي ڪنهن به ديوتا سان ڪو به واسطو نه آهي. ||1||روڪ||
آسمان ۾ ڪروڙين چنڊ چمڪي رهيا آهن.