شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 150


ਦਯਿ ਵਿਗੋਏ ਫਿਰਹਿ ਵਿਗੁਤੇ ਫਿਟਾ ਵਤੈ ਗਲਾ ॥
day vigoe fireh vigute fittaa vatai galaa |

ٻاجھاري پالڻھار کان ناس ٿي، خواريءَ ۾ گھمندي ڦرن ٿا، ۽ سندن سڄو لشڪر ناپاڪ آھي.

ਜੀਆ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲੇ ਸੋਈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਰਖੈ ॥
jeea maar jeevaale soee avar na koee rakhai |

رب اڪيلو ماري ٿو ۽ زندگي کي بحال ڪري ٿو. ٻيو ڪو به هن کان ڪنهن کي بچائي نٿو سگهي.

ਦਾਨਹੁ ਤੈ ਇਸਨਾਨਹੁ ਵੰਜੇ ਭਸੁ ਪਈ ਸਿਰਿ ਖੁਥੈ ॥
daanahu tai isanaanahu vanje bhas pee sir khuthai |

اهي بغير خيرات ڏيڻ يا ڪنهن به صفائي غسل ڪرڻ کان سواء وڃن ٿا. سندن مٿو مٽيءَ سان ڍڪجي وڃي ٿو.

ਪਾਣੀ ਵਿਚਹੁ ਰਤਨ ਉਪੰਨੇ ਮੇਰੁ ਕੀਆ ਮਾਧਾਣੀ ॥
paanee vichahu ratan upane mer keea maadhaanee |

اهو زيور پاڻيءَ مان تڏهن نڪرندو هو، جڏهن سون جو جبل ان کي ڇهڻ لاءِ استعمال ٿيندو هو.

ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਦੇਵੀ ਥਾਪੇ ਪੁਰਬੀ ਲਗੈ ਬਾਣੀ ॥
atthasatth teerath devee thaape purabee lagai baanee |

ديوتائن اٺيتاليهه مقدس زيارتون قائم ڪيون، جتي تہوار ملهايا وڃن ٿا ۽ گيت ڳايا وڃن ٿا.

ਨਾਇ ਨਿਵਾਜਾ ਨਾਤੈ ਪੂਜਾ ਨਾਵਨਿ ਸਦਾ ਸੁਜਾਣੀ ॥
naae nivaajaa naatai poojaa naavan sadaa sujaanee |

غسل ڪرڻ کان پوءِ، مسلمان پنھنجي نماز پڙھندا آھن، ۽ غسل ڪرڻ کان پوءِ، ھندو پنھنجون عبادتون ڪندا آھن. عقلمند هميشه صاف غسل وٺندا آهن.

ਮੁਇਆ ਜੀਵਦਿਆ ਗਤਿ ਹੋਵੈ ਜਾਂ ਸਿਰਿ ਪਾਈਐ ਪਾਣੀ ॥
mueaa jeevadiaa gat hovai jaan sir paaeeai paanee |

مرڻ وقت ۽ ڄمڻ وقت، جڏهن انهن جي مٿي تي پاڻي ڀريو ويندو آهي، اهي پاڪ ٿي ويندا آهن.

ਨਾਨਕ ਸਿਰਖੁਥੇ ਸੈਤਾਨੀ ਏਨਾ ਗਲ ਨ ਭਾਣੀ ॥
naanak sirakhuthe saitaanee enaa gal na bhaanee |

اي نانڪ، مٿو ڍڪيل شيطان آهن. اهي اهي لفظ ٻڌي راضي نه ٿيا.

ਵੁਠੈ ਹੋਇਐ ਹੋਇ ਬਿਲਾਵਲੁ ਜੀਆ ਜੁਗਤਿ ਸਮਾਣੀ ॥
vutthai hoeaai hoe bilaaval jeea jugat samaanee |

جڏهن برسات پوي ٿي، اتي خوشي آهي. پاڻي سڄي زندگي جي ڪنجي آهي.

ਵੁਠੈ ਅੰਨੁ ਕਮਾਦੁ ਕਪਾਹਾ ਸਭਸੈ ਪੜਦਾ ਹੋਵੈ ॥
vutthai an kamaad kapaahaa sabhasai parradaa hovai |

جڏهن مينهن پوي ٿو ته اناج اڀري ٿو، ڪمند ۽ ڪپهه، جيڪو سڀني لاءِ لباس مهيا ڪري ٿو.

ਵੁਠੈ ਘਾਹੁ ਚਰਹਿ ਨਿਤਿ ਸੁਰਹੀ ਸਾ ਧਨ ਦਹੀ ਵਿਲੋਵੈ ॥
vutthai ghaahu chareh nit surahee saa dhan dahee vilovai |

جڏهن مينهن پوي ٿو، ڳئون کي هميشه چرڻ لاءِ گھاس هوندو آهي، ۽ گهر واريون عورتون کير کي مکڻ ۾ وجهي سگهن ٿيون.

