ਪੰਜਾਬੀ 
English 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1245
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਆਨੑੇਰੁ ਗਵਾਇਆ ॥
guraparasaadee ghatt chaananaa aanaer gavaaeaa |ગુરુની કૃપાથી, હૃદય પ્રકાશિત થાય છે, અને અંધકાર દૂર થાય છે.
ਲੋਹਾ ਪਾਰਸਿ ਭੇਟੀਐ ਕੰਚਨੁ ਹੋਇ ਆਇਆ ॥
lohaa paaras bhetteeai kanchan hoe aaeaa |આયર્ન જ્યારે ફિલોસોફરના પથ્થરને સ્પર્શે છે ત્યારે તે સોનામાં પરિવર્તિત થાય છે.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਮਿਲਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
naanak satigur miliaai naau paaeeai mil naam dhiaaeaa |હે નાનક, સાચા ગુરુને મળવાથી નામ મળે છે. તેને મળીને, નશ્વર નામનું ધ્યાન કરે છે.
ਜਿਨੑ ਕੈ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਤਿਨੑੀ ਦਰਸਨੁ ਪਾਇਆ ॥੧੯॥
jina kai potai pun hai tinaee darasan paaeaa |19|જેમની પાસે સદ્ગુણનો ખજાનો છે, તેઓ તેમના દર્શનની ધન્યતા પ્રાપ્ત કરે છે. ||19||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਧ੍ਰਿਗੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿ ਲਿਖਿ ਲਿਖਿ ਵੇਚਹਿ ਨਾਉ ॥
dhrig tinaa kaa jeeviaa ji likh likh vecheh naau |જેઓ ભગવાનનું નામ વાંચીને લખીને વેચે છે તેઓનું જીવન શાપિત છે.
ਖੇਤੀ ਜਿਨ ਕੀ ਉਜੜੈ ਖਲਵਾੜੇ ਕਿਆ ਥਾਉ ॥
khetee jin kee ujarrai khalavaarre kiaa thaau |તેમનો પાક નાશ પામ્યો છે - તેઓ શું પાક લેશે?
ਸਚੈ ਸਰਮੈ ਬਾਹਰੇ ਅਗੈ ਲਹਹਿ ਨ ਦਾਦਿ ॥
sachai saramai baahare agai laheh na daad |સત્ય અને નમ્રતાના અભાવે, તેઓ હવે પછીની દુનિયામાં પ્રશંસા પામશે નહીં.
ਅਕਲਿ ਏਹ ਨ ਆਖੀਐ ਅਕਲਿ ਗਵਾਈਐ ਬਾਦਿ ॥
akal eh na aakheeai akal gavaaeeai baad |જે ડહાપણ દલીલો તરફ દોરી જાય તેને શાણપણ ન કહેવાય.
ਅਕਲੀ ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵੀਐ ਅਕਲੀ ਪਾਈਐ ਮਾਨੁ ॥
akalee saahib seveeai akalee paaeeai maan |શાણપણ આપણને આપણા ભગવાન અને માસ્ટરની સેવા કરવા તરફ દોરી જાય છે; શાણપણ દ્વારા, સન્માન પ્રાપ્ત થાય છે.
ਅਕਲੀ ਪੜਿੑ ਕੈ ਬੁਝੀਐ ਅਕਲੀ ਕੀਚੈ ਦਾਨੁ ॥
akalee parri kai bujheeai akalee keechai daan |પાઠ્યપુસ્તકો વાંચવાથી ડહાપણ આવતું નથી; શાણપણ આપણને દાન આપવા માટે પ્રેરણા આપે છે.
ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਰਾਹੁ ਏਹੁ ਹੋਰਿ ਗਲਾਂ ਸੈਤਾਨੁ ॥੧॥
naanak aakhai raahu ehu hor galaan saitaan |1|નાનક કહે છે, આ માર્ગ છે; અન્ય વસ્તુઓ શેતાન તરફ દોરી જાય છે. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |બીજી મહેલ:
ਜੈਸਾ ਕਰੈ ਕਹਾਵੈ ਤੈਸਾ ਐਸੀ ਬਨੀ ਜਰੂਰਤਿ ॥
jaisaa karai kahaavai taisaa aaisee banee jaroorat |માણસો તેમની ક્રિયાઓ દ્વારા ઓળખાય છે; આ રીતે તે હોવું જોઈએ.
ਹੋਵਹਿ ਲਿੰਙ ਝਿੰਙ ਨਹ ਹੋਵਹਿ ਐਸੀ ਕਹੀਐ ਸੂਰਤਿ ॥
hoveh ling jhing nah hoveh aaisee kaheeai soorat |તેઓએ ભલાઈ બતાવવી જોઈએ, અને તેમની ક્રિયાઓથી વિકૃત ન થવું જોઈએ; આ રીતે તેઓ સુંદર કહેવાય છે.
