ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 491
ਇਹੁ ਕਾਰਣੁ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੩॥੫॥
eihu kaaran karataa kare jotee jot samaae |4|3|5|આ ખત નિર્માતા ભગવાન દ્વારા કરવામાં આવ્યું હતું; વ્યક્તિનો પ્રકાશ પ્રકાશમાં ભળી જાય છે. ||4||3||5||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
goojaree mahalaa 3 |ગુજરી, ત્રીજી મહેલ:
ਰਾਮ ਰਾਮ ਸਭੁ ਕੋ ਕਹੈ ਕਹਿਐ ਰਾਮੁ ਨ ਹੋਇ ॥
raam raam sabh ko kahai kahiaai raam na hoe |દરેક વ્યક્તિ ભગવાનના નામ, રામ, રામનો જપ કરે છે; પણ આવા જપથી પ્રભુની પ્રાપ્તિ થતી નથી.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਰਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥੧॥
guraparasaadee raam man vasai taa fal paavai koe |1|ગુરુની કૃપાથી ભગવાન મનમાં વાસ કરે છે અને પછી ફળ મળે છે. ||1||
ਅੰਤਰਿ ਗੋਵਿੰਦ ਜਿਸੁ ਲਾਗੈ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
antar govind jis laagai preet |જે પોતાના મનમાં ઈશ્વર પ્રત્યેનો પ્રેમ રાખે છે,
ਹਰਿ ਤਿਸੁ ਕਦੇ ਨ ਵੀਸਰੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਰਹਿ ਸਦਾ ਮਨਿ ਚੀਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har tis kade na veesarai har har kareh sadaa man cheet |1| rahaau |પ્રભુને ક્યારેય ભૂલતો નથી; તે સતત તેના ચેતન મનમાં ભગવાનનું નામ, હર, હર, જપ કરે છે. ||1||થોભો ||
ਹਿਰਦੈ ਜਿਨੑ ਕੈ ਕਪਟੁ ਵਸੈ ਬਾਹਰਹੁ ਸੰਤ ਕਹਾਹਿ ॥
hiradai jina kai kapatt vasai baaharahu sant kahaeh |જેમના હૃદયમાં દંભ ભરેલો છે, જેઓ ફક્ત તેમના બાહ્ય દેખાડો માટે સંત કહેવાય છે
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮੂਲਿ ਨ ਚੁਕਈ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥੨॥
trisanaa mool na chukee ant ge pachhutaeh |2|- તેમની ઈચ્છાઓ ક્યારેય સંતોષાતી નથી, અને અંતે તેઓ દુઃખી થઈને જતા રહે છે. ||2||
ਅਨੇਕ ਤੀਰਥ ਜੇ ਜਤਨ ਕਰੈ ਤਾ ਅੰਤਰ ਕੀ ਹਉਮੈ ਕਦੇ ਨ ਜਾਇ ॥
anek teerath je jatan karai taa antar kee haumai kade na jaae |ભલે વ્યક્તિ અનેક તીર્થસ્થાનો પર સ્નાન કરે, તેમ છતાં તેનો અહંકાર ક્યારેય છૂટતો નથી.
ਜਿਸੁ ਨਰ ਕੀ ਦੁਬਿਧਾ ਨ ਜਾਇ ਧਰਮ ਰਾਇ ਤਿਸੁ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥੩॥
jis nar kee dubidhaa na jaae dharam raae tis dee sajaae |3|તે માણસ, જેની દ્વૈત ભાવના દૂર થતી નથી - ધર્મના ન્યાયી ન્યાયાધીશ તેને સજા કરશે. ||3||
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
karam hovai soee jan paae guramukh boojhai koee |તે નમ્ર વ્યક્તિ, જેના પર ભગવાન તેની દયા કરે છે, તેને પ્રાપ્ત કરે છે; ગુરૂમુખો કેટલા ઓછા છે જેઓ તેને સમજે છે.
ਨਾਨਕ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਤਾਂ ਹਰਿ ਭੇਟੈ ਸੋਈ ॥੪॥੪॥੬॥
naanak vichahu haumai maare taan har bhettai soee |4|4|6|હે નાનક, જો વ્યક્તિ પોતાના અહંકારને અંદરથી જીતી લે, તો તે ભગવાનને મળવા આવે છે. ||4||4||6||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
goojaree mahalaa 3 |ગુજરી, ત્રીજી મહેલ:
ਤਿਸੁ ਜਨ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਮਤਿ ਨਿਹਚਲ ਜਿਸ ਕਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ਗਵਾਏ ॥
tis jan saant sadaa mat nihachal jis kaa abhimaan gavaae |જે નમ્ર વ્યક્તિ પોતાના અહંકારને દૂર કરે છે તેને શાંતિ મળે છે; તે સદા-સ્થિર બુદ્ધિથી ધન્ય છે.
