શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ

પાન - 662


ਜਿਨਿ ਮਨੁ ਰਾਖਿਆ ਅਗਨੀ ਪਾਇ ॥
jin man raakhiaa aganee paae |

તેણે ગર્ભની અગ્નિમાં મનને સાચવ્યું;

ਵਾਜੈ ਪਵਣੁ ਆਖੈ ਸਭ ਜਾਇ ॥੨॥
vaajai pavan aakhai sabh jaae |2|

તેમના આદેશ પર, પવન સર્વત્ર ફૂંકાય છે. ||2||

ਜੇਤਾ ਮੋਹੁ ਪਰੀਤਿ ਸੁਆਦ ॥
jetaa mohu pareet suaad |

આ દુન્યવી જોડાણો, પ્રેમ અને આનંદદાયક સ્વાદ,

ਸਭਾ ਕਾਲਖ ਦਾਗਾ ਦਾਗ ॥
sabhaa kaalakh daagaa daag |

બધા માત્ર કાળા ડાઘા છે.

ਦਾਗ ਦੋਸ ਮੁਹਿ ਚਲਿਆ ਲਾਇ ॥
daag dos muhi chaliaa laae |

જે પ્રયાણ કરે છે, તેના ચહેરા પર પાપના આ કાળા ડાઘા છે

ਦਰਗਹ ਬੈਸਣ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥੩॥
daragah baisan naahee jaae |3|

ભગવાનના દરબારમાં બેસવા માટે જગ્યા મળશે નહીં. ||3||

ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਆਖਣੁ ਤੇਰਾ ਨਾਉ ॥
karam milai aakhan teraa naau |

તમારી કૃપાથી અમે તમારું નામ જપ કરીએ છીએ.

ਜਿਤੁ ਲਗਿ ਤਰਣਾ ਹੋਰੁ ਨਹੀ ਥਾਉ ॥
jit lag taranaa hor nahee thaau |

તેની સાથે આસક્ત બનીને, એકનો ઉદ્ધાર થાય છે; બીજો કોઈ રસ્તો નથી.

ਜੇ ਕੋ ਡੂਬੈ ਫਿਰਿ ਹੋਵੈ ਸਾਰ ॥
je ko ddoobai fir hovai saar |

જો કોઈ ડૂબી રહ્યો હોય, તો પણ તે બચી શકે છે.

ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਸਰਬ ਦਾਤਾਰ ॥੪॥੩॥੫॥
naanak saachaa sarab daataar |4|3|5|

હે નાનક, સાચા પ્રભુ સર્વને આપનાર છે. ||4||3||5||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
dhanaasaree mahalaa 1 |

ધનસારી, પ્રથમ મહેલ:

ਚੋਰੁ ਸਲਾਹੇ ਚੀਤੁ ਨ ਭੀਜੈ ॥
chor salaahe cheet na bheejai |

ચોર કોઈના વખાણ કરે તો તેનું મન પ્રસન્ન થતું નથી.

ਜੇ ਬਦੀ ਕਰੇ ਤਾ ਤਸੂ ਨ ਛੀਜੈ ॥
je badee kare taa tasoo na chheejai |

જો કોઈ ચોર તેને શાપ આપે તો કોઈ નુકસાન થતું નથી.

ਚੋਰ ਕੀ ਹਾਮਾ ਭਰੇ ਨ ਕੋਇ ॥
chor kee haamaa bhare na koe |

ચોરની જવાબદારી કોઈ લેશે નહીં.

ਚੋਰੁ ਕੀਆ ਚੰਗਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥੧॥
chor keea changaa kiau hoe |1|

ચોરની ક્રિયાઓ કેવી રીતે સારી હોઈ શકે? ||1||

ਸੁਣਿ ਮਨ ਅੰਧੇ ਕੁਤੇ ਕੂੜਿਆਰ ॥
sun man andhe kute koorriaar |

સાંભળ, હે મન, હે અંધ, ખોટા કૂતરા!

