تنهن ڪري فساد کان بچو ۽ پاڻ کي رب ۾ وساريو. هي نصيحت وٺ، اي چريو ذهن.
تو بي خوفيءَ سان رب جو خيال نه ڪيو آهي، اي چريو ذهن، توهان رب جي ٻيڙي تي سوار نه ڪيو آهي. ||1||روڪ||
بندر پنھنجو ھٿ ڊگھو ڪري، اي چريو دماغ، ۽ ھٿ ڀري اَنَ جو؛
ھاڻي بچي نه سگھندو، اي چريو دماغ، در در تي رقص ڪيو ويو آھي. ||2||
طوطي جيان ڦاسيل، اي چريو ذهن، تو مايا جي ڪمن ۾ ڦاسي ويو آهي.
جهڙيءَ طرح زعفران جي ڪمزور رنگي، اي چريو ذهن، اهڙيءَ طرح هن روپ ۽ مادي جي دنيا جي وسعت آهي. ||3||
ڪيتريون ئي مقدس مزارون آهن جن ۾ غسل ڪرڻ، اي چريو دماغ، ۽ ڪيترا ئي ديوتا پوڄا ڪرڻ لاء.
ڪبير چوي ٿو، تون اهڙيءَ طرح نه بچندين، اي چريو دماغ. صرف رب جي خدمت ڪرڻ سان توهان کي نجات ملندي. ||4||1||6||57||
گوري:
باھ ان کي نه ساڙي ٿي، ۽ واء ان کي اُڏي نه ٿي. چور ان جي ويجهو پهچي نه سگهندا.
رب جي نالي جي دولت گڏ ڪريو؛ اها دولت ڪٿي به نه وڃي. ||1||
منھنجو مال خدا آھي، دولت جو پالڻھار، ڪائنات جو پالڻھار، زمين جو سهارو آھي: اھو سڀ کان بھترين دولت آھي.
جيڪو امن خدا جي خدمت ڪرڻ سان حاصل ٿئي ٿو، جيڪو ڪائنات جي پالڻهار آهي- اهو امن بادشاهن يا طاقت ۾ نه ٿو ملي. ||1||روڪ||
شيو ۽ سنڪ، هن دولت جي ڳولا ۾، اُداسي بڻجي ويا، ۽ دنيا کي ڇڏي ڏنو.
جنهن جو ذهن آزاديءَ جي پالڻهار سان ڀريل آهي ۽ جنهن جي زبان رب جو نالو ڳائي ٿي، تنهن کي موت جي ڦڙي نه پڪڙي سگهندي. ||2||
منهنجي پنهنجي دولت آهي روحاني حڪمت ۽ عقيدت جيڪا گرو جي ڏنل آهي. منهنجو ذهن مڪمل غير جانبدار توازن ۾ مستحڪم آهي.
اهو جلندڙ روح لاءِ پاڻيءَ وانگر آهي، جيئن ٻرندڙ ذهن لاءِ لنگرندڙ سهارو؛ شڪ ۽ خوف جي غلامي ختم ٿي ويندي آهي. ||3||
ڪبير صاحب فرمائي ٿو: اي جنسي خواهشن ۾ مدهوش، دل ۾ غور ڪر ۽ ڏس.
تنهنجي گهر ۾ سوين هزارين، لکين گهوڙا ۽ هاٿي آهن. پر منهنجي گهر ۾ هڪڙو رب آهي. ||4||1||7||58||
گوري:
اناج جي ھٿ سان بندر وانگر، جيڪو لالچ جي ڪري وڃڻ نه ڏيندو
- بس ائين ئي، لالچ ۾ ڪيل سڀ ڪم آخرڪار ڪنهن جي ڳچيءَ ۾ ڦاسي پون ٿا. ||1||
عبادت کان سواءِ انسان جي زندگي بيڪار گذري ٿي.
ساد سنگت، پاڪ جي صحبت کان سواءِ، رب العالمين جي توفيق ۽ غور ڪرڻ کان سواءِ، ڪو به سچ ۾ نه ٿو رهي. ||1||روڪ||
اُن گل وانگر، جيڪو ريگستان ۾ ڦٽي ٿو، جنهن جي خوشبوءِ مان ڪو به مزو نه ٿو وٺي،
پوءِ ماڻهو وري جنم وٺن ٿا. بار بار، اهي موت جي ذريعي تباهه ٿي ويا آهن. ||2||
هي دولت، جوان، اولاد ۽ زالون، جيڪي رب اوهان کي ڏنيون آهن، اهو سڀ رڳو هڪ گذرندڙ ڏيکاءُ آهي.
جيڪي ماڻهو انهن ۾ ڦاٿل ۽ پکڙيل آهن، سي نفساني خواهشن ۾ ڦاٿل آهن. ||3||
عمر باهه آهي، ۽ جسم آهي ٿڌ جو گهر. سڀني چئن طرفن تي، هي راند کيڏيو پيو وڃي.
ڪبير صاحب فرمائي ٿو ته، خوفناڪ عالمي بحر مان پار ڪرڻ لاءِ، مون سچي گروءَ جي پناهه ورتي آهي. ||4||1||8||59||
گوري:
اسپرم جو پاڻي ڪڪرو هوندو آهي، ۽ بيضي جو آنو ڳاڙهو هوندو آهي.
انهيءَ مٽيءَ مان پوپٽ ٺهي ٿو. ||1||
مان ڪجهه به ناهيان، ۽ منهنجو ڪجهه به ناهي.
هي جسم، مال ۽ سڀ لذتتون تنهنجا آهن، اي ڪائنات جا پالڻهار. ||1||روڪ||
هن مٽيءَ ۾ ساهه ڀريو ويندو آهي.