گرومخ لفظ جي لفظ تي رهن ٿا. اُهي سچي رب جي شان ۾ گيت ڳائين ٿا.
اي نانڪ، اهي عاجز مخلوق جيڪي هن جي نالي سان ڀريل آهن، اهي خالص ۽ بي عيب آهن. اهي سمجهه سان سچي رب ۾ مليا آهن. ||2||
پورو:
ڪامل سچي گرو جي خدمت ڪندي، مون کي پورو رب مليو آهي.
ڪامل رب جو ذڪر ڪندي، ڪامل ڪرم جي ڪري، مون پنهنجي ذهن ۾ لفظ سمايو آهي.
مڪمل روحاني حڪمت ۽ مراقبت ذريعي، منهنجي گندگي کي ڌوئي ڇڏيو آهي.
رب منهنجو مقدس زيارت ۽ پاڪائي جو تلاءُ آهي. مان هن ۾ پنهنجو ذهن ڌوئي ٿو.
جيڪو شبد ۾ مري ٿو ۽ پنهنجي ذهن کي فتح ڪري ٿو - برڪت وارو آهي اها ماءُ جنهن هن کي جنم ڏنو.
هو رب جي درٻار ۾ سچو آهي، ۽ هن جو هن دنيا ۾ اچڻ سچو آهي.
ان شخص کي ڪير به چيلينج نٿو ڪري سگهي، جنهن تي اسان جو رب ۽ مالڪ راضي آهي.
اي نانڪ، سچي رب جي واکاڻ ڪندي، سندس اڳواٽ مقرر ڪيل تقدير چالو ٿي ويندي آهي. ||18||
سالڪ، ٽيون مهل:
اُھي جيڪي سُڃاڻپ جون رسمون ٽوپيون ڏيندا آھن بيوقوف آھن. جيڪي انھن کي حاصل ڪن ٿا انھن کي ڪو شرم نه آھي.
ماؤس ان سوراخ ۾ داخل نه ٿو ٿي سگهي، ان جي کمر جي چوڌاري ٽوڪري سان بند ٿيل آهي.
جيڪي برڪت ڏين ٿا سي مري ويندا ۽ جيڪي نعمت ڏيندا سي به ويندا.
اي نانڪ، ڪو به رب جي حڪم کي نٿو ڄاڻي، جنهن سان سڀني کي وڃڻ گهرجي.
بهار جي فصل هڪ رب جو نالو آهي؛ خزان جي فصل جو اصل نالو آهي.
جڏهن مان سندس درٻار ۾ پهچان ٿو ته مون کي پنهنجي پالڻهار جي طرفان معافي جو خط ملي ٿو.
دنيا جون ڪيتريون ئي عدالتون آهن ۽ ڪيتريون ئي آهن جيڪي اتي اچن ٿيون.
اُتي گھڻا پُڪارڻ وارا آھن. ڪيترا ئي پڇندا آهن ۽ مرڻ تائين. ||1||
پهرين مهل:
هاٿي هڪ سؤ پائونڊ گهيرو ۽ گڙ ۽ پنج سؤ پائونڊ اناج کائيندو آهي.
هُو ٽهڪ ڏئي ٿو، رڙيون ڪري ٿو ۽ مٽيءَ کي اُڇلي ٿو، ۽ جڏهن ساهه هن جي جسم مان نڪري ٿو ته پشيمان ٿئي ٿو.
انڌا ۽ وڏائي ڪندڙ چريو ٿي مري ويندا آهن.
رب جي فرمانبرداري ڪرڻ سان، هن کي راضي ٿيڻو پوندو.
ڏاڙھون رڳو اڌ اناج کائيندو آھي، پوءِ آسمان ڏانھن اڏامندو آھي ۽ چپ چاپ چڙھندو آھي.
سٺي اسپري پنهنجي رب ۽ مالڪ کي راضي ٿيندي آهي، جيڪڏهن هوءَ رب جي نالي کي ڳائيندي آهي.
طاقتور ٽائيگر سوين هرن کي ماريندو آهي، ۽ ٻيا سڀ قسم جا جانور کائي ويندا آهن جيڪي اهو ڇڏي ٿو.
اهو تمام مضبوط ٿي وڃي ٿو، ۽ ان ۾ شامل نه ٿو ڪري سگهجي، پر جڏهن ان کي وڃڻ گهرجي، اهو افسوس آهي.
پوءِ ڪير ان انڌي جانور جي گوڙ کان متاثر ٿيو؟
هو پنهنجي رب ۽ مالڪ کي بلڪل به راضي نه آهي.
حشرا کير جي ٻوٽي سان پيار ڪندو آهي؛ ان جي شاخ تي ويٺل، ان کي کائي ٿو.
اهو پنهنجي رب ۽ مالڪ کي سٺو ۽ راضي ٿئي ٿو، جيڪڏهن اهو رب جي نالي کي ڳڻيندو آهي.
اي نانڪ، دنيا فقط ٿورن ڏينهن جي آهي. خوشين ۾ مشغول ٿيڻ سان، درد پيدا ٿئي ٿو.
وڏائي ۽ وڏائي ڪرڻ وارا گهڻا آهن، پر انهن مان ڪو به دنيا کان الڳ رهي نٿو سگهي.
مکڻ سڻڀن خاطر مري ٿو.
اي پالڻھار، موت انھن کي به نه پھچندو آھي جن کي تون بچائيندو آھين. توهان انهن کي خوفناڪ عالمي سمنڊ جي پار وٺي وڃو. ||2||
پورو:
تون ناقابل رسائي ۽ ناقابل فراموش آهين، اي پوشيده ۽ لامحدود سچا مالڪ.
تون ئي ڏيڻ وارو آهين، سڀ تنهنجو ئي فقير آهن. تون ئي وڏو عطا ڪندڙ آهين.
جيڪي توهان جي خدمت ڪن ٿا، اهي گرو جي تعليمات تي ڌيان ڏئي، امن حاصل ڪن ٿا.
ڪي، تنهنجي مرضي موجب، مايا سان پيار ۾ آهن.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، رب جي اندر اندر پيار ۽ پيار سان ساراهه ڪريو.
محبت کان سواءِ عقيدت ناهي. سچي گروءَ کان سواءِ، پيار قائم نه ٿو ٿئي.
تون آهين رب خدا؛ هرڪو توهان جي خدمت ڪري ٿو. هي توهان جي عاجز منسٽر جي دعا آهي.
مهرباني ڪري مون کي اطمينان جو تحفو عطا ڪر، ته مون کي سچو نالو منهنجو سهارو ملي سگهي. ||19||