ਬਿਨੁ ਬੋਲੇ ਬੂਝੀਐ ਸਚਿਆਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bin bole boojheeai sachiaar |1| rahaau |

તમારા બોલ્યા વિના પણ પ્રભુ જાણે છે અને સમજે છે. ||1||થોભો ||

ਚੋਰੁ ਸੁਆਲਿਉ ਚੋਰੁ ਸਿਆਣਾ ॥
chor suaaliau chor siaanaa |

ચોર સુંદર હોઈ શકે છે, અને ચોર શાણો હોઈ શકે છે,

ਖੋਟੇ ਕਾ ਮੁਲੁ ਏਕੁ ਦੁਗਾਣਾ ॥
khotte kaa mul ek dugaanaa |

પરંતુ તે હજુ પણ માત્ર એક નકલી સિક્કો છે, જેની કિંમત માત્ર એક શેલ છે.

ਜੇ ਸਾਥਿ ਰਖੀਐ ਦੀਜੈ ਰਲਾਇ ॥
je saath rakheeai deejai ralaae |

જો તેને અન્ય સિક્કા સાથે રાખવામાં આવે અને ભેળવવામાં આવે,

ਜਾ ਪਰਖੀਐ ਖੋਟਾ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥੨॥
jaa parakheeai khottaa hoe jaae |2|

જ્યારે સિક્કાઓની તપાસ કરવામાં આવશે ત્યારે તે ખોટા હોવાનું જાણવા મળશે. ||2||

ਜੈਸਾ ਕਰੇ ਸੁ ਤੈਸਾ ਪਾਵੈ ॥
jaisaa kare su taisaa paavai |

જેમ વ્યક્તિ કાર્ય કરે છે, તેમ તે પ્રાપ્ત કરે છે.

ਆਪਿ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਵੈ ॥
aap beej aape hee khaavai |

જેમ તે છોડ કરે છે, તેમ તે ખાય છે.

ਜੇ ਵਡਿਆਈਆ ਆਪੇ ਖਾਇ ॥
je vaddiaaeea aape khaae |

તે પોતાની પ્રશંસા કરી શકે છે,

ਜੇਹੀ ਸੁਰਤਿ ਤੇਹੈ ਰਾਹਿ ਜਾਇ ॥੩॥
jehee surat tehai raeh jaae |3|

પરંતુ તેમ છતાં, તેની સમજ મુજબ, તેણે જે માર્ગને અનુસરવો જોઈએ તે જ છે. ||3||

ਜੇ ਸਉ ਕੂੜੀਆ ਕੂੜੁ ਕਬਾੜੁ ॥
je sau koorreea koorr kabaarr |

તે પોતાનું જૂઠ છુપાવવા માટે સેંકડો જુઠ્ઠાણા બોલી શકે છે,

ਭਾਵੈ ਸਭੁ ਆਖਉ ਸੰਸਾਰੁ ॥
bhaavai sabh aakhau sansaar |

અને આખું વિશ્વ તેને સારું કહી શકે.

ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਅਧੀ ਪਰਵਾਣੁ ॥
tudh bhaavai adhee paravaan |

જો તે તમને પ્રસન્ન કરે છે, પ્રભુ, મૂર્ખ પણ માન્ય છે.

ਨਾਨਕ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪॥੪॥੬॥
naanak jaanai jaan sujaan |4|4|6|

હે નાનક, પ્રભુ જ્ઞાની, જાણનાર, સર્વજ્ઞ છે. ||4||4||6||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
dhanaasaree mahalaa 1 |

ધનસારી, પ્રથમ મહેલ:

ਕਾਇਆ ਕਾਗਦੁ ਮਨੁ ਪਰਵਾਣਾ ॥
kaaeaa kaagad man paravaanaa |

શરીર એ કાગળ છે, અને મન એ તેના પર લખાયેલ શિલાલેખ છે.

ਸਿਰ ਕੇ ਲੇਖ ਨ ਪੜੈ ਇਆਣਾ ॥
sir ke lekh na parrai eaanaa |

અજ્ઞાની મૂર્ખ તેના કપાળ પર શું લખેલું છે તે વાંચતો નથી.

ਦਰਗਹ ਘੜੀਅਹਿ ਤੀਨੇ ਲੇਖ ॥
daragah gharreeeh teene lekh |

ભગવાનના દરબારમાં ત્રણ શિલાલેખો નોંધાયેલા છે.

