ساد سنگت کي، حضور جي صحبت، جنم ۽ مرڻ جي چڪر مان ڇوٽڪارو ڏياري ويندي.
هن جون اميدون ۽ خواهشون پوريون ٿينديون آهن، جڏهن هو گرو جي درشن جو برڪت وارو نظارو حاصل ڪندو آهي. ||2||
اڻڄاتل ۽ اڻڄاتل رب جي حدن کي ڄاڻي نه ٿو سگهجي.
ڳوليندڙ، سڌا، معجزاتي روحاني طاقتن جا اهي مخلوق، ۽ روحاني استاد، سڀ هن تي غور ڪن ٿا.
اهڙيءَ طرح، سندن انا ختم ٿي ويندي آهي، ۽ سندن شڪ دور ٿي ويندا آهن. گرو انهن جي ذهنن کي روشن ڪيو آهي. ||3||
مان رب جو نالو ڳايان ٿو، نعمتن جي خزاني،
خوشي، ڇوٽڪارو، وجداني امن ۽ شان.
جڏهن منهنجي رب ۽ مالڪ مون کي پنهنجي رحمت سان نوازيو، اي نانڪ، تڏهن هن جو نالو منهنجي ذهن جي گهر ۾ داخل ٿيو. ||4||25||32||
ماجه، پنجين مهل:
تنهنجو ٻڌي، مان جيئرو آهيان.
تون منهنجو محبوب آهين، منهنجو پالڻهار ۽ مالڪ، تمام وڏو آهين.
تون ئي ڄاڻين ٿو پنهنجا رستا؛ مان تنهنجو سهارو وٺان ٿو، رب العالمين. ||1||
تنهنجون ساراهه ڳائڻ سان، منهنجو دماغ تازو ٿي ويو آهي.
تنهنجو واعظ ٻڌڻ سان سڀ گندگي دور ٿي ويندي آهي.
ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾ شامل ٿي، مان هميشه لاءِ مهربان رب جو ذڪر ڪندو آهيان. ||2||
مان هر ساهه سان پنهنجي خدا تي رهان ٿو.
اها سمجھ منهنجي ذهن ۾، گرو جي مهربانيءَ سان جڙي وئي آهي.
توهان جي فضل سان، خدا جي روشني وڌي وئي آهي. مهربان رب سڀني کي پالي ٿو. ||3||
سچو، سچو، سچو اهو آهي خدا.
ھميشه، ھميشه ۽ ھميشه، اھو پاڻ آھي.
تنهنجا چنچل طريقا پڌرا ٿيا، اي منهنجا محبوب. انهن کي ڏسي، نانڪ خوش ٿيو. ||4||26||33||
ماجه، پنجين مهل:
سندس حڪم سان، مينهن وسڻ شروع ٿئي ٿو.
اولياءَ ۽ دوست مليا آهن نالو ڳائڻ لاءِ.
پرامن سڪون ۽ پرامن آرام اچي ويو آهي؛ خدا پاڻ هڪ عميق ۽ عميق امن آندو آهي. ||1||
خدا هر شيءِ کي وڏي مقدار ۾ پيدا ڪيو آهي.
پنهنجي فضل سان، خدا سڀني کي راضي ڪيو.
اي منهنجا عظيم عطا ڪندڙ، اسان کي پنهنجي تحفن سان برڪت ڏي. سڀ جاندار ۽ مخلوق مطمئن آهن. ||2||
سچو مالڪ آهي، ۽ سچو آهي سندس نالو.
گروءَ جي مهربانيءَ سان، مان هن تي سدائين غور ڪندو آهيان.
ڄمڻ ۽ موت جو خوف دور ٿي ويو آهي. جذباتي وابستگي، ڏک ۽ مصيبت کي ختم ڪيو ويو آهي. ||3||
هر ساهه سان، نانڪ رب جي ساراهه ڪري ٿو.
نالي جي ياد ڪرڻ سان، سڀ بندا ٽٽي ويندا آهن.
رب، ھار، ھار، ھر جي پاڪائي ساراھ جا نعرا ھڻڻ سان، ھڪڙي ھڪڙي جي اميدن کي پورو ڪري ٿو. ||4||27||34||
ماجه، پنجين مهل:
اچو پيارا دوستو، سنتو ۽ ساٿيو:
اچو ته گڏجي گڏ ٿيون ۽ لامحدود ۽ لامحدود رب جي شان ۾ گيت ڳايون.
جيڪي گيت ڳائين ٿا ۽ ٻڌن ٿا اهي آزاد آهن، تنهنڪري اچو ته ان ذات جو غور ڪريون جنهن اسان کي پيدا ڪيو. ||1||
بيشمار اوتارن جا گناهه ڇڏي،
۽ اسان کي ذهن جي خواهشن جو ميوو ملي ٿو.
سو اُن رب جو غور ڪيو، جيڪو اسان جو سچو پالڻهار ۽ مالڪ آهي، جيڪو سڀني کي روزي ڏيندو آهي. ||2||
اسم کي جپڻ سان، سڀ لذت حاصل ٿين ٿا.
رب جي نالي جي ياد ڪرڻ سان سڀ خوف ٽٽي ويندا آهن.
جيڪو رب جي خدمت ڪري ٿو، سو ٻئي طرف تري وڃي ٿو، ۽ سندس سڀ ڪم حل ٿي وڃن ٿا. ||3||
مان تنهنجي حرم ۾ آيو آهيان.
جيڪڏھن اھو توھان کي راضي ڪري، مون کي توھان سان گڏ ڪريو.