گوري، پنجين مهل:
مان مست آهيان رب جي محبت ۾ مست آهيان. ||1||روڪ||
مان ان ۾ پيئندو آهيان - مان ان سان پيئندو آهيان. گرو مون کي خيرات ۾ ڏنو آهي. منهنجو دماغ ان سان ڀريل آهي. ||1||
اها منهنجي فرنس آهي، اهو ٿڌو پلستر آهي. اهو منهنجو پيار آهي، اها منهنجي خواهش آهي. منهنجو ذهن ان کي امن جي طور تي ڄاڻي ٿو. ||2||
مون کي سڪون سان لطف اندوز ٿيو، ۽ مان خوشي ۾ راند ڪريان ٿو. مون لاءِ وري جنم جو چڪر ختم ٿي ويو آهي، ۽ مان رب سان ملي ويو آهيان. نانڪ گرو جي لفظ جي ڪلام سان سوراخ ڪيو ويو آهي. ||3||4||157||
راگ گوري مالوا، پنجون مهل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
رب جو نالو ڳايو؛ اي منهنجا دوست، اهو ڳايو. آخرت جو رستو خوفناڪ ۽ خيانت وارو آهي. ||1||روڪ||
خدمت ڪريو، خدمت ڪريو، هميشه رب جي خدمت ڪريو. موت تنهنجي مٿي تي ٽنگيل آهي.
خدمت ڪريو، بي لوث خدمت، مقدس سنتن جي، ۽ موت جي ڦڙي ڪٽي ويندي. ||1||
اوهين انا پرستي ۾ جلائي نذرانا، قربانيون ۽ زيارتون ڪري سگهو ٿا، پر اوهان جو فساد ئي وڌي ٿو.
توهان جنت ۽ دوزخ ٻنهي جي تابع آهيو، ۽ توهان ٻيهر ٻيهر جنم وٺندا آهيو. ||2||
شِوءَ جو دائرو، برهما ۽ اندرا جي زمينون - ڪٿي به ڪا جاءِ مستقل ناهي.
رب جي خدمت ڪرڻ کان سواءِ، ڪو به سڪون نه آهي. بي ايمان سنڪ اچي ٿو ۽ ٻيهر جنم ۾ وڃي ٿو. ||3||
جيئن گرو مون کي سيکاريو آهي، تيئن مون ڳالهايو آهي.
نانڪ چوي ٿو، ٻڌو، ماڻهون: رب جي ساراهه جا گيت ڳايو، ۽ توهان کي نجات ملندي. ||4||1||158||
راگ گوري مالا، پنجين مهل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
هڪ ٻار جي معصوم ذهن کي اپنائڻ، مون کي سڪون مليو آهي.
خوشي ۽ غم، نفعو ۽ نقصان، جنم ۽ موت، درد ۽ خوشي - اهي سڀ منهنجي شعور لاءِ هڪجهڙا آهن، جڏهن کان مون گروءَ سان ملاقات ڪئي آهي. ||1||روڪ||
جيستائين مون رٿابندي ڪئي ۽ شين جي منصوبابندي ڪئي، مان مايوسي سان ڀريل هوس.
جڏهن مون کي مهربان، ڪامل گرو سان مليو، تڏهن مون کي آسانيءَ سان خوشي ملي. ||1||
جيتريون چالاڪ چالون مون آزمايون، اوترو وڌيڪ بانڊ مون سان جڙي ويو.
جڏهن سائين جن پنهنجو هٿ منهنجي پيشاني تي رکيو ته مان آزاد ٿي ويس. ||2||
جيستائين مون دعويٰ ڪئي، ”منهنجو، منهنجو!“، تيستائين مون کي بڇڙائيءَ ۽ فسادن ۾ گهيريل هو.
پر جڏهن مون پنهنجي ذهن، جسم ۽ عقل کي پنهنجي رب ۽ مالڪ لاءِ وقف ڪري ڇڏيو، تڏهن مان آرام سان سمهڻ لڳس. ||3||
جيستائين مان ھلندو رھيس، تيستائين بار کڻندو رھيس، ڏنڊ ادا ڪندو رھيس.
پر مون اُهو بنڊل اڇلائي ڇڏيو، جڏهن مون کي ڪامل گروءَ سان مليو. اي نانڪ، پوءِ مان بي خوف ٿي ويس. ||4||1||159||
گوري مالا، پنجين مهل:
مون پنهنجين خواهشن کي ڇڏي ڏنو آهي. مون انهن کي ڇڏي ڏنو آهي.
مون انهن کي ڇڏي ڏنو آهي؛ گروءَ سان ملي، مون انهن کي ڇڏي ڏنو.
سڀ امن، خوشيون، خوشيون ۽ خوشيون تڏهن کان آيون آهن، جڏهن مون رب العالمين جي فرمانبرداري ڪئي آهي. ||1||روڪ||