ਖੋਟਾ ਕਾਮਿ ਨ ਆਵੈ ਵੇਖੁ ॥੧॥
khottaa kaam na aavai vekh |1|

જુઓ, નકલી સિક્કો ત્યાં નકામો છે. ||1||

ਨਾਨਕ ਜੇ ਵਿਚਿ ਰੁਪਾ ਹੋਇ ॥
naanak je vich rupaa hoe |

ઓ નાનક, જો તેમાં ચાંદી હોય,

ਖਰਾ ਖਰਾ ਆਖੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kharaa kharaa aakhai sabh koe |1| rahaau |

પછી દરેક જણ ઘોષણા કરે છે, "તે અસલી છે, તે અસલી છે." ||1||થોભો ||

ਕਾਦੀ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਮਲੁ ਖਾਇ ॥
kaadee koorr bol mal khaae |

કાઝી જૂઠું બોલે છે અને ગંદકી ખાય છે;

ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਨਾਵੈ ਜੀਆ ਘਾਇ ॥
braahaman naavai jeea ghaae |

બ્રાહ્મણ મારી નાખે છે અને પછી શુદ્ધ સ્નાન લે છે.

ਜੋਗੀ ਜੁਗਤਿ ਨ ਜਾਣੈ ਅੰਧੁ ॥
jogee jugat na jaanai andh |

યોગી અંધ છે, અને માર્ગ જાણતો નથી.

ਤੀਨੇ ਓਜਾੜੇ ਕਾ ਬੰਧੁ ॥੨॥
teene ojaarre kaa bandh |2|

તે ત્રણેય પોતપોતાના વિનાશની યોજના ઘડે છે. ||2||

ਸੋ ਜੋਗੀ ਜੋ ਜੁਗਤਿ ਪਛਾਣੈ ॥
so jogee jo jugat pachhaanai |

તે જ એક યોગી છે, જે માર્ગને સમજે છે.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥
guraparasaadee eko jaanai |

ગુરુની કૃપાથી, તે એક ભગવાનને જાણે છે.

ਕਾਜੀ ਸੋ ਜੋ ਉਲਟੀ ਕਰੈ ॥
kaajee so jo ulattee karai |

તે એકલો કાઝી છે, જે દુનિયાથી મોઢું ફેરવે છે,

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ॥
guraparasaadee jeevat marai |

અને જે, ગુરુની કૃપાથી, જીવિત હોવા છતાં મૃત્યુ પામે છે.

ਸੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਜੋ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬੀਚਾਰੈ ॥
so braahaman jo braham beechaarai |

તે એકલો બ્રાહ્મણ છે, જે ભગવાનનું ચિંતન કરે છે.

ਆਪਿ ਤਰੈ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੈ ॥੩॥
aap tarai sagale kul taarai |3|

તે પોતાને બચાવે છે, અને તેની બધી પેઢીઓને પણ બચાવે છે. ||3||

ਦਾਨਸਬੰਦੁ ਸੋਈ ਦਿਲਿ ਧੋਵੈ ॥
daanasaband soee dil dhovai |

જે પોતાના મનને શુદ્ધ કરે છે તે જ્ઞાની છે.

ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਸੋਈ ਮਲੁ ਖੋਵੈ ॥
musalamaan soee mal khovai |

જે પોતાની જાતને અશુદ્ધિથી સાફ કરે છે તે મુસ્લિમ છે.

ਪੜਿਆ ਬੂਝੈ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥
parriaa boojhai so paravaan |

જે વાંચે છે અને સમજે છે તે સ્વીકાર્ય છે.

ਜਿਸੁ ਸਿਰਿ ਦਰਗਹ ਕਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੪॥੫॥੭॥
jis sir daragah kaa neesaan |4|5|7|

તેના કપાળ પર ભગવાનના દરબારનું ચિહ્ન છે. ||4||5||7||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੩ ॥
dhanaasaree mahalaa 1 ghar 3 |

ધનસારી, પ્રથમ મહેલ, ત્રીજું ઘર:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:

ਕਾਲੁ ਨਾਹੀ ਜੋਗੁ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ਸਤ ਕਾ ਢਬੁ ॥
kaal naahee jog naahee naahee sat kaa dtab |

ના, ના, આ તે સમય નથી, જ્યારે લોકો યોગ અને સત્યનો માર્ગ જાણે છે.

