ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 84
ਵਖਤੁ ਵੀਚਾਰੇ ਸੁ ਬੰਦਾ ਹੋਇ ॥
vakhat veechaare su bandaa hoe |જે વ્યક્તિ તેના ફાળવેલ જીવનકાળ પર વિચાર કરે છે, તે ભગવાનનો દાસ બની જાય છે.
ਕੁਦਰਤਿ ਹੈ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਇ ॥
kudarat hai keemat nahee paae |બ્રહ્માંડની સર્જનાત્મક શક્તિનું મૂલ્ય જાણી શકાતું નથી.
ਜਾ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ਤ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥
jaa keemat paae ta kahee na jaae |જો તેનું મૂલ્ય જાણી શકાયું હોત તો પણ તેનું વર્ણન ન કરી શકાય.
ਸਰੈ ਸਰੀਅਤਿ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥
sarai sareeat kareh beechaar |કેટલાક ધાર્મિક વિધિઓ અને નિયમો વિશે વિચારે છે,
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕੈਸੇ ਪਾਵਹਿ ਪਾਰੁ ॥
bin boojhe kaise paaveh paar |પરંતુ સમજ્યા વિના, તેઓ બીજી બાજુ કેવી રીતે પાર કરી શકે?
ਸਿਦਕੁ ਕਰਿ ਸਿਜਦਾ ਮਨੁ ਕਰਿ ਮਖਸੂਦੁ ॥
sidak kar sijadaa man kar makhasood |પ્રામાણિક વિશ્વાસને પ્રાર્થનામાં નમન થવા દો, અને તમારા મનની જીત એ તમારા જીવનમાં ઉદ્દેશ્ય બનવા દો.
ਜਿਹ ਧਿਰਿ ਦੇਖਾ ਤਿਹ ਧਿਰਿ ਮਉਜੂਦੁ ॥੧॥
jih dhir dekhaa tih dhir maujood |1|હું જ્યાં પણ જોઉં છું ત્યાં મને ભગવાનની હાજરી દેખાય છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਗੁਰ ਸਭਾ ਏਵ ਨ ਪਾਈਐ ਨਾ ਨੇੜੈ ਨਾ ਦੂਰਿ ॥
gur sabhaa ev na paaeeai naa nerrai naa door |ગુરુનો સમાજ આ રીતે નજીક કે દૂર રહેવાનો પ્રયત્ન કરીને પ્રાપ્ત થતો નથી.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਾਂ ਮਿਲੈ ਜਾ ਮਨੁ ਰਹੈ ਹਦੂਰਿ ॥੨॥
naanak satigur taan milai jaa man rahai hadoor |2|ઓ નાનક, જો તમારું મન તેમની હાજરીમાં રહે તો તમે સાચા ગુરુને મળશો. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਪਤ ਦੀਪ ਸਪਤ ਸਾਗਰਾ ਨਵ ਖੰਡ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਦਸ ਅਸਟ ਪੁਰਾਣਾ ॥
sapat deep sapat saagaraa nav khandd chaar ved das asatt puraanaa |સાત દ્વીપ, સાત સમુદ્ર, નવ ખંડ, ચાર વેદ અને અઢાર પુરાણ
ਹਰਿ ਸਭਨਾ ਵਿਚਿ ਤੂੰ ਵਰਤਦਾ ਹਰਿ ਸਭਨਾ ਭਾਣਾ ॥
har sabhanaa vich toon varatadaa har sabhanaa bhaanaa |હે ભગવાન, તમે બધામાં વ્યાપેલા અને વ્યાપેલા છો. પ્રભુ, દરેક વ્યક્તિ તમને પ્રેમ કરે છે.
ਸਭਿ ਤੁਝੈ ਧਿਆਵਹਿ ਜੀਅ ਜੰਤ ਹਰਿ ਸਾਰਗ ਪਾਣਾ ॥
sabh tujhai dhiaaveh jeea jant har saarag paanaa |હે પ્રભુ, સર્વ જીવો અને જીવો તમારું ધ્યાન કરે છે. તમે પૃથ્વીને તમારા હાથમાં રાખો છો.
ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਦੇ ਤਿਨ ਹਉ ਕੁਰਬਾਣਾ ॥
jo guramukh har aaraadhade tin hau kurabaanaa |હું એવા ગુરુમુખો માટે બલિદાન છું જેઓ ભગવાનની ઉપાસના અને આરાધના કરે છે.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਾ ॥੪॥
toon aape aap varatadaa kar choj viddaanaa |4|તમે પોતે સર્વ-વ્યાપી છો; તમે આ અદ્ભુત નાટકનું મંચન કરો છો! ||4||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਕਲਉ ਮਸਾਜਨੀ ਕਿਆ ਸਦਾਈਐ ਹਿਰਦੈ ਹੀ ਲਿਖਿ ਲੇਹੁ ॥
klau masaajanee kiaa sadaaeeai hiradai hee likh lehu |પેન શા માટે માંગીએ અને શા માટે શાહી માંગીએ? તમારા હૃદયમાં લખો.
ਸਦਾ ਸਾਹਿਬ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਹੈ ਕਬਹੂੰ ਨ ਤੂਟਸਿ ਨੇਹੁ ॥
sadaa saahib kai rang rahai kabahoon na toottas nehu |તમારા ભગવાન અને માસ્ટરના પ્રેમમાં સદા ડૂબેલા રહો, અને તેમના પ્રત્યેનો તમારો પ્રેમ ક્યારેય તૂટશે નહીં.
ਕਲਉ ਮਸਾਜਨੀ ਜਾਇਸੀ ਲਿਖਿਆ ਭੀ ਨਾਲੇ ਜਾਇ ॥
klau masaajanee jaaeisee likhiaa bhee naale jaae |જે લખવામાં આવ્યું છે તેની સાથે પેન અને શાહી મરી જશે.
ਨਾਨਕ ਸਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਜਾਇਸੀ ਜੋ ਧੁਰਿ ਛੋਡੀ ਸਚੈ ਪਾਇ ॥੧॥
naanak sah preet na jaaeisee jo dhur chhoddee sachai paae |1|હે નાનક, તમારા પતિ ભગવાનનો પ્રેમ ક્યારેય નાશ પામશે નહીં. સાચા પ્રભુએ તે આપ્યું છે, જેમ કે તે પૂર્વનિર્ધારિત હતું. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਨਦਰੀ ਆਵਦਾ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਈ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਵਿਉਪਾਇ ॥
nadaree aavadaa naal na chalee vekhahu ko viaupaae |જે દેખાય છે, તે તમારી સાથે નહીં જાય. તમને આ જોવા માટે શું લાગે છે?
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਸਚਿ ਰਹਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
satigur sach drirraaeaa sach rahahu liv laae |સાચા ગુરુએ અંદર સાચું નામ રોપ્યું છે; સાચામાં પ્રેમથી લીન રહો.
ਨਾਨਕ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਹੈ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak sabadee sach hai karamee palai paae |2|ઓ નાનક, તેમના શબ્દનો શબ્દ સાચો છે. તેમની કૃપાથી તે પ્રાપ્ત થાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਹਰਿ ਅੰਦਰਿ ਬਾਹਰਿ ਇਕੁ ਤੂੰ ਤੂੰ ਜਾਣਹਿ ਭੇਤੁ ॥
har andar baahar ik toon toon jaaneh bhet |હે પ્રભુ, તમે અંદર અને બહાર પણ છો. તમે રહસ્યોના જાણકાર છો.
ਜੋ ਕੀਚੈ ਸੋ ਹਰਿ ਜਾਣਦਾ ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਚੇਤੁ ॥
jo keechai so har jaanadaa mere man har chet |જે કોઈ કરે તે પ્રભુ જાણે. હે મારા મન, પ્રભુનો વિચાર કર.
ਸੋ ਡਰੈ ਜਿ ਪਾਪ ਕਮਾਵਦਾ ਧਰਮੀ ਵਿਗਸੇਤੁ ॥
so ddarai ji paap kamaavadaa dharamee vigaset |જે પાપ કરે છે તે ભયમાં રહે છે, જ્યારે ન્યાયી જીવન જીવે છે તે આનંદ કરે છે.
ਤੂੰ ਸਚਾ ਆਪਿ ਨਿਆਉ ਸਚੁ ਤਾ ਡਰੀਐ ਕੇਤੁ ॥
toon sachaa aap niaau sach taa ddareeai ket |હે ભગવાન, તમે પોતે જ સાચા છો, અને તમારો ન્યાય સાચો છે. શા માટે કોઈએ ડરવું જોઈએ?
