شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 441


ਧਾਵਤੁ ਥੰਮਿੑਆ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਦਸਵਾ ਦੁਆਰੁ ਪਾਇਆ ॥
dhaavat thamiaa satigur miliaai dasavaa duaar paaeaa |

ٻاهر نڪرندڙ، ڀڄندڙ روح، سچي گرو سان ملڻ تي، ڏهين دروازي کي کولي ٿو.

ਤਿਥੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭੋਜਨੁ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਜਿਤੁ ਸਬਦਿ ਜਗਤੁ ਥੰਮਿੑ ਰਹਾਇਆ ॥
tithai amrit bhojan sahaj dhun upajai jit sabad jagat thami rahaaeaa |

اتي، Ambrosial Nectar کاڌو آهي ۽ آسماني موسيقي گونججي ٿي؛ دنيا ڪلام جي موسيقيءَ سان جڙيل آهي.

ਤਹ ਅਨੇਕ ਵਾਜੇ ਸਦਾ ਅਨਦੁ ਹੈ ਸਚੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਏ ॥
tah anek vaaje sadaa anad hai sache rahiaa samaae |

اڻڄاتل راڳ جا ڪيترائي سٽون اتي گونجن ٿيون، جيئن ڪو سچ ۾ ضم ٿي وڃي.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਧਾਵਤੁ ਥੰਮਿੑਆ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਆਏ ॥੪॥
eiau kahai naanak satigur miliaai dhaavat thamiaa nij ghar vasiaa aae |4|

اهڙيءَ طرح نانڪ چوي ٿو: سچي گروءَ سان ملڻ سان، ڀٽڪندڙ روح ثابت قدم ٿي وڃي ٿو، ۽ اچي پنهنجي ذات جي گهر ۾ اچي وڃي ٿو. ||4||

ਮਨ ਤੂੰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਆਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥
man toon jot saroop hai aapanaa mool pachhaan |

اي منهنجا ذهن، تون خدائي نور جو مجسمو آهين - پنهنجي اصليت کي سڃاڻ.

ਮਨ ਹਰਿ ਜੀ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਗੁਰਮਤੀ ਰੰਗੁ ਮਾਣੁ ॥
man har jee terai naal hai guramatee rang maan |

اي منهنجا ذهن، پيارا رب توهان سان گڏ آهي. گرو جي تعليمات ذريعي، هن جي پيار مان لطف اندوز ٿيو.

ਮੂਲੁ ਪਛਾਣਹਿ ਤਾਂ ਸਹੁ ਜਾਣਹਿ ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
mool pachhaaneh taan sahu jaaneh maran jeevan kee sojhee hoee |

پنهنجي اصليت کي سڃاڻي پوءِ پنهنجي مڙس کي سڃاڻي پوءِ موت ۽ ڄمڻ کي سمجهي.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਏਕੋ ਜਾਣਹਿ ਤਾਂ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਨ ਹੋਈ ॥
guraparasaadee eko jaaneh taan doojaa bhaau na hoee |

گرو جي فضل سان، هڪ کي ڄاڻو؛ پوء، توهان کي ڪنهن ٻئي سان پيار نه ڪرڻ گهرجي.

ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ਵਜੀ ਵਧਾਈ ਤਾ ਹੋਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥
man saant aaee vajee vadhaaee taa hoaa paravaan |

ذهن ۾ امن اچي ٿو، ۽ خوشي گونج ٿي؛ پوء، توهان کي ساراهيو ويندو.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਤੂੰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਅਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥੫॥
eiau kahai naanak man toon jot saroop hai apanaa mool pachhaan |5|

اهڙيءَ طرح نانڪ چوي ٿو: اي منهنجا ذهن، تون روشنيءَ واري رب جي تصوير آهين. پنهنجي ذات جي اصليت کي سڃاڻو. ||5||

ਮਨ ਤੂੰ ਗਾਰਬਿ ਅਟਿਆ ਗਾਰਬਿ ਲਦਿਆ ਜਾਹਿ ॥
man toon gaarab attiaa gaarab ladiaa jaeh |

اي دماغ، تون تمام فخر سان ڀريل آهين؛ فخر سان ڀريل، توهان کي وڃڻو پوندو.

ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਮੋਹਿਆ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਭਵਾਹਿ ॥
maaeaa mohanee mohiaa fir fir joonee bhavaeh |

دلڪش مايا تو کي بار بار متوجه ڪيو آهي، ۽ توکي وري جنم وٺڻ جي لالچ ڏني آهي.

ਗਾਰਬਿ ਲਾਗਾ ਜਾਹਿ ਮੁਗਧ ਮਨ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਹੇ ॥
gaarab laagaa jaeh mugadh man ant geaa pachhutaavahe |

غرور سان جڙيل، تون هليو ويندن، اي بيوقوف ذهن، ۽ آخر ۾، تون پشيمان ۽ توبهه ڪندو.

ਅਹੰਕਾਰੁ ਤਿਸਨਾ ਰੋਗੁ ਲਗਾ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਹੇ ॥
ahankaar tisanaa rog lagaa birathaa janam gavaavahe |

تون انا ۽ خواهش جي مرضن ۾ مبتلا آهين ۽ پنهنجي زندگي بيڪار برباد ڪري رهيو آهين.

ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਚੇਤਹਿ ਨਾਹੀ ਅਗੈ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਹੇ ॥
manamukh mugadh cheteh naahee agai geaa pachhutaavahe |

بيوقوف خود غرض انسان رب کي ياد نه ڪندو آهي، ۽ آخرت ۾ پشيمان ٿيندو ۽ توبهه ڪندو.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਤੂੰ ਗਾਰਬਿ ਅਟਿਆ ਗਾਰਬਿ ਲਦਿਆ ਜਾਵਹੇ ॥੬॥
eiau kahai naanak man toon gaarab attiaa gaarab ladiaa jaavahe |6|

اهڙيءَ طرح نانڪ چوي ٿو: اي عقل، تون پورو آهين. فخر سان ڀريل، توهان کي وڃڻو پوندو. ||6||

ਮਨ ਤੂੰ ਮਤ ਮਾਣੁ ਕਰਹਿ ਜਿ ਹਉ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਮਾਣਾ ਹੋਹੁ ॥
man toon mat maan kareh ji hau kichh jaanadaa guramukh nimaanaa hohu |

اي دماغ، پاڻ تي ايترو غرور نه ڪر، ڄڻ ته تون اهو سڀ ڄاڻين؛ گرو مُخ عاجز ۽ نرالو آهي.

ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਹਉ ਬੁਧਿ ਹੈ ਸਚਿ ਸਬਦਿ ਮਲੁ ਖੋਹੁ ॥
antar agiaan hau budh hai sach sabad mal khohu |

عقل جي اندر جهالت ۽ انا آهي. سچي ڪلام سان، اها گندگي ڌوئي وڃي ٿي.

ਹੋਹੁ ਨਿਮਾਣਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਅਗੈ ਮਤ ਕਿਛੁ ਆਪੁ ਲਖਾਵਹੇ ॥
hohu nimaanaa satiguroo agai mat kichh aap lakhaavahe |

تنهن ڪري عاجزي ڪر، ۽ سچي گرو کي تسليم ڪيو؛ پنهنجي سڃاڻپ کي پنهنجي انا سان نه ڳنڍيو.

ਆਪਣੈ ਅਹੰਕਾਰਿ ਜਗਤੁ ਜਲਿਆ ਮਤ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਗਵਾਵਹੇ ॥
aapanai ahankaar jagat jaliaa mat toon aapanaa aap gavaavahe |

دنيا انا ۽ خودشناسيءَ ۾ کائي وئي آهي. هي ڏسو، متان توهان پنهنجو پاڻ کي به وڃائي ڇڏيو.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਕਰਹਿ ਕਾਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਲਾਗਿ ਰਹੁ ॥
satigur kai bhaanai kareh kaar satigur kai bhaanai laag rahu |

پاڻ کي سچو گرو جي مٺي وصيت جي پيروي ڪريو؛ هن جي مٺي مرضي سان جڙيل رهي.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਆਪੁ ਛਡਿ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਮਨ ਨਿਮਾਣਾ ਹੋਇ ਰਹੁ ॥੭॥
eiau kahai naanak aap chhadd sukh paaveh man nimaanaa hoe rahu |7|

اهڙيءَ طرح نانڪ چوي ٿو: پنهنجي انا ۽ خود غرور کي ڇڏي ڏيو ۽ امن حاصل ڪريو. توهان جي ذهن کي عاجزي ۾ رهڻ ڏيو. ||7||

ਧੰਨੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਜਿਤੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ॥
dhan su velaa jit mai satigur miliaa so sahu chit aaeaa |

خوشقسمتيءَ جو اهو وقت آهي، جڏهن مون کي سچي گروءَ سان ملي، ۽ منهنجو مڙس منهنجي هوش ۾ آيو.

