توهان کي هن انساني جسم سان نوازيو ويو آهي.
هي توهان جو موقعو آهي رب العالمين سان ملڻ جو.
ٻيون ڪوششون توهان جي فائدي ۾ نه آهن.
ساد سنگت ۾ شامل ٿي، پاڪ جي صحبت ۾، وير ۽ غور ڪريو، رب جي نالي تي. ||1||
ڪوشش ڪريو، ۽ خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪريو.
هيءَ انساني زندگي مايا جي محبت ۾ بيڪار گذري رهي آهي. ||1||روڪ||
مون مراقبي، تپسيا، خود ضبطي يا نيڪ زندگي جي مشق نه ڪئي آهي؛
مون پاڪ بزرگن جي خدمت نه ڪئي آهي، ۽ مان نه ڄاڻان ٿو رب، منهنجو بادشاهه.
نانڪ چوي ٿو، منهنجا عمل ناپاڪ ۽ حقير آهن؛
اي منهنجا مالڪ، مان توهان جي حرمت کي ڳولي ٿو - مهرباني ڪري، منهنجي عزت کي بچايو. ||2||29||
آسا، پنجين مهل:
توکان سواءِ، مون لاءِ ٻيو ڪو نه آهي. منهنجي ذهن ۾ تون ئي آهين.
تون منهنجو دوست ۽ ساٿي آهين، خدا؛ منهنجي روح کي ڇو ڊڄڻ گهرجي؟ ||1||
تون منهنجو سهارو آهين، تون منهنجي اميد آهين.
ويٺي يا اٿڻ مهل، سمهڻ يا جاڳندي، هر ساهه ۽ کاڌي جي لقميءَ سان، مان توکي ڪڏهن به نه وساريندس. ||1||روڪ||
منهنجي حفاظت ڪر، مهرباني ڪري منهنجي حفاظت ڪر، اي خدا؛ مان تنهنجي حرم ۾ آيو آهيان. باهه جو سمنڊ تمام خوفناڪ آهي.
سچو گرو نانڪ کي امن ڏيڻ وارو آهي. مان تنهنجو ٻار آهيان، اي دنيا جا پالڻهار. ||2||30||
آسا، پنجين مهل:
پالڻھار خدا مون کي بچايو آھي، سندس ٻانھي.
منهنجو ذهن پنهنجي محبوب جي حوالي ڪيو آهي. منهنجي بخار زهر ورتو ۽ مري ويو. ||1||روڪ||
ٿڌ ۽ گرميءَ مون کي ڇُهي ئي نه ٿي، جڏهن مان رب جي شان ۾ گيت ڳايان ٿو.
منهنجو شعور جادو، مايا کان متاثر نه آهي. مان رب جي لوٽس پيرن جي حرم ڏانهن وٺي ويندس. ||1||
اوليائن جي فضل سان، رب پنهنجي رحمت مون تي ڏيکاري آهي؛ هو پاڻ منهنجو مددگار ۽ سهارو آهي.
نانڪ ڪڏهن به رب جي ساراهه ڳائي ٿو، عظمت جو خزانو؛ هن جا شڪ ۽ درد ختم ٿي ويندا آهن. ||2||31||
آسا، پنجين مهل:
مون رب جي نالي جي دوا ورتي آهي.
مون کي سڪون مليو آهي، ۽ درد جي سيٽ هٽائي وئي آهي. ||1||
بخار ڀڄي ويو آهي، ڪامل گرو جي تعليم سان.
مان خوشيءَ ۾ آهيان، ۽ منهنجا سڀ غم دور ٿي ويا آهن. ||1||روڪ||
سڀني مخلوقات ۽ مخلوقات کي امن ملي ٿو،
اي نانڪ، عظيم رب خدا تي غور ڪندي. ||2||32||
آسا، پنجين مهل:
اهو وقت، جنهن جي انسان خواهش نه ڪندو آهي، آخرڪار اچي ٿو.
رب جي حڪم کان سواءِ، عقل ڪيئن ٿو سمجهي؟ ||1||
جسم پاڻي، باهه ۽ ڌرتيءَ کي کائي ٿو.
پر روح نه جوان آهي نه پوڙهو، اي تقدير جا ڀائرو. ||1||روڪ||
ٻانهو نانڪ مقدس جي حرم ۾ داخل ٿيو آهي.
گروءَ جي مهربانيءَ سان، هن موت جو خوف لاهي ڇڏيو آهي. ||2||33||
آسا، پنجين مهل:
هميشه ۽ هميشه لاء، روح روشن آهي؛
ساد سنگت، پاڪ جي صحبت ۾، رب جي پيرن ۾ رهجي وڃي ٿي. ||1||
هر روز رب جي نالي کي ياد ڪر، اي منهنجي ذهن.
توهان کي دائمي امن، سڪون ۽ سڪون ملندو، ۽ توهان جا سڀئي گناهه ڇڏي ويندا. ||1||روڪ||
نانڪ جو چوڻ آهي ته، جنهن کي ڪامل سٺي ڪرم سان نوازيو ويو آهي،
سچي گروءَ سان ملي ٿو، ۽ پورو پورو خداوند خدا حاصل ڪري ٿو. ||2||34||
ٻئي بيت ۾ چوويهه لفظ. ||
آسا، پنجين مهل:
هوءَ جنهن کي پنهنجي دوست جي حيثيت ۾ خداوند خدا آهي