ਜਿਨਾ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸੇ ਸਚਿ ਰਲੇਤੁ ॥੫॥
jinaa naanak sach pachhaaniaa se sach ralet |5|હે નાનક, જેઓ સાચા ભગવાનને ઓળખે છે તેઓ સાચા ભગવાન સાથે ભળી જાય છે. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਕਲਮ ਜਲਉ ਸਣੁ ਮਸਵਾਣੀਐ ਕਾਗਦੁ ਭੀ ਜਲਿ ਜਾਉ ॥
kalam jlau san masavaaneeai kaagad bhee jal jaau |પેન બાળો, અને શાહી બાળો; કાગળ પણ બાળી નાખો.
ਲਿਖਣ ਵਾਲਾ ਜਲਿ ਬਲਉ ਜਿਨਿ ਲਿਖਿਆ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ॥
likhan vaalaa jal blau jin likhiaa doojaa bhaau |દ્વૈતના પ્રેમમાં લખનાર લેખકને બાળી નાખો.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak poorab likhiaa kamaavanaa avar na karanaa jaae |1|હે નાનક, લોકો તે કરે છે જે પૂર્વનિર્ધારિત છે; તેઓ બીજું કશું કરી શકતા નથી. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਹੋਰੁ ਕੂੜੁ ਪੜਣਾ ਕੂੜੁ ਬੋਲਣਾ ਮਾਇਆ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
hor koorr parranaa koorr bolanaa maaeaa naal piaar |મિથ્યા એ બીજું વાંચન, અને ખોટું એ બીજું બોલવું, માયાના પ્રેમમાં.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਥਿਰੁ ਨਹੀ ਪੜਿ ਪੜਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥੨॥
naanak vin naavai ko thir nahee parr parr hoe khuaar |2|હે નાનક, નામ વિના, કશું જ સ્થાયી નથી; જેઓ વાંચે છે અને વાંચે છે તે બરબાદ થઈ જાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੈ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਹਰਿ ਕਾ ॥
har kee vaddiaaee vaddee hai har keeratan har kaa |મહાન છે પ્રભુની મહાનતા, અને પ્રભુના ગુણગાન કીર્તન.
ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੈ ਜਾ ਨਿਆਉ ਹੈ ਧਰਮ ਕਾ ॥
har kee vaddiaaee vaddee hai jaa niaau hai dharam kaa |પ્રભુની મહાનતા મહાન છે; તેમનો ન્યાય સંપૂર્ણ ન્યાયી છે.
ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੈ ਜਾ ਫਲੁ ਹੈ ਜੀਅ ਕਾ ॥
har kee vaddiaaee vaddee hai jaa fal hai jeea kaa |પ્રભુની મહાનતા મહાન છે; લોકો આત્માનું ફળ મેળવે છે.
ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੈ ਜਾ ਨ ਸੁਣਈ ਕਹਿਆ ਚੁਗਲ ਕਾ ॥
har kee vaddiaaee vaddee hai jaa na sunee kahiaa chugal kaa |પ્રભુની મહાનતા મહાન છે; તે પીછેહઠ કરનારાઓના શબ્દો સાંભળતો નથી.
ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੈ ਅਪੁਛਿਆ ਦਾਨੁ ਦੇਵਕਾ ॥੬॥
har kee vaddiaaee vaddee hai apuchhiaa daan devakaa |6|પ્રભુની મહાનતા મહાન છે; તે પૂછ્યા વગર તેની ભેટ આપે છે. ||6||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਹਉ ਹਉ ਕਰਤੀ ਸਭ ਮੁਈ ਸੰਪਉ ਕਿਸੈ ਨ ਨਾਲਿ ॥
hau hau karatee sabh muee sanpau kisai na naal |જેઓ અહંકારમાં વર્તે છે તે બધા મૃત્યુ પામે છે. તેમની દુન્યવી સંપત્તિ તેમની સાથે ન જાય.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਭ ਜੋਹੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥
doojai bhaae dukh paaeaa sabh johee jamakaal |દ્વૈત પ્રત્યેના પ્રેમને લીધે તેઓ દુઃખમાં સહન કરે છે. મૃત્યુનો દૂત બધું જોઈ રહ્યો છે.