بيشمار ڄمار جا گناھ ۽ ڏک ٽٽي ويندا آھن. رب پاڻ انهن کي پنهنجي اتحاد ۾ متحد ڪري ٿو. ||روڪ||
هي سڀ رشتا روح تي زنجيرن وانگر آهن، اي تقدير جا ڀائرو. دنيا شڪ ۾ ڦاٿل آهي.
گروءَ کان سواءِ، زنجيرن کي ٽوڙي نٿو سگھجي. گرومخن کي ڇوٽڪاري جو دروازو ملندو آهي.
جيڪو گرو جي ڪلام کي سمجهڻ کان سواءِ رسمون انجام ڏيندو آهي، اهو مرندو ۽ ٻيهر جنم وٺندو. ||2||
اي تقدير جا ڀائرو، دنيا خود غرضيءَ ۽ مالڪيءَ ۾ ڦاٿل آهي، پر ڪنهن جو واسطو ڪونهي.
گرومخ رب جي حُجّت کي حاصل ڪري، رب جي تسبيح جا گيت ڳائي؛ اھي پنھنجي اندر جي گھر ۾ رھندا آھن.
جيڪو هتي سمجهي ٿو، اهو پاڻ کي سمجهي ٿو. رب جو خدا هن جو آهي. ||3||
سچو گرو هميشه لاءِ رحم ڪندڙ آهي، اي تقدير جا ڀائرو؛ سٺي قسمت کان سواء، ڪنهن کي ڇا حاصل ڪري سگهي ٿو؟
هو پنهنجي فضل جي نظر سان سڀني تي هڪجهڙو نظر اچي ٿو، پر ماڻهن کي انهن جي انعامن جو ميوو رب جي محبت جي مطابق ملي ٿو.
اي نانڪ، جڏهن رب جو نالو ذهن ۾ اچي وڃي ٿو، تڏهن اندر مان خودڪشي ختم ٿي وڃي ٿي. ||4||6||
سورت، ٽيون مهل، چوٿائي:
سچي عقيدتمند عبادت تڏهن ئي حاصل ٿئي ٿي، جڏهن سچي گروءَ جي وسيلي سندس ڪلام جو سچو ڪلام دل ۾ هجي.
سچي گرو جي خدمت ڪندي، دائمي امن حاصل ٿئي ٿو. انا پرستيءَ جو خاتمو لفظ جي ذريعي ٿئي ٿو.
گروءَ کان سواءِ، سچي عقيدت نه آهي. ٻي صورت ۾، ماڻهو چوڌاري ڦرندا آهن، جهالت ۾ گمراهه.
پاڻ سڳورا منٺار گھمندي ڦرن ٿا، مسلسل تڪليف ۾ مبتلا آهن. اھي ٻڏي مرندا آھن، جيتوڻيڪ پاڻي کان سواء. ||1||
اي تقدير جا ڀائرو، سدائين رب جي حرم ۾، سندس حفاظت ۾ رهو.
هن جي فضل جي نظر سان، هو اسان جي عزت کي بچائيندو آهي، ۽ اسان کي رب جي نالي جي شان سان برڪت ڏيندو آهي. ||روڪ||
ڪامل گروءَ جي معرفت، انسان پنهنجو پاڻ کي سمجهي، سچي ڪلام تي غور ڪري ٿو.
رب، دنيا جي زندگي، هميشه هن جي دل ۾ رهي ٿو، ۽ هو جنسي خواهش، ڪاوڙ ۽ انا کي ڇڏي ڏئي ٿو.
رب هميشه موجود آهي، هر جڳهه تي ڦهليل ۽ ڦهليل آهي. لامحدود رب جو نالو دل ۾ سمايل آهي.
سڄي عمر، سندس ڪلام جي ذريعي، سندس ڪلام جو ادراڪ ٿيندو آهي، ۽ اهو نالو ذهن ۾ ايترو مٺو ۽ محبوب بڻجي ويندو آهي. ||2||
گروءَ جي خدمت ڪرڻ سان، ماڻهوءَ کي معلوم ٿئي ٿو، رب جو نالو؛ هن جي زندگي، ۽ هن جي دنيا ۾ اچڻ ۾ ڪامياب آهي.
رب جي عيش عشرت کي چکڻ سان، هن جو ذهن هميشه لاءِ مطمئن ۽ سڪندو آهي؛ رب پاڪ جي شان ۾ گيت ڳائي، هو پورو ۽ مطمئن ٿئي ٿو.
هن جي دل جو ڪنول ڦٽي ٿو، هو هر وقت رب جي محبت سان سمايل آهي، ۽ سندس اندر ۾ ڪلام جو اڻ کٽ راڳ گونجي ٿو.
هن جو جسم ۽ ذهن بيحد پاڪ ٿي وڃن ٿا. هن جي تقرير به بيحد پاڪ ٿي وڃي ٿي، ۽ هو سچ جي سچائيءَ ۾ ضم ٿي وڃي ٿو. ||3||
رب جي نالي جي حالت ڪو به نه ٿو ڄاڻي. گرو جي تعليم ذريعي، اهو دل ۾ رهڻ لاء اچي ٿو.
جيڪو گرومُخ ٿئي ٿو، سو سمجهي ٿو رستو. هن جي زبان رب جي امرت جي شاندار جوهر کي ذائقو ڪري ٿي.
مراقبي، سخت نفس جي نظم ۽ ضبط سڀ ڪجهه گرو کان حاصل ڪيا ويا آهن؛ نالو، رب جو نالو، دل ۾ اچي ٿو.
اي نانڪ، اهي عاجز مخلوق جيڪي نام جي ساراهه ڪن ٿا، خوبصورت آهن. اهي سچي رب جي درٻار ۾ عزت وارا آهن. ||4||7||
سورت، ٽيون مهل، ڌوڪو:
سچي گروءَ سان ملڻ سان، دنيا کان منهن موڙي ٿو، اي تقدير جا ڀائرو؛ جڏهن هو جيئرو مري ويندو آهي، تڏهن هن کي سچي سمجهه حاصل ٿيندي آهي.
اھو اڪيلو گرو آھي، ۽ اھو اڪيلو ھڪڙو سک آھي، اي تقدير جا ڀائر، جنھن جي روشني نور ۾ ملائي ٿي. ||1||
اي منھنجا دل، پيار سان رب، ھار، ھار جي نالي سان ڳنڍ.
رب جو نالو جپڻ سان، دل کي مٺو لڳندو آهي، اي تقدير جا ڀائرو. گرومخن کي رب جي درٻار ۾ جاءِ ملي ٿي. ||روڪ||