ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 480
ਜਮ ਕਾ ਡੰਡੁ ਮੂੰਡ ਮਹਿ ਲਾਗੈ ਖਿਨ ਮਹਿ ਕਰੈ ਨਿਬੇਰਾ ॥੩॥
jam kaa ddandd moondd meh laagai khin meh karai niberaa |3|جڏهن موت جو رسول هن کي پنهنجي ڪلب سان ماريندو آهي، هڪ لمحي ۾، سڀ ڪجهه ٺيڪ ٿي ويندو آهي. ||3||
ਹਰਿ ਜਨੁ ਊਤਮੁ ਭਗਤੁ ਸਦਾਵੈ ਆਗਿਆ ਮਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥
har jan aootam bhagat sadaavai aagiaa man sukh paaee |رب جي عاجز ٻانهي کي سڀ کان اعليٰ بزرگ سڏيو ويندو آهي؛ هو رب جي حڪم جي فرمانبرداري ڪري ٿو، ۽ امن حاصل ڪري ٿو.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥੪॥
jo tis bhaavai sat kar maanai bhaanaa man vasaaee |4|جيڪو به رب کي وڻندو آهي، سو قبول ڪندو آهي سچو. هو رب جي مرضي کي پنهنجي ذهن ۾ رکي ٿو. ||4||
ਕਹੈ ਕਬੀਰੁ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਸੰਤਹੁ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਝੂਠੀ ॥
kahai kabeer sunahu re santahu meree meree jhootthee |ڪبير فرمائي ٿو، ٻڌ، اي سنتو، ”منهنجو، منهنجو“ چوڻ ڪوڙ آهي.
ਚਿਰਗਟ ਫਾਰਿ ਚਟਾਰਾ ਲੈ ਗਇਓ ਤਰੀ ਤਾਗਰੀ ਛੂਟੀ ॥੫॥੩॥੧੬॥
chiragatt faar chattaaraa lai geio taree taagaree chhoottee |5|3|16|پکين جي پنجري کي ٽوڙڻ سان موت پکيءَ کي کڻي وڃي ٿو، ۽ رڳو ٽٽل تارا ئي بچن ٿا. ||5||3||16||
ਆਸਾ ॥
aasaa |آسا:
ਹਮ ਮਸਕੀਨ ਖੁਦਾਈ ਬੰਦੇ ਤੁਮ ਰਾਜਸੁ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥
ham masakeen khudaaee bande tum raajas man bhaavai |مان تنهنجو عاجز خادم آهيان، رب؛ تنهنجي ساراهه منهنجي ذهن کي وڻندڙ آهي.
ਅਲਹ ਅਵਲਿ ਦੀਨ ਕੋ ਸਾਹਿਬੁ ਜੋਰੁ ਨਹੀ ਫੁਰਮਾਵੈ ॥੧॥
alah aval deen ko saahib jor nahee furamaavai |1|رب، بنيادي ذات، غريبن جو مالڪ، اهو حڪم نٿو ڏئي ته انهن تي ظلم ڪيو وڃي. ||1||
ਕਾਜੀ ਬੋਲਿਆ ਬਨਿ ਨਹੀ ਆਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kaajee boliaa ban nahee aavai |1| rahaau |اي قاضي صاحب ان جي اڳيان ڳالهائڻ ٺيڪ ناهي. ||1||روڪ||
ਰੋਜਾ ਧਰੈ ਨਿਵਾਜ ਗੁਜਾਰੈ ਕਲਮਾ ਭਿਸਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
rojaa dharai nivaaj gujaarai kalamaa bhisat na hoee |توهان جا روزا رکڻ، توهان جي نماز پڙهڻ ۽ ڪلما پڙهڻ، اسلامي عقيدو، توهان کي جنت ۾ نه آڻيندو.
