شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 592


ਸਭਿ ਘਟ ਭੋਗਵੈ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੈ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖਣਾ ਜਾਈ ॥
sabh ghatt bhogavai alipat rahai alakh na lakhanaa jaaee |

هو سڀني جي دلين کي مزو ڏئي ٿو، پر پوءِ به هو لاتعلق رهي ٿو. هو غائب آهي؛ هن کي بيان نٿو ڪري سگهجي.

ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਵੇਖਾਲਿਆ ਸਬਦੇ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥
poorai gur vekhaaliaa sabade sojhee paaee |

مڪمل گرو هن کي ظاهر ڪري ٿو، ۽ سندس لفظ جي ڪلام ذريعي، اسان هن کي سمجهون ٿا.

ਪੁਰਖੈ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਪੁਰਖ ਹੋਵਹਿ ਜਿਨੀ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਈ ॥
purakhai seveh se purakh hoveh jinee haumai sabad jalaaee |

جيڪي پنھنجي پالڻھار جي خدمت ڪن ٿا، سي سندس مثل ٿي وڃن ٿيون. سندن انا سندس ڪلام سان سڙي ويندي آهي.

ਤਿਸ ਕਾ ਸਰੀਕੁ ਕੋ ਨਹੀ ਨਾ ਕੋ ਕੰਟਕੁ ਵੈਰਾਈ ॥
tis kaa sareek ko nahee naa ko kanttak vairaaee |

هن جو نه ڪو حریف آهي، نه حملو ڪندڙ، نه دشمن.

ਨਿਹਚਲ ਰਾਜੁ ਹੈ ਸਦਾ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ਨਾ ਆਵੈ ਨਾ ਜਾਈ ॥
nihachal raaj hai sadaa tis keraa naa aavai naa jaaee |

سندس حڪمراني اڻ مٽ ۽ ابدي آهي. هو نه ايندو ۽ نه ويندو.

ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਹਰਿ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥
anadin sevak sevaa kare har sache ke gun gaaee |

رات ڏينهن سندس ٻانهو سندس خدمت ڪندو آهي، سچي رب جي شان جا گيت ڳائيندو آهي.

ਨਾਨਕੁ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸਿਆ ਹਰਿ ਸਚੇ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥
naanak vekh vigasiaa har sache kee vaddiaaee |2|

سچي رب جي عظمت کي ڏسي، نانڪ ڦٽي ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜਿਨ ਕੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਸਦ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਤਿਨ ਕੰਉ ਰਖਣਹਾਰਾ ॥
jin kai har naam vasiaa sad hiradai har naamo tin knau rakhanahaaraa |

جن جون دليون سدائين رب جي نالي سان ڀرجي وينديون آهن، انهن لاءِ رب جو نالو ئي سنڀاليندڙ هوندو آهي.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਮਾਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ਮਿਤ੍ਰੁ ਹਮਾਰਾ ॥
har naam pitaa har naamo maataa har naam sakhaaee mitru hamaaraa |

رب جو نالو منهنجو پيءُ آهي، رب جو نالو منهنجي ماءُ آهي. رب جو نالو منهنجو مددگار ۽ دوست آهي.

ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਗਲਾ ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਮਸਲਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੀ ਕਰਦਾ ਨਿਤ ਸਾਰਾ ॥
har naavai naal galaa har naavai naal masalat har naam hamaaree karadaa nit saaraa |

منهنجي گفتگو رب جي نالي سان آهي، ۽ منهنجو مشورو رب جي نالي سان آهي؛ رب جو نالو هميشه منهنجو خيال رکندو آهي.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੀ ਸੰਗਤਿ ਅਤਿ ਪਿਆਰੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕੁਲੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਰਵਾਰਾ ॥
har naam hamaaree sangat at piaaree har naam kul har naam paravaaraa |

رب جو نالو منهنجو پيارو معاشرو آهي، رب جو نالو منهنجو نسب آهي ۽ رب جو نالو منهنجو خاندان آهي.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੰਉ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ਹਰਿ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸਦਾ ਕਰੇ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੧੫॥
jan naanak knau har naam har gur deea har halat palat sadaa kare nisataaraa |15|

گرو، رب اوتار، خادم نانڪ کي رب جو نالو عطا ڪيو آهي؛ هن دنيا ۾، ۽ آخرت ۾، رب هميشه مون کي بچائيندو آهي. ||15||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਜਿਨ ਕੰਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਸੇ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਸਦਾ ਕਮਾਹਿ ॥
jin knau satigur bhettiaa se har keerat sadaa kamaeh |

جيڪي سچي گرو سان ملن ٿا، سي هميشه رب جي ساراهه جا گيت ڳائيندا آهن.

ਅਚਿੰਤੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਤਿਨ ਕੈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥
achint har naam tin kai man vasiaa sachai sabad samaeh |

رب جو نالو قدرتي طور تي سندن ذهنن کي ڀريندو آهي، ۽ اهي سچي رب جي ڪلام ۾ جذب ٿي ويندا آهن.

