ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1094
ਆਇਆ ਓਹੁ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜਿ ਕੁਲ ਕਾ ਕਰੇ ਉਧਾਰੁ ॥
aaeaa ohu paravaan hai ji kul kaa kare udhaar |جشن ملهائڻ ۽ منظور آهي هڪ اهڙي شخص جي دنيا ۾ اچڻ، جيڪو پنهنجي سڀني نسلن کي بچائيندو.
ਅਗੈ ਜਾਤਿ ਨ ਪੁਛੀਐ ਕਰਣੀ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥
agai jaat na puchheeai karanee sabad hai saar |آخرت ۾، ڪنهن کان به سماجي حيثيت بابت پڇا نه ڪئي ويندي. بهترين ۽ نفيس آهي ڪلام جي مشق.
ਹੋਰੁ ਕੂੜੁ ਪੜਣਾ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਣਾ ਬਿਖਿਆ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
hor koorr parranaa koorr kamaavanaa bikhiaa naal piaar |ٻيو مطالعو غلط آهي، ۽ ٻيا عمل غلط آهن. اهڙا ماڻهو زهر سان پيار ڪندا آهن.
ਅੰਦਰਿ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਵਈ ਮਨਮੁਖ ਜਨਮੁ ਖੁਆਰੁ ॥
andar sukh na hovee manamukh janam khuaar |پاڻ ۾ ڪو سڪون نه ٿا ملن. پاڻ سڳورا پنهنجي زندگي برباد ڪن ٿا.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੨॥
naanak naam rate se ubare gur kai het apaar |2|اي نانڪ، جن کي نام سان مشابهت حاصل آهي، تن کي نجات ملي ٿي. انهن کي گرو سان لامحدود پيار آهي. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پورو:
ਆਪੇ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖਦਾ ਆਪੇ ਸਭੁ ਸਚਾ ॥
aape kar kar vekhadaa aape sabh sachaa |هو پاڻ ئي مخلوق کي ٺاهي ٿو، ۽ ان تي نظر رکي ٿو. هو پاڻ بلڪل سچو آهي.
ਜੋ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਖਸਮ ਕਾ ਸੋਈ ਨਰੁ ਕਚਾ ॥
jo hukam na boojhai khasam kaa soee nar kachaa |جيڪو پنهنجي پالڻهار جي حڪم کي نٿو سمجهي، سو ڪوڙو آهي.
ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਲਾਇਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸਚਾ ॥
jit bhaavai tith laaeidaa guramukh har sachaa |سچو پالڻھار پنھنجي مرضيءَ سان گرومھ کي پاڻ سان ملائي ٿو.
ਸਭਨਾ ਕਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਰਚਾ ॥
sabhanaa kaa saahib ek hai gurasabadee rachaa |اھو ھڪڙو رب ۽ سڀني جو مالڪ آھي. گرو جي ڪلام جي ذريعي، اسان هن سان مليا آهيون.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀਐ ਸਭਿ ਤਿਸ ਦੇ ਜਚਾ ॥
guramukh sadaa salaaheeai sabh tis de jachaa |گرومخ هن کي هميشه ساراهيو؛ سڀ هن جا فقير آهن.
ਜਿਉ ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਨਚਾਇਦਾ ਤਿਵ ਹੀ ਕੋ ਨਚਾ ॥੨੨॥੧॥ ਸੁਧੁ ॥
jiau naanak aap nachaaeidaa tiv hee ko nachaa |22|1| sudh |اي نانڪ، جيئن هو پاڻ اسان کي نچائيندو آهي، اسان نچندا آهيون. ||22||1|| سوڍ ||
ਮਾਰੂ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥
maaroo vaar mahalaa 5 |ماروءَ جو وار، پنجين مھل،
ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥
ddakhane mahalaa 5 |دخاني، پنجين مهل:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਤੂ ਚਉ ਸਜਣ ਮੈਡਿਆ ਡੇਈ ਸਿਸੁ ਉਤਾਰਿ ॥
too chau sajan maiddiaa ddeee sis utaar |جيڪڏھن تون مون کي ٻڌائيندين ته اي دوست، مان پنھنجو مٿو ڪٽي ڇڏيندس.