ਸਤਰਿ ਕਾਬਾ ਘਟ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਜੇ ਕਰਿ ਜਾਨੈ ਕੋਈ ॥੨॥
satar kaabaa ghatt hee bheetar je kar jaanai koee |2|مڪي جو مندر توهان جي دماغ ۾ لڪيل آهي، جيڪڏهن توهان صرف ان کي ڄاڻو ٿا. ||2||
ਨਿਵਾਜ ਸੋਈ ਜੋ ਨਿਆਉ ਬਿਚਾਰੈ ਕਲਮਾ ਅਕਲਹਿ ਜਾਨੈ ॥
nivaaj soee jo niaau bichaarai kalamaa akaleh jaanai |اها توهان جي دعا هجڻ گهرجي، انصاف جو انتظام ڪرڻ. تنهنجي ڪلمي کي اڻڄاڻ رب جو علم هجي.
ਪਾਚਹੁ ਮੁਸਿ ਮੁਸਲਾ ਬਿਛਾਵੈ ਤਬ ਤਉ ਦੀਨੁ ਪਛਾਨੈ ॥੩॥
paachahu mus musalaa bichhaavai tab tau deen pachhaanai |3|پنھنجن پنجن خواهشن تي فتح حاصل ڪري پنھنجي نماز جي چٽ وڇائي، ۽ توھان کي سچي دين جي سڃاڻپ ٿيندي. ||3||
ਖਸਮੁ ਪਛਾਨਿ ਤਰਸ ਕਰਿ ਜੀਅ ਮਹਿ ਮਾਰਿ ਮਣੀ ਕਰਿ ਫੀਕੀ ॥
khasam pachhaan taras kar jeea meh maar manee kar feekee |پنھنجي پالڻھار ۽ مالڪ کي سڃاڻو، ۽ پنھنجي دل ۾ کانئس ڊڄو. پنهنجي انا تي فتح حاصل ڪريو، ۽ ان کي بيڪار بڻائي ڇڏيو.
ਆਪੁ ਜਨਾਇ ਅਵਰ ਕਉ ਜਾਨੈ ਤਬ ਹੋਇ ਭਿਸਤ ਸਰੀਕੀ ॥੪॥
aap janaae avar kau jaanai tab hoe bhisat sareekee |4|جيئن پاڻ کي ڏسو، ٻين کي پڻ ڏسو؛ تڏهن ئي تون جنت ۾ شريڪ ٿيندين. ||4||
ਮਾਟੀ ਏਕ ਭੇਖ ਧਰਿ ਨਾਨਾ ਤਾ ਮਹਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਨਾ ॥
maattee ek bhekh dhar naanaa taa meh braham pachhaanaa |مٽي هڪ آهي، پر ان جا ڪيترائي روپ اختيار ڪيا آهن. مان انهن سڀني جي اندر هڪ رب کي سڃاڻان ٿو.
