ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 592
ਸਭਿ ਘਟ ਭੋਗਵੈ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੈ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖਣਾ ਜਾਈ ॥
sabh ghatt bhogavai alipat rahai alakh na lakhanaa jaaee |તે બધાના હૃદયનો આનંદ માણે છે, અને તેમ છતાં તે અલિપ્ત રહે છે; તે અદ્રશ્ય છે; તેનું વર્ણન કરી શકાતું નથી.
ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਵੇਖਾਲਿਆ ਸਬਦੇ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥
poorai gur vekhaaliaa sabade sojhee paaee |સંપૂર્ણ ગુરુ તેમને પ્રગટ કરે છે, અને તેમના શબ્દના શબ્દ દ્વારા, આપણે તેમને સમજીએ છીએ.
ਪੁਰਖੈ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਪੁਰਖ ਹੋਵਹਿ ਜਿਨੀ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਈ ॥
purakhai seveh se purakh hoveh jinee haumai sabad jalaaee |જેઓ તેમના પતિ ભગવાનની સેવા કરે છે, તેઓ તેમના જેવા બને છે; તેમના અહંકાર તેમના શબ્દ દ્વારા બળી જાય છે.
ਤਿਸ ਕਾ ਸਰੀਕੁ ਕੋ ਨਹੀ ਨਾ ਕੋ ਕੰਟਕੁ ਵੈਰਾਈ ॥
tis kaa sareek ko nahee naa ko kanttak vairaaee |તેનો કોઈ હરીફ નથી, કોઈ હુમલાખોર નથી, કોઈ દુશ્મન નથી.
ਨਿਹਚਲ ਰਾਜੁ ਹੈ ਸਦਾ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ਨਾ ਆਵੈ ਨਾ ਜਾਈ ॥
nihachal raaj hai sadaa tis keraa naa aavai naa jaaee |તેમનું શાસન અપરિવર્તનશીલ અને શાશ્વત છે; તે આવતો નથી કે જતો નથી.
ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਹਰਿ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥
anadin sevak sevaa kare har sache ke gun gaaee |રાત-દિવસ, તેનો સેવક તેની સેવા કરે છે, સાચા ભગવાનના મહિમાનું ગાન કરે છે.
ਨਾਨਕੁ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸਿਆ ਹਰਿ ਸਚੇ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥
naanak vekh vigasiaa har sache kee vaddiaaee |2|સાચા ભગવાનની ભવ્ય મહાનતાને જોતાં, નાનક ખીલે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਜਿਨ ਕੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਸਦ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਤਿਨ ਕੰਉ ਰਖਣਹਾਰਾ ॥
jin kai har naam vasiaa sad hiradai har naamo tin knau rakhanahaaraa |જેમના હ્રદય સદા પ્રભુના નામથી ભરેલા છે, તેઓના રક્ષક તરીકે પ્રભુનું નામ છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਮਾਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ਮਿਤ੍ਰੁ ਹਮਾਰਾ ॥
har naam pitaa har naamo maataa har naam sakhaaee mitru hamaaraa |ભગવાનનું નામ મારા પિતા છે, ભગવાનનું નામ મારી માતા છે; ભગવાનનું નામ મારો સહાયક અને મિત્ર છે.
ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਗਲਾ ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਮਸਲਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੀ ਕਰਦਾ ਨਿਤ ਸਾਰਾ ॥
har naavai naal galaa har naavai naal masalat har naam hamaaree karadaa nit saaraa |મારી વાતચીત ભગવાનના નામ સાથે છે, અને મારી પરામર્શ ભગવાનના નામ સાથે છે; ભગવાનનું નામ હંમેશા મારી સંભાળ રાખે છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੀ ਸੰਗਤਿ ਅਤਿ ਪਿਆਰੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕੁਲੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਰਵਾਰਾ ॥
har naam hamaaree sangat at piaaree har naam kul har naam paravaaraa |પ્રભુનું નામ મારો સૌથી પ્રિય સમાજ છે, પ્રભુનું નામ જ મારો વંશ છે અને પ્રભુનું નામ મારું કુટુંબ છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੰਉ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ਹਰਿ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸਦਾ ਕਰੇ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੧੫॥
jan naanak knau har naam har gur deea har halat palat sadaa kare nisataaraa |15|ગુરુ, ભગવાન અવતાર, સેવક નાનકને ભગવાનનું નામ આપ્યું છે; આ દુનિયામાં, અને પછીના સમયમાં, ભગવાન હંમેશા મને બચાવે છે. ||15||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਜਿਨ ਕੰਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਸੇ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਸਦਾ ਕਮਾਹਿ ॥
jin knau satigur bhettiaa se har keerat sadaa kamaeh |જેઓ સાચા ગુરુને મળે છે, તેઓ હંમેશા ભગવાનના ગુણગાનનું કીર્તન ગાય છે.
ਅਚਿੰਤੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਤਿਨ ਕੈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥
achint har naam tin kai man vasiaa sachai sabad samaeh |ભગવાનનું નામ સ્વાભાવિક રીતે તેમના મનને ભરી દે છે, અને તેઓ સાચા ભગવાનના શબ્દ શબ્દમાં લીન થઈ જાય છે.
