شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 937


ਆਪੁ ਗਇਆ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰਿ ॥੪੭॥
aap geaa dukh kattiaa har var paaeaa naar |47|

خود غرور ختم ٿي ويو، ۽ درد ختم ٿي ويو؛ روحي ڪنوار پنهنجي مڙس کي حاصل ڪري ٿي. ||47||

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸੰਚੀਐ ਧਨੁ ਕਾਚਾ ਬਿਖੁ ਛਾਰੁ ॥
sueinaa rupaa sancheeai dhan kaachaa bikh chhaar |

هو سون ۽ چانديءَ جو ذخيرو ڪري ٿو، پر اها دولت ڪوڙي ۽ زهريلي آهي، ان کان سواءِ ٻيو ڪجهه به ناهي.

ਸਾਹੁ ਸਦਾਏ ਸੰਚਿ ਧਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
saahu sadaae sanch dhan dubidhaa hoe khuaar |

هو پاڻ کي بئنڪر سڏي ٿو، دولت گڏ ڪري ٿو، پر هو پنهنجي ٻهراڙيءَ جي ڪري تباهه ٿي ويو آهي.

ਸਚਿਆਰੀ ਸਚੁ ਸੰਚਿਆ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲੁ ॥
sachiaaree sach sanchiaa saachau naam amol |

سچا ماڻهو سچ گڏ ڪندا آهن. سچو نالو انمول آهي.

ਹਰਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਊਜਲੋ ਪਤਿ ਸਾਚੀ ਸਚੁ ਬੋਲੁ ॥
har niramaaeil aoojalo pat saachee sach bol |

رب پاڪ ۽ پاڪ آهي. ان جي ذريعي، سندن عزت سچي آهي، ۽ سندن ڳالھ سچي آهي.

ਸਾਜਨੁ ਮੀਤੁ ਸੁਜਾਣੁ ਤੂ ਤੂ ਸਰਵਰੁ ਤੂ ਹੰਸੁ ॥
saajan meet sujaan too too saravar too hans |

تون منهنجو دوست ۽ ساٿي آهين، سڀ ڄاڻندڙ رب. تون ڍنڍ آهين ۽ تون ئي سوان آهين.

ਸਾਚਉ ਠਾਕੁਰੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਸੁ ॥
saachau tthaakur man vasai hau balihaaree tis |

مان ان ذات تي قربان آهيان، جنهن جو ذهن سچي پالڻهار سان ڀريل آهي.

ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਜਾਣੁ ॥
maaeaa mamataa mohanee jin keetee so jaan |

ڄاڻو ان کي جنهن مايا سان پيار ۽ وابستگي پيدا ڪئي، ان ۾ داخل ڪندڙ.

ਬਿਖਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੁ ਹੈ ਬੂਝੈ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪੮॥
bikhiaa amrit ek hai boojhai purakh sujaan |48|

جيڪو سڀ کان وڌيڪ ڄاڻندڙ رب کي سڃاڻي ٿو، اهو زهر ۽ امرت ۾ هڪجهڙو نظر اچي ٿو. ||48||

ਖਿਮਾ ਵਿਹੂਣੇ ਖਪਿ ਗਏ ਖੂਹਣਿ ਲਖ ਅਸੰਖ ॥
khimaa vihoone khap ge khoohan lakh asankh |

صبر ۽ بخشش جي بغير، بيشمار سوين هزارين مري ويا آهن.

ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਿਉ ਗਣੀ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮੁਏ ਬਿਸੰਖ ॥
ganat na aavai kiau ganee khap khap mue bisankh |

انهن جو تعداد شمار نه ٿو ڪري سگهجي. مان انهن کي ڪيئن ڳڻي سگهان ٿو؟ پريشان ۽ حيران، بي شمار انگ مري ويا آهن.

ਖਸਮੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪਣਾ ਖੂਲੈ ਬੰਧੁ ਨ ਪਾਇ ॥
khasam pachhaanai aapanaa khoolai bandh na paae |

جيڪو پنھنجي پالڻھار ۽ مالڪ کي سڃاڻي ٿو، اھو آزاد آھي، ۽ زنجيرن ۾ جڪڙيل نه آھي.

ਸਬਦਿ ਮਹਲੀ ਖਰਾ ਤੂ ਖਿਮਾ ਸਚੁ ਸੁਖ ਭਾਇ ॥
sabad mahalee kharaa too khimaa sach sukh bhaae |

لفظ لفظ جي ذريعي، رب جي حضور ۾ داخل ٿيو؛ توهان کي صبر، بخشش، سچائي ۽ امن سان برڪت ملندي.