ਕਹੈ ਕਬੀਰਾ ਭਿਸਤ ਛੋਡਿ ਕਰਿ ਦੋਜਕ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਾ ॥੫॥੪॥੧੭॥
kahai kabeeraa bhisat chhodd kar dojak siau man maanaa |5|4|17|ڪبير صاحب فرمائي ٿو ته، مون بهشت کي ڇڏيو آهي، ۽ پنهنجي ذهن کي جهنم سان ملايو آهي. ||5||4||17||
ਆਸਾ ॥
aasaa |آسا:
ਗਗਨ ਨਗਰਿ ਇਕ ਬੂੰਦ ਨ ਬਰਖੈ ਨਾਦੁ ਕਹਾ ਜੁ ਸਮਾਨਾ ॥
gagan nagar ik boond na barakhai naad kahaa ju samaanaa |شهر جي ڏهين دروازي کان، ذهن جو آسمان، برسات جو هڪ قطرو به نه وسي. ڪٿي آهي ناد جي آواز جي موسيقي، جيڪا ان ۾ سمايل هئي؟
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪਰਮੇਸੁਰ ਮਾਧੋ ਪਰਮ ਹੰਸੁ ਲੇ ਸਿਧਾਨਾ ॥੧॥
paarabraham paramesur maadho param hans le sidhaanaa |1|عظيم رب، عظيم رب، مال جي مالڪ، روح کي ختم ڪري ڇڏيو آهي. ||1||
ਬਾਬਾ ਬੋਲਤੇ ਤੇ ਕਹਾ ਗਏ ਦੇਹੀ ਕੇ ਸੰਗਿ ਰਹਤੇ ॥
baabaa bolate te kahaa ge dehee ke sang rahate |اي بابا، مون کي ٻڌايو: اهو ڪيڏانهن ويو آهي؟ اهو جسم ۾ رهندو هو،
ਸੁਰਤਿ ਮਾਹਿ ਜੋ ਨਿਰਤੇ ਕਰਤੇ ਕਥਾ ਬਾਰਤਾ ਕਹਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
surat maeh jo nirate karate kathaa baarataa kahate |1| rahaau |۽ ذهن ۾ ناچ، سيکارڻ ۽ ڳالهائڻ. ||1||روڪ||
ਬਜਾਵਨਹਾਰੋ ਕਹਾ ਗਇਓ ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਮੰਦਰੁ ਕੀਨੑਾ ॥
bajaavanahaaro kahaa geio jin ihu mandar keenaa |ڪيڏانھن ويو رانديگر- اھو جنھن ھن مندر کي پنھنجو بڻايو؟
ਸਾਖੀ ਸਬਦੁ ਸੁਰਤਿ ਨਹੀ ਉਪਜੈ ਖਿੰਚਿ ਤੇਜੁ ਸਭੁ ਲੀਨੑਾ ॥੨॥
saakhee sabad surat nahee upajai khinch tej sabh leenaa |2|ڪابه ڪهاڻي، لفظ يا سمجھ پيدا نه ٿيندي آهي. رب سڀني طاقت کي ختم ڪري ڇڏيو آهي. ||2||
ਸ੍ਰਵਨਨ ਬਿਕਲ ਭਏ ਸੰਗਿ ਤੇਰੇ ਇੰਦ੍ਰੀ ਕਾ ਬਲੁ ਥਾਕਾ ॥
sravanan bikal bhe sang tere indree kaa bal thaakaa |ڪن، تنهنجا ساٿي، ٻوڙا ٿي ويا آهن، ۽ تنهنجي عضون جي طاقت ختم ٿي وئي آهي.
ਚਰਨ ਰਹੇ ਕਰ ਢਰਕਿ ਪਰੇ ਹੈ ਮੁਖਹੁ ਨ ਨਿਕਸੈ ਬਾਤਾ ॥੩॥
charan rahe kar dtarak pare hai mukhahu na nikasai baataa |3|تنهنجا پير ناڪام ٿي ويا آهن، تنهنجا هٿ لڱا ٿي ويا آهن، ۽ تنهنجي وات مان لفظ نڪرندا آهن. ||3||
ਥਾਕੇ ਪੰਚ ਦੂਤ ਸਭ ਤਸਕਰ ਆਪ ਆਪਣੈ ਭ੍ਰਮਤੇ ॥
thaake panch doot sabh tasakar aap aapanai bhramate |ٿڪجي پوڻ ڪري، پنج دشمن ۽ سڀ چور پنهنجي مرضيءَ موجب ڀڄي ويا آهن.
