ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 731
ਮੇਰੇ ਲਾਲ ਜੀਉ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥
mere laal jeeo teraa ant na jaanaa |اي منهنجا پيارا رب، تنهنجون حدون نه ڄاڻن.
ਤੂੰ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਤੂੰ ਆਪੇ ਸਰਬ ਸਮਾਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
toon jal thal maheeal bharipur leenaa toon aape sarab samaanaa |1| rahaau |تون پاڻي، زمين ۽ آسمان تي پکڙيل آهين. تون پاڻ ئي تمام وسيع آهين. ||1||روڪ||
ਮਨੁ ਤਾਰਾਜੀ ਚਿਤੁ ਤੁਲਾ ਤੇਰੀ ਸੇਵ ਸਰਾਫੁ ਕਮਾਵਾ ॥
man taaraajee chit tulaa teree sev saraaf kamaavaa |دماغ آهي پيمانو، شعور وزن، ۽ توهان جي خدمت جي ڪارڪردگي جو اندازو لڳائيندڙ آهي.
ਘਟ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਸੋ ਸਹੁ ਤੋਲੀ ਇਨ ਬਿਧਿ ਚਿਤੁ ਰਹਾਵਾ ॥੨॥
ghatt hee bheetar so sahu tolee in bidh chit rahaavaa |2|منهنجي دل جي اندر، مون پنهنجي مڙس رب کي وزن ڪيو. هن طريقي سان آئون پنهنجي شعور تي ڌيان ڏيان ٿو. ||2||
ਆਪੇ ਕੰਡਾ ਤੋਲੁ ਤਰਾਜੀ ਆਪੇ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ॥
aape kanddaa tol taraajee aape tolanahaaraa |تون پاڻ آهين ترازو، وزن ۽ ماپ؛ تون پاڻ ئي وزندار آهين.
ਆਪੇ ਦੇਖੈ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਆਪੇ ਹੈ ਵਣਜਾਰਾ ॥੩॥
aape dekhai aape boojhai aape hai vanajaaraa |3|تون پاڻ ڏسين ٿو ۽ تون پاڻ سمجهين ٿو. تون پاڻ ئي واپاري آهين. ||3||
ਅੰਧੁਲਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਪਰਦੇਸੀ ਖਿਨੁ ਆਵੈ ਤਿਲੁ ਜਾਵੈ ॥
andhulaa neech jaat paradesee khin aavai til jaavai |انڌو، پست طبقو ڀڄندڙ روح، هڪ لمحي لاءِ اچي ٿو، ۽ هڪ پل ۾ هليو وڃي ٿو.
ਤਾ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਨਾਨਕੁ ਰਹਦਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮੂੜਾ ਪਾਵੈ ॥੪॥੨॥੯॥
taa kee sangat naanak rahadaa kiau kar moorraa paavai |4|2|9|ان جي صحبت ۾، نانڪ رهندو آهي؛ بيوقوف ڪيئن رب کي حاصل ڪري سگهي ٿو؟ ||4||2||9||
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧ ॥
raag soohee mahalaa 4 ghar 1 |راگ سوچي، چوٿون مهل، پهريون بيت:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਮਨਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਆਰਾਧਿਆ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਗੁਰ ਕੇ ॥
man raam naam aaraadhiaa gur sabad guroo gur ke |منهنجو ذهن گرو ۽ گرو جي ڪلام جي ذريعي رب جي نالي جي پوڄا ۽ پوڄا ڪري ٿو.
ਸਭਿ ਇਛਾ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪੂਰੀਆ ਸਭੁ ਚੂਕਾ ਡਰੁ ਜਮ ਕੇ ॥੧॥
sabh ichhaa man tan pooreea sabh chookaa ddar jam ke |1|منهنجي ذهن ۽ جسم جون سڀ خواهشون پوريون ٿي ويون آهن. موت جو سڀ خوف ختم ٿي ويو آهي. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਗੁਣ ਗਾਵਹੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਹਰਿ ਕੇ ॥
mere man gun gaavahu raam naam har ke |اي منهنجا دماغ، رب جي نالي جي ساراهه ڳائي.
ਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਮਨੁ ਪਰਬੋਧਿਆ ਹਰਿ ਪੀਆ ਰਸੁ ਗਟਕੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur tutthai man parabodhiaa har peea ras gattake |1| rahaau |۽ جڏهن گرو راضي ۽ مطمئن آهي، ذهن کي هدايت ڪئي وئي آهي؛ اهو پوءِ خوشيءَ سان رب جي ذيلي جوهر ۾ پيئي ٿو. ||1||روڪ||
ਸਤਸੰਗਤਿ ਊਤਮ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇਰੀ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ॥
satasangat aootam satigur keree gun gaavai har prabh ke |سَت سنگت، سچي گروءَ جي سچي جماعت، اعليٰ ۽ اعليٰ آهي. اهي رب پاڪ جي ساراهه جا گيت ڳائين ٿا.
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਮੇਲਹੁ ਸਤਸੰਗਤਿ ਹਮ ਧੋਵਹ ਪਗ ਜਨ ਕੇ ॥੨॥
har kirapaa dhaar melahu satasangat ham dhovah pag jan ke |2|مون کي پنهنجي رحمت سان برڪت ڪر، رب، ۽ مون کي ست سنگت سان گڏ ڪر؛ مان تنهنجي ٻانهن جا پير ڌوئي ٿو. ||2||
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਭੁ ਹੈ ਰਾਮ ਨਾਮਾ ਰਸੁ ਗੁਰਮਤਿ ਰਸੁ ਰਸਕੇ ॥
raam naam sabh hai raam naamaa ras guramat ras rasake |رب جو نالو سڀ آهي. رب جو نالو گرو جي تعليمات جو نچوڙ، رس، ان جي مٺاس آهي.
ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਜਲੁ ਪਾਇਆ ਸਭ ਲਾਥੀ ਤਿਸ ਤਿਸ ਕੇ ॥੩॥
har amrit har jal paaeaa sabh laathee tis tis ke |3|مون کي امرت وارو امرت، رب جي نالي جو خدائي پاڻي مليو آهي، ۽ ان لاءِ منهنجي سموري اڃ ختم ٿي وئي آهي. ||3||
ਹਮਰੀ ਜਾਤਿ ਪਾਤਿ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਹਮ ਵੇਚਿਓ ਸਿਰੁ ਗੁਰ ਕੇ ॥
hamaree jaat paat gur satigur ham vechio sir gur ke |گرو، سچو گرو، منهنجي سماجي حيثيت ۽ عزت آهي. مون پنهنجو سر گروءَ کي وڪڻي ڇڏيو آهي.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪਰਿਓ ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਗੁਰ ਰਾਖਹੁ ਲਾਜ ਜਨ ਕੇ ॥੪॥੧॥
jan naanak naam pario gur chelaa gur raakhahu laaj jan ke |4|1|خادم نانڪ کي چيلا سڏيو ويندو آهي، گرو جو شاگرد؛ اي گرو، پنهنجي ٻانهن جي عزت بچائي. ||4||1||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
soohee mahalaa 4 |سوهي، چوٿين مهل:
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਭਜਿਓ ਪੁਰਖੋਤਮੁ ਸਭਿ ਬਿਨਸੇ ਦਾਲਦ ਦਲਘਾ ॥
har har naam bhajio purakhotam sabh binase daalad dalaghaa |مان رب العالمين، وڏي ذات، هار، هار جي نالي کي ڳائيندو آهيان. منهنجي غربت ۽ مسئلا سڀ ختم ٿي ويا آهن.
ਭਉ ਜਨਮ ਮਰਣਾ ਮੇਟਿਓ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਅਸਥਿਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖਿ ਸਮਘਾ ॥੧॥
bhau janam maranaa mettio gurasabadee har asathir sev sukh samaghaa |1|گروءَ جي ڪلام سان جنم ۽ موت جو خوف ٽٽي ويو آهي. غير متحرڪ، بدلجندڙ رب جي خدمت ڪندي، مان امن ۾ جذب ٿي ويو آهيان. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਭਜੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਅਤਿ ਪਿਰਘਾ ॥
mere man bhaj raam naam at piraghaa |اي منھنجا دماغ، سڀ کان وڌيڪ محبوب، پياري رب جي نالي کي وڄايو.
ਮੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਪਿ ਧਰਿਓ ਗੁਰ ਆਗੈ ਸਿਰੁ ਵੇਚਿ ਲੀਓ ਮੁਲਿ ਮਹਘਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mai man tan arap dhario gur aagai sir vech leeo mul mahaghaa |1| rahaau |مون پنهنجو دماغ ۽ جسم وقف ڪري ڇڏيو آهي، ۽ انهن کي گرو جي اڳيان پيش ڪيو آهي؛ مون پنهنجو مٿو گروءَ کي وڏي قيمتي قيمت تي وڪڻي ڇڏيو آهي. ||1||روڪ||
ਨਰਪਤਿ ਰਾਜੇ ਰੰਗ ਰਸ ਮਾਣਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਕੜਿ ਖੜੇ ਸਭਿ ਕਲਘਾ ॥
narapat raaje rang ras maaneh bin naavai pakarr kharre sabh kalaghaa |بادشاهن ۽ حڪمرانن کي خوشيون ۽ لذتون ملن ٿيون، پر رب جي نالي کان سواءِ، موت انهن سڀني کي پڪڙي ٿو ۽ موڪلائي ٿو.
ਧਰਮ ਰਾਇ ਸਿਰਿ ਡੰਡੁ ਲਗਾਨਾ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨੇ ਹਥ ਫਲਘਾ ॥੨॥
dharam raae sir ddandd lagaanaa fir pachhutaane hath falaghaa |2|ڌرم جو حقدار جج پنهنجي لٺ سان انهن کي مٿي تي ماري ٿو، ۽ جڏهن انهن جي عملن جو ميوو انهن جي هٿن ۾ اچي ٿو، تڏهن اهي پشيمان ۽ توبهه ڪن ٿا. ||2||
ਹਰਿ ਰਾਖੁ ਰਾਖੁ ਜਨ ਕਿਰਮ ਤੁਮਾਰੇ ਸਰਣਾਗਤਿ ਪੁਰਖ ਪ੍ਰਤਿਪਲਘਾ ॥
har raakh raakh jan kiram tumaare saranaagat purakh pratipalaghaa |مون کي بچايو، مون کي بچايو، رب؛ مان تنهنجو عاجز ٻانهو آهيان، فقط هڪ ڪيڙو. مان تنهنجي حرم جي حفاظت گهران ٿو، اي عظيم رب، پالڻ وارو ۽ پالڻ وارو.
ਦਰਸਨੁ ਸੰਤ ਦੇਹੁ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਪ੍ਰਭ ਲੋਚ ਪੂਰਿ ਜਨੁ ਤੁਮਘਾ ॥੩॥
darasan sant dehu sukh paavai prabh loch poor jan tumaghaa |3|مهرباني ڪري مون کي سائين جي درگاهه جي برڪت وارو نظارو عطا فرماءِ ته مون کي سڪون ملي. اي خدا، پنهنجي عاجز ٻانهن جي خواهش پوري ڪر. ||3||
ਤੁਮ ਸਮਰਥ ਪੁਰਖ ਵਡੇ ਪ੍ਰਭ ਸੁਆਮੀ ਮੋ ਕਉ ਕੀਜੈ ਦਾਨੁ ਹਰਿ ਨਿਮਘਾ ॥
tum samarath purakh vadde prabh suaamee mo kau keejai daan har nimaghaa |تون تمام طاقتور، عظيم، پرمل خدا، منهنجو رب ۽ مالڪ آهين. اي منهنجا مالڪ، مهرباني ڪري مون کي عاجزي جي تحفي سان نوازيو.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਹਮ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਸਦ ਘੁਮਘਾ ॥੪॥੨॥
jan naanak naam milai sukh paavai ham naam vittahu sad ghumaghaa |4|2|ٻانهو نانڪ، رب جو نالو مليو آهي، ۽ امن ۾ آهي. مان هميشه جي نالي تي قربان آهيان. ||4||2||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
soohee mahalaa 4 |سوهي، چوٿين مهل:
ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਰੰਙੁ ਹੈ ਹਰਿ ਰੰਙੁ ਮਜੀਠੈ ਰੰਙੁ ॥
har naamaa har rang hai har rang majeetthai rang |رب جو نالو، رب جي محبت آهي. رب جي محبت مستقل رنگ آهي.
ਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਚਾੜਿਆ ਫਿਰਿ ਬਹੁੜਿ ਨ ਹੋਵੀ ਭੰਙੁ ॥੧॥
gur tutthai har rang chaarriaa fir bahurr na hovee bhang |1|جڏهن گرو مڪمل طور تي مطمئن ۽ راضي آهي، هو اسان کي رب جي پيار سان رنگ ڏئي ٿو. هي رنگ ڪڏهن به ختم نه ٿيندو. ||1||