جيڪو گرو مُخ ٿي وڃي سمجھي ٿو.
هُو پاڻ کي انا، مايا ۽ شڪ کان پاڪ ڪري ٿو.
هو گرو جي اعليٰ، بلند ڏاڪي تي چڙهندو آهي، ۽ هو پنهنجي سچي دروازي تي رب جي ساراهه ڳائيندو آهي. ||7||
گرو مُخ سچي نفس تي ضابطو رکي ٿو، ۽ بهترين ڪم ڪري ٿو.
گرومخ نجات جو دروازو حاصل ڪري ٿو.
محبت جي عقيدت جي ذريعي، هو هميشه لاء رب جي محبت سان ڀريل رهي ٿو؛ خود غرور کي ختم ڪري، هو رب ۾ ملي ٿو. ||8||
جيڪو گرو مُخ بڻجي وڃي ٿو، پنهنجي ذهن کي پرکي ٿو، ۽ ٻين کي هدايت ڪري ٿو.
هو هميشه لاءِ سچي نالي سان پيار سان جڙيل آهي.
اهي سچي رب جي ذهن سان مطابقت ۾ ڪم ڪن ٿا. ||9||
جيئن هن جي مرضي آهي، هو اسان کي سچي گرو سان متحد ڪري ٿو.
جيئن سندس مرضي ٿئي، تيئن هو ذهن ۾ اچي رهجي وڃي.
جيئن هن جي مرضي آهي، هو اسان کي پنهنجي پيار سان متاثر ڪري ٿو. جيئن هن جي مرضي آهي، هو ذهن ۾ اچي ٿو. ||10||
جيڪي ضدي ڪم ڪن ٿا، تن کي تباهه ڪيو وڃي ٿو.
هر قسم جا مذهبي لباس پائڻ، رب کي راضي نه ٿا ڪن.
بدعنواني سان ٽنگيل، اهي صرف درد ڪمائيندا آهن. اهي درد ۾ غرق آهن. ||11||
جيڪو گرو مُخ بنجي ٿو سو امن حاصل ڪري ٿو.
هن کي موت ۽ پيدائش سمجهه ۾ اچي ٿي.
جيڪو موت ۽ ڄمڻ ۾ هڪجهڙو نظر اچي ٿو، سو منهنجي خدا کي راضي آهي. ||12||
گرو مُخ، مري وڃڻ دوران، احترام ۽ منظور ٿيل آهي.
هو ڄاڻي ٿو ته اچڻ ۽ وڃڻ خدا جي مرضي مطابق آهي.
هو نه مرندو آهي، نه وري جنم وٺندو آهي، ۽ نه ئي هن کي تڪليف ٿيندي آهي. هن جو ذهن خدا جي ذهن ۾ ضم ٿي ويندو آهي. ||13||
ڏاڍا خوش قسمت اُھي آھن جن کي سچو گرو ملندو آھي.
اُهي پنهنجي اندر مان انا ۽ وابستگي کي ختم ڪن ٿا.
انهن جا ذهن پاڪ آهن، ۽ اهي وري ڪڏهن به گندگي سان داغ نه آهن. کين سچي ڪورٽ جي در تي عزت ملي ٿي. ||14||
هو پاڻ ڪم ڪري ٿو، ۽ سڀني کي عمل ڪرڻ جي ترغيب ڏئي ٿو.
هو پاڻ سڀني کي ڏسي ٿو. هو قائم ڪري ٿو ۽ ختم ڪري ٿو.
گرومخ جي خدمت منهنجي خدا کي راضي آهي؛ جيڪو سچ ٻڌي ٿو سو منظور ٿيل آهي. ||15||
گرو مُخ سچائي تي عمل ڪري ٿو، ۽ صرف سچ.
گرومخ بي عيب آهي. ڪا به گندگي هن کي نه لڳندي آهي.
اي نانڪ، جيڪي هن جي نالي تي غور ڪن ٿا، سي ان سان ڀريل آهن. اهي رب جي نالي ۾ ملن ٿا. ||16||1||15||
مارو، ٽيون مهل:
پاڻ هن ڪائنات کي پنهنجي حڪم جي حڪم سان ٺاهيو.
هو پاڻ ئي قائم ڪري ٿو ۽ ختم ڪري ٿو، ۽ پنهنجي فضل سان سينگاري ٿو.
سچو رب پاڻ سڀني انصاف جو انتظام ڪري ٿو. سچ جي ذريعي، اسان سچي رب ۾ ملن ٿا. ||1||
جسم هڪ قلعي جو روپ وٺي ٿو.
مايا سان جذباتي وابستگي ان جي سڄي وسعت ۾ وڌي وئي آهي.
سَبَدَ جي ڪلام کان سواءِ، بدن سڙي رک ٿي وڃي ٿو. آخر ۾، مٽي مٽي سان ملائي ٿي. ||2||
جسم سون جو لامحدود قلعو آهي.
اهو لفظ جي لامحدود لفظ سان ڀريل آهي.
گرو مُخ هميشه سچي رب جي شان ۾ ڳائي ٿو؛ پنهنجي محبوب سان ملي، کيس سڪون ملي ٿو. ||3||
جسم رب جو مندر آهي؛ رب پاڻ ان کي سينگاريو.
پيارا رب ان جي اندر ۾ رهندو آهي.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، واپاري واپار ڪن ٿا، ۽ پنهنجي فضل سان، رب انهن کي پاڻ سان ملائي ٿو. ||4||
اُهو ئي پاڪ آهي، جيڪو ڪاوڙ کي ختم ڪري ٿو.
هو لفظ کي سمجهي ٿو، ۽ پاڻ کي سڌاري ٿو.
خالق پاڻ عمل ڪري ٿو، ۽ سڀني کي عمل ڪرڻ جي ترغيب ڏئي ٿو. هو پاڻ ئي ذهن ۾ رهي ٿو. ||5||
خالص ۽ منفرد عبادت آهي.
ذهن ۽ جسم صاف ٿي ويا آهن، شبد تي غور ڪرڻ.