ਨੈਣ ਮਹਿੰਜੇ ਤਰਸਦੇ ਕਦਿ ਪਸੀ ਦੀਦਾਰੁ ॥੧॥
nain mahinje tarasade kad pasee deedaar |1|منھنجون اکيون تو لاءِ آھن؛ مان تنهنجو نظارو ڪڏهن ڏسندس؟ ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |پنجين مهل:
ਨੀਹੁ ਮਹਿੰਜਾ ਤਊ ਨਾਲਿ ਬਿਆ ਨੇਹ ਕੂੜਾਵੇ ਡੇਖੁ ॥
neehu mahinjaa taoo naal biaa neh koorraave ddekh |مون کي توسان پيار آهي؛ مون ڏٺو آهي ته ٻيو پيار ڪوڙو آهي.
ਕਪੜ ਭੋਗ ਡਰਾਵਣੇ ਜਿਚਰੁ ਪਿਰੀ ਨ ਡੇਖੁ ॥੨॥
kaparr bhog ddaraavane jichar piree na ddekh |2|ڪپڙا ۽ طعام به مون لاءِ خوفزده آهن، جيستائين مون کي پنهنجي محبوب کي نظر نه اچي. ||2||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |پنجين مهل:
ਉਠੀ ਝਾਲੂ ਕੰਤੜੇ ਹਉ ਪਸੀ ਤਉ ਦੀਦਾਰੁ ॥
autthee jhaaloo kantarre hau pasee tau deedaar |اي منهنجا مالڪ، مان توهان جي نظر کي ڏسڻ لاء جلدي اٿي.
ਕਾਜਲੁ ਹਾਰ ਤਮੋਲ ਰਸੁ ਬਿਨੁ ਪਸੇ ਹਭਿ ਰਸ ਛਾਰੁ ॥੩॥
kaajal haar tamol ras bin pase habh ras chhaar |3|اکين جي بناوٽ، گلن جا هار ۽ پنن جو ذائقو، سڀ ڪجهه مٽيءَ کان سواءِ، توکي ڏسڻ کان سواءِ. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پورو:
ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਸਚੁ ਸਭੁ ਧਾਰਿਆ ॥
too sachaa saahib sach sach sabh dhaariaa |تون سچو آهين، اي منهنجا سچا رب ۽ مالڪ. توهان اهو سڀ ڪجهه سچو آهي.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੀਤੋ ਥਾਟੁ ਸਿਰਜਿ ਸੰਸਾਰਿਆ ॥
guramukh keeto thaatt siraj sansaariaa |تو دنيا ٺاهي، گرومڪن لاءِ جاءِ ٺاهي.
ਹਰਿ ਆਗਿਆ ਹੋਏ ਬੇਦ ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥
har aagiaa hoe bed paap pun veechaariaa |رب جي مرضي سان، ويد وجود ۾ آيا؛ اهي گناهه ۽ نيڪي جي وچ ۾ فرق ڪن ٿا.
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਬਿਸਥਾਰਿਆ ॥
brahamaa bisan mahes trai gun bisathaariaa |توهان برهما، وشنو ۽ شيو پيدا ڪيو، ۽ ٽنهي خوبين جي وسعت.
ਨਵ ਖੰਡ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਸਾਜਿ ਹਰਿ ਰੰਗ ਸਵਾਰਿਆ ॥
nav khandd prithamee saaj har rang savaariaa |نون خطن جي دنيا ٺاهي، اي رب، تو ان کي خوبصورتي سان سينگاريو آهي.
ਵੇਕੀ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਅੰਤਰਿ ਕਲ ਧਾਰਿਆ ॥
vekee jant upaae antar kal dhaariaa |قسمين قسمين جاندارن کي پيدا ڪري، توهان انهن ۾ پنهنجي طاقت وجهي ڇڏي.
ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ਸਚੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿਆ ॥
teraa ant na jaanai koe sach sirajanahaariaa |تنهنجي حد ڪو نه ڄاڻي، اي سچا خالق رب.
