شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1242


ਪੁਛਾ ਦੇਵਾਂ ਮਾਣਸਾਂ ਜੋਧ ਕਰਹਿ ਅਵਤਾਰ ॥
puchhaa devaan maanasaan jodh kareh avataar |

مان ديوتا، فاني انسانن، ويڙهاڪن ۽ خدائي اوتارن کان پڇي سگهان ٿو.

ਸਿਧ ਸਮਾਧੀ ਸਭਿ ਸੁਣੀ ਜਾਇ ਦੇਖਾਂ ਦਰਬਾਰੁ ॥
sidh samaadhee sabh sunee jaae dekhaan darabaar |

مان سماڌي ۾ سڀني سڌن سان صلاح ڪري رب جي درٻار ۾ ويس.

ਅਗੈ ਸਚਾ ਸਚਿ ਨਾਇ ਨਿਰਭਉ ਭੈ ਵਿਣੁ ਸਾਰੁ ॥
agai sachaa sach naae nirbhau bhai vin saar |

آخرت، حق سڀن جو نالو. بي خوف رب کي ڪوبه خوف ناهي.

ਹੋਰ ਕਚੀ ਮਤੀ ਕਚੁ ਪਿਚੁ ਅੰਧਿਆ ਅੰਧੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
hor kachee matee kach pich andhiaa andh beechaar |

ڪوڙ ٻيا عقلمند آهن، ڪوڙا ۽ ٿلها؛ انڌا آهن انڌن جا خيال.

ਨਾਨਕ ਕਰਮੀ ਬੰਦਗੀ ਨਦਰਿ ਲੰਘਾਏ ਪਾਰਿ ॥੨॥
naanak karamee bandagee nadar langhaae paar |2|

اي نانڪ، چڱن ڪمن جي ڪرم سان، انسان اچي ٿو رب تي غور ڪرڻ لاءِ؛ سندس فضل سان، اسان کي پار ڪيو ويو آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਦੁਰਮਤਿ ਗਈ ਮਤਿ ਪਰਗਟੀ ਆਇਆ ॥
naae maniaai duramat gee mat paragattee aaeaa |

نالي ۾ ايمان آڻڻ سان، بڇڙائيءَ جو خاتمو ٿئي ٿو، ۽ عقل روشن ٿئي ٿو.

ਨਾਉ ਮੰਨਿਐ ਹਉਮੈ ਗਈ ਸਭਿ ਰੋਗ ਗਵਾਇਆ ॥
naau maniaai haumai gee sabh rog gavaaeaa |

نالي ۾ ڀروسو ڪرڻ سان، خود غرضي ختم ٿي وڃي ٿي، ۽ سڀ بيماريون دور ٿي وڃن ٿيون.

ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਨਾਮੁ ਊਪਜੈ ਸਹਜੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
naae maniaai naam aoopajai sahaje sukh paaeaa |

اسم تي ايمان رکڻ سان ئي نالو سڪون ۽ سڪون حاصل ٿيندو آهي.

ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਸਾਂਤਿ ਊਪਜੈ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
naae maniaai saant aoopajai har man vasaaeaa |

نالي تي ايمان رکڻ سان سڪون ۽ سڪون اچي وڃي ٿو ۽ رب ذهن ۾ سمايل آهي.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਰਤੰਨੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥੧੧॥
naanak naam ratan hai guramukh har dhiaaeaa |11|

اي نانڪ، نالو زيور آهي. گرومخ رب تي غور ڪندو آهي. ||11||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਹੋਰੁ ਸਰੀਕੁ ਹੋਵੈ ਕੋਈ ਤੇਰਾ ਤਿਸੁ ਅਗੈ ਤੁਧੁ ਆਖਾਂ ॥
hor sareek hovai koee teraa tis agai tudh aakhaan |

اي منهنجا مالڪ، جيڪڏهن توهان جي برابر ڪو ٻيو هجي ها، ته آئون انهن سان توهان جي باري ۾ ڳالهائيندس.

ਤੁਧੁ ਅਗੈ ਤੁਧੈ ਸਾਲਾਹੀ ਮੈ ਅੰਧੇ ਨਾਉ ਸੁਜਾਖਾ ॥
tudh agai tudhai saalaahee mai andhe naau sujaakhaa |

تون، مان تنهنجي ساراهه ڪريان ٿو. مان انڌو آهيان، پر نالي جي ذريعي، سڀ ڪجهه ڏسندڙ آهيان.

ਜੇਤਾ ਆਖਣੁ ਸਾ ਹੀ ਸਬਦੀ ਭਾਖਿਆ ਭਾਇ ਸੁਭਾਈ ॥
jetaa aakhan saa hee sabadee bhaakhiaa bhaae subhaaee |

جيڪو ڪجهه ڳالهايو وڃي ٿو، اهو لفظ آهي. ان کي پيار سان ڳنڍي، اسان سينگاريا آهيون.

