پنجين مهل:
توڙي جو سڀ لذت حاصل ڪري، ۽ سڄي ڌرتيءَ جو مالڪ بڻجي،
اي نانڪ، اهو سڀ ڪجهه صرف هڪ بيماري آهي. نالي جي بغير، هو مري ويو آهي. ||2||
پنجين مهل:
هڪ رب جي خواهش ڪريو، ۽ کيس پنهنجو دوست ٺاهيو.
اي نانڪ، هو اڪيلو توهان جي اميدن کي پورو ڪري ٿو. توهان کي شرمندگي محسوس ڪرڻ گهرجي، ٻين هنڌن جو دورو ڪندي. ||3||
پورو:
هڪ ۽ واحد رب دائمي، غير فاني، ناقابل رسائي ۽ ناقابل فهم آهي.
نالي جو خزانو ابدي ۽ لافاني آهي. سندس ياد ڪرڻ سان، رب ملي ٿو.
سندس ساراھ جو ڪلام ابدي ۽ لافاني آھي. گرو مُخ ڪائنات جي رب جي شان ۾ ڳائي ٿو.
سچائي، صداقت، ڌرم ۽ شديد مراقبت ابدي ۽ لافاني آهن. ڏينهن ۽ رات، عبادت ۾ رب جي عبادت ڪريو.
رحم، صداقت، ڌرم ۽ شديد مراقبت دائمي ۽ لافاني آهن؛ اُهي ئي اُهي حاصل ڪندا آهن، جن وٽ اهڙي اڳواٽ مقرر ڪيل تقدير هوندي آهي.
ڪنهن جي پيشاني تي لکيل لکت ابدي ۽ لافاني آهي. ان کان بچڻ کان بچي نٿو سگهجي.
جماعت، پاڪ جي ڪمپني، ۽ عاجز جو ڪلام، ابدي ۽ غير فاني آهن. پاڪ گرو ابدي ۽ لافاني آهي.
جن وٽ اهڙيون اڳواٽ مقرر ڪيل تقدير آهن، اهي هميشه هميشه رب جي عبادت ۽ پوڄا ڪندا آهن. ||19||
سالڪ، دکني، پنجين مهل:
جيڪو پاڻ ٻوڙيو، سو ٻئي کي ڪيئن پارائي؟
One who is imbued with the love of the Husband Lord- اي نانڪ، هو پاڻ به بچائي ٿو ۽ ٻين کي به بچائي ٿو. ||1||
پنجين مهل:
جتي به ڪوئي ڳالهائيندو ۽ ٻڌندو آهي منهنجي محبوب رب جو نالو،
اھو اھو آھي جتي مان وڃان ٿو، اي نانڪ، ھن کي ڏسڻ لاء، ۽ خوشي ۾ ڦلڻ لاء. ||2||
پنجين مهل:
توهان پنهنجي ٻارن ۽ پنهنجي زال سان پيار ۾ آهيو. تون انهن کي پنهنجو ڇو ٿو سڏين؟
اي نانڪ، رب جي نالي کان سواءِ، انساني جسم جو ڪو به بنياد ڪونهي. ||3||
پورو:
منهنجي اکين سان، مان گرو جي درشن جي برڪت وارو نظارو ڏسان ٿو. مون پنهنجي پيشاني کي گرو جي پيرن ڏانهن ڇڪيو.
مان پيرن سان گرو جي واٽ تي هلان ٿو. پنهنجن هٿن سان، مان هن جي مٿان پرستار کي هلايو.
مان اڪال مورت تي غور ڪريان ٿو، جيڪو نه ختم ٿيڻ وارو روپ، منهنجي دل ۾. ڏينهن ۽ رات، مان هن تي غور ڪندو آهيان.
مون هر قسم جي ملڪيت کي ڇڏي ڏنو آهي، ۽ منهنجو ايمان تمام طاقتور گرو تي رکيل آهي.
گرو مون کي نام جي خزاني سان نوازيو آهي؛ مان سڀني مصيبتن کان نجات حاصل ڪريان ٿو.
اي تقدير جا ڀائرو، نام نهاد رب جو نالو کائو ۽ مزو وٺو.
نالو، خيرات ۽ خود پاڪائي ۾ پنهنجي ايمان جي تصديق ڪريو؛ هميشه لاءِ گرو جو واعظ ڳايو.
برڪت سان وجدان سان، مون کي خدا مليو آهي. مان موت جي رسول جي خوف کان نجات حاصل ڪري چڪو آهيان. ||20||
سالڪ، دکني، پنجين مهل:
مان پنهنجي محبوب ڏانهن متوجه ۽ متمرکز آهيان، پر ان کي ڏسڻ سان به مطمئن نه آهيان.
رب ۽ مالڪ سڀني جي اندر آهي. مون کي ٻيو ڪو به نظر نٿو اچي. ||1||
پنجين مهل:
اوليائن جا قول امن جا رستا آهن.
اي نانڪ، اُهي ئي حاصل ڪن ٿا، جن جي پيشانيءَ تي اهڙي قسمت لکيل آهي. ||2||
پنجين مهل:
هو جبلن، سمنڊن، ريگستانن، زمينن، ٻيلن، باغن، غارن،
هيٺاهين جا علائقا، آسمان جا آسماني ايٿر، ۽ سڀ دليون.
نانڪ ڏسي ٿو ته اهي سڀ هڪ ئي ڌاڳي تي ٻڌل آهن. ||3||
پورو:
پيارا رب منهنجي ماءُ آهي، پيارا رب منهنجو پيءُ آهي. پيارا رب مون کي پالي ٿو ۽ پالي ٿو.
پيارا رب منهنجو خيال رکندو آهي. مان رب جو ٻار آهيان.
آهستي آهستي، هو مون کي کارائيندو آهي. هو ڪڏهن به ناڪام نه ٿيندو آهي.
هو مون کي منهنجا عيب ياد نه ٿو ڏياري؛ هن مون کي پنهنجي ڀاڪر ۾ ويهاري ڇڏيو.
جيڪو مون کي گھرندو آھي، اھو مون کي ڏيندو آھي. رب منهنجو امن ڏيندڙ پيءُ آهي.