شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 790


ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਚੋਰਾ ਜਾਰਾ ਰੰਡੀਆ ਕੁਟਣੀਆ ਦੀਬਾਣੁ ॥
choraa jaaraa randdeea kuttaneea deebaan |

چور، زناڪار، طوائف ۽ دلال،

ਵੇਦੀਨਾ ਕੀ ਦੋਸਤੀ ਵੇਦੀਨਾ ਕਾ ਖਾਣੁ ॥
vedeenaa kee dosatee vedeenaa kaa khaan |

بدڪارن سان دوستي ڪر، ۽ ظالمن سان کائو.

ਸਿਫਤੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਸਦਾ ਵਸੈ ਸੈਤਾਨੁ ॥
sifatee saar na jaananee sadaa vasai saitaan |

اهي رب جي ساراهه جي قيمت نٿا ڄاڻن، ۽ شيطان هميشه انهن سان گڏ آهي.

ਗਦਹੁ ਚੰਦਨਿ ਖਉਲੀਐ ਭੀ ਸਾਹੂ ਸਿਉ ਪਾਣੁ ॥
gadahu chandan khauleeai bhee saahoo siau paan |

جيڪڏهن گڏهه کي چندن جي پيسٽ سان مسح ڪيو وڃي، تڏهن به هو مٽيءَ ۾ لڙڪڻ پسند ڪندو آهي.

ਨਾਨਕ ਕੂੜੈ ਕਤਿਐ ਕੂੜਾ ਤਣੀਐ ਤਾਣੁ ॥
naanak koorrai katiaai koorraa taneeai taan |

اي نانڪ، ڪوڙ کي ڦاسائڻ سان، ڪوڙ جو ڪپڙو وڍجي ٿو.

ਕੂੜਾ ਕਪੜੁ ਕਛੀਐ ਕੂੜਾ ਪੈਨਣੁ ਮਾਣੁ ॥੧॥
koorraa kaparr kachheeai koorraa painan maan |1|

ڪوڙو ڪپڙو ۽ ان جي ماپ آهي، ۽ اهڙي ڪپڙي ۾ ڪوڙ فخر آهي. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਬਾਂਗਾ ਬੁਰਗੂ ਸਿੰਙੀਆ ਨਾਲੇ ਮਿਲੀ ਕਲਾਣ ॥
baangaa buragoo singeea naale milee kalaan |

دعا لاءِ سڏيندڙ، بانسري وڄائڻ وارا، سينگ وڄائڻ وارا ۽ ڳائڻ وارا

ਇਕਿ ਦਾਤੇ ਇਕਿ ਮੰਗਤੇ ਨਾਮੁ ਤੇਰਾ ਪਰਵਾਣੁ ॥
eik daate ik mangate naam teraa paravaan |

- ڪي ڏيڻ وارا آهن، ۽ ڪي فقير آهن. اهي صرف تنهنجي نالي سان قبول ٿين ٿا، رب.

ਨਾਨਕ ਜਿਨੑੀ ਸੁਣਿ ਕੈ ਮੰਨਿਆ ਹਉ ਤਿਨਾ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੨॥
naanak jinaee sun kai maniaa hau tinaa vittahu kurabaan |2|

اي نانڪ، مان انهن تي قربان آهيان، جن جو نالو ٻڌو ۽ قبول ڪيو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਕੂੜੁ ਹੈ ਕੂੜੋ ਹੋਇ ਗਇਆ ॥
maaeaa mohu sabh koorr hai koorro hoe geaa |

مايا سان لاڳاپو بلڪل ڪوڙو آهي، ۽ ڪوڙ اهي آهن جيڪي ان رستي تي هلن ٿا.

ਹਉਮੈ ਝਗੜਾ ਪਾਇਓਨੁ ਝਗੜੈ ਜਗੁ ਮੁਇਆ ॥
haumai jhagarraa paaeion jhagarrai jag mueaa |

انا پرستيءَ جي ڪري، دنيا جهيڙي ۽ جهيڙي ۾ ڦاسي پوي ٿي، ۽ مري وڃي ٿي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਝਗੜੁ ਚੁਕਾਇਓਨੁ ਇਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ॥
guramukh jhagarr chukaaeion iko rav rahiaa |

گرومک تڪرار ۽ تڪرار کان آزاد آهي، ۽ هڪ رب کي ڏسي ٿو، هر جڳهه تي پکڙيل آهي.

ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਭਉਜਲੁ ਤਰਿ ਗਇਆ ॥
sabh aatam raam pachhaaniaa bhaujal tar geaa |

اهو تسليم ڪندي ته روح پرور هر جڳهه آهي، هو خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪري ٿو.

ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਜੋਤਿ ਵਿਚਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਇਆ ॥੧੪॥
jot samaanee jot vich har naam sameaa |14|

سندس نور نور ۾ ضم ٿي وڃي ٿو، ۽ هو رب جي نالي ۾ جذب ٿي وڃي ٿو. ||14||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ: پهرين مهل:

ਸਤਿਗੁਰ ਭੀਖਿਆ ਦੇਹਿ ਮੈ ਤੂੰ ਸੰਮ੍ਰਥੁ ਦਾਤਾਰੁ ॥
satigur bheekhiaa dehi mai toon samrath daataar |

اي سچو گرو، مون کي پنهنجي خيرات سان نوازيو. تون ئي قادر مطلق آهين.

ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰੀਐ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
haumai garab nivaareeai kaam krodh ahankaar |

ڇا مان پنهنجي انا، فخر، جنسي خواهش، ڪاوڙ ۽ خود غرور کي مات ۽ خاموش ڪري سگهان ٿو.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਪਰਜਾਲੀਐ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਆਧਾਰੁ ॥
lab lobh parajaaleeai naam milai aadhaar |

منهنجي هر لالچ کي ساڙي، ۽ مون کي رب جي نالي جو سهارو ڏي.

ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਵਤਨ ਨਿਰਮਲਾ ਮੈਲਾ ਕਬਹੂੰ ਨ ਹੋਇ ॥
ahinis navatan niramalaa mailaa kabahoon na hoe |

ڏينهن ۽ رات، مون کي هميشه تازگي ۽ نئين، بي داغ ۽ خالص رکو. مون کي ڪڏهن به گناهه سان گندو نه ٿيڻ ڏيو.

ਨਾਨਕ ਇਹ ਬਿਧਿ ਛੁਟੀਐ ਨਦਰਿ ਤੇਰੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak ih bidh chhutteeai nadar teree sukh hoe |1|

اي نانڪ، هن طريقي سان مون کي بچايو آهي. تنهنجي فضل سان، مون کي امن مليو آهي. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਇਕੋ ਕੰਤੁ ਸਬਾਈਆ ਜਿਤੀ ਦਰਿ ਖੜੀਆਹ ॥
eiko kant sabaaeea jitee dar kharreeaah |

اتي صرف هڪ مڙس رب آهي، سڀني لاء جيڪو سندس دروازي تي بيٺو آهي.

ਨਾਨਕ ਕੰਤੈ ਰਤੀਆ ਪੁਛਹਿ ਬਾਤੜੀਆਹ ॥੨॥
naanak kantai rateea puchheh baatarreeaah |2|

اي نانڪ، اهي پنهنجي مڙس جي خبر گهرن ٿا، انهن کان جيڪي هن جي محبت سان ڀريل آهن. ||2||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਸਭੇ ਕੰਤੈ ਰਤੀਆ ਮੈ ਦੋਹਾਗਣਿ ਕਿਤੁ ॥
sabhe kantai rateea mai dohaagan kit |

سڀيئي پنهنجي مڙس جي محبت سان ڀريل آهن. مان هڪ رد ٿيل دلہن آهيان - مان ڪهڙي سٺي آهيان؟

ਮੈ ਤਨਿ ਅਵਗਣ ਏਤੜੇ ਖਸਮੁ ਨ ਫੇਰੇ ਚਿਤੁ ॥੩॥
mai tan avagan etarre khasam na fere chit |3|

منهنجو جسم ڪيترين ئي خرابين سان ڀريل آهي. منھنجو پالڻھار ۽ پالڻھار مون ڏانھن پنھنجو خيال به نه ڦيرائيندو آھي. ||3||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਸਿਫਤਿ ਜਿਨਾ ਦੈ ਵਾਤਿ ॥
hau balihaaree tin kau sifat jinaa dai vaat |

مان انهن تي قربان آهيان جيڪي پنهنجي واتن سان رب جي ساراهه ڪندا آهن.

