روحاني حڪمت جو عطر، سچي گروءَ کان حاصل ٿئي ٿو.
رب جو نالو ٽن جهانن ۾ پکڙيل آهي. ||3||
ڪالي يوگا ۾، اهو وقت آهي هڪ پياري رب جو؛ اهو ڪنهن ٻئي لاءِ وقت ناهي.
اي نانڪ، جيئن گرومخ، رب جو نالو پنهنجي دل ۾ وڌو. ||4||10||
ڀائرو، ٽيون محل، ٻيو بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
پاڻ سڳورا ٻهراڙيءَ جي مرض ۾ مبتلا آهن. اهي خواهشن جي شديد باھ ۾ سڙي ويندا آهن.
اُھي مرندا آھن وري مرندا آھن، ۽ وري جنم وٺندا آھن. کين آرام جي جاءِ نه ملندي. اهي پنهنجي زندگي بيڪار برباد ڪن ٿا. ||1||
اي منھنجا محبوب، پنھنجو فضل ڪر ۽ مون کي سمجھ ڏي.
دنيا خودمختاري جي مرض ۾ پيدا ٿي. شبد جي ڪلام کان سواءِ مرض جو علاج نٿو ٿئي. ||1||روڪ||
اهڙا ڪيترائي خاموش بابا آهن، جيڪي سمرتيون ۽ شاستر پڙهندا آهن؛ شبد کان سواءِ، انهن کي ڪا به واضح آگاهي نه آهي.
اهي سڀئي جيڪي ٽن خاصيتن جي اثر هيٺ آهن اهي بيماري ۾ مبتلا آهن؛ ملڪيت جي ذريعي، اهي پنهنجي شعور کي وڃائي ڇڏيندا آهن. ||2||
اي خدا، تون ڪن کي بچائين ٿو، ۽ ٻين کي حڪم ڪرين ٿو ته گرو جي خدمت ڪن.
کين رب جي نالي جو خزانو ملي ٿو. امن انهن جي ذهنن ۾ اچي ٿو. ||3||
چوٿون رياست ۾ گرومخ رهندا آهن؛ انهن کي پنهنجي اندروني وجود جي گهر ۾ رهائش ملي ٿي.
ڪامل سچو گرو انهن تي پنهنجي رحمت ڏيکاري ٿو. اهي پنهنجي اندر مان خود غرور کي ختم ڪن ٿا. ||4||
هر ڪنهن کي هڪ رب جي خدمت ڪرڻ گهرجي، جنهن برهما، وشنو ۽ شيو پيدا ڪيو.
اي نانڪ، هڪ سچو رب دائمي ۽ مستحڪم آهي. هو نه مرندو آهي ۽ نه ئي پيدا ٿيندو آهي. ||5||1||11||
ڀائرو، ٽيون مهل:
پاڻ سڳورن جي مرضيءَ ۾ مبتلا آهي هميشه لاءِ. سڄي ڪائنات بيمار آهي.
گرو مُخ سمجھي ٿو، ۽ بيماريءَ جو علاج ڪري ٿو، گرو جي ڪلام تي غور ڪري. ||1||
اي پيارا رب، مهرباني ڪري مون کي ست سنگت، سچي جماعت ۾ شامل ٿيڻ ڏي.
اي نانڪ، رب عظيم عظمت سان نوازي ٿو، جيڪي پنهنجي شعور کي رب جي نالي تي مرکوز ڪن ٿا. ||1||روڪ||
موت انهن سڀني کي وٺي ٿو جيڪي مالڪيت جي مرض ۾ مبتلا آهن. اهي موت جي رسول جي تابع آهن.
موت جو رسول به ان فاني جي ويجهو نه ٿو اچي، جيڪو گرو مُخ جي حيثيت ۾ رب کي پنهنجي دل ۾ سمائي ٿو. ||2||
جنهن کي رب جي نالي جي خبر ناهي، ۽ جيڪو گرو مُخ نه ٿيو، سو دنيا ۾ ڇو آيو؟
هو ڪڏهن به گرو جي خدمت نه ڪندو آهي. هو پنهنجي زندگي بيڪار برباد ڪري ٿو. ||3||
اي نانڪ، جن کي سچو گرو پنهنجي خدمت ڪرڻ جو حڪم ڏئي ٿو، اهي مڪمل خوش قسمت آهن.
اهي پنهنجي خواهشن جو ميوو حاصل ڪن ٿا، ۽ گرو جي ڪلام ۾ امن حاصل ڪن ٿا. ||4||2||12||
ڀائرو، ٽيون مهل:
درد ۾ ئي ڄمي ٿو، درد ۾ ئي مري ٿو ۽ درد ۾ ئي ڪم ٿو ڪري.
هو ٻيهر جنم جي پيٽ مان ڪڏهن به آزاد نه ٿيندو آهي. هو مٽيءَ ۾ سڙي ٿو. ||1||
لعنت آھي لعنت آھي اُن خود ارادي تي، جيڪو پنھنجي زندگي برباد ڪري.
هو ڪامل گرو جي خدمت نٿو ڪري. هو رب جي نالي سان پيار نٿو ڪري. ||1||روڪ||
گرو جي ڪلام جو ڪلام سڀني بيمارين کي شفا ڏيندو آهي؛ اُهو ئي اُن سان جڙيل آهي، جنهن کي پيارو رب جڙي ٿو.