شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 852


ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
guramukh vekhan bolanaa naam japat sukh paaeaa |

گرو مُخ ڏسندو آهي ۽ ڳالهائيندو آهي نالو، رب جو نالو؛ نالو ڳائڻ سان، هن کي سڪون ملي ٿو.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਤਿਮਰ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੨॥
naanak guramukh giaan pragaasiaa timar agiaan andher chukaaeaa |2|

اي نانڪ، گرو مُخ جي روحاني دانائي چمڪي ٿي؛ جهالت جي ڪاري اونداهي دور ٿي ويندي آهي. ||2||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੇ ਮਰਹਿ ਗਵਾਰ ॥
manamukh maile mareh gavaar |

گندا، بيوقوف، خود غرض انسان مري ويندا آهن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
guramukh niramal har raakhiaa ur dhaar |

گرومخ بي عيب ۽ خالص آهن؛ اهي رب کي پنهنجي دلين ۾ رکيل آهن.

ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ॥
bhanat naanak sunahu jan bhaaee |

نانڪ کي دعا آهي، ٻڌ، اي تقدير جا ڀائرو!

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਜਾਈ ॥
satigur sevihu haumai mal jaaee |

سچي گرو جي خدمت ڪريو، ۽ توهان جي انا جي گندگي ختم ٿي ويندي.

ਅੰਦਰਿ ਸੰਸਾ ਦੂਖੁ ਵਿਆਪੇ ਸਿਰਿ ਧੰਧਾ ਨਿਤ ਮਾਰ ॥
andar sansaa dookh viaape sir dhandhaa nit maar |

اندر ۾، شڪ جي درد جو درد انهن کي متاثر ڪري ٿو؛ انهن جا مٿا مسلسل دنياوي الجھنن طرفان حملو ڪندا آهن.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸੂਤੇ ਕਬਹੁ ਨ ਜਾਗਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰ ॥
doojai bhaae soote kabahu na jaageh maaeaa moh piaar |

دوئي جي عشق ۾ سمايل، اُهي ڪڏهن نه جاڳندا. اهي مايا جي محبت سان جڙيل آهن.

ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਸਬਦੁ ਨ ਵੀਚਾਰਹਿ ਇਹੁ ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਬੀਚਾਰ ॥
naam na cheteh sabad na veechaareh ihu manamukh kaa beechaar |

اهي نالو ياد نه ڪندا آهن، ۽ اهي لفظ جي ڪلام تي غور نه ڪندا آهن؛ هي آهي خود ارادي وارن جو نظريو.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਖੁਆਰ ॥੩॥
har naam na bhaaeaa birathaa janam gavaaeaa naanak jam maar kare khuaar |3|

اهي رب جي نالي سان پيار نٿا ڪن، ۽ اهي پنهنجي زندگي بيڪار وڃائي ڇڏيندا آهن. اي نانڪ، موت جو رسول انهن تي حملو ڪري، انهن کي خوار ڪري ٿو. ||3||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜਿਸ ਨੋ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਸਚੁ ਬਖਸੀਅਨੁ ਸੋ ਸਚਾ ਸਾਹੁ ॥
jis no har bhagat sach bakhaseean so sachaa saahu |

اُهو ئي سچو بادشاهه آهي، جنهن کي رب سچي عقيدت سان نوازي ٿو.

ਤਿਸ ਕੀ ਮੁਹਤਾਜੀ ਲੋਕੁ ਕਢਦਾ ਹੋਰਤੁ ਹਟਿ ਨ ਵਥੁ ਨ ਵੇਸਾਹੁ ॥
tis kee muhataajee lok kadtadaa horat hatt na vath na vesaahu |

ماڻهو ساڻس بيعت ڪن ٿا؛ ٻيو ڪو به دڪان هن واپار جو ذخيرو نٿو ڪري، ۽ نه ئي هن واپار ۾ واپار ڪندو آهي.

ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਲਏ ਵੇਮੁਖ ਭਸੁ ਪਾਹੁ ॥
bhagat janaa kau sanamukh hovai su har raas le vemukh bhas paahu |

اهو عاجز عقيدت جيڪو پنهنجو منهن گرو ڏانهن ڦيرائي ٿو ۽ سورج مُخ بڻجي ٿو، رب جي دولت حاصل ڪري ٿو. بي وفا بي مُخ، جيڪو گروءَ کان منهن موڙي ٿو، رڳو خاڪ گڏ ڪري ٿو.

ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ਹਰਿ ਭਗਤ ਹਹਿ ਜਮੁ ਜਾਗਾਤੀ ਤਿਨਾ ਨੇੜਿ ਨ ਜਾਹੁ ॥
har ke naam ke vaapaaree har bhagat heh jam jaagaatee tinaa nerr na jaahu |

رب جا ٻانها رب جي نالي ۾ سوداگر آهن. موت جو رسول، ٽيڪس ڪليڪٽر، انهن جي ويجهو به نه ٿو اچي.

ਜਨ ਨਾਨਕਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਲਦਿਆ ਸਦਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੭॥
jan naanak har naam dhan ladiaa sadaa veparavaahu |7|

ٻانهي نانڪ رب جي نالي جي دولت ڀري ڇڏي آهي، جيڪو هميشه لاءِ آزاد ۽ بي پرواهه آهي. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਭਗਤੀ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਹੋਰੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥
eis jug meh bhagatee har dhan khattiaa hor sabh jagat bharam bhulaaeaa |

هن عمر ۾، عقيدت رب جي دولت ڪمائي ٿو. باقي سموري دنيا شڪ ۾ ڦاٿل آهي.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
guraparasaadee naam man vasiaa anadin naam dhiaaeaa |

گروءَ جي مهربانيءَ سان، رب جو نالو، سندس ذهن ۾ اچي ٿو. رات ۽ ڏينهن، هو نالي تي غور ڪندو آهي.

ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਉਦਾਸ ਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥
bikhiaa maeh udaas hai haumai sabad jalaaeaa |

ڪرپشن جي وچ ۾، هو لاتعلق رهي ٿو؛ لفظ جي ذريعي، هو پنهنجي انا کي ساڙي ٿو.

ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਲ ਉਧਰੇ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥
aap tariaa kul udhare dhan janedee maaeaa |

هو پار ڪري ٿو، ۽ پنهنجي مائٽن کي به بچائي ٿو. مبارڪ آهي اها ماءُ جنهن هن کي جنم ڏنو.

ਸਦਾ ਸਹਜੁ ਸੁਖੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥
sadaa sahaj sukh man vasiaa sache siau liv laaeaa |

سڪون ۽ سڪون هن جي ذهن کي هميشه لاءِ ڀريندو آهي، ۽ هو سچي پالڻهار لاءِ پيار ڀريندو آهي.

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹਾਦੇਉ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਭੁਲੇ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥
brahamaa bisan mahaadeo trai gun bhule haumai mohu vadhaaeaa |

برهما، وشنو ۽ شيو ٽنهي صفتن ۾ ڀٽڪندا رهن ٿا، جڏهن ته سندن انا ۽ خواهش وڌي ٿي.

ਪੰਡਿਤ ਪੜਿ ਪੜਿ ਮੋਨੀ ਭੁਲੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
panddit parr parr monee bhule doojai bhaae chit laaeaa |

پنڊت، مذهبي عالم ۽ خاموش بابا پڙهي ۽ بحث مباحثو ڪن. انهن جو شعور دوئي جي محبت تي مرکوز آهي.

ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਸੰਨਿਆਸੀ ਭੁਲੇ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
jogee jangam saniaasee bhule vin gur tat na paaeaa |

يوگي، گهمندڙ ياتري ۽ سنياسي گمراهه ٿي ويا آهن. گرو کان سواء، اهي حقيقت جي جوهر نه ڳوليندا آهن.

ਮਨਮੁਖ ਦੁਖੀਏ ਸਦਾ ਭ੍ਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤਿਨੑੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
manamukh dukhee sadaa bhram bhule tinaee birathaa janam gavaaeaa |

بدقسمت خود غرض انسان هميشه شڪ ۾ ڦاٿل آهن. اهي پنهنجي زندگي بيڪار ضايع ڪن ٿا.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇਈ ਜਨ ਸਮਧੇ ਜਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥
naanak naam rate seee jan samadhe ji aape bakhas milaaeaa |1|

اي نانڪ، جيڪي نام سان ڀريل آهن، متوازن ۽ متوازي آهن؛ انهن کي معاف ڪري، رب انهن کي پاڻ سان ملائي ٿو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਸਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
naanak so saalaaheeai jis vas sabh kichh hoe |

اي نانڪ، ان جي ساراهه ڪر، جيڪو هر شيء تي قابو رکي ٿو.

ਤਿਸਹਿ ਸਰੇਵਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
tiseh sarevahu praaneeho tis bin avar na koe |

هن کي ياد ڪريو، اي انسانو، هن کان سواء ٻيو ڪو به ناهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥
guramukh antar man vasai sadaa sadaa sukh hoe |2|

ھو انھن جي اندر ۾ رھندو آھي جيڪي گرو مُخ آھن. هميشه ۽ هميشه لاء، اهي امن ۾ آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਨ ਖਟਿਓ ਸੇ ਦੇਵਾਲੀਏ ਜੁਗ ਮਾਹਿ ॥
jinee guramukh har naam dhan na khattio se devaalee jug maeh |

جيڪي گرو مُخ نه ٿا ٿين ۽ رب جي نالي جي دولت ڪمائين ٿا، اُهي هن دور ۾ ديوار آهن.

ਓਇ ਮੰਗਦੇ ਫਿਰਹਿ ਸਭ ਜਗਤ ਮਹਿ ਕੋਈ ਮੁਹਿ ਥੁਕ ਨ ਤਿਨ ਕਉ ਪਾਹਿ ॥
oe mangade fireh sabh jagat meh koee muhi thuk na tin kau paeh |

سڄيءَ دنيا ۾ ڀاڪر پائي ڀڄن ٿا، پر ڪير به سندن منهن تي ٿڪ به نه ٿو وجهي.

ਪਰਾਈ ਬਖੀਲੀ ਕਰਹਿ ਆਪਣੀ ਪਰਤੀਤਿ ਖੋਵਨਿ ਸਗਵਾ ਭੀ ਆਪੁ ਲਖਾਹਿ ॥
paraaee bakheelee kareh aapanee parateet khovan sagavaa bhee aap lakhaeh |

اهي ٻين جي باري ۾ گپ شپ ڪندا آهن، ۽ پنهنجو ڪريڊٽ وڃائي ڇڏيندا آهن، ۽ پاڻ کي پڻ ظاهر ڪن ٿا.

ਜਿਸੁ ਧਨ ਕਾਰਣਿ ਚੁਗਲੀ ਕਰਹਿ ਸੋ ਧਨੁ ਚੁਗਲੀ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਓਇ ਭਾਵੈ ਤਿਥੈ ਜਾਹਿ ॥
jis dhan kaaran chugalee kareh so dhan chugalee hath na aavai oe bhaavai tithai jaeh |

اها دولت، جنهن لاءِ هو ٻين تي بدمعاشي ڪن ٿا، سو سندن هٿ ۾ نه ٿو اچي، چاهي ڪيڏانهن وڃي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430