ਸਭਿ ਰਾਤੀ ਸੋਹਾਗਣੀ ਇਕ ਮੈ ਦੋਹਾਗਣਿ ਰਾਤਿ ॥੪॥
sabh raatee sohaaganee ik mai dohaagan raat |4|

سڀ راتيون خوش روح دلہن لاء آهن؛ مان هڪ رد ٿيل ڪنوار آهيان - جيڪر مان هن سان گڏ هڪ رات به گذاريان ها! ||4||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਦਰਿ ਮੰਗਤੁ ਜਾਚੈ ਦਾਨੁ ਹਰਿ ਦੀਜੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ॥
dar mangat jaachai daan har deejai kripaa kar |

مان تنهنجي در تي فقير آهيان، خيرات گهران ٿو. اي منهنجا مالڪ، مهرباني ڪري مون کي پنهنجي رحمت ڏي، ۽ مون کي ڏي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੇਹੁ ਮਿਲਾਇ ਜਨੁ ਪਾਵੈ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ॥
guramukh lehu milaae jan paavai naam har |

گرو مُخ جي حيثيت ۾، مون کي، توهان جي عاجز خادم، توهان سان گڏ ڪريو، ته مان توهان جو نالو حاصل ڪري سگهان.

ਅਨਹਦ ਸਬਦੁ ਵਜਾਇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਧਰਿ ॥
anahad sabad vajaae jotee jot dhar |

پوءِ، شبد جو اڻ ٽٽل راڳ گونجندو ۽ گونجي ويندو، ۽ منهنجو نور نور سان ملندو.

ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਜੈ ਜੈ ਸਬਦੁ ਹਰਿ ॥
hiradai har gun gaae jai jai sabad har |

منهنجي دل ۾، مان رب جي شان ۾ گيت ڳايان ٿو، ۽ رب جي ڪلام جو ذڪر ڪريان ٿو.

ਜਗ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਆਪਿ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ॥੧੫॥
jag meh varatai aap har setee preet kar |15|

رب پاڻ دنيا ۾ پکڙيل ۽ پکڙيل آهي. پوء هن سان پيار ۾ ڪر! ||15||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਜਿਨੀ ਨ ਪਾਇਓ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸੁ ਕੰਤ ਨ ਪਾਇਓ ਸਾਉ ॥
jinee na paaeio prem ras kant na paaeio saau |

جن کي پنهنجي رب جي محبت ۽ لذت، اعلى جوهر حاصل نه ٿي،

ਸੁੰਞੇ ਘਰ ਕਾ ਪਾਹੁਣਾ ਜਿਉ ਆਇਆ ਤਿਉ ਜਾਉ ॥੧॥
sunye ghar kaa paahunaa jiau aaeaa tiau jaau |1|

ويران گهر ۾ مهمانن وانگر آهن. اهي ڇڏي ويندا آهن جيئن اهي آيا آهن، خالي هٿ. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਸਉ ਓਲਾਮੑੇ ਦਿਨੈ ਕੇ ਰਾਤੀ ਮਿਲਨਿੑ ਸਹੰਸ ॥
sau olaamae dinai ke raatee milani sahans |

هن کي سوين ۽ هزارين ملامتون ملن ٿيون، ڏينهن رات؛

ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹਣੁ ਛਡਿ ਕੈ ਕਰੰਗੀ ਲਗਾ ਹੰਸੁ ॥
sifat salaahan chhadd kai karangee lagaa hans |

سوان روح رب جي ساراهه کي ڇڏي ڏنو آهي، ۽ پاڻ کي هڪ سڙيل لاش سان ڳنڍيو آهي.

ਫਿਟੁ ਇਵੇਹਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿਤੁ ਖਾਇ ਵਧਾਇਆ ਪੇਟੁ ॥
fitt ivehaa jeeviaa jit khaae vadhaaeaa pett |

لعنت آھي اھا زندگي، جنھن ۾ رڳو پيٽ ڀرڻ لاءِ کائي.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਣੁ ਸਭੋ ਦੁਸਮਨੁ ਹੇਤੁ ॥੨॥
naanak sache naam vin sabho dusaman het |2|

اي نانڪ، سچي نالي کان سواء، سڀئي دوست دشمنن ڏانهن موٽندا آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਢਾਢੀ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਿਤ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥
dtaadtee gun gaavai nit janam savaariaa |

منسٽر مسلسل پنهنجي زندگي کي سينگارڻ لاءِ رب جي شان ۾ ساراهه ڳائي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਿ ਸਲਾਹਿ ਸਚਾ ਉਰ ਧਾਰਿਆ ॥
guramukh sev salaeh sachaa ur dhaariaa |

گرو مُخ سچي رب جي خدمت ۽ ساراهه ڪري ٿو، کيس پنهنجي دل ۾ سمائي ٿو.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430