ਜੋ ਓਸੁ ਇਛੇ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ਤਾਂ ਨਾਨਕ ਕਹੀਐ ਮੂਰਤਿ ॥੨॥
jo os ichhe so fal paae taan naanak kaheeai moorat |2|તેઓ જે ઈચ્છે છે, તેઓ પ્રાપ્ત કરશે; ઓ નાનક, તેઓ ભગવાનની મૂર્તિ બની જાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸਿ ਫਲਿਆ ॥
satigur amrit birakh hai amrit ras faliaa |સાચા ગુરુ એ અમૃતનું વૃક્ષ છે. તે મધુર અમૃતનું ફળ આપે છે.
ਜਿਸੁ ਪਰਾਪਤਿ ਸੋ ਲਹੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਮਿਲਿਆ ॥
jis paraapat so lahai gurasabadee miliaa |તે એકલા જ તેને પ્રાપ્ત કરે છે, જે ખૂબ જ પૂર્વનિર્ધારિત છે, ગુરુના શબ્દ દ્વારા.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰਲਿਆ ॥
satigur kai bhaanai jo chalai har setee raliaa |જે સાચા ગુરુની ઈચ્છા પ્રમાણે ચાલે છે તે પ્રભુ સાથે ભળી જાય છે.
ਜਮਕਾਲੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕਈ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਬਲਿਆ ॥
jamakaal johi na sakee ghatt chaanan baliaa |મૃત્યુનો દૂત પણ તેને જોઈ શકતો નથી; તેનું હૃદય ભગવાનના પ્રકાશથી પ્રકાશિત છે.
ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਫਿਰਿ ਗਰਭਿ ਨ ਗਲਿਆ ॥੨੦॥
naanak bakhas milaaeian fir garabh na galiaa |20|ઓ નાનક, ભગવાન તેને માફ કરે છે, અને તેને પોતાની સાથે ભેળવે છે; તે ફરીથી ક્યારેય પુનર્જન્મના ગર્ભાશયમાં સડતો નથી. ||20||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਸਚੁ ਵਰਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਤੀਰਥੁ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ॥
sach varat santokh teerath giaan dhiaan isanaan |જેમની પાસે સત્ય છે તેમના ઉપવાસ તરીકે, સંતોષ તેમના પવિત્ર તીર્થસ્થાન તરીકે, આધ્યાત્મિક જ્ઞાન અને ધ્યાન તેમના શુદ્ધ સ્નાન તરીકે,
ਦਇਆ ਦੇਵਤਾ ਖਿਮਾ ਜਪਮਾਲੀ ਤੇ ਮਾਣਸ ਪਰਧਾਨ ॥
deaa devataa khimaa japamaalee te maanas paradhaan |તેમના દેવતા તરીકે દયા, અને ક્ષમા તેમના જાપની માળા તરીકે - તેઓ સૌથી શ્રેષ્ઠ લોકો છે.
ਜੁਗਤਿ ਧੋਤੀ ਸੁਰਤਿ ਚਉਕਾ ਤਿਲਕੁ ਕਰਣੀ ਹੋਇ ॥
jugat dhotee surat chaukaa tilak karanee hoe |જેઓ માર્ગને તેમની લંગોટી તરીકે લે છે, અને સાહજિક જાગૃતિ તેમના કર્મકાંડોથી શુદ્ધ થયેલ બિડાણને, સારા કાર્યો સાથે તેમના ઔપચારિક કપાળની નિશાની,
ਭਾਉ ਭੋਜਨੁ ਨਾਨਕਾ ਵਿਰਲਾ ਤ ਕੋਈ ਕੋਇ ॥੧॥
bhaau bhojan naanakaa viralaa ta koee koe |1|અને તેમના ખોરાકને પ્રેમ કરો - ઓ નાનક, તેઓ ખૂબ જ દુર્લભ છે. ||1||
ਮਹਲਾ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਨਉਮੀ ਨੇਮੁ ਸਚੁ ਜੇ ਕਰੈ ॥
naumee nem sach je karai |મહિનાના નવમા દિવસે, સત્ય બોલવાની પ્રતિજ્ઞા કરો,
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਉਚਰੈ ॥
kaam krodh trisanaa ucharai |અને તમારી જાતીય ઈચ્છા, ક્રોધ અને ઈચ્છા ખાઈ જશે.
ਦਸਮੀ ਦਸੇ ਦੁਆਰ ਜੇ ਠਾਕੈ ਏਕਾਦਸੀ ਏਕੁ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ॥
dasamee dase duaar je tthaakai ekaadasee ek kar jaanai |દસમા દિવસે, તમારા દસ દરવાજાનું નિયમન કરો; અગિયારમા દિવસે, જાણો કે ભગવાન એક છે.
