ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1045
ਗਿਆਨੀ ਧਿਆਨੀ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
giaanee dhiaanee aakh sunaae |روحاني استاد ۽ مراقبي هن جو اعلان ڪن ٿا.
ਸਭਨਾ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਹੇ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਹੋਰ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੨॥
sabhanaa rijak samaahe aape keemat hor na hoee he |2|هو پاڻ سڀني کي پالي ٿو. ٻيو ڪو به سندس قدر جو اندازو نٿو لڳائي سگهي. ||2||
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਅੰਧੁ ਅੰਧਾਰਾ ॥
maaeaa mohu andh andhaaraa |مايا سان پيار ۽ وابستگي بلڪل اونداهي آهي.
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਪਸਰਿਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥
haumai meraa pasariaa paasaaraa |انا پرستي ۽ مالڪيت سڄي ڪائنات ۾ پکڙيل آهي.
ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਸਾਂਤਿ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੩॥
anadin jalat rahai din raatee gur bin saant na hoee he |3|رات ۽ ڏينهن، اهي جلن، ڏينهن ۽ رات. گروءَ کان سواءِ، ڪو به امن يا سڪون ناهي. ||3||
ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜੇ ਆਪੇ ॥
aape jorr vichhorre aape |هو پاڻ کي گڏ ڪري ٿو، ۽ هو پاڻ کي الڳ ڪري ٿو.
ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ਆਪੇ ॥
aape thaap uthaape aape |پاڻ ئي قائم ڪري ٿو، ۽ پاڻ ئي ناس ڪري ٿو.
ਸਚਾ ਹੁਕਮੁ ਸਚਾ ਪਾਸਾਰਾ ਹੋਰਨਿ ਹੁਕਮੁ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੪॥
sachaa hukam sachaa paasaaraa horan hukam na hoee he |4|حق سندس حڪم جو حڪم آهي، ۽ سچ آهي سندس ڪائنات جي وسعت. ٻيو ڪو به حڪم جاري نٿو ڪري سگهي. ||4||
ਆਪੇ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਲਾਗੈ ॥
aape laae le so laagai |اهو ئي رب سان جڙيل آهي، جنهن کي رب پاڻ سان ڳنڍي ٿو.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥
guraparasaadee jam kaa bhau bhaagai |گروءَ جي مهربانيءَ سان موت جو خوف دور ٿي وڃي ٿو.
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ਹੇ ॥੫॥
antar sabad sadaa sukhadaataa guramukh boojhai koee he |5|شبد، امن جو عطا ڪندڙ، هميشه لاءِ پنهنجي نفس جي مرڪز ۾ رهجي ٿو. جيڪو گرومُخ سمجھي ٿو. ||5||
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aape mele mel milaae |خدا پاڻ انهن کي متحد ڪري ٿو جيڪي پنهنجي اتحاد ۾ متحد آهن.
ਪੁਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਏ ॥
purab likhiaa so mettanaa na jaae |تقدير ۾ جيڪي به اڳواٽ لکيل آهي، ان کي ختم نٿو ڪري سگهجي.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਹੋਈ ਹੇ ॥੬॥
anadin bhagat kare din raatee guramukh sevaa hoee he |6|رات ۽ ڏينهن، سندس پوڄا ڪندا آهن، ڏينهن ۽ رات. جيڪو گرو مُخ ٿي وڃي ٿو ان جي خدمت ڪري ٿو. ||6||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਜਾਤਾ ॥
satigur sev sadaa sukh jaataa |سچي گرو جي خدمت ڪندي، دائمي امن جو تجربو آهي.
ਆਪੇ ਆਇ ਮਿਲਿਆ ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ॥
aape aae miliaa sabhanaa kaa daataa |پاڻ سڀني جو عطا ڪندڙ، اچي مون سان مليو آهي.
