ٻڌو دوستو: مان قربان آهيان تنهنجي پيرن جي مٽي تي.
هي ذهن تنهنجو آهي، اي تقدير جا ڀائرو. ||روڪ||
مان توهان جا پير ڌوئي ٿو، مان مساج ۽ صاف ڪريان ٿو. مان هي ذهن توکي ڏيان ٿو.
ٻڌو دوستو: مان تنهنجي درگاهه ۾ آيو آهيان. مون کي سيکاريو، ته مان خدا سان گڏ ٿي سگهان. ||2||
فخر نه ڪر؛ هن جي حرمت جي ڳولا ڪريو، ۽ قبول ڪريو جيئن هو سڀ ڪجهه سٺو ڪري ٿو.
ٻڌو دوستو: پنھنجو روح، جسم ۽ پنھنجو سمورو وجود ھن لاءِ وقف ڪريو؛ اهڙيءَ طرح توهان کي سندس درشن جو برڪت وارو نظارو ملندو. ||3||
هن مون تي رحم ڪيو آهي، بزرگن جي فضل سان؛ رب جو نالو مون لاء مٺو آهي.
گرو نانڪ تي رحم ڪيو آهي؛ مون کي هر جاءِ تي بي ذات، بي مثال رب نظر اچي ٿو. ||4||1||12||
سورت، پنجين مهل:
خدا آهي رب ۽ مالڪ ڪروڙن ڪائنات جو؛ هو سڀني مخلوقن کي عطا ڪرڻ وارو آهي.
هو هميشه سڀني مخلوقات جي پرواهه ۽ پرواهه ڪندو آهي، پر بيوقوف هن جي فضيلت جي ڪنهن به قدر نه ڪندو آهي. ||1||
مون کي خبر ناهي ته عبادت ۾ رب جي عبادت ڪيئن ڪجي.
مان صرف ورجائي سگهان ٿو، "رب، رب، گرو، گرو."
اي پيارا رب، مان وڃان ٿو رب جي ٻانهي جي نالي سان. ||روڪ||
ٻاجھارو پالڻھار مھربان آھي حليم تي، امن جو سمنڊ. هو سڀني دلين کي ڀريندو آهي.
هو ڏسي ٿو، ٻڌي ٿو ۽ هميشه مون سان گڏ آهي. پر مان بيوقوف آهيان، ۽ مان سمجهان ٿو ته هو پري آهي. ||2||
رب لامحدود آهي، پر مان صرف هن کي پنهنجي حدن ۾ بيان ڪري سگهان ٿو. مون کي ڇا خبر آهي ته هو ڪهڙو آهي؟
مان پنهنجي سچي گرو کي دعا ڏيان ٿو؛ مان ڏاڍو بيوقوف آهيان - مهرباني ڪري، مون کي سيکاريو! ||3||
مان صرف هڪ بيوقوف آهيان، پر مون وانگر لکين گنهگارن کي بچايو ويو آهي.
جن گرو نانڪ کي ٻڌو ۽ ڏٺو آهي، سي وري جنم جي پيٽ ۾ نه ٿا اچن. ||4||2||13||
سورت، پنجين مهل:
اهي شيون، جن مون کي اهڙي پريشاني ڏني هئي، اهي سڀ غائب ٿي ويا آهن.
هاڻي، مان سڪون ۽ سڪون سان سمهي رهيو آهيان، ۽ منهنجو ذهن هڪ عميق ۽ عميق امن جي حالت ۾ آهي. منهنجي دل جو اُلٽ لوٽ ڦلجي ويو آهي. ||1||
ڏس، ھڪڙو عجيب معجزو ٿيو آھي!
اُهو پالڻهار ۽ مالڪ، جنهن جي ڏاهپ کي بيحد چئبو آهي، گروءَ منهنجي دل ۾ رهايو آهي. ||روڪ||
جن ڀوتن مون کي تمام گهڻو عذاب ڪيو، سي پاڻ ئي ڊڄي ويا آهن.
اهي دعا ڪن ٿا ته مهرباني ڪري اسان کي پنهنجي پالڻهار کان بچاء. اسان توهان جي حفاظت چاهيون ٿا. ||2||
جڏهن رب العالمين جو خزانو کوليو ويندو آهي، تڏهن جيڪي اڳيئي مقرر ٿيل آهن، سي حاصل ڪندا آهن.
گرو مون کي هڪ زيور ڏنو آهي، ۽ منهنجو ذهن ۽ جسم پرامن ۽ پرامن ٿي ويا آهن. ||3||
گرو مون کي امرت جي هڪ قطري سان برڪت ڏني آهي، ۽ تنهنڪري مان مستحڪم، غير متحرڪ ۽ امر ٿي ويو آهيان - مان نه مرندس.
رب گرو نانڪ کي عقيدت جي پوڄا جي خزاني سان نوازيو، ۽ کيس ٻيهر حساب ڪتاب نه سڏيو. ||4||3||14||
سورت، پنجين مهل:
جن جا ذهن رب جي پيرن سان جڙيل آهن- اهي عاجز انسان مطمئن ۽ مڪمل آهن.
پر اُھي، جن جي دلين ۾ بيشمار خوبي رھي ئي نه ٿي- اُھي ماڻھو اڃا اُڃايل ۽ ناخوش رھندا آھن. ||1||
عبادت ۾ رب جي پوڄا ڪرڻ سان، انسان خوش ٿي ويندو آهي، ۽ بيمارين کان پاڪ.
پر جيڪو منهنجي پياري رب کي وساري ٿو، ان کي هزارين بيمارين ۾ مبتلا ڄاڻو. ||روڪ||