اها ڪهڙي فضيلت آهي، جنهن سان مان تنهنجو گيت ڳايان؟
اها ڪهڙي ڳالهه آهي، جنهن سان مان رب پاڪ کي راضي ڪريان؟ ||1||روڪ||
مان تنهنجي ڪهڙي عبادت ڪريان؟
آءٌ خوفناڪ عالمي سمنڊ کي ڪيئن پار ڪري سگهان ٿو؟ ||2||
اها ڪهڙي توبه آهي، جنهن سان مان توبهه ڪريان؟
اهو ڪهڙو نالو آهي، جنهن سان انا جي گندگي ڌوئي وڃي؟ ||3||
فضيلت، عبادت، روحاني حڪمت، مراقبت ۽ سڀ خدمت، اي نانڪ،
سچي گرو کان حاصل ٿيندا آهن، جڏهن، سندس رحم ۽ مهربانيءَ سان، هو اسان سان ملندو آهي. ||4||
اھي ئي اھا فضيلت حاصل ڪندا آھن، ۽ اھي ئي خدا کي سڃاڻندا آھن،
جيڪي امن امان جي مالڪ طرفان منظور ٿيل آهن. ||1||سيڪنڊ رڪ||36||105||
گوري، پنجين مهل:
جنهن جسم تي تو کي ايڏو ناز آهي، تنهن جو واسطو نه آهي.
طاقت، ملڪيت ۽ دولت توهان جي ناهي. ||1||
اهي تنهنجا نه آهن، پوءِ تون انهن کي ڇو ڇونهين؟
صرف نالو، رب جو نالو، تنهنجو آهي؛ اهو سچي گرو کان ملي ٿو. ||1||روڪ||
ٻار، زالون ۽ ڀائر توهان جا نه آهن.
پيارا دوست، ماءُ ۽ پيءُ تنهنجو نه آهن. ||2||
سون، چاندي ۽ پئسا توهان جي نه آهن.
سٺا گهوڙا ۽ شاندار هاٿي تنهنجي ڪنهن ڪم جا نه آهن. ||3||
نانڪ چوي ٿو، جن کي گرو بخشي ٿو، سي رب سان ملن ٿا.
هر شيءِ انهن جي آهي، جن وٽ رب آهي بادشاهي. ||4||37||106||
گوري، پنجين مهل:
مان گروءَ جا پير پنهنجي پيشانيءَ تي رکان ٿو،
۽ منهنجا سڀ درد ختم ٿي ويا آهن. ||1||
مان پنهنجي سچي گرو تي قربان آهيان.
مون کي پنهنجي روح کي سمجهه ۾ آيو آهي، ۽ مون کي عظيم نعمت حاصل آهي. ||1||روڪ||
مون گروءَ جي پيرن جي مٽي منهن تي لڳائي ڇڏي آهي،
جنهن منهنجي مغرور عقل کي ختم ڪري ڇڏيو آهي. ||2||
گروءَ جي ڪلام جو ڪلام منهنجي ذهن ۾ مٺو ٿي ويو آهي.
۽ مان ڏسان ٿو عظيم رب خدا. ||3||
گرو امن جو ڏيندڙ آهي؛ گرو خالق آهي.
اي نانڪ، گرو زندگي ۽ روح جي سانس جو سهارو آهي. ||4||38||107||
گوري، پنجين مهل:
اي منهنجا دماغ، هڪ کي ڳولهڻ،
جنهن کي ڪنهن به شيءِ جي کوٽ ناهي. ||1||
محبوب رب کي پنهنجو دوست بڻايو.
هن کي مسلسل پنهنجي ذهن ۾ رکو؛ هو زندگيءَ جي ساهه جو سهارو آهي. ||1||روڪ||
اي منھنجا دماغ، سندس خدمت ڪريو.
هو بنيادي وجود، لامحدود خدائي رب آهي. ||2||
پنھنجيون اميدون ھڪڙي ۾ رکو
جيڪو سڀني مخلوقن جو سهارو آهي، ازل کان وٺي، ۽ سڄي عمر. ||3||
سندس پيار دائمي امن آڻيندو آهي؛
گرو سان ملڻ، نانڪ سندس شاندار ساراهه ڳائي ٿو. ||4||39||108||
گوري، پنجين مهل:
منهنجو دوست جيڪو ڪجهه ڪري ٿو، مون کي قبول آهي.
منهنجي دوست جا عمل مون کي وڻندڙ آهن. ||1||
منهنجي شعوري ذهن ۾، هڪ رب ئي منهنجو سهارو آهي.
جيڪو ائين ڪري ٿو اهو منهنجو دوست آهي. ||1||روڪ||
منهنجو دوست بي پرواهه آهي.
گرو جي فضل سان، مان هن کي پنهنجو پيار ڏيان ٿو. ||2||
منهنجو دوست باطني ڄاڻندڙ، دلين جي ڳولا ڪندڙ آهي.
هو تمام طاقتور، عظيم رب ۽ مالڪ آهي. ||3||
مان تنهنجو خادم آهيان. تون منهنجو رب ۽ مالڪ آهين.