ਸੋ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥੧॥
so jan niramal ji guramukh boojhai har charanee chit laae |1|તે નમ્ર વ્યક્તિ નિષ્કલંકપણે શુદ્ધ છે, જે, ગુરુમુખ તરીકે, ભગવાનને સમજે છે, અને તેની ચેતનાને ભગવાનના ચરણોમાં કેન્દ્રિત કરે છે. ||1||
ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਅਚੇਤ ਮਨਾ ਜੋ ਇਛਹਿ ਸੋ ਫਲੁ ਹੋਈ ॥
har chet achet manaa jo ichheh so fal hoee |હે મારા અચેતન મન, પ્રભુ પ્રત્યે સભાન રહે, અને તું તારી ઈચ્છાઓનું ફળ પામીશ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵਹਿ ਪੀਵਤ ਰਹਹਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaadee har ras paaveh peevat raheh sadaa sukh hoee |1| rahaau |ગુરુની કૃપાથી, તમે ભગવાનનું ઉત્કૃષ્ટ અમૃત પ્રાપ્ત કરશો; તેને સતત પીવાથી, તમને શાશ્વત શાંતિ મળશે. ||1||થોભો ||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਪਾਰਸੁ ਹੋਵੈ ਪਾਰਸੁ ਹੋਇ ਤ ਪੂਜ ਕਰਾਏ ॥
satigur bhette taa paaras hovai paaras hoe ta pooj karaae |જ્યારે કોઈ સાચા ગુરુને મળે છે, ત્યારે તે ફિલોસોફરનો પથ્થર બની જાય છે, જે અન્યને પરિવર્તન કરવાની ક્ષમતા સાથે, તેમને ભગવાનની ઉપાસના માટે પ્રેરણા આપે છે.
ਜੋ ਉਸੁ ਪੂਜੇ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ਦੀਖਿਆ ਦੇਵੈ ਸਾਚੁ ਬੁਝਾਏ ॥੨॥
jo us pooje so fal paae deekhiaa devai saach bujhaae |2|જે ભગવાનની આરાધના કરે છે, તેને તેનું ફળ મળે છે; અન્યને સૂચના આપીને, તે સત્યને પ્રગટ કરે છે. ||2||
ਵਿਣੁ ਪਾਰਸੈ ਪੂਜ ਨ ਹੋਵਈ ਵਿਣੁ ਮਨ ਪਰਚੇ ਅਵਰਾ ਸਮਝਾਏ ॥
vin paarasai pooj na hovee vin man parache avaraa samajhaae |ફિલસૂફનો પથ્થર બન્યા વિના, તે અન્ય લોકોને ભગવાનની ઉપાસના માટે પ્રેરણા આપતો નથી; પોતાના મનને સૂચના આપ્યા વિના, તે બીજાને કેવી રીતે શીખવી શકે?
ਗੁਰੂ ਸਦਾਏ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧਾ ਕਿਸੁ ਓਹੁ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥੩॥
guroo sadaae agiaanee andhaa kis ohu maarag paae |3|અજ્ઞાની, અંધ માણસ પોતાને ગુરુ કહે છે, પણ માર્ગ કોને બતાવે? ||3||
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਦਰੀ ਕਿਛੂ ਨ ਪਾਈਐ ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
naanak vin nadaree kichhoo na paaeeai jis nadar kare so paae |હે નાનક, તેમની દયા વિના, કંઈપણ મેળવી શકાતું નથી. જેની ઉપર તે કૃપાની નજર નાખે છે તે તેને પામી લે છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਅਪਣਾ ਸਬਦੁ ਵਰਤਾਏ ॥੪॥੫॥੭॥
guraparasaadee de vaddiaaee apanaa sabad varataae |4|5|7|ગુરુની કૃપાથી, ભગવાન મહાનતા આપે છે, અને તેમના શબ્દના શબ્દને પ્રોજેક્ટ કરે છે. ||4||5||7||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ਪੰਚਪਦੇ ॥
goojaree mahalaa 3 panchapade |ગુજરી, ત્રીજી મહેલ, પંચ-પધાયઃ
ਨਾ ਕਾਸੀ ਮਤਿ ਊਪਜੈ ਨਾ ਕਾਸੀ ਮਤਿ ਜਾਇ ॥
naa kaasee mat aoopajai naa kaasee mat jaae |બનારસમાં શાણપણ ઉત્પન્ન થતું નથી અને બનારસમાં શાણપણ નષ્ટ થતું નથી.
