تون ڏاڍو عظيم آهين! تون اعليٰ جو اعليٰ آهين!
تون لامحدود آهين، تون ئي آهين سڀ ڪجهه!
مان توکان قربان آهيان. نانڪ تنهنجي ٻانهن جو ٻانهو آهي. ||8||1||35||
ماجه، پنجين مهل:
ڪير آزاد آهي، ۽ ڪير متحد آهي؟
روحاني استاد ڪير آهي، ۽ مبلغ ڪير آهي؟
ڪير گهر وارو آهي، ۽ ڪير آهي ڇڏيندڙ؟ رب جي قيمت جو اندازو ڪير لڳائي سگهي ٿو؟ ||1||
ڪيئن هڪ بندو آهي، ۽ ڪيئن هڪ پنهنجي بندن کان آزاد ٿيندو؟
وري جنم ۾ اچڻ ۽ وڃڻ جي چڪر کان ڪيئن بچي سگهندو؟
ڪير ڪرم جي تابع آهي، ۽ ڪير ڪرم کان ٻاهر آهي؟ نالو ڪير ٿو جپائي، ۽ ٻين کي اُن لاءِ ترغيب ڏئي؟ ||2||
ڪير خوش آهي، ۽ ڪير غمگين آهي؟
ڪير، سورج مُخ جي حيثيت ۾، گرو ڏانهن رخ ڪندو آهي، ۽ ڪير، ويمخ وانگر، گرو کان منهن موڙيندو آهي؟
رب سان ڪيئن ملندو؟ ان کان جدا ڪيئن ٿيندو؟ ڪير مون کي رستو ڏيکاريندو؟ ||3||
اھو ڪھڙو ڪلام آھي، جنھن سان ڀٽڪندڙ دماغ کي روڪي سگھجي؟
اهي ڪهڙيون تعليمون آهن، جن جي ذريعي اسان درد ۽ خوشي کي هڪجهڙا برداشت ڪري سگهون ٿا؟
اها ڪهڙي طرزِ زندگي آهي، جنهن ذريعي اسين رب العالمين جو ذڪر ڪري سگهون ٿا؟ اسان ڪيئن سندس ساراهه جا گيت ڳائي سگهون ٿا؟ ||4||
گرو مُخ آزاد آهي، ۽ گرو مُخ جڙيل آهي.
گرو مُخ روحاني استاد آهي، ۽ گرو مُخ مبلغ آهي.
برڪت وارو آهي گرو مُخ، گهر وارو ۽ تصرف. گرو مُخ رب جي قدر کي ڄاڻي ٿو. ||5||
انا غلامي آهي. جيئن گرومخ، هڪ آزاد آهي.
گرومخ وري جنم ۾ اچڻ ۽ وڃڻ جي چڪر کان بچي ٿو.
گرو مُخ چڱا ڪارناما سرانجام ڏئي ٿو، ۽ گرو مُخ ڪرما کان پري آهي. گرو مُخ جيڪو به ڪري ٿو، سو نيڪيءَ سان ڪري ٿو. ||6||
گرومک خوش آهي، جڏهن ته خود ارادي وارو انسان غمگين آهي.
گرو مُخ گروءَ جي طرف مائل ٿئي ٿو، ۽ خودمرضي وارو انسان گروءَ کان منهن موڙي ٿو.
گرو مُخ رب سان گڏ هوندو آهي، جڏهن ته منمک کانئس جدا هوندو آهي. گرومک رستو ڏيکاري ٿو. ||7||
گرو جي هدايت لفظ آهي، جنهن جي ذريعي حيران ذهن کي روڪيو وڃي ٿو.
گرو جي تعليمات ذريعي، اسان درد ۽ خوشي کي برداشت ڪري سگهون ٿا.
گرومخ جي حيثيت ۾ زندگي گذارڻ هڪ طرز زندگي آهي جنهن جي ذريعي اسين اعليٰ رب تي غور ڪرڻ لاءِ ايندا آهيون. گرومک سندس ساراهه جا ڪيرتن ڳائي ٿو. ||8||
رب پاڻ سڄي مخلوق کي پيدا ڪيو.
هو پاڻ عمل ڪري ٿو، ۽ ٻين کي به عمل ڪرڻ جو سبب بڻائي ٿو. هو پاڻ قائم ڪري ٿو.
وحدانيت مان، هن بيشمار ڪثرت کي جنم ڏنو آهي. اي نانڪ، اهي هڪ ڀيرو ٻيهر هڪ ۾ ضم ٿي ويندا. ||9||2||36||
ماجه، پنجين مهل:
خدا ابدي ۽ غير فاني آهي، پوءِ ڪنهن کي ڇو پريشان ٿيڻ گهرجي؟
رب دولتمند ۽ خوشحال آهي، تنهن ڪري سندس عاجز خادم کي مڪمل طور تي محفوظ محسوس ڪرڻ گهرجي.
اي روح جي سڪون، زندگي، عزت جو، جيئن تو حڪم ڪيو، مان امن حاصل ڪريان ٿو. ||1||
مان قربان آهيان، منهنجو روح قربان آهي، انهيءَ گرومک تي، جنهن جو ذهن ۽ جسم توکان راضي آهن.
تون منهنجو جبل آهين، تون منهنجي پناهه ۽ ڍال آهين. ڪو به توهان جو مقابلو نٿو ڪري سگهي. ||1||روڪ||
اُهو ماڻهو، جنهن کي تنهنجا عمل مٺا لڳي،
هر دل ۾ عظيم رب خدا کي ڏسڻ لاء اچي ٿو.
سڀني هنڌن ۽ وچ ۾، توهان موجود آهيو. تون ئي اڪيلو رب آهين، هر هنڌ پکڙيل آهين. ||2||
تون ئي دل جي سڀني خواهشن کي پورو ڪندڙ آهين.
تنهنجو خزانو پيار ۽ عقيدت سان ڀريل آهي.
توهان جي رحمت جي بارش ڪندي، توهان انهن جي حفاظت ڪندا آهيو جيڪي، مڪمل تقدير ذريعي، توهان ۾ ملن ٿا. ||3||