مهربان سچو گرو منهنجي اندر ۾ رب جو نالو لڳايو آهي، ۽ سندس فضل سان، مون پنجن چورن تي غالب ٿي چڪو آهي.
ائين ئي ڪالھ شاعر چوي ٿو: گرو رام داس، هار داس جو پٽ، خالي تلاءَ کي ڀرڻ لاءِ ڀري ٿو. ||3||
وجداني لاتعلقي سان، هو پيار سان بي خوف، اڻڄاڻ رب سان ملندو آهي؛ هن جي ملاقات گرو امر داس، فلسفي جي پٿر سان، پنهنجي گهر ۾ ٿي.
سچي گرو جي فضل سان، هن کي اعليٰ مقام حاصل ٿيو؛ هو محبت جي عقيدت جي خزانن سان ڀريل آهي.
هن کي ٻيهر جنم ڏيڻ کان آزاد ڪيو ويو، ۽ موت جو خوف ڪڍيو ويو. هن جو شعور رب سان جڙيل آهي، سڪون جو سمنڊ.
ائين ئي ڪالھ شاعر چوي ٿو: گرو رام داس، هار داس جو پٽ، خالي تلاءَ کي ڀرڻ لاءِ ڀري ٿو. ||4||
هُو خالي کي ڀريندو آهي اوندهه ۾. هن لاتعداد کي پنهنجي دل ۾ سمائي ڇڏيو آهي.
هن جي ذهن ۾، هو حقيقت جي جوهر تي غور ڪري ٿو، درد کي ختم ڪرڻ وارو، روح جو روشن ڪندڙ.
هو هميشه لاءِ رب جي محبت لاءِ تڙپندو آهي؛ هو پاڻ ڄاڻي ٿو هن محبت جي عظيم جوهر کي.
سچي گروءَ جي مهربانيءَ سان، هو وجدان سان هن پيار مان لطف اندوز ٿئي ٿو.
گرو نانڪ جي فضل سان، ۽ گرو انگد جي شاندار تعليمات، گرو امر داس رب جي حڪم کي نشر ڪيو.
تنهن ڪري ڪال چوي ٿو: اي گرو رام داس، توهان دائمي ۽ غير فاني وقار جي حيثيت حاصل ڪئي آهي. ||5||
تون سڪون جي تلاءَ ۾ رهين ٿو. توهان جي زبان امرت جي جوهر کي ظاهر ڪري ٿي.
توسان ملڻ سان، هڪ پرسڪون سڪون پيدا ٿئي ٿو، ۽ گناهه پري ڀڄن ٿا.
توهان کي امن جو سمنڊ ملي ويو آهي، ۽ توهان ڪڏهن به رب جي واٽ تي نه ٿڪو.
خودداري، سچائي، قناعت ۽ عاجزي جي هٿيار کي ڪڏهن به سوراخ نٿو ڪري سگهجي.
خالق رب سچو گرو جي تصديق ڪئي، ۽ هاڻي دنيا سندس ساراهه جو صور ڦوڪيو.
تنهن ڪري ڪال چوي ٿو: اي گرو رام داس، توهان بي خوف امر جي حالت حاصل ڪئي آهي. ||6||
اي تصديق ٿيل سچا گرو، توهان دنيا کي فتح ڪيو آهي. تون اڪيلائيءَ سان هڪ رب جو غور ڪر.
برڪت وارو آهي، برڪت وارو آهي گرو امر داس، سچو گرو، جنهن نالو، رب جو نالو، اندر ۾ ڳنڍيو.
نالو نون خزانن جي دولت آهي. خوشحالي ۽ مافوق الفطرت روحاني قوتون سندس غلام آهن.
هو برڪت وارو آهي عقل جي سمنڊ سان؛ هن جي ملاقات لازوال رب سان ٿي آهي.
گرو نام کي اندر ۾ گهرايو آهي؛ نالي سان جڙيل، عقيدتمند قديم زماني کان وٺي ويا آهن.
پوءِ ڪالھ چوي ٿو: اي گرو رام داس، تو کي رب جي محبت جي دولت ملي آھي. ||7||
عشقيه عقيدت ۽ اوائلي محبت جو وهڪرو نه ٿو روڪي.
سچو گرو امرت جي وهڪري ۾ پيئي ٿو، شبد جو شاندار جوهر، خدا جو لامحدود ڪلام.
حڪمت سندس ماءُ آهي، ۽ سڪون سندس پيءُ آهي. هو سڪون ۽ سڪون جي سمنڊ ۾ جذب ٿي ويندو آهي.
گرو اڻ ڄاول، خود روشن ٿيل رب جو مجسمو آهي؛ هن جي تعليمات جي ڪلام سان، گرو سڄي دنيا کي پار ڪري ٿو.
هن جي ذهن ۾، گرو لفظ لفظ، ڳجھو، اڻڄاتل، لامحدود رب جو ڪلام داخل ڪيو آهي.
تنهن ڪري ڪال چوي ٿو: اي گرو رام داس، توهان رب کي حاصل ڪيو آهي، دنيا جي بچاء واري فضل. ||8||
دنيا جو بچاءُ وارو فضل، نو خزانو، عقيدتمندن کي عالمي سمنڊ پار ڪري ٿو.
Ambrosial Nectar جو قطرو، رب جو نالو، گناهه جي زهر جو ترياق آهي.
وجداني امن ۽ شانت جو وڻ ڦٽي ٿو ۽ روحاني دانائيءَ جو امير ميوو کڻندو آهي.
برڪت وارا آهن اهي خوش قسمت ماڻهو جن کي اهو ملي ٿو، گرو جي فضل سان.
اهي لفظ، سچي گرو جي ڪلام ذريعي آزاد ٿين ٿا. انهن جا ذهن گرو جي حڪمت سان ڀريل آهن.
پوءِ ڪالھ ڳالھائي ٿو: اي گرو رام داس، توھان شبد جو ڍول وڄايو. ||9||