شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1373


ਤਾਸੁ ਪਟੰਤਰ ਨ ਪੁਜੈ ਹਰਿ ਜਨ ਕੀ ਪਨਿਹਾਰਿ ॥੧੫੯॥
taas pattantar na pujai har jan kee panihaar |159|

پر هوءَ رب جي عاجز ٻانهن جي پاڻيءَ جي گاڏيءَ جي برابر نه آهي. ||159||

ਕਬੀਰ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਰੀ ਕਿਉ ਨਿੰਦੀਐ ਕਿਉ ਹਰਿ ਚੇਰੀ ਕਉ ਮਾਨੁ ॥
kabeer nrip naaree kiau nindeeai kiau har cheree kau maan |

ڪبير، تون بادشاهه جي زال کي ڇو ٿو بدنام ڪرين؟ رب جي ٻانهي جي عزت ڇو ٿا ڪريو؟

ਓਹ ਮਾਂਗ ਸਵਾਰੈ ਬਿਖੈ ਕਉ ਓਹ ਸਿਮਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥੧੬੦॥
oh maang savaarai bikhai kau oh simarai har naam |160|

ڇاڪاڻ ته هڪ پنهنجي وارن کي فساد ڪرڻ لاءِ ڪنگھي ٿو، جڏهن ته ٻيو رب جو نالو ياد ڪري ٿو. ||160||

ਕਬੀਰ ਥੂਨੀ ਪਾਈ ਥਿਤਿ ਭਈ ਸਤਿਗੁਰ ਬੰਧੀ ਧੀਰ ॥
kabeer thoonee paaee thit bhee satigur bandhee dheer |

ڪبير، رب جي ستون جي مدد سان، مان ثابت قدم ۽ مستحڪم ٿي چڪو آهيان.

ਕਬੀਰ ਹੀਰਾ ਬਨਜਿਆ ਮਾਨ ਸਰੋਵਰ ਤੀਰ ॥੧੬੧॥
kabeer heeraa banajiaa maan sarovar teer |161|

سچي گرو مون کي همت ڏني آهي. ڪبير، مون هيرو خريد ڪيو آهي، مانسروور ڍنڍ جي ڪناري تي. ||161||

ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਹੀਰਾ ਜਨ ਜਉਹਰੀ ਲੇ ਕੈ ਮਾਂਡੈ ਹਾਟ ॥
kabeer har heeraa jan jauharee le kai maanddai haatt |

ڪبير، رب هيرو آهي، ۽ رب جو عاجز خادم اهو زيور آهي، جنهن پنهنجو دڪان قائم ڪيو آهي.

ਜਬ ਹੀ ਪਾਈਅਹਿ ਪਾਰਖੂ ਤਬ ਹੀਰਨ ਕੀ ਸਾਟ ॥੧੬੨॥
jab hee paaeeeh paarakhoo tab heeran kee saatt |162|

جيئن ئي ڪو اندازو لڳايو وڃي ٿو، زيور جي قيمت مقرر ڪئي وئي آهي. ||162||

ਕਬੀਰ ਕਾਮ ਪਰੇ ਹਰਿ ਸਿਮਰੀਐ ਐਸਾ ਸਿਮਰਹੁ ਨਿਤ ॥
kabeer kaam pare har simareeai aaisaa simarahu nit |

ڪبير، تون رب کي مراقبي ۾ ياد ڪر، تڏهن ئي جڏهن ضرورت پوي. توهان کي هر وقت هن کي ياد ڪرڻ گهرجي.

ਅਮਰਾ ਪੁਰ ਬਾਸਾ ਕਰਹੁ ਹਰਿ ਗਇਆ ਬਹੋਰੈ ਬਿਤ ॥੧੬੩॥
amaraa pur baasaa karahu har geaa bahorai bit |163|

توهان امرت جي شهر ۾ رهندا، ۽ رب توهان جي وڃايل دولت کي بحال ڪندو. ||163||

ਕਬੀਰ ਸੇਵਾ ਕਉ ਦੁਇ ਭਲੇ ਏਕੁ ਸੰਤੁ ਇਕੁ ਰਾਮੁ ॥
kabeer sevaa kau due bhale ek sant ik raam |

ڪبير، ٻنھي لاءِ بي لوث خدمت ڪرڻ چڱو آھي - سنتن ۽ رب.

ਰਾਮੁ ਜੁ ਦਾਤਾ ਮੁਕਤਿ ਕੋ ਸੰਤੁ ਜਪਾਵੈ ਨਾਮੁ ॥੧੬੪॥
raam ju daataa mukat ko sant japaavai naam |164|

رب آزاديءَ جو عطا ڪندڙ آهي، ۽ سائين اسان کي اتساهه ڏئي ٿو ته جيئن هن جو نالو. ||164||

ਕਬੀਰ ਜਿਹ ਮਾਰਗਿ ਪੰਡਿਤ ਗਏ ਪਾਛੈ ਪਰੀ ਬਹੀਰ ॥
kabeer jih maarag panddit ge paachhai paree baheer |

ڪبير، هجوم ان رستي تي هلن ٿا، جيڪو پنڊتن، مذهبي عالمن اختيار ڪيو آهي.

