هو سڀ ڪجهه ٻڌندو ۽ ڏسي ٿو. ڪو به ڪيئن ان کان انڪار ڪري سگهي ٿو؟
جيڪي بار بار گناھ ڪندا آھن سي سڙي ويندا ۽ مرندا گناھن ۾.
خدا جي فضل جي نظر انهن کي نه ايندي آهي. اُهي پاڻ سڳورا انسان عقل حاصل نٿا ڪن.
اهي اڪيلو رب کي ڏسن ٿا، جن ڏانهن هو پاڻ کي ظاهر ڪري ٿو. اي نانڪ، گرومخ کيس ڳولي لڌو. ||4||23||56||
سري راگ، ٽيون مهل:
گروءَ کان سواءِ بيماريءَ جو علاج نه ٿو ٿئي، ۽ نفس جو درد دور نه ٿئي.
گروءَ جي مهربانيءَ سان، هو ذهن ۾ رهجي وڃي ٿو، ۽ ماڻهو سندس نالي ۾ غرق رهي ٿو.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، رب ملي ٿو. شبد کان سواءِ، ماڻهو ڀڄن ٿا، شڪ ۾ گمراهه. ||1||
اي دماغ، پنهنجي اندر جي متوازن حالت ۾ ره.
رب جي نالي جي ساراهه ڪريو، ۽ توهان وڌيڪ نه ايندا ۽ ٻيهر جنم ۾ وڃو. ||1||روڪ||
اڪيلو رب ئي عطا ڪندڙ آهي، هر هنڌ پکڙيل آهي. ٻيو ڪو به نه آهي.
لفظ جي ساراهه ڪريو، ۽ هو توهان جي ذهن ۾ رهڻ لاء ايندو؛ توهان کي غير معمولي امن ۽ آرام سان برڪت ملندي.
سڀ ڪجهه رب جي فضل جي نظر ۾ آهي. جيئن چاهي ٿو، ڏئي ٿو. ||2||
انا پرستي ۾، سڀني کي انهن جي عملن جو حساب ڏيڻو پوندو. هن حساب ڪتاب ۾، امن ناهي.
برائي ۽ فساد ۾ ڪم ڪري ماڻهو فساد ۾ غرق ٿي ويا آهن.
نالي کان سواءِ کين آرام جي جاءِ نه ملندي آهي. موت جي شهر ۾، اهي عذاب ۾ مبتلا آهن. ||3||
جسم ۽ روح سڀ ان جا آهن. هو سڀني جو سهارو آهي.
گروءَ جي مهربانيءَ سان، سمجھ اچي ٿي، ۽ پوءِ آزاديءَ جو دروازو ملي ٿو.
اي نانڪ، نام جي ساراهه ڳائي، رب جي نالي؛ هن جي ڪا به پڄاڻي يا حد ناهي. ||4||24||57||
سري راگ، ٽيون مهل:
جن کي سچي نالي جو سهارو آهي، اهي هميشه خوشين ۽ سڪون ۾ آهن.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، اهي سچا حاصل ڪن ٿا، درد کي ختم ڪندڙ.
ھميشه ۽ ھميشه، اھي سچي ذات جي ساراھ ڳائيندا آھن. اهي سچي نالي سان پيار ڪندا آهن.
جڏهن رب پنهنجو فضل ڪري ٿو، تڏهن هو عقيدت جو خزانو عطا ڪري ٿو. ||1||
اي دماغ، سندس شاندار ساراهه ڳائي، ۽ هميشه لاء خوشيء ۾ رهي.
سندس باني جي سچي ڪلام ذريعي، رب حاصل ٿئي ٿو، ۽ انسان رب ۾ مشغول رهي ٿو. ||1||روڪ||
سچي عقيدت ۾، ذهن رب جي محبت جي گہرے ڳاڙهي رنگ ۾ رنگجي ويندو آهي، امن ۽ آرام سان.
ذهن گرو جي ڪلام سان متوجه ٿيو، جنهن کي بيان نٿو ڪري سگهجي.
سچي ڪلام سان ڀريل زبان امرت ۾ خوشيءَ سان پيئي، سندس شان جا گيت ڳائي ٿي.
گرو مُخ کي اها محبت تڏهن ملي ٿي، جڏهن رب، پنهنجي مرضي سان، سندس فضل عطا ڪري ٿو. ||2||
هيءَ دنيا هڪ وهم آهي؛ ماڻهو پنهنجي زندگي جون راتيون سمهي گذارين ٿا.
پنهنجي مرضيءَ سان، هو ڪجهه ڪڍي ٿو، ۽ انهن کي پاڻ سان ملائي ٿو.
هو پاڻ دماغ ۾ رهي ٿو، ۽ مايا جي وابستگي کي ڪڍي ٿو.
هو پاڻ کي شاندار عظمت عطا ڪري ٿو. هو گرو مُخ کي سمجهڻ لاءِ اتساهي ٿو. ||3||
هڪ رب ئي سڀني جو عطا ڪندڙ آهي. هو انهن کي درست ڪري ٿو جيڪي غلطيون ڪن ٿا.
هن پاڻ ڪجهه کي ٺڳيو آهي، ۽ انهن کي دوئي سان ڳنڍيو آهي.
گرو جي تعليمات ذريعي، رب مليو آهي، ۽ هڪ روشني نور ۾ ضم ٿي وڃي ٿي.
رات ڏينهن رب جي نالي سان ڳنڍجي، اي نانڪ، تون نالي ۾ جذب ٿي ويندين. ||4||25||58||
سري راگ، ٽيون مهل:
نيڪ ماڻهو سچ کي حاصل ڪن ٿا؛ اهي برائي ۽ فساد لاءِ پنهنجون خواهشون ڇڏي ڏين ٿا.
انهن جا ذهن گرو جي ڪلام سان ڀريل آهن؛ انهن جي زبان تي محبوب جي محبت آهي.