ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1073
ਧਨ ਅੰਧੀ ਪਿਰੁ ਚਪਲੁ ਸਿਆਨਾ ॥
dhan andhee pir chapal siaanaa |بدن جي ڪنوار انڌي آهي، ۽ گهوٽ هوشيار ۽ عقلمند آهي.
ਪੰਚ ਤਤੁ ਕਾ ਰਚਨੁ ਰਚਾਨਾ ॥
panch tat kaa rachan rachaanaa |تخليق پنجن عنصرن مان ٺهيل هئي.
ਜਿਸੁ ਵਖਰ ਕਉ ਤੁਮ ਆਏ ਹਹੁ ਸੋ ਪਾਇਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਾ ਹੇ ॥੬॥
jis vakhar kau tum aae hahu so paaeio satigur paasaa he |6|اهو واپار، جنهن لاءِ تون دنيا ۾ آيو آهين، سو سچي گروءَ کان ئي ملي ٿو. ||6||
ਧਨ ਕਹੈ ਤੂ ਵਸੁ ਮੈ ਨਾਲੇ ॥
dhan kahai too vas mai naale |جسم جي ڪنوار چوي ٿي، "مهرباني ڪري مون سان گڏ رهو،
ਪ੍ਰਿਅ ਸੁਖਵਾਸੀ ਬਾਲ ਗੁਪਾਲੇ ॥
pria sukhavaasee baal gupaale |اي منهنجا محبوب، امن پسند، جوان رب.
ਤੁਝੈ ਬਿਨਾ ਹਉ ਕਿਤ ਹੀ ਨ ਲੇਖੈ ਵਚਨੁ ਦੇਹਿ ਛੋਡਿ ਨ ਜਾਸਾ ਹੇ ॥੭॥
tujhai binaa hau kit hee na lekhai vachan dehi chhodd na jaasaa he |7|توکان سواءِ، مان بي حساب آهيان. مهرباني ڪري مون کي پنهنجو لفظ ڏي، ته تون مون کي نه ڇڏيندين." ||7||
ਪਿਰਿ ਕਹਿਆ ਹਉ ਹੁਕਮੀ ਬੰਦਾ ॥
pir kahiaa hau hukamee bandaa |مڙس چوي ٿو، ”مان پنهنجي ڪمانڊر جو غلام آهيان.
ਓਹੁ ਭਾਰੋ ਠਾਕੁਰੁ ਜਿਸੁ ਕਾਣਿ ਨ ਛੰਦਾ ॥
ohu bhaaro tthaakur jis kaan na chhandaa |هو منهنجو عظيم رب ۽ مالڪ آهي، جيڪو بي خوف ۽ آزاد آهي.
ਜਿਚਰੁ ਰਾਖੈ ਤਿਚਰੁ ਤੁਮ ਸੰਗਿ ਰਹਣਾ ਜਾ ਸਦੇ ਤ ਊਠਿ ਸਿਧਾਸਾ ਹੇ ॥੮॥
jichar raakhai tichar tum sang rahanaa jaa sade ta aootth sidhaasaa he |8|جيستائين هو چاهي، مان توسان گڏ رهندس. جڏهن هو مون کي سڏيندو، مان اٿي ويندس ۽ هليو ويندس." ||8||
ਜਉ ਪ੍ਰਿਅ ਬਚਨ ਕਹੇ ਧਨ ਸਾਚੇ ॥
jau pria bachan kahe dhan saache |مڙس ڪنوار کي سچي ڳالھائي،
ਧਨ ਕਛੂ ਨ ਸਮਝੈ ਚੰਚਲਿ ਕਾਚੇ ॥
dhan kachhoo na samajhai chanchal kaache |پر ڪنوار بيچين ۽ ناتجربه آهي، ۽ هوء ڪجهه به نه سمجهي.
ਬਹੁਰਿ ਬਹੁਰਿ ਪਿਰ ਹੀ ਸੰਗੁ ਮਾਗੈ ਓਹੁ ਬਾਤ ਜਾਨੈ ਕਰਿ ਹਾਸਾ ਹੇ ॥੯॥
bahur bahur pir hee sang maagai ohu baat jaanai kar haasaa he |9|بار بار، هوءَ پنهنجي مڙس کي رهڻ لاءِ عرض ڪري ٿي؛ هوءَ سوچي ٿي ته هو صرف مذاق ڪري رهيو آهي جڏهن هو هن کي جواب ڏئي ٿو. ||9||
ਆਈ ਆਗਿਆ ਪਿਰਹੁ ਬੁਲਾਇਆ ॥
aaee aagiaa pirahu bulaaeaa |حڪم اچي ٿو، ۽ مڙس-روح سڏيو ويندو آهي.