ਤਿਤੁ ਘਿਇ ਹੋਮ ਜਗ ਸਦ ਪੂਜਾ ਪਇਐ ਕਾਰਜੁ ਸੋਹੈ ॥
tit ghie hom jag sad poojaa peaai kaaraj sohai |

ان گهي سان، مقدس دعوتون ۽ عبادت جون خدمتون سرانجام ڏنيون وڃن ٿيون. اهي سڀئي ڪوششون برڪت واريون آهن.

ਗੁਰੂ ਸਮੁੰਦੁ ਨਦੀ ਸਭਿ ਸਿਖੀ ਨਾਤੈ ਜਿਤੁ ਵਡਿਆਈ ॥
guroo samund nadee sabh sikhee naatai jit vaddiaaee |

گرو سمنڊ آهي، ۽ سندس سڀ تعليمات درياهه آهن. ان جي اندر غسل ڪرڻ سان، عظمت حاصل ٿئي ٿي.

ਨਾਨਕ ਜੇ ਸਿਰਖੁਥੇ ਨਾਵਨਿ ਨਾਹੀ ਤਾ ਸਤ ਚਟੇ ਸਿਰਿ ਛਾਈ ॥੧॥
naanak je sirakhuthe naavan naahee taa sat chatte sir chhaaee |1|

اي نانڪ، جيڪڏهن منڊي وارا نه غسل ڪن، ته انهن جي مٿي تي ست مٿل راھ آهن. ||1||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਅਗੀ ਪਾਲਾ ਕਿ ਕਰੇ ਸੂਰਜ ਕੇਹੀ ਰਾਤਿ ॥
agee paalaa ki kare sooraj kehee raat |

ٿڌڙي باهه کي ڇا ڪري سگهي ٿي؟ رات ڪيئن سج کي متاثر ڪري سگهي ٿي؟

ਚੰਦ ਅਨੇਰਾ ਕਿ ਕਰੇ ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਕਿਆ ਜਾਤਿ ॥
chand aneraa ki kare paun paanee kiaa jaat |

اونداهي ڇا ڪري سگهي ٿي چنڊ کي؟ سماجي حيثيت هوا ۽ پاڻي کي ڇا ڪري سگهي ٿي؟

ਧਰਤੀ ਚੀਜੀ ਕਿ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
dharatee cheejee ki kare jis vich sabh kichh hoe |

زمين جون ذاتي ملڪيتون ڇا آهن، جن مان سڀ شيون پيدا ٿين ٿيون؟

ਨਾਨਕ ਤਾ ਪਤਿ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਪਤਿ ਰਖੈ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak taa pat jaaneeai jaa pat rakhai soe |2|

اي نانڪ، اڪيلو اهو ئي معزز آهي، جنهن جي عزت رب محفوظ ڪري ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਤੁਧੁ ਸਚੇ ਸੁਬਹਾਨੁ ਸਦਾ ਕਲਾਣਿਆ ॥
tudh sache subahaan sadaa kalaaniaa |

اي منھنجا سچا ۽ عجيب پالڻھار تنھنجو ئي آھي، جو مان ھميشہ ڳائيندو رھان.

ਤੂੰ ਸਚਾ ਦੀਬਾਣੁ ਹੋਰਿ ਆਵਣ ਜਾਣਿਆ ॥
toon sachaa deebaan hor aavan jaaniaa |

سچي عدالت تنهنجي آهي. ٻيا سڀ اچڻ ۽ وڃڻ جي تابع آهن.

ਸਚੁ ਜਿ ਮੰਗਹਿ ਦਾਨੁ ਸਿ ਤੁਧੈ ਜੇਹਿਆ ॥
sach ji mangeh daan si tudhai jehiaa |

سچي نالي جو تحفو گهرڻ وارا تو جهڙا آهن.

ਸਚੁ ਤੇਰਾ ਫੁਰਮਾਨੁ ਸਬਦੇ ਸੋਹਿਆ ॥
sach teraa furamaan sabade sohiaa |

تنهنجو حڪم سچو آهي. اسان تنهنجي ڪلام سان سينگاريل آهيون.

ਮੰਨਿਐ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਤੁਧੈ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥
maniaai giaan dhiaan tudhai te paaeaa |

ايمان ۽ اعتماد جي ذريعي، اسان توهان کان روحاني حڪمت ۽ مراقبت حاصل ڪندا آهيون.

ਕਰਮਿ ਪਵੈ ਨੀਸਾਨੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਇਆ ॥
karam pavai neesaan na chalai chalaaeaa |

تنهنجي فضل سان، عزت جو جھنڊو ملي ٿو. اهو نه کڻي سگهجي ٿو ۽ نه وڃائي سگهجي ٿو.

ਤੂੰ ਸਚਾ ਦਾਤਾਰੁ ਨਿਤ ਦੇਵਹਿ ਚੜਹਿ ਸਵਾਇਆ ॥
toon sachaa daataar nit deveh charreh savaaeaa |

تون ئي سچو ڏيندڙ آهين. توهان مسلسل ڏيو. توھان جا تحفا وڌندا رھندا.

ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਦਾਨੁ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਇਆ ॥੨੬॥
naanak mangai daan jo tudh bhaaeaa |26|

نانڪ ان تحفي جي طلب ڪري ٿو جيڪو توهان کي خوش ڪري ٿو. ||26||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

سالڪ، ٻيو محل:

ਦੀਖਿਆ ਆਖਿ ਬੁਝਾਇਆ ਸਿਫਤੀ ਸਚਿ ਸਮੇਉ ॥
deekhiaa aakh bujhaaeaa sifatee sach sameo |

جن گرو جي تعليم کي قبول ڪيو آهي، ۽ جن کي رستو مليو آهي، اهي سچي رب جي ساراهه ۾ مشغول رهن ٿا.

ਤਿਨ ਕਉ ਕਿਆ ਉਪਦੇਸੀਐ ਜਿਨ ਗੁਰੁ ਨਾਨਕ ਦੇਉ ॥੧॥
tin kau kiaa upadeseeai jin gur naanak deo |1|

جن کي خدائي گرو نانڪ پنهنجو گرو سمجهندو آهي، انهن کي ڪهڙيون تعليمات ڏني ويندي؟ ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ॥
aap bujhaae soee boojhai |

اسان رب کي تڏهن ئي سمجهون ٿا جڏهن هو پاڻ اسان کي هن کي سمجهڻ جي حوصلا افزائي ڪري ٿو.

ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਸੁਝਾਏ ਤਿਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ॥
jis aap sujhaae tis sabh kichh soojhai |

اهو ئي سڀ ڪجهه ڄاڻي ٿو، جنهن کي رب پاڻ علم ڏئي ٿو.

ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਥਨਾ ਮਾਇਆ ਲੂਝੈ ॥
keh keh kathanaa maaeaa loojhai |

ماڻهو ڳالهائي سگهي ٿو ۽ واعظ ڏئي سگهي ٿو، پر اڃا به مايا جي خواهش آهي.

ਹੁਕਮੀ ਸਗਲ ਕਰੇ ਆਕਾਰ ॥
hukamee sagal kare aakaar |

رب پنهنجي حڪم سان سڄي مخلوق کي پيدا ڪيو آهي.

ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਸਰਬ ਵੀਚਾਰ ॥
aape jaanai sarab veechaar |

هو پاڻ سڀني جي باطن کي ڄاڻي ٿو.

ਅਖਰ ਨਾਨਕ ਅਖਿਓ ਆਪਿ ॥
akhar naanak akhio aap |

اي نانڪ، هن پاڻ ڪلام ڪيو.

ਲਹੈ ਭਰਾਤਿ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਦਾਤਿ ॥੨॥
lahai bharaat hovai jis daat |2|

جنهن کي هي تحفو ملي ٿو تنهن کان شڪ دور ٿي وڃي ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਉ ਢਾਢੀ ਵੇਕਾਰੁ ਕਾਰੈ ਲਾਇਆ ॥
hau dtaadtee vekaar kaarai laaeaa |

مان هڪ منسٽر هو، ڪم کان ٻاهر، جڏهن رب مون کي پنهنجي خدمت ۾ ورتو.

ਰਾਤਿ ਦਿਹੈ ਕੈ ਵਾਰ ਧੁਰਹੁ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥
raat dihai kai vaar dhurahu furamaaeaa |

ڏينهن رات سندس ساراهه ڳائڻ لاءِ، هن مون کي پنهنجو حڪم ڏنو، شروع کان ئي.

ਢਾਢੀ ਸਚੈ ਮਹਲਿ ਖਸਮਿ ਬੁਲਾਇਆ ॥
dtaadtee sachai mahal khasam bulaaeaa |

منهنجي پالڻهار ۽ مالڪ مون کي، هن جي سرپرست، پنهنجي حضور جي سچي حويلي ڏانهن سڏيو آهي.

ਸਚੀ ਸਿਫਤਿ ਸਾਲਾਹ ਕਪੜਾ ਪਾਇਆ ॥
sachee sifat saalaah kaparraa paaeaa |

هن مون کي پنهنجي سچي حمد ۽ شان جو لباس پهريو آهي.

ਸਚਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਭੋਜਨੁ ਆਇਆ ॥
sachaa amrit naam bhojan aaeaa |

سچي اسم جي امرت منهنجي خوراڪ بڻجي وئي آهي.

ਗੁਰਮਤੀ ਖਾਧਾ ਰਜਿ ਤਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
guramatee khaadhaa raj tin sukh paaeaa |

جيڪي گرو جي تعليمات تي عمل ڪن ٿا، جيڪي هن کاڌو کائيندا آهن ۽ مطمئن آهن، امن ڳوليندا آهن.

ਢਾਢੀ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ਸਬਦੁ ਵਜਾਇਆ ॥
dtaadtee kare pasaau sabad vajaaeaa |

هن جي منسٽر هن جي شان کي پکڙيل آهي، ڳائي ٿو ۽ هن جي ڪلام کي وائبرٽ ڪري ٿو.

ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਿ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥੨੭॥ ਸੁਧੁ
naanak sach saalaeh pooraa paaeaa |27| sudhu

اي نانڪ، سچي رب جي ساراهه ڪندي، مون کي سندس ڪمال حاصل ڪيو آهي. ||27||سود||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430