ਇਕ ਅਵਘਟ ਘਾਟੀ ਰਾਮ ਕੀ ਤਿਹ ਚੜਿ ਰਹਿਓ ਕਬੀਰ ॥੧੬੫॥
eik avaghatt ghaattee raam kee tih charr rahio kabeer |165|

رب ڏانهن ان رستي تي هڪ مشڪل ۽ غداري واري ٽڪري آهي. ڪبير ان چوٽيءَ تي چڙھي رهيو آهي. ||165||

ਕਬੀਰ ਦੁਨੀਆ ਕੇ ਦੋਖੇ ਮੂਆ ਚਾਲਤ ਕੁਲ ਕੀ ਕਾਨਿ ॥
kabeer duneea ke dokhe mooaa chaalat kul kee kaan |

ڪبير، فاني دنيا جي مصيبتن ۽ دردن کان، پنهنجي خاندان جي پريشاني کان پوء مري ويو.

ਤਬ ਕੁਲੁ ਕਿਸ ਕਾ ਲਾਜਸੀ ਜਬ ਲੇ ਧਰਹਿ ਮਸਾਨਿ ॥੧੬੬॥
tab kul kis kaa laajasee jab le dhareh masaan |166|

جنهن جي خاندان جي بي عزتي ڪئي ويندي آهي، جڏهن هن کي جنازي تي رکيو ويندو آهي؟ ||166||

ਕਬੀਰ ਡੂਬਹਿਗੋ ਰੇ ਬਾਪੁਰੇ ਬਹੁ ਲੋਗਨ ਕੀ ਕਾਨਿ ॥
kabeer ddoobahigo re baapure bahu logan kee kaan |

ڪبير، تون غرق ٿي ويندءِ، تون بدبخت آهين، پريشان ٿيڻ کان ته ٻيا ماڻهو ڇا سوچين.

ਪਾਰੋਸੀ ਕੇ ਜੋ ਹੂਆ ਤੂ ਅਪਨੇ ਭੀ ਜਾਨੁ ॥੧੬੭॥
paarosee ke jo hooaa too apane bhee jaan |167|

توهان کي خبر آهي ته جيڪو ڪجهه توهان جي پاڙيسرين سان ٿيندو، اهو توهان سان به ٿيندو. ||167||

ਕਬੀਰ ਭਲੀ ਮਧੂਕਰੀ ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ ਕੋ ਨਾਜੁ ॥
kabeer bhalee madhookaree naanaa bidh ko naaj |

ڪبير، جيتوڻيڪ سڪل ماني، مختلف اناج مان ٺهيل، سٺي آهي.

ਦਾਵਾ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਹੀ ਬਡਾ ਦੇਸੁ ਬਡ ਰਾਜੁ ॥੧੬੮॥
daavaa kaahoo ko nahee baddaa des badd raaj |168|

ڪو به ان جي باري ۾ فخر نٿو ڪري، سڄي وسيع ملڪ ۽ عظيم سلطنت ۾. ||168||

ਕਬੀਰ ਦਾਵੈ ਦਾਝਨੁ ਹੋਤੁ ਹੈ ਨਿਰਦਾਵੈ ਰਹੈ ਨਿਸੰਕ ॥
kabeer daavai daajhan hot hai niradaavai rahai nisank |

ڪبير، جيڪي وڏائي ڪندا، ساڙيندا. جيڪي وڏائي نٿا ڪن، بي پرواهه رهن ٿا.

ਜੋ ਜਨੁ ਨਿਰਦਾਵੈ ਰਹੈ ਸੋ ਗਨੈ ਇੰਦ੍ਰ ਸੋ ਰੰਕ ॥੧੬੯॥
jo jan niradaavai rahai so ganai indr so rank |169|

اھو عاجز آھي جيڪو فخر نه ڪندو آھي، ديوتائن ۽ غريبن کي ھڪ جھڙو ڏسندو آھي. ||169||

ਕਬੀਰ ਪਾਲਿ ਸਮੁਹਾ ਸਰਵਰੁ ਭਰਾ ਪੀ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ਨੀਰੁ ॥
kabeer paal samuhaa saravar bharaa pee na sakai koee neer |

ڪبير، تلاءُ ته ڀرجي ويو، پر ان مان پاڻي ڪير به نه پيو پيئي.

ਭਾਗ ਬਡੇ ਤੈ ਪਾਇਓ ਤੂੰ ਭਰਿ ਭਰਿ ਪੀਉ ਕਬੀਰ ॥੧੭੦॥
bhaag badde tai paaeio toon bhar bhar peeo kabeer |170|

وڏي خوش قسمتي سان، توهان کي اهو مليو آهي. اي ڪبير، اُن کي هٿ ۾ پيئي. ||170||

ਕਬੀਰ ਪਰਭਾਤੇ ਤਾਰੇ ਖਿਸਹਿ ਤਿਉ ਇਹੁ ਖਿਸੈ ਸਰੀਰੁ ॥
kabeer parabhaate taare khiseh tiau ihu khisai sareer |

ڪبير، جيئن صبح جو تارا غائب ٿي ويندا آهن، تيئن هي جسم به غائب ٿي ويندو.