ਥਾਕਾ ਮਨੁ ਕੁੰਚਰ ਉਰੁ ਥਾਕਾ ਤੇਜੁ ਸੂਤੁ ਧਰਿ ਰਮਤੇ ॥੪॥
thaakaa man kunchar ur thaakaa tej soot dhar ramate |4|دماغ جو هاٿي به ٿڪجي ويو آهي، دل به بيزار ٿي وئي آهي. ان جي طاقت ذريعي، اهو تارن کي ڇڪيندو هو. ||4||
ਮਿਰਤਕ ਭਏ ਦਸੈ ਬੰਦ ਛੂਟੇ ਮਿਤ੍ਰ ਭਾਈ ਸਭ ਛੋਰੇ ॥
miratak bhe dasai band chhootte mitr bhaaee sabh chhore |هو مري ويو آهي، ۽ ڏهن دروازن جا بندا کوليا ويا آهن. هن پنهنجن سڀني دوستن ۽ ڀائرن کي ڇڏيو آهي.
ਕਹਤ ਕਬੀਰਾ ਜੋ ਹਰਿ ਧਿਆਵੈ ਜੀਵਤ ਬੰਧਨ ਤੋਰੇ ॥੫॥੫॥੧੮॥
kahat kabeeraa jo har dhiaavai jeevat bandhan tore |5|5|18|ڪبير جو چوڻ آهي ته، جيڪو رب جو ذڪر ڪري ٿو، ان جا بند ٽوڙي ٿو، جيتوڻيڪ جيئرو رهي. ||5||5||18||
ਆਸਾ ਇਕਤੁਕੇ ੪ ॥
aasaa ikatuke 4 |آسا، 4 ايڪ ٿڪي:
ਸਰਪਨੀ ਤੇ ਊਪਰਿ ਨਹੀ ਬਲੀਆ ॥
sarapanee te aoopar nahee baleea |هن ناگن مايا کان وڌيڪ ڪو به طاقتور ناهي،
ਜਿਨਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹਾਦੇਉ ਛਲੀਆ ॥੧॥
jin brahamaa bisan mahaadeo chhaleea |1|جنهن برهما، وشنو ۽ شيو کي به ڌوڪو ڏنو. ||1||
ਮਾਰੁ ਮਾਰੁ ਸ੍ਰਪਨੀ ਨਿਰਮਲ ਜਲਿ ਪੈਠੀ ॥
maar maar srapanee niramal jal paitthee |انهن کي ڪٽڻ ۽ مارڻ کان پوء، هوء هاڻي بيڪار پاڻيء ۾ ويٺي آهي.
ਜਿਨਿ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਡਸੀਅਲੇ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਡੀਠੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jin tribhavan ddaseeale guraprasaad ddeetthee |1| rahaau |گروءَ جي مهربانيءَ سان، مون هن کي ڏٺو آهي، جنهن ٽنهي جهانن کي کائي ڇڏيو آهي. ||1||روڪ||
ਸ੍ਰਪਨੀ ਸ੍ਰਪਨੀ ਕਿਆ ਕਹਹੁ ਭਾਈ ॥
srapanee srapanee kiaa kahahu bhaaee |اي تقدير جا ڀائر، هن کي ناگن ڇو سڏيو وڃي ٿو؟
ਜਿਨਿ ਸਾਚੁ ਪਛਾਨਿਆ ਤਿਨਿ ਸ੍ਰਪਨੀ ਖਾਈ ॥੨॥
jin saach pachhaaniaa tin srapanee khaaee |2|جيڪو سچي پالڻهار کي سڃاڻي ٿو، سو نانگ کي کائي ٿو. ||2||
ਸ੍ਰਪਨੀ ਤੇ ਆਨ ਛੂਛ ਨਹੀ ਅਵਰਾ ॥
srapanee te aan chhoochh nahee avaraa |هن نانگ کان وڌيڪ بيوقوف ٻيو ڪو به ناهي.
ਸ੍ਰਪਨੀ ਜੀਤੀ ਕਹਾ ਕਰੈ ਜਮਰਾ ॥੩॥
srapanee jeetee kahaa karai jamaraa |3|جڏهن نانگ غالب ٿي وڃي ته موت جي بادشاهه جا قاصد ڇا ڪري سگهندا؟ ||3||