جڏهن اڻڄاتل آواز موجوده گونجندو آهي، شڪ ۽ خوف ڀڄي ويندا آهن.
خدا سڀني تي پکڙيل آهي، سڀني کي ڇانو ڏئي ٿو.
سڀ تنهنجا آهن؛ گرومخن لاءِ، تون سڃاتل آهين. تنهنجا ساراهه ڳائڻ سان، تنهنجي درٻار ۾ سهڻا نظر اچن ٿا. ||10||
هو بنيادي رب، بي عيب ۽ پاڪ آهي.
مون کي ڪنهن به ٻئي جي خبر ناهي.
هڪ عالمگير خالق رب پنهنجي اندر ۾ رهجي ٿو، ۽ انهن جي ذهنن کي خوش ڪري ٿو، جيڪي غرور ۽ غرور کي ختم ڪن ٿا. ||11||
مان سچي گرو جي ڏنل امرت ۾ پيئندو آهيان.
ٻيو ڪو ٻيو يا ٽيون مون کي خبر ناهي.
اھو ھڪڙو، منفرد، لامحدود ۽ لامحدود رب آھي. هو سڀني شين جو جائزو وٺندو آهي ۽ ڪجهه پنهنجي خزاني ۾ رکي ٿو. ||12||
روحاني حڪمت ۽ سچي رب تي مراقبو تمام گهرا ۽ عميق آهن.
تنهنجي وسعت کي ڪو نه ٿو ڄاڻي.
اهي سڀ آهن، توکان پڇن ٿا؛ توهان کي صرف توهان جي فضل سان حاصل ڪيو ويو آهي. ||13||
تون ڪرم ۽ ڌرم کي پنهنجي هٿن ۾ رک، اي سچا رب.
اي آزاد رب، تنهنجا خزانا اڻ کٽ آهن.
تون هميشه مهربان ۽ رحم ڪندڙ آهين، خدا. توهان پنهنجي اتحاد ۾ متحد. ||14||
تون پاڻ ڏسين ٿو، ۽ پاڻ کي ظاهر ڪري ٿو.
تون پاڻ قائم ڪرين ٿو، ۽ تون پاڻ ئي بيڪار.
خالق پاڻ کي متحد ۽ جدا ڪري ٿو؛ هو پاڻ ماري ٿو ۽ وري جوان ٿو ڪري. ||15||
جيتري قدر آهي، سو تنهنجي اندر ۾ سمايل آهي.
تون ڏسين ٿو پنهنجي تخليق کي، پنهنجي شاهي محل ۾ ويٺي.
نانڪ هن سچي دعا پيش ڪري ٿو؛ رب جي درشن جي برڪت واري نظر کي ڏسي، مون کي سڪون مليو آهي. ||16||1||13||
مارو، پھريون مھل:
جيڪڏهن مان تو کي راضي ڪريان، ته پوءِ مون کي تنهنجي درشن جو برڪت وارو نظارو ملي ٿو.
اي سچا پالڻھار، پياري عبادت ۾، مان توھان جي ساراھ ڳايان ٿو.
تنهنجي مرضي سان، اي خالق، تون مون لاءِ راضي ٿي ويو آهين، ۽ منهنجي زبان ۾ ايترو مٺو آهي. ||1||
درٻار، درٻار ۾ عقيدتمند خوبصورت نظر اچن ٿا.
تنهنجا ٻانها، رب، آزاد ٿيا.
خود غرور کي ختم ڪري، اهي توهان جي پيار سان ملن ٿا. اهي رات ڏينهن، رب جي نالي تي غور ڪندا آهن. ||2||
شيو، برهما، ديوتا ۽ ديوتائون،
اندرا، سنسار ۽ خاموش بابا تنهنجي خدمت ڪن ٿا.
برهمڻ، خيرات ڏيڻ وارن ۽ ڪيترن ئي ٻيلن ۾ رهندڙن کي رب جي حد نه ملي آهي. ||3||
ڪو به توهان کي نٿو ڄاڻي، جيستائين توهان انهن کي توهان جي خبر نه ڏيو.
جيڪو ڪجهه ٿيو سو تنهنجي مرضي سان ٿيو.
توھان پيدا ڪيو 8.4 ملين جاندارن جا . توهان جي مرضي سان، اهي پنهنجو سانس ڪڍندا آهن. ||4||
جيڪا شيءِ تنهنجي مرضي مطابق آهي، سو ضرور پورو ٿئي ٿو.
پاڻ سڳورا منٺار ڏيکاري ٿو، ۽ غم ۾ اچي ٿو.
نالو وسارڻ سان، کيس آرام جي جاءِ نه ملندي. وري جنم ۾ اچڻ ۽ وڃڻ، هن کي تڪليف ٿيندي آهي. ||5||
پاڪ آهي جسم، ۽ پاڪ آهي سوان-روح؛
ان جي اندر اسم جو خالص جوهر آهي.
اهڙو وجود پنهنجي سڀني دردن ۾ امرت وانگر پيئي ٿو. هن کي وري ڪڏهن به ڏک نه ٿيندو. ||6||
هن جي گهڻي تڪليف لاء، هن کي صرف درد ملي ٿو.
هن جي لذت مان، هو بيمارين ۾ مبتلا ٿي وڃن ٿا، ۽ آخر ۾، هو ضايع ڪري ٿو.
هن جي خوشي هن جي درد کي ڪڏهن به ختم نه ڪري سگهي. رب جي رضا کي قبول ڪرڻ کان سواء، هو گم ٿي ويو ۽ پريشان ٿي. ||7||
روحاني حڪمت کان سواء، اهي سڀ صرف چوڌاري گھمندا آهن.
سچو پالڻهار هر جڳهه تي پکڙيل ۽ پکڙيل آهي، محبت سان مشغول آهي.
بي خوف رب، سچي گروءَ جي ڪلام سان سُڃاتو وڃي ٿو. ڪنهن جي روشني نور ۾ ضم ٿي وڃي ٿي. ||8||
هو ابدي، اڻ مٽ، بيشمار رب آهي.
هڪ پل ۾، هو تباهه ڪري ٿو، ۽ پوء ٻيهر ٺاهي ٿو.
هن جي ڪا به شڪل يا شڪل ناهي، ڪا حد ۽ قيمت ناهي. شَبَدَ سان ڇَرجي، مَسِر ٿئي. ||9||