ਤੂ ਜਾਣਹਿ ਸਭ ਬਿਧਿ ਆਪਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ॥੧॥
too jaaneh sabh bidh aap guramukh nisataariaa |1|تون پاڻ ڄاڻين ٿو سڀ طريقا ۽ وسيلا؛ تون پاڻ ئي گرومخن کي بچائين ٿو. ||1||
ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥
ddakhane mahalaa 5 |دخاني، پنجين مهل:
ਜੇ ਤੂ ਮਿਤ੍ਰੁ ਅਸਾਡੜਾ ਹਿਕ ਭੋਰੀ ਨਾ ਵੇਛੋੜਿ ॥
je too mitru asaaddarraa hik bhoree naa vechhorr |جيڪڏهن تون منهنجو دوست آهين ته پوءِ پاڻ کي مون کان جدا نه ڪر، هڪ پل لاءِ به.
ਜੀਉ ਮਹਿੰਜਾ ਤਉ ਮੋਹਿਆ ਕਦਿ ਪਸੀ ਜਾਨੀ ਤੋਹਿ ॥੧॥
jeeo mahinjaa tau mohiaa kad pasee jaanee tohi |1|منهنجو روح تو ڏانهن متوجه ۽ مائل آهي. اي منهنجا پيارا، مان توکي ڪڏهن ڏسندس؟ ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |پنجين مهل:
ਦੁਰਜਨ ਤੂ ਜਲੁ ਭਾਹੜੀ ਵਿਛੋੜੇ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥
durajan too jal bhaaharree vichhorre mar jaeh |باھ ۾ ساڙيو، اي بڇڙو ماڻھو. اي جدائي، مري وڃي.
ਕੰਤਾ ਤੂ ਸਉ ਸੇਜੜੀ ਮੈਡਾ ਹਭੋ ਦੁਖੁ ਉਲਾਹਿ ॥੨॥
kantaa too sau sejarree maiddaa habho dukh ulaeh |2|اي منهنجا مالڪ، مهرباني ڪري منهنجي بستري تي سمهڻ، ته منهنجا سڀئي ڏک ختم ٿي وڃن. ||2||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |پنجين مهل:
ਦੁਰਜਨੁ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਹੈ ਵੇਛੋੜਾ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ॥
durajan doojaa bhaau hai vechhorraa haumai rog |بڇڙو ماڻهو دوئي جي محبت ۾ مشغول آهي. خودمختاري جي بيماريءَ جي ڪري، هو جدائي برداشت ڪري ٿو.
ਸਜਣੁ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਜਿਸੁ ਮਿਲਿ ਕੀਚੈ ਭੋਗੁ ॥੩॥
sajan sachaa paatisaahu jis mil keechai bhog |3|سچو رب بادشاهه منهنجو دوست آهي. هن سان ملاقات، مان ڏاڍو خوش آهيان. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پورو:
ਤੂ ਅਗਮ ਦਇਆਲੁ ਬੇਅੰਤੁ ਤੇਰੀ ਕੀਮਤਿ ਕਹੈ ਕਉਣੁ ॥
too agam deaal beant teree keemat kahai kaun |توهان ناقابل رسائي، مهربان ۽ لامحدود آهيو؛ ڪير توهان جي قيمت جو اندازو لڳائي سگهي ٿو؟
ਤੁਧੁ ਸਿਰਜਿਆ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ਤੂ ਨਾਇਕੁ ਸਗਲ ਭਉਣ ॥
tudh sirajiaa sabh sansaar too naaeik sagal bhaun |تو سڄي ڪائنات پيدا ڪئي؛ تون سڀني جهانن جو مالڪ آهين.
ਤੇਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਸਗਲ ਰਉਣ ॥
teree kudarat koe na jaanai mere tthaakur sagal raun |تنهنجي تخليقي طاقت کي ڪو به نه ٿو ڄاڻي، اي منهنجا مالڪ ۽ مالڪ.
ਤੁਧੁ ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕੈ ਤੂ ਅਬਿਨਾਸੀ ਜਗ ਉਧਰਣ ॥
tudh aparr koe na sakai too abinaasee jag udharan |ڪو به توهان جي برابر نه ٿو ڪري سگهي. تون لافاني ۽ ابدي آهين، دنيا جو ڇوٽڪارو ڏيندڙ.