ਨਾ ਧਨ ਪੁਛੀ ਨ ਮਤਾ ਪਕਾਇਆ ॥
naa dhan puchhee na mataa pakaaeaa |هو پنهنجي ڪنوار سان صلاح نه ڪندو آهي، ۽ هن کان راء نه پڇندو آهي.
ਊਠਿ ਸਿਧਾਇਓ ਛੂਟਰਿ ਮਾਟੀ ਦੇਖੁ ਨਾਨਕ ਮਿਥਨ ਮੋਹਾਸਾ ਹੇ ॥੧੦॥
aootth sidhaaeio chhoottar maattee dekh naanak mithan mohaasaa he |10|هو اٿيو ۽ هليو ويو، ۽ ڇڏيل جسم- ڪنوار مٽيءَ سان ملائي. اي نانڪ، جذباتي وابستگي ۽ اميد جي برم کي ڏسو. ||10||
ਰੇ ਮਨ ਲੋਭੀ ਸੁਣਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ॥
re man lobhee sun man mere |اي لالچي ذهن- ٻڌ، اي منهنجا دماغ!
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਸਦੇਰੇ ॥
satigur sev din raat sadere |سچي گرو جي ڏينهن رات خدمت ڪريو.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਚਿ ਮੂਏ ਸਾਕਤ ਨਿਗੁਰੇ ਗਲਿ ਜਮ ਫਾਸਾ ਹੇ ॥੧੧॥
bin satigur pach mooe saakat nigure gal jam faasaa he |11|سچي گروءَ کان سواءِ، بي ايمان سنسار سڙي مري ويندا آهن. موت جو ڦل انهن جي ڳچيءَ ۾ آهي، جن جو ڪو به گرو ناهي. ||11||
ਮਨਮੁਖਿ ਆਵੈ ਮਨਮੁਖਿ ਜਾਵੈ ॥
manamukh aavai manamukh jaavai |پاڻ مرادو منٺو اچي ٿو، ۽ خود ارادي وارو ماڻھو وڃي ٿو.
ਮਨਮੁਖਿ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਚੋਟਾ ਖਾਵੈ ॥
manamukh fir fir chottaa khaavai |منٺار کي بار بار ماريو وڃي ٿو.
ਜਿਤਨੇ ਨਰਕ ਸੇ ਮਨਮੁਖਿ ਭੋਗੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੇਪੁ ਨ ਮਾਸਾ ਹੇ ॥੧੨॥
jitane narak se manamukh bhogai guramukh lep na maasaa he |12|انسان جيترا دوزخ برداشت ڪري ٿو. گرو مُخ انهن کي ڇهيو به نه آهي. ||12||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਇ ਜਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਭਾਇਆ ॥
guramukh soe ji har jeeo bhaaeaa |اُهو ئي گرومُخ آهي، جيڪو پياري رب کي راضي رکي ٿو.
ਤਿਸੁ ਕਉਣੁ ਮਿਟਾਵੈ ਜਿ ਪ੍ਰਭਿ ਪਹਿਰਾਇਆ ॥
tis kaun mittaavai ji prabh pahiraaeaa |ڪير ڪير برباد ڪري سگهي ٿو جيڪو رب جي عزت ۾ لڪل آهي؟
ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਕਰੇ ਆਨੰਦੀ ਜਿਸੁ ਸਿਰਪਾਉ ਪਇਆ ਗਲਿ ਖਾਸਾ ਹੇ ॥੧੩॥
sadaa anand kare aanandee jis sirapaau peaa gal khaasaa he |13|سدا خوشيءَ ۾ آهي خوشيءَ وارو؛ هو عزت جي لباس ۾ ملبوس آهي. ||13||
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ॥
hau balihaaree satigur poore |مان قربان آهيان ڪامل سچي گرو تي.
ਸਰਣਿ ਕੇ ਦਾਤੇ ਬਚਨ ਕੇ ਸੂਰੇ ॥
saran ke daate bachan ke soore |هو حرمت جو عطا ڪندڙ آهي، هيرو وير آهي جيڪو پنهنجي ڪلام کي رکي ٿو.
ਐਸਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਿਛੁੜਿ ਨ ਕਤ ਹੀ ਜਾਸਾ ਹੇ ॥੧੪॥
aaisaa prabh miliaa sukhadaataa vichhurr na kat hee jaasaa he |14|اُهوئي رب خدا، سلامتيءَ جو عطا ڪندڙ، جنهن سان مون کي ملاقات ٿي آهي. هو ڪڏهن به مون کي ڇڏي يا ڪنهن ٻئي هنڌ نه ويندو. ||14||
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਕਿਛੁ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥
gun nidhaan kichh keem na paaee |هو فضيلت جو خزانو آهي. هن جي قيمت جو اندازو لڳائي نٿو سگهجي.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਸਭ ਠਾਈ ॥
ghatt ghatt poor rahio sabh tthaaee |هو پوريءَ طرح هر دل ۾ سمايل آهي، هر هنڌ غالب آهي.
ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਦੀਨ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਹਉ ਰੇਣ ਤੇਰੇ ਜੋ ਦਾਸਾ ਹੇ ॥੧੫॥੧॥੨॥
naanak saran deen dukh bhanjan hau ren tere jo daasaa he |15|1|2|نانڪ غريبن جي دردن کي ناس ڪندڙ جي پناهه گهري ٿو. مان تنهنجي ٻانهن جي پيرن جي مٽي آهيان. ||15||1||2||
ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੫ ॥
maaroo solahe mahalaa 5 |مارو، سولھاس، پنجين مھل:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਕਰੈ ਅਨੰਦੁ ਅਨੰਦੀ ਮੇਰਾ ॥
karai anand anandee meraa |منهنجو مهربان رب هميشه نعمتن ۾ آهي.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨੁ ਸਿਰ ਸਿਰਹਿ ਨਿਬੇਰਾ ॥
ghatt ghatt pooran sir sireh niberaa |هو هر هڪ دل کي ڀريندو آهي، ۽ هر هڪ کي فيصلو ڪري ٿو.
ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਕੈ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਅਵਰੁ ਨਾਹੀ ਕੋ ਦੂਜਾ ਹੇ ॥੧॥
sir saahaa kai sachaa saahib avar naahee ko doojaa he |1|سچو رب ۽ مالڪ سڀني بادشاهن جي سرن کان مٿي آهي. هن کان سواءِ ٻيو ڪوبه ناهي. ||1||
ਹਰਖਵੰਤ ਆਨੰਤ ਦਇਆਲਾ ॥
harakhavant aanant deaalaa |هو خوش مزاج، خوش مزاج ۽ رحمدل آهي.
ਪ੍ਰਗਟਿ ਰਹਿਓ ਪ੍ਰਭੁ ਸਰਬ ਉਜਾਲਾ ॥
pragatt rahio prabh sarab ujaalaa |خدا جو نور هر هنڌ ظاهر آهي.
ਰੂਪ ਕਰੇ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਵਿਗਸੈ ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਪੂਜਾ ਹੇ ॥੨॥
roop kare kar vekhai vigasai aape hee aap poojaa he |2|هو شڪل ٺاهي ٿو، ۽ انهن کي ڏسي ٿو، هو انهن مان لطف اندوز ڪري ٿو. هو پنهنجو پاڻ کي پوڄي ٿو. ||2||
ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰਾ ॥
aape kudarat kare veechaaraa |هو پنهنجي تخليقي قوت تي غور ڪري ٿو.
ਆਪੇ ਹੀ ਸਚੁ ਕਰੇ ਪਸਾਰਾ ॥
aape hee sach kare pasaaraa |سچو رب پاڻ ئي ڪائنات جي وسعت پيدا ڪري ٿو.
ਆਪੇ ਖੇਲ ਖਿਲਾਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਆਪੇ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਭੀਜਾ ਹੇ ॥੩॥
aape khel khilaavai din raatee aape sun sun bheejaa he |3|هو پاڻ ئي راند کيڏي ٿو، ڏينهن رات؛ هو پاڻ ٻڌندو آهي، ۽ ٻڌي، خوش ٿيندو آهي. ||3||
ਸਾਚਾ ਤਖਤੁ ਸਚੀ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ॥
saachaa takhat sachee paatisaahee |سندس تخت سچو آهي، ۽ سچي سندس بادشاهي آهي.
ਸਚੁ ਖਜੀਨਾ ਸਾਚਾ ਸਾਹੀ ॥
sach khajeenaa saachaa saahee |سچو خزانو سچو بينڪر جو.