ਏ ਦੁਇ ਅਖਰ ਨਾ ਖਿਸਹਿ ਸੋ ਗਹਿ ਰਹਿਓ ਕਬੀਰੁ ॥੧੭੧॥
e due akhar naa khiseh so geh rahio kabeer |171|

صرف خدا جي نالي جا اکر غائب نه ٿيندا آهن؛ ڪبير انهن کي مضبوطيءَ سان پڪڙي ٿو. ||171||

ਕਬੀਰ ਕੋਠੀ ਕਾਠ ਕੀ ਦਹ ਦਿਸਿ ਲਾਗੀ ਆਗਿ ॥
kabeer kotthee kaatth kee dah dis laagee aag |

ڪبير، ڪاٺ جو گھر هر طرف سڙي رهيو آهي.

ਪੰਡਿਤ ਪੰਡਿਤ ਜਲਿ ਮੂਏ ਮੂਰਖ ਉਬਰੇ ਭਾਗਿ ॥੧੭੨॥
panddit panddit jal mooe moorakh ubare bhaag |172|

پنڊتن، مذهبي عالمن کي ساڙيو ويو آهي، جڏهن ته اڻ پڙهيل حفاظت ڏانهن ڊوڙندا آهن. ||172||

ਕਬੀਰ ਸੰਸਾ ਦੂਰਿ ਕਰੁ ਕਾਗਦ ਦੇਹ ਬਿਹਾਇ ॥
kabeer sansaa door kar kaagad deh bihaae |

ڪبير، ڇڏي ڏي پنھنجو شڪ؛ پنهنجا ڪاغذ تري وڃڻ ڏيو.

ਬਾਵਨ ਅਖਰ ਸੋਧਿ ਕੈ ਹਰਿ ਚਰਨੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੧੭੩॥
baavan akhar sodh kai har charanee chit laae |173|

الفابيٽ جي اکرن جو جوهر ڳوليو، ۽ پنهنجي شعور کي رب تي مرکوز ڪريو. ||173||

ਕਬੀਰ ਸੰਤੁ ਨ ਛਾਡੈ ਸੰਤਈ ਜਉ ਕੋਟਿਕ ਮਿਲਹਿ ਅਸੰਤ ॥
kabeer sant na chhaaddai santee jau kottik mileh asant |

ڪبير صاحب، ڪروڙين بڇڙن سان ملڻ جي باوجود، پنهنجي سنت واري طبيعت کي نه ٿو ڇڏي.

ਮਲਿਆਗਰੁ ਭੁਯੰਗਮ ਬੇਢਿਓ ਤ ਸੀਤਲਤਾ ਨ ਤਜੰਤ ॥੧੭੪॥
maliaagar bhuyangam bedtio ta seetalataa na tajant |174|

صندل جي ڪاٺ کي جڏهن نانگن ۾ گهيريل هوندو آهي، تڏهن به اُها پنهنجي ٿڌي خوشبوءَ کي نه ڇڏيندي آهي. ||174||

ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਭਇਆ ਪਾਇਆ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੁ ॥
kabeer man seetal bheaa paaeaa braham giaan |

ڪبير، منهنجو دماغ ٿڌو ۽ آرام سان آهي. مان خدا پرست ٿي ويو آهيان.

ਜਿਨਿ ਜੁਆਲਾ ਜਗੁ ਜਾਰਿਆ ਸੁ ਜਨ ਕੇ ਉਦਕ ਸਮਾਨਿ ॥੧੭੫॥
jin juaalaa jag jaariaa su jan ke udak samaan |175|

اها باهه جنهن دنيا کي ساڙي ڇڏيو آهي، اهو رب جي عاجز ٻانهن لاءِ پاڻي وانگر آهي. ||175||

ਕਬੀਰ ਸਾਰੀ ਸਿਰਜਨਹਾਰ ਕੀ ਜਾਨੈ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
kabeer saaree sirajanahaar kee jaanai naahee koe |

ڪبير، خالق رب جي راند کي ڪو به نٿو ڄاڻي.

ਕੈ ਜਾਨੈ ਆਪਨ ਧਨੀ ਕੈ ਦਾਸੁ ਦੀਵਾਨੀ ਹੋਇ ॥੧੭੬॥
kai jaanai aapan dhanee kai daas deevaanee hoe |176|

ان کي فقط رب پاڻ ۽ سندس درٻار جا بندا سمجهن ٿا. ||176||

ਕਬੀਰ ਭਲੀ ਭਈ ਜੋ ਭਉ ਪਰਿਆ ਦਿਸਾ ਗੲਂੀ ਸਭ ਭੁਲਿ ॥
kabeer bhalee bhee jo bhau pariaa disaa genee sabh bhul |

ڪبير، اهو سٺو آهي ته مون کي خدا جي خوف محسوس ڪيو. باقي سڀ ڪجهه وساري ڇڏيو اٿم.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430