ਮਹਾ ਅਨੰਦੁ ਸਹਜੁ ਭਇਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
mahaa anand sahaj bheaa man tan sukh paaeaa |

مان ڏاڍو خوش ٿيو، ۽ منهنجي ذهن ۽ جسم کي اهڙي قدرتي امن ملي.

ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ਅਵਗਣ ਸਭਿ ਵਿਸਾਰੇ ॥
so sahu chit aaeaa man vasaaeaa avagan sabh visaare |

منهنجو مڙس رب منهنجي هوش ۾ آيو؛ مون هن کي پنهنجي ذهن ۾ سمائي ڇڏيو، ۽ مون سڀ خرابيون ڇڏي ڏنيون.

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਗੁਣ ਪਰਗਟ ਹੋਏ ਸਤਿਗੁਰ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥
jaa tis bhaanaa gun paragatt hoe satigur aap savaare |

جڏهن هن کي راضي ڪيو، مون ۾ خوبيون ظاهر ٿيون، ۽ سچو گرو پاڻ مون کي سينگاريو.

ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਏ ਜਿਨੑੀ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਦਿੜਿਆ ਦੁਤੀਆ ਭਾਉ ਚੁਕਾਇਆ ॥
se jan paravaan hoe jinaee ik naam dirriaa duteea bhaau chukaaeaa |

اُهي عاجز ماڻهو قبول ٿين ٿا، جيڪي هڪ نالي سان چمڪندا رهن ٿا ۽ دوکي جي محبت کي ڇڏي ڏين ٿا.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਧੰਨੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਜਿਤੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ॥੮॥
eiau kahai naanak dhan su velaa jit mai satigur miliaa so sahu chit aaeaa |8|

اهڙيءَ طرح نانڪ چوي ٿو: مبارڪ آهي اهو وقت جڏهن مان سچي گرو سان مليس، ۽ منهنجو مڙس منهنجي هوش ۾ آيو. ||8||

ਇਕਿ ਜੰਤ ਭਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤਿਨਿ ਸਹਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ॥
eik jant bharam bhule tin seh aap bhulaae |

ڪي ماڻهو ڀڄن ٿا، شڪ ۾ ڦاسي پيا. سندن مڙس پاڻ کين گمراھ ڪيو آھي.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਿਰਹਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
doojai bhaae fireh haumai karam kamaae |

اهي دوئي جي محبت ۾ ڀڄندا آهن، ۽ اهي پنهنجا ڪم انا ۾ ڪندا آهن.

ਤਿਨਿ ਸਹਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਕੁਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ਤਿਨ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਵਸਾਈ ॥
tin seh aap bhulaae kumaarag paae tin kaa kichh na vasaaee |

انهن جي مڙس رب خود انهن کي گمراهه ڪيو آهي، ۽ انهن کي برائي جي رستي تي رکيو آهي. انهن جي طاقت ۾ ڪجهه به نه آهي.

ਤਿਨ ਕੀ ਗਤਿ ਅਵਗਤਿ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਜਿਨਿ ਇਹ ਰਚਨ ਰਚਾਈ ॥
tin kee gat avagat toonhai jaaneh jin ih rachan rachaaee |

تون ئي ڄاڻين ٿو انهن جي اُٿل پٿل، تون ئي، جنهن مخلوق کي پيدا ڪيو.

ਹੁਕਮੁ ਤੇਰਾ ਖਰਾ ਭਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥
hukam teraa kharaa bhaaraa guramukh kisai bujhaae |

تنهنجي مرضي جو حڪم ڏاڍو سخت آهي. ڪيڏو نه ٿورڙو آهي گرومُخ جيڪو سمجهي.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥੯॥
eiau kahai naanak kiaa jant vichaare jaa tudh bharam bhulaae |9|

اهڙي طرح نانڪ چوي ٿو ته: غريب مخلوق ڇا ڪري سگهي ٿي، جڏهن توهان انهن کي شڪ ۾ گمراهه ڪيو؟ ||9||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430