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਮਤਿ ਊਪਜੈ ਤਾ ਇਹ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੧॥
satigur miliaai mat aoopajai taa ih sojhee paae |1|સાચા ગુરુને મળવાથી, જ્ઞાન ઉત્પન્ન થાય છે, અને પછી, વ્યક્તિ આ સમજ મેળવે છે. ||1||
ਹਰਿ ਕਥਾ ਤੂੰ ਸੁਣਿ ਰੇ ਮਨ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇ ॥
har kathaa toon sun re man sabad man vasaae |હે મન, પ્રભુનો ઉપદેશ સાંભળો અને તેમના શબ્દના શબ્દને તમારા મનમાં સમાવી લો.
ਇਹ ਮਤਿ ਤੇਰੀ ਥਿਰੁ ਰਹੈ ਤਾਂ ਭਰਮੁ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
eih mat teree thir rahai taan bharam vichahu jaae |1| rahaau |જો તમારી બુદ્ધિ સ્થિર અને સ્થિર રહેશે, તો તમારી અંદરથી શંકા દૂર થઈ જશે. ||1||થોભો ||
ਹਰਿ ਚਰਣ ਰਿਦੈ ਵਸਾਇ ਤੂ ਕਿਲਵਿਖ ਹੋਵਹਿ ਨਾਸੁ ॥
har charan ridai vasaae too kilavikh hoveh naas |પ્રભુના ચરણ કમળને તમારા હૃદયમાં બિરાજમાન કરો, અને તમારા પાપો ભૂંસાઈ જશે.
ਪੰਚ ਭੂ ਆਤਮਾ ਵਸਿ ਕਰਹਿ ਤਾ ਤੀਰਥ ਕਰਹਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥੨॥
panch bhoo aatamaa vas kareh taa teerath kareh nivaas |2|જો તમારો આત્મા પાંચ તત્વો પર વિજય મેળવે છે, તો તમારે સાચા તીર્થસ્થાન પર ઘર મળશે. ||2||
ਮਨਮੁਖਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮੁਗਧੁ ਹੈ ਸੋਝੀ ਕਿਛੂ ਨ ਪਾਇ ॥
manamukh ihu man mugadh hai sojhee kichhoo na paae |સ્વકેન્દ્રી મનમુખનું આ મન એટલું જડ છે; તે બિલકુલ સમજણ મેળવતું નથી.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇ ॥੩॥
har kaa naam na bujhee ant geaa pachhutaae |3|એ પ્રભુના નામને સમજતો નથી; તે અંતમાં પસ્તાવો કરીને પ્રયાણ કરે છે. ||3||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਕਾਸੀ ਸਭਿ ਤੀਰਥ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥
eihu man kaasee sabh teerath simrit satigur deea bujhaae |આ મનમાં બનારસ, તમામ પવિત્ર તીર્થસ્થાનો અને શાસ્ત્રો જોવા મળે છે; સાચા ગુરુએ આ સમજાવ્યું છે.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਤਿਸੁ ਸੰਗਿ ਰਹਹਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੪॥
atthasatth teerath tis sang raheh jin har hiradai rahiaa samaae |4|અઠસો તીર્થસ્થાનો એક સાથે રહે છે, જેનું હૃદય પ્રભુથી ભરેલું છે. ||4||
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿਆ ਏਕੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
naanak satigur miliaai hukam bujhiaa ek vasiaa man aae |હે નાનક, સાચા ગુરુને મળ્યા પછી, ભગવાનની ઇચ્છાનો ક્રમ સમજાય છે, અને એક ભગવાન મનમાં વાસ કરવા માટે આવે છે.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਭੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੫॥੬॥੮॥
jo tudh bhaavai sabh sach hai sache rahai samaae |5|6|8|હે સાચા પ્રભુ, જે તમને પ્રસન્ન કરે છે તે સાચા છે. તેઓ તમારામાં લીન રહે છે. ||5||6||8||