ਕੁਲੁ ਉਧਾਰਹਿ ਆਪਣਾ ਮੋਖ ਪਦਵੀ ਆਪੇ ਪਾਹਿ ॥
kul udhaareh aapanaa mokh padavee aape paeh |તેઓ તેમની પેઢીઓનો ઉદ્ધાર કરે છે, અને તેઓ પોતે મુક્તિની સ્થિતિ પ્રાપ્ત કરે છે.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਤਿਨ ਕੰਉ ਸੰਤੁਸਟੁ ਭਇਆ ਜੋ ਗੁਰ ਚਰਨੀ ਜਨ ਪਾਹਿ ॥
paarabraham tin knau santusatt bheaa jo gur charanee jan paeh |જેઓ ગુરુના ચરણોમાં પડે છે તેમના પર પરમ ભગવાન પ્રસન્ન થાય છે.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਹਰਿ ਲਾਜ ਰਖਾਹਿ ॥੧॥
jan naanak har kaa daas hai kar kirapaa har laaj rakhaeh |1|સેવક નાનક ભગવાનનો દાસ છે; તેમની કૃપાથી, ભગવાન તેમનું સન્માન સાચવે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਹੰਉਮੈ ਅੰਦਰਿ ਖੜਕੁ ਹੈ ਖੜਕੇ ਖੜਕਿ ਵਿਹਾਇ ॥
hnaumai andar kharrak hai kharrake kharrak vihaae |અહંકારમાં, વ્યક્તિ ભય દ્વારા હુમલો કરવામાં આવે છે; તે ડરથી સંપૂર્ણ રીતે પરેશાન થઈને પોતાનું જીવન પસાર કરે છે.
ਹੰਉਮੈ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਹੈ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
hnaumai vaddaa rog hai mar jamai aavai jaae |અહંકાર એવો ભયંકર રોગ છે; તે મૃત્યુ પામે છે, પુનર્જન્મ લેવા માટે - તે આવતા-જતા રહે છે.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨਾ ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
jin kau poorab likhiaa tinaa satagur miliaa prabh aae |જેમની પાસે આવી પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ છે તેઓ સાચા ગુરુ, ભગવાન અવતાર સાથે મળે છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੨॥
naanak guraparasaadee ubare haumai sabad jalaae |2|હે નાનક, ગુરુની કૃપાથી, તેઓનો ઉદ્ધાર થાય છે; તેમના અહંકાર શબ્દના શબ્દ દ્વારા બળી જાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਗਤੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥
har naam hamaaraa prabh abigat agochar abinaasee purakh bidhaataa |ભગવાનનું નામ મારા અમર, અગમ્ય, અવિનાશી સર્જનહાર ભગવાન, ભાગ્યના આર્કિટેક્ટ છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮ ਸ੍ਰੇਵਹ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮ ਪੂਜਹ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਹੀ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ॥
har naam ham srevah har naam ham poojah har naame hee man raataa |હું ભગવાનના નામની સેવા કરું છું, હું ભગવાનના નામની પૂજા કરું છું, અને મારો આત્મા ભગવાનના નામથી રંગાયેલો છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਜੇਵਡੁ ਕੋਈ ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਅੰਤਿ ਛਡਾਤਾ ॥
har naamai jevadd koee avar na soojhai har naamo ant chhaddaataa |હું ભગવાનના નામ જેટલો મહાન બીજા કોઈને જાણતો નથી; ભગવાનનું નામ અંતમાં મને બચાવશે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਗੁਰਿ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਕਾ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ॥
har naam deea gur praupakaaree dhan dhan guroo kaa pitaa maataa |ઉદાર ગુરુએ મને ભગવાનનું નામ આપ્યું છે; ધન્ય છે, ધન્ય છે ગુરુના માતા અને પિતા.
ਹੰਉ ਸਤਿਗੁਰ ਅਪੁਣੇ ਕੰਉ ਸਦਾ ਨਮਸਕਾਰੀ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੈ ਜਾਤਾ ॥੧੬॥
hnau satigur apune knau sadaa namasakaaree jit miliaai har naam mai jaataa |16|હું ક્યારેય મારા સાચા ગુરુને નમ્ર આદરમાં નમન કરું છું; તેમને મળીને, હું ભગવાનના નામને જાણું છું. ||16||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
guramukh sev na keeneea har naam na lago piaar |જે ગુરુની ગુરુમુખ તરીકે સેવા કરતો નથી, જે ભગવાનના નામને પ્રેમ કરતો નથી,
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
sabadai saad na aaeio mar janamai vaaro vaar |અને જે શબ્દનો સ્વાદ ચાખતો નથી, તે મૃત્યુ પામે છે, અને ફરીથી જન્મ લે છે.
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤਈ ਕਿਤੁ ਆਇਆ ਸੈਸਾਰਿ ॥
manamukh andh na chetee kit aaeaa saisaar |આંધળો, સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ પ્રભુનો વિચાર કરતો નથી; તે દુનિયામાં કેમ આવ્યો?
ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੰਘੇ ਪਾਰਿ ॥੧॥
naanak jin kau nadar kare se guramukh langhe paar |1|હે નાનક, તે ગુરુમુખ, જેના પર પ્રભુ કૃપાની નજર નાખે છે, તે સંસાર-સાગરને પાર કરે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਇਕੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਾਗਤਾ ਹੋਰੁ ਜਗੁ ਸੂਤਾ ਮੋਹਿ ਪਿਆਸਿ ॥
eiko satigur jaagataa hor jag sootaa mohi piaas |માત્ર ગુરુ જ જાગૃત છે; બાકીનું વિશ્વ ભાવનાત્મક જોડાણ અને ઇચ્છામાં સૂઈ રહ્યું છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਜਾਗੰਨਿ ਸੇ ਜੋ ਰਤੇ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਗੁਣਤਾਸਿ ॥
satigur sevan jaagan se jo rate sach naam gunataas |જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે અને જાગૃત રહે છે, તેઓ સાચા નામ, પુણ્યના ખજાનાથી રંગાયેલા છે.