ਦੁਆਦਸੀ ਪੰਚ ਵਸਗਤਿ ਕਰਿ ਰਾਖੈ ਤਉ ਨਾਨਕ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥
duaadasee panch vasagat kar raakhai tau naanak man maanai |બારમા દિવસે, પાંચ ચોરો વશ થાય છે, અને પછી, હે નાનક, મન પ્રસન્ન અને શાંત થાય છે.
ਐਸਾ ਵਰਤੁ ਰਹੀਜੈ ਪਾਡੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤੁ ਸਿਖ ਕਿਆ ਦੀਜੈ ॥੨॥
aaisaa varat raheejai paadde hor bahut sikh kiaa deejai |2|હે પંડિત, હે ધાર્મિક વિદ્વાન, આવા ઉપવાસ કરો; અન્ય તમામ ઉપદેશોનો શું ઉપયોગ થાય છે? ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਭੂਪਤਿ ਰਾਜੇ ਰੰਗ ਰਾਇ ਸੰਚਹਿ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ॥
bhoopat raaje rang raae sancheh bikh maaeaa |રાજાઓ, શાસકો અને રાજાઓ આનંદ માણે છે અને માયાનું ઝેર ભેગું કરે છે.
ਕਰਿ ਕਰਿ ਹੇਤੁ ਵਧਾਇਦੇ ਪਰ ਦਰਬੁ ਚੁਰਾਇਆ ॥
kar kar het vadhaaeide par darab churaaeaa |તેના પ્રેમમાં, તેઓ વધુને વધુ એકત્રિત કરે છે, અન્યની સંપત્તિ ચોરી કરે છે.
ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਨ ਵਿਸਹਹਿ ਬਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਇਆ ॥
putr kalatr na visaheh bahu preet lagaaeaa |તેઓ તેમના પોતાના બાળકો અથવા જીવનસાથી પર વિશ્વાસ કરતા નથી; તેઓ સંપૂર્ણપણે માયાના પ્રેમમાં જોડાયેલા છે.
ਵੇਖਦਿਆ ਹੀ ਮਾਇਆ ਧੁਹਿ ਗਈ ਪਛੁਤਹਿ ਪਛੁਤਾਇਆ ॥
vekhadiaa hee maaeaa dhuhi gee pachhuteh pachhutaaeaa |પરંતુ તેઓ જોતા હોવા છતાં, માયા તેમને છેતરે છે, અને તેઓ પસ્તાવો અને પસ્તાવો કરવા માટે આવે છે.
ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ॥੨੧॥
jam dar badhe maareeeh naanak har bhaaeaa |21|મૃત્યુના દરવાજે બાંધીને બાંધી દેવામાં આવે છે, તેઓને મારવામાં આવે છે અને સજા કરવામાં આવે છે; ઓ નાનક, તે પ્રભુની ઇચ્છાને પ્રસન્ન કરે છે. ||21||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣਾ ਗਾਵੈ ਗੀਤ ॥
giaan vihoonaa gaavai geet |જેની પાસે આધ્યાત્મિક જ્ઞાનનો અભાવ છે તે ધાર્મિક ગીતો ગાય છે.
ਭੁਖੇ ਮੁਲਾਂ ਘਰੇ ਮਸੀਤਿ ॥
bhukhe mulaan ghare maseet |ભૂખ્યા મુલ્લા પોતાના ઘરને મસ્જિદમાં ફેરવે છે.
ਮਖਟੂ ਹੋਇ ਕੈ ਕੰਨ ਪੜਾਏ ॥
makhattoo hoe kai kan parraae |આળસુ બેરોજગારના કાન યોગી જેવા દેખાવા માટે વીંધેલા છે.
ਫਕਰੁ ਕਰੇ ਹੋਰੁ ਜਾਤਿ ਗਵਾਏ ॥
fakar kare hor jaat gavaae |અન્ય કોઈ પાન-હેન્ડલર બની જાય છે, અને તેની સામાજિક સ્થિતિ ગુમાવે છે.
ਗੁਰੁ ਪੀਰੁ ਸਦਾਏ ਮੰਗਣ ਜਾਇ ॥
gur peer sadaae mangan jaae |જે પોતાને ગુરુ અથવા આધ્યાત્મિક શિક્ષક કહે છે, જ્યારે તે ભીખ માંગતો ફરે છે
ਤਾ ਕੈ ਮੂਲਿ ਨ ਲਗੀਐ ਪਾਇ ॥
taa kai mool na lageeai paae |- તેના પગને ક્યારેય સ્પર્શશો નહીં.
ਘਾਲਿ ਖਾਇ ਕਿਛੁ ਹਥਹੁ ਦੇਇ ॥
ghaal khaae kichh hathahu dee |તે જે ખાય છે તેના માટે કામ કરે છે, અને તેની પાસે જે છે તેમાંથી થોડો આપે છે
ਨਾਨਕ ਰਾਹੁ ਪਛਾਣਹਿ ਸੇਇ ॥੧॥
naanak raahu pachhaaneh see |1|- ઓ નાનક, તે પાથ જાણે છે. ||1||