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੀ ਸਬਦੁ ਚੀਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਹੇ ॥੭॥
haumai maar trisanaa agan nivaaree sabad cheen sukh hoee he |7|انا کي مات ڏيئي، اُڃ جي باهه وسائي وئي آهي. لفظ لفظ تي غور ڪرڻ سان، سڪون ملي ٿو. ||7||
ਕਾਇਆ ਕੁਟੰਬੁ ਮੋਹੁ ਨ ਬੂਝੈ ॥
kaaeaa kuttanb mohu na boojhai |جيڪو پنهنجي جسم ۽ ڪٽنب سان جڙيل آهي، سو نٿو سمجهي.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਤ ਆਖੀ ਸੂਝੈ ॥
guramukh hovai ta aakhee soojhai |پر جيڪو گرومک ٿئي ٿو، سو رب کي پنهنجي اکين سان ڏسي ٿو.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਰਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਹੇ ॥੮॥
anadin naam ravai din raatee mil preetam sukh hoee he |8|رات ۽ ڏينهن، هن جو نالو، ڏينهن ۽ رات؛ پنهنجي محبوب سان ملاقات ڪري کيس سڪون ملي ٿو. ||8||
ਮਨਮੁਖ ਧਾਤੁ ਦੂਜੈ ਹੈ ਲਾਗਾ ॥
manamukh dhaat doojai hai laagaa |پاڻ مرادو من موهيندڙ ڀڄندو آهي، دوکي سان جڙيل هوندو آهي.
ਜਨਮਤ ਕੀ ਨ ਮੂਓ ਆਭਾਗਾ ॥
janamat kee na mooo aabhaagaa |اهو بدقسمت بدقسمت - ڇو نه هو پيدا ٿيڻ سان ئي مري ويو؟
ਆਵਤ ਜਾਤ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੯॥
aavat jaat birathaa janam gavaaeaa bin gur mukat na hoee he |9|اچڻ ۽ وڃڻ، هو پنهنجي زندگي بيڪار برباد ڪري ٿو. گروءَ کان سواءِ، آزادي حاصل نه ٿي ٿئي. ||9||
ਕਾਇਆ ਕੁਸੁਧ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਲਾਈ ॥
kaaeaa kusudh haumai mal laaee |اهو جسم جنهن تي خوديءَ جي گندگي پيل آهي، سو ڪوڙو ۽ ناپاڪ آهي.
ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਹਿ ਤਾ ਮੈਲੁ ਨ ਜਾਈ ॥
je sau dhoveh taa mail na jaaee |ان کي سؤ ڀيرا ڌوئي سگھجي ٿو، پر ان جي گندگي اڃا نه هٽي آهي.
ਸਬਦਿ ਧੋਪੈ ਤਾ ਹਛੀ ਹੋਵੈ ਫਿਰਿ ਮੈਲੀ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੦॥
sabad dhopai taa hachhee hovai fir mailee mool na hoee he |10|پر جيڪڏهن اهو لفظ لفظ سان ڌوئي وڃي، ته اهو واقعي صاف ٿي ويندو، ۽ اهو ڪڏهن به مٽي نه ٿيندو. ||10||
ਪੰਚ ਦੂਤ ਕਾਇਆ ਸੰਘਾਰਹਿ ॥
panch doot kaaeaa sanghaareh |پنج ڀوت جسم کي تباهه ڪن ٿا.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਸਬਦੁ ਨ ਵੀਚਾਰਹਿ ॥
mar mar jameh sabad na veechaareh |هو مري ٿو ۽ وري مري ٿو، رڳو ٻيهر جنم وٺڻ لاءِ؛ هو شبد تي غور نٿو ڪري.
ਅੰਤਰਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਗੁਬਾਰਾ ਜਿਉ ਸੁਪਨੈ ਸੁਧਿ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੧॥
antar maaeaa moh gubaaraa jiau supanai sudh na hoee he |11|مايا سان جذباتي وابستگي جي اونداهي هن جي اندر ۾ آهي. ڄڻ ته خواب ۾، هو نه سمجهي. ||11||
ਇਕਿ ਪੰਚਾ ਮਾਰਿ ਸਬਦਿ ਹੈ ਲਾਗੇ ॥
eik panchaa maar sabad hai laage |ڪي پنجن ڀوتن کي فتح ڪن ٿا، شبد سان جڙيل ٿي.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਇ ਮਿਲਿਆ ਵਡਭਾਗੇ ॥
satigur aae miliaa vaddabhaage |اهي برڪت وارا ۽ ڏاڍا خوش قسمت آهن؛ سچو گرو هنن سان ملڻ ايندو آهي.
ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਰਵਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਈ ਹੇ ॥੧੨॥
antar saach raveh rang raate sahaj samaavai soee he |12|انهن جي اندر جي مرڪز ۾، اهي سچ تي رهندا آهن. رب جي محبت سان ملائي، اهي وجدان سان هن ۾ ملن ٿا. ||12||
ਗੁਰ ਕੀ ਚਾਲ ਗੁਰੂ ਤੇ ਜਾਪੈ ॥
gur kee chaal guroo te jaapai |گروءَ جو رستو گروءَ جي ذريعي معلوم ٿئي ٿو.
ਪੂਰਾ ਸੇਵਕੁ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪੈ ॥
pooraa sevak sabad siyaapai |سندس ڪامل ٻانهو لفظ ذريعي معرفت حاصل ڪري ٿو.
ਸਦਾ ਸਬਦੁ ਰਵੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ਹੇ ॥੧੩॥
sadaa sabad ravai ghatt antar rasanaa ras chaakhai sach soee he |13|هن جي دل جي اندر اندر، هو هميشه لاء لفظ تي رهندو آهي. هو پنهنجي زبان سان سچي رب جي عظمت جو ذائقو چکندو آهي. ||13||
ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
haumai maare sabad nivaare |انا پرستيءَ کي شبد سان فتح ۽ ماتحت ڪيو ويندو آهي.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ॥
har kaa naam rakhai ur dhaare |مون پنهنجي دل ۾ رب جو نالو رکيو آهي.
ਏਕਸੁ ਬਿਨੁ ਹਉ ਹੋਰੁ ਨ ਜਾਣਾ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਸੁ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੪॥
ekas bin hau hor na jaanaa sahaje hoe su hoee he |14|هڪ رب کان سواءِ، مان ڪجهه به نه ٿو ڄاڻان. جيڪو هوندو سو پاڻهي ٿيندو. ||14||
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਹਜੁ ਕਿਨੈ ਨਹੀ ਪਾਇਆ ॥
bin satigur sahaj kinai nahee paaeaa |سچي گرو کان سواءِ، ڪنهن کي به عقلمندي حاصل نه ٿي ٿئي.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥
guramukh boojhai sach samaaeaa |گرومُخ سمجھي ٿو، ۽ سچي پالڻھار ۾ غرق ٿئي ٿو.
ਸਚਾ ਸੇਵਿ ਸਬਦਿ ਸਚ ਰਾਤੇ ਹਉਮੈ ਸਬਦੇ ਖੋਈ ਹੇ ॥੧੫॥
sachaa sev sabad sach raate haumai sabade khoee he |15|هو سچي رب جي خدمت ڪندو آهي ۽ سچي شيدائيءَ سان جڙيل هوندو آهي. شبد خود غرضي کي ختم ڪري ٿو. ||15||
ਆਪੇ ਗੁਣਦਾਤਾ ਬੀਚਾਰੀ ॥
aape gunadaataa beechaaree |هو پاڻ فضيلت ڏيڻ وارو، غور ڪندڙ رب آهي.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵਹਿ ਪਕੀ ਸਾਰੀ ॥
guramukh deveh pakee saaree |گرومک کي کٽڻ وارو پاسو ڏنو ويندو آهي.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਹਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੇ ਤੇ ਪਤਿ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥
naanak naam samaaveh saachai saache te pat hoee he |16|2|اي نانڪ، نالو ۾ غرق، رب جو نالو، هڪ سچو ٿي وڃي ٿو. سچي رب وٽان عزت ملي ٿي. ||16||2||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |مارو، ٽيون مهل:
ਜਗਜੀਵਨੁ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ॥
jagajeevan saachaa eko daataa |ھڪڙو ھڪڙو سچو پالڻھار آھي دنيا جي زندگي، عظيم عطا ڪندڙ.
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
gur sevaa te sabad pachhaataa |گروءَ جي خدمت ڪندي، ڪلام جي ذريعي، هو محسوس ٿيندو آهي.