اهي اُتي ئي آهن، انهن بي عزتي قبرن ۾.
اي شيخ، پنهنجو پاڻ کي خدا لاء وقف ڪر؛ توهان کي وڃڻو پوندو، اڄ يا سڀاڻي. ||97||
فريد، موت جو ڪنارو، درياهه جي ڪنڌيءَ وانگر، ٽٽي پيو.
ان کان اڳتي ٻرندڙ جهنم آهي، جنهن مان رڙيون ۽ رڙيون ٻڌڻ ۾ اچن ٿيون.
ڪي ان کي پوريءَ طرح سمجهن ٿا، جڏهن ته ٻيا بي پرواهيءَ سان گهمي رهيا آهن.
جيڪي عمل هن دنيا ۾ ڪيا ويا آهن، انهن جي رب جي درٻار ۾ جاچ ٿيندي. ||98||
فريد، درياهه جي ڪناري تي بيٺو، خوشيءَ سان راند ڪندو رهيو.
جڏهن اهو راند ڪري رهيو آهي، اوچتو هڪ هاک ان تي ڌڪيو.
جڏهن خدا جو هاڪ حملو ڪري ٿو، راندين واري راند کي وساريو ويو آهي.
خدا اهو ڪندو آهي جنهن جي توقع نه ڪئي ويندي آهي يا نه سمجهيو ويندو آهي. ||99||
جسم کي پاڻي ۽ اناج ذريعي غذائيت ملي ٿي.
انسان وڏي اميدن سان دنيا ۾ ايندو آهي.
پر جڏهن موت جو رسول اچي ٿو ته سڀ دروازا ٽوڙي ڇڏي ٿو.
اهو انسان کي پنهنجي پياري ڀائرن جي اکين اڳيان ڳنڍي ٿو ۽ بند ڪري ٿو.
ڏسو، فاني وجود وڃي رهيو آهي، چئن ماڻهن جي ڪلهن تي کنيو ويو.
فريد، دنيا ۾ جيڪي چڱا ڪم ڪيا ويا سي ئي رب جي درٻار ۾ ڪم ايندا. ||100||
فريد، مان قربان آهيان انهن پکين تي، جيڪي جهنگ ۾ رهن ٿا.
اُهي پاڙون پٽين ٿا ۽ زمين تي رهن ٿا، پر رب جو پاسو نه ٿا ڇڏين. ||101||
فريد، موسمون بدلجن ٿيون، ڪاٺيون لڪيون ۽ وڻن جا پن ٽٽي پيا.
مون چئن طرفن کان ڳولا ڪئي، پر ڪٿي به آرام جي جاءِ نه ملي. ||102||
فريد، مون پنهنجا ڪپڙا ڦاڙي ڇڏيا آهن. هاڻي مان صرف هڪ ٿلهي چادر پائيندو آهيان.
مان فقط اهي ڪپڙا پائيندس، جيڪي مون کي منهنجي رب سان ملڻ جي هدايت ڪن. ||103||
ٽيون مهل:
تون پنھنجا سٺا ڪپڙا ڦاٽي ڇو ٿو ڦاٽي، اوچتو چادر پائڻ لاءِ؟
اي نانڪ، پنهنجي گهر ۾ ويٺي به، تون رب سان ملي سگهين ٿو، جيڪڏهن تنهنجو دماغ صحيح جاءِ تي آهي. ||104||
پنجين مهل:
فريد جن کي پنهنجي عظمت، دولت ۽ جوانيءَ تي ڏاڍو ناز آهي.
پنھنجي پالڻھار وٽان خالي ھٿ موٽندا، جيئن مينھن کان پوءِ واريءَ جا ٽڪرا. ||105||
فريد، رب جي نالي کي وساريندڙن جا منهن خوفناڪ آهن.
اهي هتي سخت دردن ۾ مبتلا آهن، ۽ هن کان پوء انهن کي آرام يا پناهه جي جاء نه ملندي. ||106||
فريد، جيڪڏهن تون صبح جو سوير نه جاڳندين ته تون جيئرو ئي مري ويو آهين.
جيتوڻيڪ توهان خدا کي وساري ڇڏيو آهي، خدا توهان کي نه وساريو آهي. ||107||
پنجين مهل:
فريد، منهنجو مڙس رب خوشيءَ سان ڀريل آهي. هو عظيم ۽ خوددار آهي.
رب جي خدا سان گڏ ٿيڻ لاء - هي سڀ کان خوبصورت سينگار آهي. ||108||
پنجين مهل:
فريد، خوشي ۽ درد کي هڪجهڙو ڏس. پنهنجي دل مان فساد ختم ڪريو.
جيڪا شيءِ رب پاڪ کي وڻي سا سٺي آهي. اها ڳالهه سمجهي، ۽ توهان هن جي درٻار ۾ پهچي ويندا. ||109||
پنجين مهل:
فريد، دنيا جيئن نچندي تيئن نچندي ۽ تون به ان سان گڏ نچندي.
اهو روح اڪيلو ان سان نه ٿو نچندو، جيڪو رب جي سنڀال هيٺ آهي. ||110||
پنجين مهل:
فريد، دل هن دنيا ۾ سمايل آهي، پر دنيا ڪنهن ڪم جي ناهي.