ਕੁਲੁ ਉਧਾਰਹਿ ਆਪਣਾ ਮੋਖ ਪਦਵੀ ਆਪੇ ਪਾਹਿ ॥
kul udhaareh aapanaa mokh padavee aape paeh |

اهي پنهنجن نسلن کي بچائيندا آهن، ۽ اهي پاڻ کي آزاديء جي حالت حاصل ڪندا آهن.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਤਿਨ ਕੰਉ ਸੰਤੁਸਟੁ ਭਇਆ ਜੋ ਗੁਰ ਚਰਨੀ ਜਨ ਪਾਹਿ ॥
paarabraham tin knau santusatt bheaa jo gur charanee jan paeh |

پرڀوءَ جو خدا انهن تي راضي ٿئي ٿو، جيڪي گروءَ جي پيرن تي بيهن ٿا.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਹਰਿ ਲਾਜ ਰਖਾਹਿ ॥੧॥
jan naanak har kaa daas hai kar kirapaa har laaj rakhaeh |1|

ٻانهو نانڪ رب جو ٻانهو آهي. پنهنجي فضل سان، رب پنهنجي عزت جي حفاظت ڪندو آهي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਹੰਉਮੈ ਅੰਦਰਿ ਖੜਕੁ ਹੈ ਖੜਕੇ ਖੜਕਿ ਵਿਹਾਇ ॥
hnaumai andar kharrak hai kharrake kharrak vihaae |

انا پرستي ۾، هڪ خوف کان حملو ڪيو ويندو آهي؛ هو پنهنجي زندگي مڪمل طور تي خوف ۾ گذاريندو آهي.

ਹੰਉਮੈ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਹੈ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
hnaumai vaddaa rog hai mar jamai aavai jaae |

انا پرستي هڪ اهڙي خوفناڪ بيماري آهي. هو مري ٿو، ٻيهر جنم وٺڻ لاءِ- هو اچڻ ۽ وڃڻ جاري رکي ٿو.

ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨਾ ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
jin kau poorab likhiaa tinaa satagur miliaa prabh aae |

جن وٽ اهڙي اڳڀرائي مقرر ٿيل آهي، اهي سچي گرو، خدا اوتار سان ملن ٿا.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੨॥
naanak guraparasaadee ubare haumai sabad jalaae |2|

اي نانڪ، گرو جي فضل سان، اهي نجات حاصل ڪيا ويا آهن. لفظ جي ذريعي سندن انا سڙي ويندي آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਗਤੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥
har naam hamaaraa prabh abigat agochar abinaasee purakh bidhaataa |

رب جو نالو منهنجو لافاني، ناقابل فراموش، غير فاني خالق رب، مقدر جو معمار آهي.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮ ਸ੍ਰੇਵਹ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮ ਪੂਜਹ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਹੀ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ॥
har naam ham srevah har naam ham poojah har naame hee man raataa |

مان رب جي نالي جي خدمت ڪريان ٿو، مان رب جي نالي جي عبادت ڪريان ٿو، ۽ منهنجو روح رب جي نالي سان ڀريل آهي.

ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਜੇਵਡੁ ਕੋਈ ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਅੰਤਿ ਛਡਾਤਾ ॥
har naamai jevadd koee avar na soojhai har naamo ant chhaddaataa |

مون کي رب جي نالي کان وڏو ٻيو ڪو به نه ڄاڻندو آهي. رب جو نالو مون کي آخر ۾ پهچائي ڇڏيندو.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਗੁਰਿ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਕਾ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ॥
har naam deea gur praupakaaree dhan dhan guroo kaa pitaa maataa |

سخي گرو مون کي رب جو نالو ڏنو آهي؛ برڪت وارو، برڪت وارو آهي گرو جي ماء ۽ پيء.

ਹੰਉ ਸਤਿਗੁਰ ਅਪੁਣੇ ਕੰਉ ਸਦਾ ਨਮਸਕਾਰੀ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੈ ਜਾਤਾ ॥੧੬॥
hnau satigur apune knau sadaa namasakaaree jit miliaai har naam mai jaataa |16|

مان ڪڏهن به پنهنجي سچي گرو کي عاجزي سان سجدو ڪريان ٿو. ان سان ملي، مون کي رب جي نالي جي خبر پئي آهي. ||16||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
guramukh sev na keeneea har naam na lago piaar |

جيڪو گرو جي گرو مت جي خدمت نٿو ڪري، جيڪو رب جي نالي سان پيار نٿو ڪري،

ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
sabadai saad na aaeio mar janamai vaaro vaar |

۽ جيڪو شبد جو ذائقو نه چکندو، سو مرندو، ۽ وري جنم وٺندو، بار بار.

ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤਈ ਕਿਤੁ ਆਇਆ ਸੈਸਾਰਿ ॥
manamukh andh na chetee kit aaeaa saisaar |

انڌو، خود غرض انسان رب جي باري ۾ نٿو سوچي. هو دنيا ۾ ڇو آيو آهي؟

ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੰਘੇ ਪਾਰਿ ॥੧॥
naanak jin kau nadar kare se guramukh langhe paar |1|

اي نانڪ، اُهو گرومُخ، جنهن تي رب پنهنجي فضل جي نظر ڪري ٿو، اُهو دنيا جي سمنڊ پار ڪري ٿو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਇਕੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਾਗਤਾ ਹੋਰੁ ਜਗੁ ਸੂਤਾ ਮੋਹਿ ਪਿਆਸਿ ॥
eiko satigur jaagataa hor jag sootaa mohi piaas |

صرف گرو جاڳندو آهي؛ باقي دنيا جذباتي وابستگي ۽ خواهشن ۾ سمايل آهي.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਜਾਗੰਨਿ ਸੇ ਜੋ ਰਤੇ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਗੁਣਤਾਸਿ ॥
satigur sevan jaagan se jo rate sach naam gunataas |

جيڪي سچي گروءَ جي خدمت ڪن ٿا ۽ جاڳندا رهن ٿا، اُهي سچي نالي، نيڪيءَ جي خزاني سان ڀريل آهن.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430