ਨਾਨਕ ਬਹੁਤਾ ਏਹੋ ਆਖਣੁ ਸਭ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੧॥
naanak bahutaa eho aakhan sabh teree vaddiaaee |1|

نانڪ، هي سڀ کان وڏي ڳالهه آهي ته: تمام شاندار عظمت تنهنجي آهي. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਜਾਂ ਨ ਸਿਆ ਕਿਆ ਚਾਕਰੀ ਜਾਂ ਜੰਮੇ ਕਿਆ ਕਾਰ ॥
jaan na siaa kiaa chaakaree jaan jame kiaa kaar |

جڏهن ڪجهه به نه هو، ڇا ٿيو؟ ڇا ٿيندو جڏهن ڪو پيدا ٿئي ٿو؟

ਸਭਿ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਦੇਖੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
sabh kaaran karataa kare dekhai vaaro vaar |

خالق، ڪرڻ وارو، سڀ ڪجهه ڪري ٿو. هو سڀني کي ڏسي ٿو، بار بار

ਜੇ ਚੁਪੈ ਜੇ ਮੰਗਿਐ ਦਾਤਿ ਕਰੇ ਦਾਤਾਰੁ ॥
je chupai je mangiaai daat kare daataar |

. ڇا اسان خاموش رهون ٿا يا بلند آواز سان دعا گهرون ٿا، عظيم عطا ڪندڙ اسان کي پنهنجي تحفن سان برڪت ڪري ٿو.

ਇਕੁ ਦਾਤਾ ਸਭਿ ਮੰਗਤੇ ਫਿਰਿ ਦੇਖਹਿ ਆਕਾਰੁ ॥
eik daataa sabh mangate fir dekheh aakaar |

ھڪڙو پالڻھار آھي عطا ڪندڙ؛ اسان سڀ فقير آهيون. مون هن سڄي ڪائنات ۾ ڏٺو آهي.

ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਜੀਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥੨॥
naanak evai jaaneeai jeevai devanahaar |2|

نانڪ اهو ڄاڻي ٿو: عظيم عطا ڪندڙ هميشه لاء رهندو آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਸੁਰਤਿ ਊਪਜੈ ਨਾਮੇ ਮਤਿ ਹੋਈ ॥
naae maniaai surat aoopajai naame mat hoee |

نالي ۾ ايمان سان، وجداني شعور پيدا ٿئي ٿو؛ نالي جي ذريعي، عقل اچي ٿو.

ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਨਾਮੇ ਸੁਖਿ ਸੋਈ ॥
naae maniaai gun ucharai naame sukh soee |

نالي ۾ ايمان سان، خدا جي تسبيح کي ڳايو؛ نالي جي ذريعي امن حاصل ٿئي ٿو.

ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਭ੍ਰਮੁ ਕਟੀਐ ਫਿਰਿ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥
naae maniaai bhram katteeai fir dukh na hoee |

نالي ۾ ايمان سان، شڪ ختم ٿي ويندو آهي، ۽ فاني ڪڏهن به ڏک نه ڪندو آهي.

ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਸਾਲਾਹੀਐ ਪਾਪਾਂ ਮਤਿ ਧੋਈ ॥
naae maniaai saalaaheeai paapaan mat dhoee |

نالي تي ايمان سان، سندس ساراهه ڳايو، ۽ توهان جي گناهن واري عقل کي صاف ڪيو ويندو.

ਨਾਨਕ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਨਾਉ ਮੰਨੀਐ ਜਿਨ ਦੇਵੈ ਸੋਈ ॥੧੨॥
naanak poore gur te naau maneeai jin devai soee |12|

اي نانڪ، ڪامل گرو جي ذريعي، ڪنهن کي نالي تي ڀروسو اچي ٿو؛ اھي ئي اھا وصول ڪن ٿا، جنھن کي اھو ڏئي ٿو. ||12||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਦ ਪੁਰਾਣ ਪੜੑੰਤਾ ॥
saasatr bed puraan parrantaa |

ڪي شاستر، ويد ۽ پراڻ پڙهيا.

ਪੂਕਾਰੰਤਾ ਅਜਾਣੰਤਾ ॥
pookaarantaa ajaanantaa |

اُنهن کي پڙهندا آهن، اڻ ڄاڻائيءَ ۾.

ਜਾਂ ਬੂਝੈ ਤਾਂ ਸੂਝੈ ਸੋਈ ॥
jaan boojhai taan soojhai soee |

جيڪڏھن اھي انھن کي حقيقت ۾ سمجھندا، اھي رب کي محسوس ڪندا.

ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਕੂਕ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥
naanak aakhai kook na hoee |1|

نانڪ چوي ٿو ته، ايترو زور شور ڪرڻ جي ضرورت ناهي. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਜਾਂ ਹਉ ਤੇਰਾ ਤਾਂ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮੇਰਾ ਹਉ ਨਾਹੀ ਤੂ ਹੋਵਹਿ ॥
jaan hau teraa taan sabh kichh meraa hau naahee too hoveh |

جڏهن مان تنهنجو آهيان، تڏهن سڀ ڪجهه منهنجو آهي. جڏهن مان نه آهيان، تون آهين.

ਆਪੇ ਸਕਤਾ ਆਪੇ ਸੁਰਤਾ ਸਕਤੀ ਜਗਤੁ ਪਰੋਵਹਿ ॥
aape sakataa aape surataa sakatee jagat paroveh |

تون پاڻ ئي قادر مطلق آهين، ۽ تون پاڻ ئي باطني ڄاڻندڙ آهين. سڄي دنيا تنهنجي طاقت جي زور تي ٽنگيل آهي.

ਆਪੇ ਭੇਜੇ ਆਪੇ ਸਦੇ ਰਚਨਾ ਰਚਿ ਰਚਿ ਵੇਖੈ ॥
aape bheje aape sade rachanaa rach rach vekhai |

تون پاڻ ئي فاني مخلوق کي موڪلين ٿو، ۽ پاڻ ئي انهن کي گهر واپس سڏين ٿو. مخلوق کي پيدا ڪري، تون ان کي ڏسندين.

ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਚੀ ਨਾਂਈ ਸਚੁ ਪਵੈ ਧੁਰਿ ਲੇਖੈ ॥੨॥
naanak sachaa sachee naanee sach pavai dhur lekhai |2|

اي نانڪ، سچو نالو، سچو رب جو نالو. سچائي جي ذريعي، هڪ پريم رب خدا طرفان قبول ڪيو ويندو آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਅਲਖੁ ਹੈ ਕਿਉ ਲਖਿਆ ਜਾਈ ॥
naam niranjan alakh hai kiau lakhiaa jaaee |

بي مثال رب جو نالو اڻڄاڻ آهي. اهو ڪيئن معلوم ٿي سگهي ٿو؟

ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਨਾਲਿ ਹੈ ਕਿਉ ਪਾਈਐ ਭਾਈ ॥
naam niranjan naal hai kiau paaeeai bhaaee |

بي مثال رب جو نالو فاني سان گڏ آهي. اهو ڪيئن حاصل ٿيندو، اي تقدير جا ڀائرو؟

ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਵਰਤਦਾ ਰਵਿਆ ਸਭ ਠਾਂਈ ॥
naam niranjan varatadaa raviaa sabh tthaanee |

بي مثال رب جو نالو هر جاءِ تي پکڙجي رهيو آهي.

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਈਐ ਹਿਰਦੈ ਦੇਇ ਦਿਖਾਈ ॥
gur poore te paaeeai hiradai dee dikhaaee |

ڪامل گروءَ جي معرفت، حاصل ٿئي ٿو. اهو دل ۾ ظاهر ٿئي ٿو.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਕਰਮੁ ਹੋਇ ਗੁਰ ਮਿਲੀਐ ਭਾਈ ॥੧੩॥
naanak nadaree karam hoe gur mileeai bhaaee |13|

اي نانڪ، جڏهن مهربان رب پنهنجو فضل عطا ڪندو آهي، تڏهن انسان گروءَ سان ملندو آهي، اي ديس جا ڀائرو. ||13||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਕਲਿ ਹੋਈ ਕੁਤੇ ਮੁਹੀ ਖਾਜੁ ਹੋਆ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥
kal hoee kute muhee khaaj hoaa muradaar |

ڪالي يوگ جي هن اونداهي دور ۾، ماڻهن جا منهن ڪتن جهڙا آهن. اهي کاڌ خوراڪ لاءِ سڙيل لاش کائيندا آهن.

ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਭਉਕਣਾ ਚੂਕਾ ਧਰਮੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
koorr bol bol bhaukanaa chookaa dharam beechaar |

اُھي ڀونڪندا آھن ۽ ڳالھائيندا آھن، رڳو ڪوڙ چوندا آھن. حق جي سڀني سوچن کي ڇڏي ڏنو آهي.

ਜਿਨ ਜੀਵੰਦਿਆ ਪਤਿ ਨਹੀ ਮੁਇਆ ਮੰਦੀ ਸੋਇ ॥
jin jeevandiaa pat nahee mueaa mandee soe |

جن جي جيئري عزت نه هوندي، مرڻ کان پوءِ به انهن جي بدنامي ٿيندي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430