ਖਰਚੁ ਖਰਾ ਧਨੁ ਧਿਆਨੁ ਤੂ ਆਪੇ ਵਸਹਿ ਸਰੀਰਿ ॥
kharach kharaa dhan dhiaan too aape vaseh sareer |

مراقبي جي حقيقي دولت مان حصو وٺو، ۽ رب پاڻ توهان جي جسم ۾ رهندو.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਧੀਰ ॥
man tan mukh jaapai sadaa gun antar man dheer |

ذهن، جسم ۽ وات سان، هميشه لاءِ سندس عاليشان فضيلت جا نعرا. جرئت ۽ استحڪام توهان جي دماغ جي اندر اندر داخل ٿي ويندي.

ਹਉਮੈ ਖਪੈ ਖਪਾਇਸੀ ਬੀਜਉ ਵਥੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥
haumai khapai khapaaeisee beejau vath vikaar |

انا پرستي جي ڪري، هڪ شخص پريشان ۽ برباد ٿي ويندو آهي. رب کان سواء، سڀ شيون خراب آهن.

ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਵਿਚਿ ਪਾਇਅਨੁ ਕਰਤਾ ਅਲਗੁ ਅਪਾਰੁ ॥੪੯॥
jant upaae vich paaeian karataa alag apaar |49|

هن پنهنجي مخلوق کي ٺاهيندي، پاڻ کي انهن جي اندر رکيو. خالق لامحدود ۽ لامحدود آهي. ||49||

ਸ੍ਰਿਸਟੇ ਭੇਉ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥
srisatte bheo na jaanai koe |

دنيا جي خالق جي اسرار کي ڪو به نٿو ڄاڻي.

ਸ੍ਰਿਸਟਾ ਕਰੈ ਸੁ ਨਿਹਚਉ ਹੋਇ ॥
srisattaa karai su nihchau hoe |

دنيا جو خالق جيڪو ڪجهه ڪري ٿو، سو ضرور ٿيڻو آهي.

ਸੰਪੈ ਕਉ ਈਸਰੁ ਧਿਆਈਐ ॥
sanpai kau eesar dhiaaeeai |

دولت لاءِ، ڪي رب جو توجهه ڪن ٿا.

ਸੰਪੈ ਪੁਰਬਿ ਲਿਖੇ ਕੀ ਪਾਈਐ ॥
sanpai purab likhe kee paaeeai |

اڳيئي مقرر ڪيل تقدير سان، دولت ملي ٿي.

ਸੰਪੈ ਕਾਰਣਿ ਚਾਕਰ ਚੋਰ ॥
sanpai kaaran chaakar chor |

مال جي خاطر ڪي نوڪر يا چور بڻجي ويندا آهن.

ਸੰਪੈ ਸਾਥਿ ਨ ਚਾਲੈ ਹੋਰ ॥
sanpai saath na chaalai hor |

دولت انهن سان گڏ نه ٿيندي آهي جڏهن اهي مرندا آهن. اهو ٻين جي هٿن ۾ گذري ٿو.

ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਨਹੀ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ॥
bin saache nahee daragah maan |

سچائيءَ کان سواءِ رب جي درٻار ۾ عزت نٿي ملي.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਛੁਟੈ ਨਿਦਾਨਿ ॥੫੦॥
har ras peevai chhuttai nidaan |50|

رب جي ذيلي ذات ۾ پيئڻ سان، انسان آخر ۾ ڇوٽڪارو حاصل ڪري ٿو. ||50||

ਹੇਰਤ ਹੇਰਤ ਹੇ ਸਖੀ ਹੋਇ ਰਹੀ ਹੈਰਾਨੁ ॥
herat herat he sakhee hoe rahee hairaan |

اي منهنجا ساٿيو، ڏسي ۽ ڏسي، مان حيران ۽ حيران آهيان.

ਹਉ ਹਉ ਕਰਤੀ ਮੈ ਮੁਈ ਸਬਦਿ ਰਵੈ ਮਨਿ ਗਿਆਨੁ ॥
hau hau karatee mai muee sabad ravai man giaan |

منهنجي انا پرستي، جنهن پنهنجو پاڻ کي مالڪي ۽ خودغرضيءَ ۾ ظاهر ڪيو، سو مري ويو آهي. منھنجو دماغ ڪلام جو ڪلام ڳائيندو آھي، ۽ روحاني دانائي حاصل ڪندو آھي.

ਹਾਰ ਡੋਰ ਕੰਕਨ ਘਣੇ ਕਰਿ ਥਾਕੀ ਸੀਗਾਰੁ ॥
haar ddor kankan ghane kar thaakee seegaar |

مان هي سڀ هار، وار ٽائيپ ۽ ڪنگڻ پائڻ ۽ پاڻ کي سينگار ڪندي ڏاڍو ٿڪل آهيان.

ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਗਲ ਗੁਣਾ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥
mil preetam sukh paaeaa sagal gunaa gal haar |

محبوب سان ملاقات ڪري، مون کي سڪون مليو آهي. هاڻي، مون کي مجموعي فضيلت جو هار پائڻ.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਆਰੁ ॥
naanak guramukh paaeeai har siau preet piaar |

اي نانڪ، گرومخ رب کي حاصل ڪري ٿو، پيار ۽ پيار سان.

ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੇਖਹੁ ਮਨਿ ਬੀਚਾਰਿ ॥
har bin kin sukh paaeaa dekhahu man beechaar |

رب کان سواءِ، ڪنهن کي سڪون مليو؟ پنهنجي ذهن ۾ ان تي غور ڪريو، ۽ ڏسو.

ਹਰਿ ਪੜਣਾ ਹਰਿ ਬੁਝਣਾ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਖਹੁ ਪਿਆਰੁ ॥
har parranaa har bujhanaa har siau rakhahu piaar |

رب جي باري ۾ پڙهو، رب کي سمجھو، ۽ رب سان پيار ڪيو.

ਹਰਿ ਜਪੀਐ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥੫੧॥
har japeeai har dhiaaeeai har kaa naam adhaar |51|

رب جو نالو ڳايو، ۽ رب تي غور ڪريو؛ رب جي نالي جي سهاري کي مضبوطيءَ سان پڪڙيو. ||51||

ਲੇਖੁ ਨ ਮਿਟਈ ਹੇ ਸਖੀ ਜੋ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
lekh na mittee he sakhee jo likhiaa karataar |

اي منهنجا اصحابو!

ਆਪੇ ਕਾਰਣੁ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪਗੁ ਧਾਰਿ ॥
aape kaaran jin keea kar kirapaa pag dhaar |

جنهن هن ڪائنات کي خلقيو آهي، پنهنجي رحمت سان اسان جي اندر پنهنجا پير رکي ٿو.

ਕਰਤੇ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਬੂਝਹੁ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਿ ॥
karate hath vaddiaaeea boojhahu gur beechaar |

عظيم عظمت خالق جي هٿن ۾ آهي؛ گرو تي غور ڪريو، ۽ ان کي سمجھو.

ਲਿਖਿਆ ਫੇਰਿ ਨ ਸਕੀਐ ਜਿਉ ਭਾਵੀ ਤਿਉ ਸਾਰਿ ॥
likhiaa fer na sakeeai jiau bhaavee tiau saar |

هن لکت کي چئلينج نه ٿو ڪري سگهجي. جيئن ته اهو توهان کي راضي آهي، توهان کي منهنجي پرواهه آهي.

ਨਦਰਿ ਤੇਰੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
nadar teree sukh paaeaa naanak sabad veechaar |

تنهنجي نظر سان، مون کي سڪون مليو آهي. اي نانڪ، شبد تي غور ڪريو.

ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਉਬਰੇ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਿ ॥
manamukh bhoole pach mue ubare gur beechaar |

پاڻ سڳورا منجھس پريشان آهن. اهي سڙي ويندا آهن ۽ مري ويندا آهن. صرف گرو تي ڌيان ڏيڻ سان اهي بچائي سگهجن ٿا.

ਜਿ ਪੁਰਖੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਤਿਸ ਕਾ ਕਿਆ ਕਰਿ ਕਹਿਆ ਜਾਇ ॥
ji purakh nadar na aavee tis kaa kiaa kar kahiaa jaae |

ان پرديسي رب جي باري ۾ ڪو ڇا ٿو چوي، جنهن کي نه ڏٺو وڃي؟

ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਹਿਰਦੈ ਦਿਤਾ ਦਿਖਾਇ ॥੫੨॥
balihaaree gur aapane jin hiradai ditaa dikhaae |52|

مان پنهنجي گروءَ تي قربان آهيان، جنهن هن کي منهنجي دل ۾ مون تي ظاهر ڪيو آهي. ||52||

ਪਾਧਾ ਪੜਿਆ ਆਖੀਐ ਬਿਦਿਆ ਬਿਚਰੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
paadhaa parriaa aakheeai bidiaa bicharai sahaj subhaae |

اُهو پنڊت، اُهو مذهبي عالم، اُن کي چئبو آهي، جيڪڏهن هو علم کي سمجهه سان سمجهي ٿو، ته هو پڙهيل لکيل آهي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430