مايا ۾ جڪڙيل، دماغ مستحڪم نه آهي. هر لمحي، درد ۾ مبتلا آهي.
اي نانڪ، گروءَ جي ڪلام تي ڌيان ڏيڻ سان مايا جو درد دور ٿي وڃي ٿو. ||3||
پاڻ سڳورا ماڻھو بيوقوف ۽ چريو آھن، اي منهنجا پيارا؛ اهي لفظ کي پنهنجي ذهن ۾ نه ٿا رکن.
مايا جي فريب کين انڌو ڪري ڇڏيو آهي، اي منهنجا پيارا. اهي ڪيئن ڳولي سگهندا رب جي واٽ؟
سچي گروءَ جي مرضيءَ کان سواءِ، اهي ڪيئن ڳولي سگهندا؟ منٺار بيوقوفيءَ سان پاڻ کي ظاهر ڪن ٿا.
رب جا ٻانها سدا آرامي آهن. اهي پنهنجو شعور گرو جي پيرن تي مرکوز ڪن ٿا.
جن تي رب پنهنجي رحمت ڏيکاري، اُهي سدائين رب جي شان جا گيت ڳائين ٿا.
اي نانڪ، نام جو زيور، رب جو نالو، هن دنيا ۾ صرف نفعو آهي. رب پاڻ اها سمجھ گرومخ کي ڏئي ٿو. ||4||5||7||
راگ گوري، ڇٽ، پنجون مهل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
منهنجو ذهن اداس ۽ اداس ٿي ويو آهي؛ مان خدا کي ڪيئن ڏسي سگهان ٿو، عظيم عطا ڪندڙ؟
منهنجو دوست ۽ ساٿي پيارا رب، گرو، مقدر جو معمار آهي.
هڪ رب، مقدر جو معمار، دولت جي ديوي جو مالڪ آهي. مان، اداسي ۾، توسان ڪيئن ملي سگهان ٿو؟
منهنجا هٿ تنهنجي خدمت ڪن ٿا، ۽ منهنجو سر تنهنجي پيرن ۾ آهي. منهنجو دماغ، بي عزتي، تنهنجي درشن جي برڪت واري ڏيک لاءِ تڙپي ٿو.
هر ساهه سان، ڏينهن رات توکي سوچيندو آهيان. مان توکي نه وساريندس، هڪ پل لاءِ، هڪ پل لاءِ به.
اي نانڪ، مان اُڃيو آهيان، مينهن جي پکيءَ وانگر. مان ڪيئن ملندس خدا، عظيم عطا ڪندڙ؟ ||1||
مان هي هڪ دعا پيش ڪريان ٿو - مهرباني ڪري ٻڌو، اي منهنجا محبوب مڙس.
منهنجو دماغ ۽ جسم، توهان جي عجيب راند کي ڏسي، لالچ ۾ آهن.
تنھنجي عجيب راند کي ڏسي، مون کي لالچ ٿي ويو آھي. پر اداس، اداس ڪنوار کي سڪون ڪيئن ملندو؟
منھنجو پالڻھار مھربان، مھربان ۽ ھميشه جوان آھي. هو سڀني خوبين سان ڀريل آهي.
قصور منهنجي مڙس جو نه آهي، امن ڏيڻ وارو. مان پنهنجي غلطين جي ڪري هن کان جدا آهيان.
نانڪ کي دعا آهي، مهرباني ڪري مون تي رحم ڪر، ۽ گهر موٽي، اي منهنجا پيارا مڙس رب. ||2||
مان پنهنجي دماغ کي تسليم ڪريان ٿو، مون پنهنجي سڄي جسم کي تسليم ڪيو. مان پنهنجون سموريون زمينون تسليم ڪريان ٿو.
مان پنهنجو سر ان پياري دوست جي حوالي ڪريان ٿو، جيڪو مون کي خدا جي خبر ڏئي ٿو.
مون پنهنجو سر گروءَ کي پيش ڪيو آهي، سڀ کان مٿاهون؛ هن مون کي ڏيکاريو آهي ته خدا مون سان گڏ آهي.
هڪ لمحي ۾، سڀ ڏک ختم ٿي ويندا آهن. مون کي حاصل ڪيو آهي منهنجي دماغ جون سڀ خواهشون.
ڏينهن ۽ رات، روح جي ڪنوار کي خوش ڪري ٿو. سندس سڀ پريشانيون ختم ٿي وڃن ٿيون.
نانڪ کي دعا آهي، مون کي پنهنجي آرزوءَ جي مڙس سان ملاقات ٿي آهي. ||3||
منهنجو ذهن خوشيءَ سان ڀرجي ويو آهي، ۽ مبارڪون ڀرجي رهيون آهن.
منهنجو پيارو محبوب منهنجي گهر آيو آهي، ۽ منهنجون سڀ خواهشون پوريون ٿي ويون آهن.
مون کي پنهنجي پياري رب ۽ ڪائنات جي مالڪ سان مليو آهي، ۽ منهنجا ساٿي خوشيءَ جا گيت ڳائي رهيا آهن.
منهنجا سڀئي دوست ۽ مائٽ خوش آهن، ۽ منهنجي دشمنن جا سڀئي نشان ختم ٿي ويا آهن.
منهنجي گهر ۾ اڻ ٽٽل راڳ وڄي ٿو، ۽ منهنجي محبوب لاءِ بسترو ٺهيل آهي.
دعا نانڪ، مان آسماني نعمت ۾ آهيان. مون کي سلامتي ڏيندڙ رب کي پنهنجي مڙس جي حيثيت ۾ حاصل ڪيو آهي. ||4||1||