شبد کان سواءِ، سڀ دوئي سان جڙيل آهن. ان ڳالهه تي دل ۾ غور ڪري ڏس.
اي نانڪ، برڪت وارا ۽ ڏاڍا خوش نصيب آهن اُهي جيڪي سچي رب کي پنهنجي دلين ۾ سمائي ويٺا آهن. ||34||
گرومخ زيور حاصل ڪري ٿو، محبت سان رب تي ڌيان ڏئي ٿو.
گرومک هن زيور جي قيمت کي سمجهه ۾ اچي ٿو.
گرو مُخ سچائيءَ سان عمل ڪري ٿو.
گرو مت جو دماغ سچي رب سان راضي هوندو آهي.
گرومخ غيب کي ڏسي ٿو، جڏهن اهو رب راضي ٿئي ٿو.
اي نانڪ، گرو مُخ کي سزا برداشت ڪرڻي ناهي. ||35||
گرومخ کي نالو، خيرات ۽ پاڪائي سان برڪت وارو آهي.
گرومخ پنهنجي مراقبي کي آسماني رب تي مرکوز ڪري ٿو.
گرو مُخ کي رب جي درٻار ۾ عزت ملي ٿي.
گرو مُخ کي حاصل ٿئي ٿو سپريم رب، خوف کي ناس ڪندڙ.
گرو مُخ چڱا ڪم ڪري ٿو، ٻين کي به ائين ڪرڻ جي ترغيب ڏئي ٿو.
اي نانڪ، گرومخ رب جي اتحاد ۾ متحد ٿي. ||36||
گرو مُخ سمرتن، شاسترن ۽ ويدڙن کي سمجهي ٿو.
گرومخ هر دل جي راز کي ڄاڻي ٿو.
گرومخ نفرت ۽ حسد کي ختم ڪري ٿو.
گرومک سڀ حساب ختم ڪري ٿو.
گرومخ رب جي نالي سان پيار سان ڀريل آهي.
اي نانڪ، گرومخ پنهنجي رب ۽ مالڪ کي سڃاڻي ٿو. ||37||
گروءَ کان سواءِ، ڪو ڀوڳي ٿو، اچي ٿو ۽ وري جنم وٺي ٿو.
گروءَ کان سواءِ، ڪنهن جو ڪم بيڪار آهي.
گرو جي بغير، دماغ مڪمل طور تي غير مستحڪم آهي.
گروءَ کان سواءِ، ماڻهوءَ کي سڪون نٿو ملي، ۽ زهر کائي ٿو.
گروءَ کان سواءِ، مايا جي زهريلي نانگ ڪٽجي، مري وڃي ٿو.
اي نانڪ بغير گرو جي، سڀ گم ٿي ويو آهي. ||38||
جيڪو گروءَ سان ملي ٿو، اُهو پار هليو وڃي ٿو.
هن جا گناهه ميٽجي ويندا آهن، ۽ هو نيڪيءَ جي ذريعي آزاد ٿي ويندو آهي.
آزاديءَ جو عظيم امن حاصل ٿئي ٿو، گرو جي ڪلام تي غور ڪرڻ سان.
گرومک ڪڏهن به شڪست نه ڏيندو آهي.
جسم جي ذخيري ۾، هي ذهن آهي سوداگر.
اي نانڪ، اهو سچ ۾ غير معمولي طور تي معاملو ڪندو آهي. ||39||
گرمخ پل آهي، جنهن کي مقدر جي معمار تعمير ڪرايو آهي.
جذبن جا شيطان جن سري لنڪا کي لُٽيو - جسم - فتح ڪيو ويو.
رام چند - دماغ - راون - غرور کي قتل ڪيو آهي.
گرو مُخ بابيخان جي نازل ڪيل راز کي سمجهي ٿو.
گرو مُخ سمنڊ پار پٿر به کڻي وڃي ٿو.
گرومخ لکين ماڻهن کي بچائيندو آهي. ||40||
ورهاڱي ۾ اچڻ ۽ وڃڻ گرمخ لاءِ ختم ٿي ويا آهن.
گرو مُخ رب جي درٻار ۾ عزت وارو آهي.
گرومخ سچ ۽ ڪوڙ ۾ فرق ڪري ٿو.
گرومخ پنهنجي مراقبي کي آسماني رب تي مرکوز ڪري ٿو.
رب جي درٻار ۾، گرومخ سندس ساراهه ۾ مشغول آهي.
اي نانڪ، گرومخ بندن جو پابند ناهي. ||41||
گرو مُخ کي بي مثال رب جو نالو ملي ٿو.
شبد جي ذريعي، گرومخ پنهنجي انا کي ساڙي ٿو.
گرو مُخ سچي رب جي شان ۾ ڳائي ٿو.
گرو مُخ سچي رب ۾ سمايل رهي ٿو.
سچي نالي جي ذريعي، گرومخ کي عزت ۽ بلندي ملي ٿي.
اي نانڪ، گرومک سڀ دنيا کي سمجهي ٿو. ||42||
”جڙ ڇا آهي، سڀني جو سرچشمو؟ هن وقت لاءِ ڪهڙيون تعليم آهن؟
توهان جو گرو ڪير آهي؟ توهان ڪنهن جو شاگرد آهيو؟
اها ڪهڙي ڳالهه آهي، جنهن سان تون بي تعلق رهين؟
ٻڌو جيڪو اسان چئون ٿا، اي نانڪ، تون ننڍڙو ڇوڪرو.
اسان کي پنهنجي راء ڏيو ته اسان ڇا چيو آهي.
ڪئين لفظ اسان کي خوفناڪ عالمي سمنڊ جي پار وٺي ويندا؟" ||43||