ਥਾਨਸਟ ਜਗ ਭਰਿਸਟ ਹੋਏ ਡੂਬਤਾ ਇਵ ਜਗੁ ॥੧॥
thaanasatt jag bharisatt hoe ddoobataa iv jag |1|

વિશ્વમાં પવિત્ર ધર્મસ્થાનો પ્રદૂષિત છે, અને તેથી વિશ્વ ડૂબી રહ્યું છે. ||1||

ਕਲ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਾਰੁ ॥
kal meh raam naam saar |

કલિયુગના આ અંધકાર યુગમાં, ભગવાનનું નામ સૌથી ઉત્કૃષ્ટ છે.

ਅਖੀ ਤ ਮੀਟਹਿ ਨਾਕ ਪਕੜਹਿ ਠਗਣ ਕਉ ਸੰਸਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
akhee ta meetteh naak pakarreh tthagan kau sansaar |1| rahaau |

કેટલાક લોકો આંખો બંધ કરીને અને નસકોરા બંધ કરીને દુનિયાને છેતરવાનો પ્રયાસ કરે છે. ||1||થોભો ||

ਆਂਟ ਸੇਤੀ ਨਾਕੁ ਪਕੜਹਿ ਸੂਝਤੇ ਤਿਨਿ ਲੋਅ ॥
aantt setee naak pakarreh soojhate tin loa |

તેઓ તેમની આંગળીઓથી તેમના નસકોરા બંધ કરે છે, અને ત્રણેય વિશ્વને જોવાનો દાવો કરે છે.


સૂચિ (1 - 1430)
જાપ પાન: 1 - 8
સો દર પાન: 8 - 10
સો પુરખ પાન: 10 - 12
સોહલા પાન: 12 - 13
સિરી રાગ પાન: 14 - 93
રાગ માઝ પાન: 94 - 150
રાગ ગૌરી પાન: 151 - 346
રાગ આસા પાન: 347 - 488
રાગ ગુજરી પાન: 489 - 526
રાગ દયવ ગંધીરી પાન: 527 - 536
રાગ બિહાગ્રા પાન: 537 - 556
રાગ વાધંસ પાન: 557 - 594
રાગ સોરથ પાન: 595 - 659
રાગ ધનાસ્રી પાન: 660 - 695
રાગ જયથ્સ્રી પાન: 696 - 710
રાગ ટોડી પાન: 711 - 718
રાગ બૈરારી પાન: 719 - 720
રાગ તિલંગ પાન: 721 - 727
રાગ સૂહી પાન: 728 - 794
રાગ બિલાવળ પાન: 795 - 858
રાગ ગોન્ડ પાન: 859 - 875
રાગ રામકલી પાન: 876 - 974
રાગ નત નારાયણ પાન: 975 - 983
રાગ માલી ગૌરા પાન: 984 - 988
રાગ મારો પાન: 989 - 1106
રાગ ટુખારી પાન: 1107 - 1117
રાગ કાયદારા પાન: 1118 - 1124
રાગ ભૈરાવો પાન: 1125 - 1167
રાગ વસંત પાન: 1168 - 1196
રાગ સારાંગ પાન: 1197 - 1253
રાગ માલાર પાન: 1254 - 1293
રાગ કાંરા પાન: 1294 - 1318
રાગ કલ્યાણ પાન: 1319 - 1326
રાગ પ્રભાતી પાન: 1327 - 1351
રાગ જૈજાવતી પાન: 1352 - 1359
સલોક સેહશક્રીતી પાન: 1353 - 1360
ગાઠા ફિફ્થ મહલ પાન: 1360 - 1361
ફુન્હે ફિફ્થ મહલ પાન: 1361 - 1363
ચૌબોલાસ ફિફ્થ મહલ પાન: 1363 - 1364
સલોક કબીર જી પાન: 1364 - 1377
સલોક ફરીદ જી પાન: 1377 - 1385
સ્વૈયાય શ્રી મુખબક મહલ 5 પાન: 1385 - 1389
સ્વૈયાય પ્રથમ મહલ પાન: 1389 - 1390
સ્વૈયાય દ્વિતીય મહલ પાન: 1391 - 1392
સ્વૈયાય તૃતીય મહલ પાન: 1392 - 1396
સ્વૈયાય ચતુર્થી મહલ પાન: 1396 - 1406
સ્વૈયાય પંચમ મહલ પાન: 1406 - 1409
સલોક વારોણ થાય વધીક પાન: 1410 - 1426
સલોક નવમ મહલ પાન: 1426 - 1429
મુન્ધાવણી ફિફ્થ મહલ પાન: 1429 - 1429
રાગમાળા પાન: 1430 - 1430