خوفناڪ ڪاٺيون هڪ سٺو آبادي شهر بڻجي ويو؛ اهڙيون خوبيون آهن مذهب جي نيڪ زندگي جي، خدا جي فضل سان ڏنل آهن.
ساد سنگت ۾ رب جو نالو ڳائڻ سان، اي نانڪ، رب پاڪ جي صحبت ۾، مهربان رب جا لوٽس پير ملن ٿا. ||44||
اي جذباتي وابستگي، تون آهين ناقابل تسخير جنگجو، زندگي جي جنگ جي ميدان ۾؛ توهان مڪمل طور تي چيريو ۽ تباهه ڪيو جيتوڻيڪ سڀ کان وڌيڪ طاقتور.
تون آسماني راڳين، آسماني ڳائڻن، ديوتائن، انسانن، حيوانن ۽ پکين کي به رغبت ۽ رغبت ڏيارين ٿو.
نانڪ رب جي آڏو عاجزي سان جھڪي ٿو؛ هو رب العالمين جي حرمت کي ڳولي ٿو. ||45||
اي جنسي خواهش، تون انسانن کي دوزخ ڏانهن وٺي ٿو. توهان انهن کي بيشمار نسلن ذريعي ٻيهر جنم ۾ ڀڄڻ ڏيو ٿا.
تون شعور کي ٺڳي، ۽ ٽنهي جهانن کي پکڙيل آهين. تون مراقبو، تپسيا ۽ نيڪي کي تباهه ڪرين ٿو.
پر توهان صرف اونهي خوشي ڏيو ٿا، جڏهن ته توهان انسانن کي ڪمزور ۽ غير مستحڪم بڻائي ڇڏيو آهي. تون اعليٰ ۽ پست ۾ پکڙيل آهين.
تنهنجو خوف ساد سنگت ۾ دور ٿي ويو آهي، اي نانڪ، رب جي حفاظت ۽ مدد سان. ||46||
اي ڪاوڙ، تون تڪرار جي پاڙ آهين. شفقت ڪڏهن به توهان ۾ نه اڀري.
تون ڪرپٽ، گنهگارن کي پنهنجي اختيار ۾ وٺي، انهن کي بندر وانگر رقص ڪر.
توسان صحبت ڪرڻ سان، انسانن کي موت جي رسول ڪيترن ئي طريقن سان ذليل ۽ سزا ڏني آهي.
اي غريبن جي دردن کي ختم ڪندڙ، اي مهربان خدا، نانڪ توهان لاءِ دعا ڪري ٿو ته توهان سڀني کي اهڙي غضب کان بچائي. ||47||
اي لالچ، تون ته وڏيرن کي به چمڪي رهيو آهين، انهن تي بيشمار لهرن سان حملو ڪري رهيو آهين.
توهان انهن کي سڀني طرفن ۾ جهنگلي طور تي ڊوڙڻ جو سبب بڻائين ٿا، لڏپلاڻ ۽ اڻڄاڻ طور تي لڏپلاڻ.
توهان وٽ دوستن، نظرين، رشتن، ماءُ يا پيءُ جي ڪا به عزت نه آهي.
توهان انهن کي اهو ڪرڻ ڏيو جيڪو انهن کي نه ڪرڻ گهرجي. توهان انهن کي کائو ٿا جيڪو انهن کي نه کائڻ گهرجي. توهان انهن کي اهو پورو ڪيو جيڪو انهن کي نه ڪرڻ گهرجي.
مون کي بچاءِ، مون کي بچاءِ- مان تنهنجي حرمت ۾ آيو آهيان، اي منهنجا رب ۽ مالڪ. نانڪ رب کان دعا گهري ٿو. ||48||
اي انا پرستي، تون ئي جنم ۽ موت جي جڙ ۽ وري جنم جو چڪر آهين. تون ئي گناهه جو روح آهين.
توهان دوستن کي ڇڏي ڏيو، ۽ دشمنن کي مضبوط رکو. تو مايا جا بيشمار وهم پکيڙيا آهن.
تون جاندارن جي اچڻ ۽ وڃڻ جو سبب بڻجندو آهين جيستائين اهي ختم نه ٿين. توهان انهن کي درد ۽ خوشي جو تجربو ڪرڻ جي هدايت ڪئي.
توهان انهن کي شڪ جي خوفناڪ بيابان ۾ گم ٿي وڃڻ جي هدايت ڪري رهيا آهيو. توهان انهن کي سڀ کان وڌيڪ خوفناڪ، لاعلاج بيمارين جي حوالي ڪري رهيا آهيو.
فقط طبيب ئي اعليٰ رب آهي، ماورائي رب آهي. نانڪ رب، هار، هار، هري جي پوڄا ۽ پوڄا ڪري ٿو. ||49||
اي ڪائنات جا رب، زندگي جي سانس جو مالڪ، رحمت جو خزانو، دنيا جو گرو.
اي دنيا جي بخار کي ختم ڪندڙ، شفقت جي مجسم، مهرباني ڪري منهنجا سڀئي درد دور ڪر.
اي ٻاجھارو پالڻھار، حرمت ڏيڻ جي طاقت، حليم ۽ عاجزي جو مالڪ، مھرباني ڪري مون تي رحم ڪر.
ڇا هن جو جسم تندرست آهي يا بيمار، اچو ته نانڪ توهان جي ياد ۾ غور ڪري، رب. ||50||
مان رب جي لوٽس پيرن جي حرم ۾ آيو آهيان، جتي مان سندس ساراهه جا گيت ڳايان ٿو.
ساد سنگت ۾، پاڪ جي صحبت ۾، نانڪ کي تمام خوفناڪ، مشڪل عالمي سمنڊ پار ڪيو ويندو آهي. ||51||
عظيم رب خدا منهنجي مٿي ۽ پيشاني جي حفاظت ڪئي آهي؛ عظيم رب منهنجي هٿن ۽ جسم جي حفاظت ڪئي آهي.
خدا، منهنجو پالڻهار ۽ مالڪ، منهنجي روح کي بچايو آهي. رب العالمين منهنجي مال ۽ پيرن کي بچايو آهي.
مهربان گرو هر شيءِ جي حفاظت ڪئي آهي، ۽ منهنجي خوف ۽ مصيبت کي تباهه ڪيو آهي.
خدا پنهنجي بندن جو عاشق آهي، بي پرواهه جو مالڪ آهي. نانڪ ناقابل تسخير پريم خدا جي حرمت ۾ داخل ٿيو آهي. ||52||
هن جي طاقت آسمان کي سهارو ڏئي ٿي، ۽ ڪاٺ جي اندر باهه کي بند ڪري ٿو.
هن جي طاقت چنڊ، سج ۽ تارن کي سهارو ڏئي ٿي، ۽ جسم ۾ روشني ۽ سانس کي ڦهلائي ٿو.